Ο μεγαλύτερος μύθος στον οποίο μπορεί να πιστεύει κανείς , είναι πως σε αυτή τη ζωή, παίρνει ο καθένας αυτό που του αξίζει … Η «ζωή» δεν έχει προσωπικά με κανέναν μας , αυτό πρέπει να το ξεκαθαρίσουμε , δεν μας παίρνει , ούτε μας δίνει τίποτα , εμείς κάνουμε παιχνίδι , κι αν όχι πάντα , σίγουρα κάποια στιγμή θα κάνουμε εμείς τη «μάνα» και θα μοιράσουμε την τράπουλα …
Στη ζωή παίρνουμε αυτό που διεκδικούμε κι όχι αυτό που μας αξίζει . Από την άλλη ξέρω αρκετούς που διεκδίκησαν και πήραν το τρίτο το μακρύτερο , υπάρχει πάντα και αυτή η πιθανότητα , όλα μια πιθανότητα είναι !Οι πιθανότητες είναι με το μέρος μου αυτή τη χρονική περίοδο , αφού δεν πρόλαβα , να πάρω ανάσα και ήδη πήγα σε μια συνέντευξη για δουλειά . Μόλις άνοιξε ένας καινούργιος ραδιοφωνικός σταθμός , περιμένω τηλέφωνο , κι αν μου κάτσει ; Που λέει και η διαφήμιση … Μπορεί και το τηλέφωνο ποτέ να μην χτυπήσει , έτσι κι αλλιώς εγώ όλο για εφημερίδα ψάχνω , ραδιόφωνο μου κάθεται …
«…Μακεδονία ξακουστή του Αλεξάνδρου η χώρα…», τι σας έλεγα πριν , στη ζωή παίρνει κανείς αυτό που διεκδικεί , αρκεί να έχει έναν συγκεκριμένο στόχο βρε παιδί μου, να ξέρει τι ψάχνει, τι έχασε και τι διεκδικεί !!
Όσο για τα blogs , τι να πω εγώ ; Θέλετε την άποψη μου ; Μπα…. Για ακόμα μια φορά απλώς λέω πως η άποψη είναι σαν τις κωλοτρυπίδες όλοι έχουμε από μια !!! Αυτό που θέλω να σχολιάσω εγώ είναι … Ότι για πολλοστή φορά μου φάνηκαν γελοίοι οι μεγάλο-τηλεοπτικοί Δημοσιογράφοι…. Μα ναι μόνο γελοίος γίνεσαι όταν μιλάς για κάτι που δεν ξέρεις , και λες χοντρές μαλακίες , είναι σαν εγώ να πάω να κάνω διάλεξη για τη πυρηνική φυσική , και μετά τους φταίει η Άντζελα …
Υ.Σ Τι είναι η αντικειμενικότητα ; Πολλές υποκειμενικές απόψεις μαζί …
Ευρωπαϊκό Βραβείο Νέων δημοσιογράφων με θέμα τη διεύρυνση της ΕΕ
Παράθεση
http://www.eujournalist-award.eu/fileadmin/Content/downloads/press/poster_GR.pdf
Σάββατο, Μαρτίου 01, 2008
Τρίτη, Φεβρουαρίου 26, 2008
Της Τραβιάτας
«Μόνιμός κάτοικός Θεσσαλονίκης , μόνιμός κάτοικος και στο κορμί της»λέει το λαϊκό άσμα , κι εγώ πλέον σαν μόνιμος κάτοικος Λάρισας που ψάχνω απεγνωσμένα για κανέναν σπόνσορα για να βγάλω κανέναν φράγκο και καμιά εκπομπή στον αέρα ,μπαίνω στο κλίμα, και σας στέλνω ανταπόκριση …
Όπερα στη Λάρισα , ναι , ναι αγαπητοί μου έτσι είναι . Όχι τίποτα άλλο, δεν θέλω η κόρη μου, αν ποτέ κάνω , να πάθει αυτά που έπαθα εγώ, δηλαδή να πέσει πάνω σε κανέναν της όπερας και της λυρικής και να μην ξέρει που πάνε τα τέσσερα . Στη δικιά μου περίπτωση όσο να πεις , είχα και την δικαιολογία , βρε μωρό μου είχατε και στο χωριό σου Όπερα ; Γιατί εμείς στο χωριό μας (δες Λάρισα) δεν είχαμε !!!
Τέρμα όμως αυτές οι φτηνές δικαιολογίες , ο Λαρισαϊκός λαός μίλησε και βροντοφώναξε επιστροφή στην κουλτούρα τώρα , γιατί καλή και η Α.Ε.Λ, τα γήπεδα και κάτι τύποι που κλωτσάνε μια μπάλα , αλλά κι εμείς οι καμπίσιοι βρε αδερφέ έχουμε ανεβασμένη κουλτούρα, κι όσο περνάνε τα χρόνια θα ανεβαίνει κι άλλο , και ξέρεις γιατί ; Άντε μέχρι το 2013 θα έχουμε ακόμα τις επιδοτήσεις για σιτάρι και βαμβάκι , θα ρέει το χρήμα θα πηγαίνουν οι τιμημένοι αγρότες στα μπουζούκια , άντε μετά θα μας έρθουν στο καπάκι οι Μεσογειακοί κι εκεί θα το γλεντήσουμε δεόντως , μετά ποιος θα έχει να δίνει κάθε μέρα 150 για ένα μπουκαλάκι τη βραδιά και πρώτο τραπέζι πίστα ; Το πιάσανε οι Λαρισαίοι το μήνυμα από νωρίς, και το ρίξανε στην όπερα .
Την Παρασκευή 22 Φεβρουαρίου έκανε πρεμιέρα η όπερα «La Traviata» του G.Verdi , στις 8:30 το απόγευμα στην αίθουσα του Δημοτικού Ωδείου Λάρισας και την Κυριακή 24 Φεβρουαρίου δόθηκε η δεύτερη παράσταση. Θα δοθούν άλλες δύο παραστάσεις, μια σήμερα και μια στις 29 Φεβρουαρίου ,αλλά μην χαίρεστε δεν υπάρχει ούτε ίχνος από εισιτήριο , προσκλήσεις , κτλ. (Και η κόρη του Bill_hol να είσαι σε αυτή την αναθεματισμένη Λάρισα , θα περιμένεις στη σειρά ή δεν θα δεις ποτέ την Τραβιάτα !!!!)Εκτός αν είσαι δημοσιογράφος , και είχες πάει στην παράσταση που είχε δοθεί μόνο για την πάρτη τους και δεν πλήρωσες ούτε σάλιο (τα καλά του επαγγέλματος …)
Διαβάστε με προσοχή τα παρακάτω …. Σε αυτή τη μεγάλη παραγωγή , συμμετέχουν :
Η Συμφωνική Ορχήστρα Νέων του Δήμου Λαρισαίων , η Χορωδία Όπερας Δ.Ω.Λ, η Μαθητική Ορχήστρα ΔΩΛ «Δημήτρης Μητρόπουλος», το Θεσσαλικό μπαλέτο όπως και πολλοί έμπειροι και καταξιωμένοι τραγουδιστές .
Σολίστ –Συντελεστές :Violetta Valery :Μυρτώ Παπαθανασίου, Alfredo Germont:Γιάννης Χριστόπουλος ,Giorgio Germont:Δημήτρης Πλατανιάς , Flora Bervoix:Ελένη Λιώνη, Gastone: Αστέριος Τσέτσιλας , Annina:Βάσκα Ποζίδου , Marchese D’Obigny:Κωστής Ρασιδάκης , Barone Douphol :Γρηγόρης Πυριαλάκος ,Dottore Grenvil:Νίκος Καπέτας , Giuseppe:Χρήστος Γκανούδης , Commissionario:Χρήστος Ζαχαρακούλης.
Μουσική διεύθυνση :Χρήστος Κτιστάκης .
Σκηνοθεσία : Κώστας Λαμπρούλης
Σκηνικά :Κώστας Βαρνάς
Κοστούμια :Ελένη Ψύρρα
Φωτισμοί:Βιλ Κάσπερς
Χορογραφία :Γκες Μίχωφ-Καμέλια Δαμαλή
Βοηθός διευθυντή ορχήστρας :Δημήτρης Κτιστάκης
Βοηθοί σκηνοθέτη : Κατερίνα Μπέκου –Παναγιώτης Μπάκας …
Αυτά και με την Τραβιάτα , κατά τα άλλα ο κύκλος του Πύργου έκλεισε διαπαντός , παραχωρώντας το σπίτι μου σε δυο κοπέλες με απίστευτα ράστα , όσο για αυτό το θέμα θα σας τα πω εν καιρώ . Την άλλη Δευτέρα αναχωρώ για Πράγα και ελπίζω να βγάλω καλύτερες φωτό από αυτές του Λονδίνου . Ήρθε η ώρα να πάρω αυτοκίνητο , σας παρακαλώ πείτε μου ποιο νομίζεται ότι μου ταιριάζει και είναι κατάλληλο για μένα , περιμένω τις δικές σας προτάσεις !!!
Όπερα στη Λάρισα , ναι , ναι αγαπητοί μου έτσι είναι . Όχι τίποτα άλλο, δεν θέλω η κόρη μου, αν ποτέ κάνω , να πάθει αυτά που έπαθα εγώ, δηλαδή να πέσει πάνω σε κανέναν της όπερας και της λυρικής και να μην ξέρει που πάνε τα τέσσερα . Στη δικιά μου περίπτωση όσο να πεις , είχα και την δικαιολογία , βρε μωρό μου είχατε και στο χωριό σου Όπερα ; Γιατί εμείς στο χωριό μας (δες Λάρισα) δεν είχαμε !!!
Τέρμα όμως αυτές οι φτηνές δικαιολογίες , ο Λαρισαϊκός λαός μίλησε και βροντοφώναξε επιστροφή στην κουλτούρα τώρα , γιατί καλή και η Α.Ε.Λ, τα γήπεδα και κάτι τύποι που κλωτσάνε μια μπάλα , αλλά κι εμείς οι καμπίσιοι βρε αδερφέ έχουμε ανεβασμένη κουλτούρα, κι όσο περνάνε τα χρόνια θα ανεβαίνει κι άλλο , και ξέρεις γιατί ; Άντε μέχρι το 2013 θα έχουμε ακόμα τις επιδοτήσεις για σιτάρι και βαμβάκι , θα ρέει το χρήμα θα πηγαίνουν οι τιμημένοι αγρότες στα μπουζούκια , άντε μετά θα μας έρθουν στο καπάκι οι Μεσογειακοί κι εκεί θα το γλεντήσουμε δεόντως , μετά ποιος θα έχει να δίνει κάθε μέρα 150 για ένα μπουκαλάκι τη βραδιά και πρώτο τραπέζι πίστα ; Το πιάσανε οι Λαρισαίοι το μήνυμα από νωρίς, και το ρίξανε στην όπερα .
Την Παρασκευή 22 Φεβρουαρίου έκανε πρεμιέρα η όπερα «La Traviata» του G.Verdi , στις 8:30 το απόγευμα στην αίθουσα του Δημοτικού Ωδείου Λάρισας και την Κυριακή 24 Φεβρουαρίου δόθηκε η δεύτερη παράσταση. Θα δοθούν άλλες δύο παραστάσεις, μια σήμερα και μια στις 29 Φεβρουαρίου ,αλλά μην χαίρεστε δεν υπάρχει ούτε ίχνος από εισιτήριο , προσκλήσεις , κτλ. (Και η κόρη του Bill_hol να είσαι σε αυτή την αναθεματισμένη Λάρισα , θα περιμένεις στη σειρά ή δεν θα δεις ποτέ την Τραβιάτα !!!!)Εκτός αν είσαι δημοσιογράφος , και είχες πάει στην παράσταση που είχε δοθεί μόνο για την πάρτη τους και δεν πλήρωσες ούτε σάλιο (τα καλά του επαγγέλματος …)
Διαβάστε με προσοχή τα παρακάτω …. Σε αυτή τη μεγάλη παραγωγή , συμμετέχουν :
Η Συμφωνική Ορχήστρα Νέων του Δήμου Λαρισαίων , η Χορωδία Όπερας Δ.Ω.Λ, η Μαθητική Ορχήστρα ΔΩΛ «Δημήτρης Μητρόπουλος», το Θεσσαλικό μπαλέτο όπως και πολλοί έμπειροι και καταξιωμένοι τραγουδιστές .
Σολίστ –Συντελεστές :Violetta Valery :Μυρτώ Παπαθανασίου, Alfredo Germont:Γιάννης Χριστόπουλος ,Giorgio Germont:Δημήτρης Πλατανιάς , Flora Bervoix:Ελένη Λιώνη, Gastone: Αστέριος Τσέτσιλας , Annina:Βάσκα Ποζίδου , Marchese D’Obigny:Κωστής Ρασιδάκης , Barone Douphol :Γρηγόρης Πυριαλάκος ,Dottore Grenvil:Νίκος Καπέτας , Giuseppe:Χρήστος Γκανούδης , Commissionario:Χρήστος Ζαχαρακούλης.
Μουσική διεύθυνση :Χρήστος Κτιστάκης .
Σκηνοθεσία : Κώστας Λαμπρούλης
Σκηνικά :Κώστας Βαρνάς
Κοστούμια :Ελένη Ψύρρα
Φωτισμοί:Βιλ Κάσπερς
Χορογραφία :Γκες Μίχωφ-Καμέλια Δαμαλή
Βοηθός διευθυντή ορχήστρας :Δημήτρης Κτιστάκης
Βοηθοί σκηνοθέτη : Κατερίνα Μπέκου –Παναγιώτης Μπάκας …
Αυτά και με την Τραβιάτα , κατά τα άλλα ο κύκλος του Πύργου έκλεισε διαπαντός , παραχωρώντας το σπίτι μου σε δυο κοπέλες με απίστευτα ράστα , όσο για αυτό το θέμα θα σας τα πω εν καιρώ . Την άλλη Δευτέρα αναχωρώ για Πράγα και ελπίζω να βγάλω καλύτερες φωτό από αυτές του Λονδίνου . Ήρθε η ώρα να πάρω αυτοκίνητο , σας παρακαλώ πείτε μου ποιο νομίζεται ότι μου ταιριάζει και είναι κατάλληλο για μένα , περιμένω τις δικές σας προτάσεις !!!
Παρασκευή, Φεβρουαρίου 22, 2008
The end
This is the end
Beautiful friend
This is the end
My only friend, the end
Of our elaborate plans, the end
Of everything that stands, the end
No safety or surprise, the end
I'll never look into your eyes...again
Can you picture what will be
So limitless and free
Desperately in need...of some...stranger's hand
In a...desperate land
Lost in a Roman...wilderness of pain
And all the children are insane
All the children are insane
Waiting for the summer rain, yeah
There's danger on the edge of town
Ride the King's highway, baby
Weird scenes inside the gold mine
Ride the highway west, baby
Ride the snake, ride the snake
To the lake, the ancient lake, baby
The snake is long, seven miles
Ride the snake...he's old, and his skin is cold
The west is the best
The west is the best
Get here, and we'll do the rest
The blue bus is callin' us
The blue bus is callin' us
Driver, where you taken' us
The killer awoke before dawn, he put his boots on
He took a face from the ancient gallery
And he walked on down the hall
He went into the room where his sister lived, and...then he
Paid a visit to his brother, and then he
He walked on down the hall, and
And he came to a door...
and he looked inside
Father, yes son, I want to kill you
Mother...I want to...fuck you
C'mon baby, take a chance with us
C'mon baby, take a chance with us
C'mon baby, take a chance with us
And meet me at the back of the blue bus
Doin' a blue rock
On a blue bus
Doin' a blue rock
C'mon, yeah Kill, kill, kill, kill, kill, kill
This is the end
Beautiful friend
This is the end
My only friend, the end
It hurts to set you free
But you'll never follow me
The end of laughter and soft lies
The end of nights we tried to die
This is the end
Beautiful friend
This is the end
My only friend, the end
Of our elaborate plans, the end
Of everything that stands, the end
No safety or surprise, the end
I'll never look into your eyes...again
Can you picture what will be
So limitless and free
Desperately in need...of some...stranger's hand
In a...desperate land
Lost in a Roman...wilderness of pain
And all the children are insane
All the children are insane
Waiting for the summer rain, yeah
There's danger on the edge of town
Ride the King's highway, baby
Weird scenes inside the gold mine
Ride the highway west, baby
Ride the snake, ride the snake
To the lake, the ancient lake, baby
The snake is long, seven miles
Ride the snake...he's old, and his skin is cold
The west is the best
The west is the best
Get here, and we'll do the rest
The blue bus is callin' us
The blue bus is callin' us
Driver, where you taken' us
The killer awoke before dawn, he put his boots on
He took a face from the ancient gallery
And he walked on down the hall
He went into the room where his sister lived, and...then he
Paid a visit to his brother, and then he
He walked on down the hall, and
And he came to a door...
and he looked inside
Father, yes son, I want to kill you
Mother...I want to...fuck you
C'mon baby, take a chance with us
C'mon baby, take a chance with us
C'mon baby, take a chance with us
And meet me at the back of the blue bus
Doin' a blue rock
On a blue bus
Doin' a blue rock
C'mon, yeah Kill, kill, kill, kill, kill, kill
This is the end
Beautiful friend
This is the end
My only friend, the end
It hurts to set you free
But you'll never follow me
The end of laughter and soft lies
The end of nights we tried to die
This is the end
Πέμπτη, Φεβρουαρίου 14, 2008
H INTERFLORA να’ναι καλά
H INTERFLORA να’ναι καλά …Άγιος Βαλεντίνος και αηδίες , εμείς έχουμε ένα επίπεδο , δεν πιστεύουμε σε αυτά και μαλακίες … Το τζέρτζελο να γίνεται να δουλεύουν και λίγο τα ανθοπωλεία , τα μαγαζιά με τα αρκουδάκια και γενικά όποιος έβγαλε για τα καλά το ψωμάκι του σήμερα… Εμένα μου αρέσει πάντως , κι ας λένε ότι θέλουν , δεν παίρνω και κάθε μέρα λουλούδια , αν και δεν έχω παράπονο , η interflora πρέπει να μου ανάψει λαμπάδα , ξέρουν αυτοί !Είναι υπέροχααααα!
Ερωτευμένοι σχιζοφρενείς
Ερωτευμένοι σχιζοφρενείς
Στίχοι: Γιάννης Αγγελάκας
Μουσική: Γιώργος Καρράς
Πρώτη εκτέλεση: Τρύπες
Τρέμουν τα πόδια μου το σώμα μου δειλιάζει
Κάθε φορά που πλησιάζεις προς τα 'δω
Με ξεσηκώνεις με χαλάς και μ' αναγκάζεις
Να μπω γυμνός στο ηλεκτρικό σου μακελειό
Μυρίζεις θάνατο μα εγώ σε γυροφέρνω
Δεν έχω δύναμη μακριά να κρατηθώ
Βάζω στην άκρη το μυαλό μου νικημένο
Μέσα στις στάχτες σου διψάω να βρεθώ
Σαν τότε που μας τρόμαζε το ήσυχο φεγγάρι
Σαν τότε που ματώναμε μαζί
Μόνοι σε έναν άγνωστο νεκρό πλανήτη
Ερωτευμένοι σχιζοφρενείς
Τρέχω συνέχεια να κρυφτώ μακριά από σένα
Kαι όλο νομίζω πως μπορώ να γιατρευτώ
Πάνω σου πέφτω ξαφνικά και απεγνωσμένα
Στα ηλεκτροσόκ σου προσπαθώ να αντισταθώ
Μυρίζεις θάνατο μα εγώ σε γυροφέρνω
Δεν έχω δύναμη μακριά να κρατηθώ
Βάζω στην άκρη το μυαλό μου νικημένο
Μέσα στις στάχτες σου διψάω να βρεθώ
Σαν τότε που μας τρόμαζε το ήσυχο φεγγάρι
Σαν τότε που ματώναμε μαζί
Μόνοι σε έναν άγνωστο νεκρό πλανήτη
Ερωτευμένοι σχιζοφρενείς
Στίχοι: Γιάννης Αγγελάκας
Μουσική: Γιώργος Καρράς
Πρώτη εκτέλεση: Τρύπες
Τρέμουν τα πόδια μου το σώμα μου δειλιάζει
Κάθε φορά που πλησιάζεις προς τα 'δω
Με ξεσηκώνεις με χαλάς και μ' αναγκάζεις
Να μπω γυμνός στο ηλεκτρικό σου μακελειό
Μυρίζεις θάνατο μα εγώ σε γυροφέρνω
Δεν έχω δύναμη μακριά να κρατηθώ
Βάζω στην άκρη το μυαλό μου νικημένο
Μέσα στις στάχτες σου διψάω να βρεθώ
Σαν τότε που μας τρόμαζε το ήσυχο φεγγάρι
Σαν τότε που ματώναμε μαζί
Μόνοι σε έναν άγνωστο νεκρό πλανήτη
Ερωτευμένοι σχιζοφρενείς
Τρέχω συνέχεια να κρυφτώ μακριά από σένα
Kαι όλο νομίζω πως μπορώ να γιατρευτώ
Πάνω σου πέφτω ξαφνικά και απεγνωσμένα
Στα ηλεκτροσόκ σου προσπαθώ να αντισταθώ
Μυρίζεις θάνατο μα εγώ σε γυροφέρνω
Δεν έχω δύναμη μακριά να κρατηθώ
Βάζω στην άκρη το μυαλό μου νικημένο
Μέσα στις στάχτες σου διψάω να βρεθώ
Σαν τότε που μας τρόμαζε το ήσυχο φεγγάρι
Σαν τότε που ματώναμε μαζί
Μόνοι σε έναν άγνωστο νεκρό πλανήτη
Ερωτευμένοι σχιζοφρενείς
Τρίτη, Φεβρουαρίου 12, 2008
Αύριο , σήμερα είναι ...
Έμπνευση τίτλου,τρείς το πρωί,καθώς ο Ottimista κοιτάει τον καιρό στο google toolbar χωρίς καμία προφανή απόδραση.Γιατί όπως και να το κάνεις,είναι ωραία η αίσθηση του να φεύγεις,ακόμα και αν είναι ψευδαίσθηση.Έμπνευση video,από παλαιότερο post του Πυγμαλίων.Η ανατροπή έφτασε όταν η μούσα γίνεται ποιητής και ο ποιητής μούσα.
Παρασκευή, Φεβρουαρίου 08, 2008
Χοιρινά ή μοσχαρίσια ;
Το Αλτσχάϊμερ μου χτύπησε την πόρτα … Τακ-τακ-τακ…Ναι ποιος είναι είπα με την κουρασμένη μου φωνή . To Αλτσχάϊμερ είμαι , ανοίξτε μου σας παρακαλώ …
Κοίταξα από το ματάκι , τίποτα … Τι ήθελα και άνοιξα ; Με χτύπησε κατακέφαλα , παρά τα 22 μου χρόνια , ποιος ξέρει πως του φάνηκα , μπήκε στη ζωή μου έτσι ξαφνικά …
Μιλούσα στο τηλέφωνο με τον Αντώνη και του ανέλυα εμπεριστατωμένα , γιατί μου αρέσουν τα μοσχαρίσια μπιφτέκια και τα ανάμειχτα, δηλαδή μισός μοσχαρίσιος κιμάς, μισός χοιρινός , και γιατί δεν μπορώ να φάω με τίποτα τα χοιρινά μπιφτέκια , ειδικά αν δεν έχουν καρυκεύματα .Η αλήθεια είναι πως είχα μια πολύ δύσκολη και πιεσμένη μέρα , όπως συμβαίνει σε καθημερινή βάση τον τελευταίο καιρό , και το να αναλύω μαλακίες , μου χαλάρωνε τον εγκέφαλο , ο οποίος παρεμπιπτόντως έβραζε καθώς τον είχα τοποθετημένο δίπλα από μια σόμπα αλογόνου . Τότε ο Αντώνης , μου είπε πως εκείνου του αρέσουν τα χοιρινά μπιφτέκια και να μην λέω μαλακίες , γιατί μια φορά που γυρίζαμε από Αθήνα είχαμε σταματήσει στον Καραβόμυλο σε μια ταβέρνα και είχα τσακίσει κάτι τεράστια χοιρινά μπιφτέκια …Για λίγο σάστισα , με τον Αντώνη είναι γεγονός πως έχουμε κάνει υπερατλαντικά ταξίδια , και έχουμε φάει την άσφαλτο με το τσουβάλι . Εκείνος πάντα στη θέση του οδηγού βέβαια κι εγώ στη θέση του συνοδηγού , αλλιώς δεν θα είχα την τύχη να γνωρίσω ούτε το Αλτσχάϊμερ , ούτε τίποτα. Προσπάθησα να θυμηθώ , μάταια όμως … Θυμήθηκα άπειρες στάσεις που έχουμε κάνει μαζί (οδικές εννοώ, αμέσως εσείς ….)και άπειρα άγρια τσιμπούσια σαν συνταξιδιώτες , αλλά αυτό που μου περιέγραφε δεν μπορούσα να το θυμηθώ με τίποτα. Ορκιζόμουνα πως αν και ξέρω που είναι ο Καραβόμυλος , ποτέ στη ζωή μου δεν έτυχε να κάνω στάση και να φάω σε κάποια ταβέρνα εκεί . Εκείνος επέμενε , πως είχαμε πάει μαζί… Δεν θυμάσαι το ψημένο ψωμί στη σχάρα τίγκα στο λάδι και στη ρίγανη που μας είχε φέρει , μου είπε .Χμ… H εικόνα αυτή κάτι μου θύμιζε και με έκανε να τρίβω την κοιλιά μου, αφού από το πρωί δεν είχα βρει χρόνο να φάω . Ναι μου ερχότανε πολλές τέτοιες εικόνες , με το ψημένο ψωμί τίγκα στο λάδι και τη ρίγανη , αλλά όχι η συγκεκριμένη . Ήμουνα σίγουρη πως μάλλον εκείνος με μπέρδευε με άλλο πρόσωπο και η ανάμνηση ήταν δικιά του και όχι δικιά μας . Εξάλλου και στο παρελθόν έχει τύχη , να μην θυμάμαι ένα περιστατικό, αλλά αν μου έδινες δύο –τρία στοιχεία , αμέσως το ανέσυρα από την μνήμη μου . Μα καλά δεν μπορεί να μην θυμάσαι τις πατάτες τίγκα στο τυρί που μας είχε φέρει … Γκρρρρ, τα νεύρα μου …. Ειδικά αυτό δεν μπορεί να μην το θυμόμουν πατάτες τίγκα στο τυρί , και να μην το θυμάμαι εγώ ; Αδύνατον …
Μάλιστα θυμάμαι ότι ήταν εκεί κοντά στο Πάσχα μου είπε , φορούσες ένα κοτλέ πανωφόρι, και ήσουν και αδιάθετη γιατί μου είχες πρήξει τα παπάρια σε όλη την διαδρομή …
Χα-χα…Γνωστή εικόνα αυτή , μα γιατί το λες αυτό του είπα, εγώ όταν είμαι αδιάθετη δεν πρήζω τα παπάρια κανενός ! Χα-χα-χα… Κάποιο πιο συγκεκριμένο στοιχείο δεν έχεις να μου δώσεις ; Έχω … Το ότι χλαπάκιασες όλα τα μπιφτέκια κι εγώ δεν πρόλαβα να φάω τίποτα , και δεν τολμούσα να πω κουβέντα, γιατί θα με κοίταζες με αυτό το δολοφονικό σου βλέμμα … Με αυτά και με αυτά , του τα είχα κάνει μελιτζάνες και κλείσαμε το τηλέφωνο … Βρε τι έπαθα είπα , πρέπει να την κόψω την πολύ πίεση , δεν μου βγαίνει σε καλό σκέφτηκα . Από την άλλη βέβαια με την πιθανότητα πάντα , ο Αντώνης να έχει μπερδέψει τα μπούτια του και όχι εγώ να συνάντησα το Αλτσχάϊμερ , είμαι σε καλό δρόμο, αλλά ακόμα κι αν δεν είναι έτσι και όντως χλαπάκιασα κάποτε εκείνα τα τεραστίων διαστάσεων χοιρινά μπιφτέκια στον Καραβόμυλο , σίγουρα δεν έχω φτάσει ακόμα στο σημείο να έχω παραισθήσεις !
Υ.Σ Τώρα βέβαια μπορεί και να μην είμαι 22 αλλά 42 και έτσι να εξηγούνται όλα και o ερχομός του Αλτσχάϊμερ και το γεγονός ότι ακούω τραγούδια που άκουγε ο diastimatas στα νιάτα του …. Χα-χα-χα… Αφιερωμένο στα νιάτα του diastimata λοιπόν αυτό το post και το τραγουδάκι που παίζει στο gcast,και το πιο πάνω βιντεάκι !
Κοίταξα από το ματάκι , τίποτα … Τι ήθελα και άνοιξα ; Με χτύπησε κατακέφαλα , παρά τα 22 μου χρόνια , ποιος ξέρει πως του φάνηκα , μπήκε στη ζωή μου έτσι ξαφνικά …
Μιλούσα στο τηλέφωνο με τον Αντώνη και του ανέλυα εμπεριστατωμένα , γιατί μου αρέσουν τα μοσχαρίσια μπιφτέκια και τα ανάμειχτα, δηλαδή μισός μοσχαρίσιος κιμάς, μισός χοιρινός , και γιατί δεν μπορώ να φάω με τίποτα τα χοιρινά μπιφτέκια , ειδικά αν δεν έχουν καρυκεύματα .Η αλήθεια είναι πως είχα μια πολύ δύσκολη και πιεσμένη μέρα , όπως συμβαίνει σε καθημερινή βάση τον τελευταίο καιρό , και το να αναλύω μαλακίες , μου χαλάρωνε τον εγκέφαλο , ο οποίος παρεμπιπτόντως έβραζε καθώς τον είχα τοποθετημένο δίπλα από μια σόμπα αλογόνου . Τότε ο Αντώνης , μου είπε πως εκείνου του αρέσουν τα χοιρινά μπιφτέκια και να μην λέω μαλακίες , γιατί μια φορά που γυρίζαμε από Αθήνα είχαμε σταματήσει στον Καραβόμυλο σε μια ταβέρνα και είχα τσακίσει κάτι τεράστια χοιρινά μπιφτέκια …Για λίγο σάστισα , με τον Αντώνη είναι γεγονός πως έχουμε κάνει υπερατλαντικά ταξίδια , και έχουμε φάει την άσφαλτο με το τσουβάλι . Εκείνος πάντα στη θέση του οδηγού βέβαια κι εγώ στη θέση του συνοδηγού , αλλιώς δεν θα είχα την τύχη να γνωρίσω ούτε το Αλτσχάϊμερ , ούτε τίποτα. Προσπάθησα να θυμηθώ , μάταια όμως … Θυμήθηκα άπειρες στάσεις που έχουμε κάνει μαζί (οδικές εννοώ, αμέσως εσείς ….)και άπειρα άγρια τσιμπούσια σαν συνταξιδιώτες , αλλά αυτό που μου περιέγραφε δεν μπορούσα να το θυμηθώ με τίποτα. Ορκιζόμουνα πως αν και ξέρω που είναι ο Καραβόμυλος , ποτέ στη ζωή μου δεν έτυχε να κάνω στάση και να φάω σε κάποια ταβέρνα εκεί . Εκείνος επέμενε , πως είχαμε πάει μαζί… Δεν θυμάσαι το ψημένο ψωμί στη σχάρα τίγκα στο λάδι και στη ρίγανη που μας είχε φέρει , μου είπε .Χμ… H εικόνα αυτή κάτι μου θύμιζε και με έκανε να τρίβω την κοιλιά μου, αφού από το πρωί δεν είχα βρει χρόνο να φάω . Ναι μου ερχότανε πολλές τέτοιες εικόνες , με το ψημένο ψωμί τίγκα στο λάδι και τη ρίγανη , αλλά όχι η συγκεκριμένη . Ήμουνα σίγουρη πως μάλλον εκείνος με μπέρδευε με άλλο πρόσωπο και η ανάμνηση ήταν δικιά του και όχι δικιά μας . Εξάλλου και στο παρελθόν έχει τύχη , να μην θυμάμαι ένα περιστατικό, αλλά αν μου έδινες δύο –τρία στοιχεία , αμέσως το ανέσυρα από την μνήμη μου . Μα καλά δεν μπορεί να μην θυμάσαι τις πατάτες τίγκα στο τυρί που μας είχε φέρει … Γκρρρρ, τα νεύρα μου …. Ειδικά αυτό δεν μπορεί να μην το θυμόμουν πατάτες τίγκα στο τυρί , και να μην το θυμάμαι εγώ ; Αδύνατον …
Μάλιστα θυμάμαι ότι ήταν εκεί κοντά στο Πάσχα μου είπε , φορούσες ένα κοτλέ πανωφόρι, και ήσουν και αδιάθετη γιατί μου είχες πρήξει τα παπάρια σε όλη την διαδρομή …
Χα-χα…Γνωστή εικόνα αυτή , μα γιατί το λες αυτό του είπα, εγώ όταν είμαι αδιάθετη δεν πρήζω τα παπάρια κανενός ! Χα-χα-χα… Κάποιο πιο συγκεκριμένο στοιχείο δεν έχεις να μου δώσεις ; Έχω … Το ότι χλαπάκιασες όλα τα μπιφτέκια κι εγώ δεν πρόλαβα να φάω τίποτα , και δεν τολμούσα να πω κουβέντα, γιατί θα με κοίταζες με αυτό το δολοφονικό σου βλέμμα … Με αυτά και με αυτά , του τα είχα κάνει μελιτζάνες και κλείσαμε το τηλέφωνο … Βρε τι έπαθα είπα , πρέπει να την κόψω την πολύ πίεση , δεν μου βγαίνει σε καλό σκέφτηκα . Από την άλλη βέβαια με την πιθανότητα πάντα , ο Αντώνης να έχει μπερδέψει τα μπούτια του και όχι εγώ να συνάντησα το Αλτσχάϊμερ , είμαι σε καλό δρόμο, αλλά ακόμα κι αν δεν είναι έτσι και όντως χλαπάκιασα κάποτε εκείνα τα τεραστίων διαστάσεων χοιρινά μπιφτέκια στον Καραβόμυλο , σίγουρα δεν έχω φτάσει ακόμα στο σημείο να έχω παραισθήσεις !
Υ.Σ Τώρα βέβαια μπορεί και να μην είμαι 22 αλλά 42 και έτσι να εξηγούνται όλα και o ερχομός του Αλτσχάϊμερ και το γεγονός ότι ακούω τραγούδια που άκουγε ο diastimatas στα νιάτα του …. Χα-χα-χα… Αφιερωμένο στα νιάτα του diastimata λοιπόν αυτό το post και το τραγουδάκι που παίζει στο gcast,και το πιο πάνω βιντεάκι !
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
