Τρίτη, Ιουλίου 17, 2007

Ελαφρότητα


Καμιά φορά μετανιώνω για την ελαφρότητα με την οποία αντιμετωπίζω τα πάντα γύρω μου και κυρίως τον εαυτό μου . Όχι δεν το κάνω επειδή μου είπε ο φίλος μου ο Μάκης πως οι άντρες προτιμούν τις χαζές , το κάνω από εσωτερική ανάγκη .
Εξάλλου όταν και όπως έπρεπε έδειξα το πόσο απόλυτα καμιά φορά αρνούμαι να συμβιβαστώ με οτιδήποτε ελαφρό υποτιμάει τη νοημοσύνη μου .
Αυτή η ελαφρότητα δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένας τρόπος αυτοάμυνας απέναντι σε όσα κατέχω , απέναντι σε όλα αυτά που τρομακτικά καμιά φορά μου αποκαλύφθηκαν … Όχι δεν φτιάχνω μια ψευδαίσθηση , έναν κόσμο αγγελικά πλασμένο για να μπορώ να ζω άνετα μέσα σε αυτόν . Δεν θεωρώ πως η άγνοια σε κάνει πιο ευτυχισμένο , πιο ανυποψίαστο μπορεί . Η μόνη μου δυστυχία , ξέρω πολλά για να κάνω «κάτι» …

Υ.Σ –Δεν έχω βρακιά ..
- Ε! Βγες μια φορά και χωρίς κώλο .

Κυριακή, Ιουλίου 15, 2007

Προβλέψιμες αποδράσεις ενός Λαρισαίου


Καθώς το θερμόμετρο πιάνει τους 42 βαθμούς , ο Γιώργος τα 160 στα Τέμπη κι εγώ 7 στα 7 και παίρνω την Αικατερίνη παρθένα στο τάβλι , η θεία μου η Λέλα η μεγαλύτερη από τις αδερφές της μάνας μου , λιάζεται στον Πλαταμώνα για να της περάσει η πονεμένη μέση της που βρίσκεται στα πρώτα ήντα !

Λίγη δροσιά στον Πλαταμώνα , στον Αγιόκαμπο , στη Βελίκα και σε άλλα τόσα μέρη εντός και πέριξ του νομού, αναζητάει το 90% των Λαρισαίων . Όσο για το 10% που πάει Καραϊβική , σε καμιά Χαλκιδική πάει , αλλά η νεόπλουτη παρέα του , δεν του επιτρέπει να το αποκαλύψει !
Εγώ βρίσκομαι στην ωραία και δροσερή Ραψάνη που μου δίνει την δυνατότητα να αποστασιοποιούμαι και να τα κοιτάζω όλα από ψηλά .

Όσο για τις δικές μου καλοκαιρινές αποδράσεις , ακολουθεί δελτίο τύπου !
Από τις 19 του Ιούλη μέχρι και τις 25 θα βρίσκομαι Χαλκιδική , 27-29 θα είμαι στο νομό Μαγνησίας και από τις 4 μέχρι τις 10 Αυγούστου θα επισκεφτώ για τρίτη φορά τον νομό Χανίων (οι αδυναμίες δεν κρύβονται )


Αφού έκανα και το δελτίο τύπου των διακοπών μου , ενημερώνοντας τον κόσμο για να αποτρέψει τυχόν ανεπιθύμητες συναντήσεις , έχω να κάνω μια ερώτηση στη φίλη μου Αικατερίνη . Στα ινστιτούτα αποτρίχωσης , βγάζουν και τις τρίχες από τη μύτη ;

Υ.Σ Εξοπλιζόμαστε για να αποφύγουμε τον πόλεμο. Όπως αυτοί που τρώνε φασολάδα για να μην κλάνουν … Β. Β

Υ.Σ
Εγώ μεγάλωσα μ' αρχές

ανατροφή και συμβουλές

και από αυστηρούς γονείς

Οι δάσκαλοι και οι συγγενείς

σ' εμένα είχαν ποντάρει

να γίνω το καλό παιδί

αρνάκι άσπρο και παχύ

της μάνας του καμάρι

Μα ο λύκος της ψυχής μου

τραγουδάει στο δάσος της ζωής μου

ξενυχτά ο λύκος της ψυχής μου
τραγουδάει κανείς
το λύκο δεν τον κυβερνά
Μα τις ελπίδες τους αυτές
εγώ τις πρόδωσα που λες
και από θρεφτάρι στο μαντρί
καλύτερα με συγκινεί να γίνω εγώ
μακάρι λύκος μαύρος και λιγνός
του πατέρα του καημός
αντί στη γυάλα ψάρι

Τετάρτη, Ιουλίου 11, 2007


Επάνοδος στα Λαρισαϊκά εδάφη … Εξέλιξη , στασιμότητα, αλλαγή … Πολιτισμός , θέατρα , συναυλίες, καύσωνας , μποτιλιάρισμα , αρπαχτές και μπουζούκια … Ελπίδα , όνειρα, πολιτική και ελληνική μίζερη πραγματικότητα … Νεόπλουτοι , ψώνια ,καμένα χωράφια , μυρωδιά από ψοφίμι , αφελείς , αθώοι , γριές πουτάνες που νομίζουν πως έχουν εξουσία . Μίζεροι ρεπόρτερ , που κάνουν την προέκταση του μικροφώνου για ένα κομμάτι ψωμί . Άθλιες εγκαταστάσεις , τραμπουκισμός. Συναντήσεις με ξεχασμένους φίλους που άλλοι προχωρούν και άλλοι μένουν στάσιμοι και όλο σε αφήνουν να τους αφήσεις . Γεράματα , ιδρύματα , τρελάδικα . Ιδρώτας που τρέχει στο σβέρκο , κάτασπρος σβέρκος που το μακρύ μαλλί της τον κάνει και ασφυκτιά … Θεσσαλική και ελληνική παράνοια μαζί … Κάθε φορά που έρχεσαι όλοι είναι και πιο γερασμένοι κι εσύ τώρα είναι που αρχίζεις και μυρίζεις για πρώτη φορά . Κάθεσαι σε ένα γραφείο , ακούς , παρατηρείς , μιλάς … Κουνάω το κεφάλι μου , τώρα που σας γράφω . Μια ευκαιρία ψάχνουμε όλοι και δυστυχώς την ευκαιρία μας την κρατάει στα χέρια της μια γριά πουτάνα με εξουσία …
Θα περάσει άραγε ποτέ το σκουπιδιάρικο να τους μαζέψει μαζί με τις ευκαιρίες που μου πρόσφεραν και τις πέταξα ;

Σάββατο, Ιουνίου 30, 2007

e-Rock Αποπλάνηση ...



Ναι –ναι –ναι η e-Rock Αποπλάνηση είναι γεγονός … Μπορείτε από σήμερα να ακούτε την Rock Αποπλάνηση και τη sophie_jamaica !!!! Αυτή η πρώτη εκπομπή είναι πειραματική , ο ήχος δεν θα έλεγα ότι είναι και ο καλύτερος , και γενικότερα υπάρχουν περίεργα κοψίματα και πολλά άλλα ατοπήματα . Παρόλα αυτά θα ήθελα να τονίσω ότι αυτό είναι αποτέλεσμα δουλειάς της μισής ώρας που πειραματιζόμουνα με το καινούργιο μου σπορ …

Έπονται τα καλύτερα λοιπόν . Αφήστε στα comments τις αφιερώσεις σας και τα τραγούδια που θα θέλατε να ακούσετε, και το Εκπαιδευμένοι στο οίδημα θα πραγματοποιήσει την επιθυμία σας !!! Καλή ακρόαση …

Τα πλεονεκτήματα αυτής της εκπομπής : Δεν παίζουν διαφημίσεις , την ακούς όποτε θες . Αν δεν σου αρέσει κάποιο τραγούδι μπορείς να την προχωρήσεις παρακάτω ή να το ξαναπάς πίσω για να ακούσεις το σαρδάμ του εκφωνητή και να γελάσεις ! Είναι homemade και άλλα πολλά πολλά … Έχει και τα μειονεκτήματα της , αλλά γι αυτά το παλεύω …

Επίσης δέχομαι συνεργασίες και προτάσεις από όλους σας




Παρασκευή, Ιουνίου 29, 2007

Φωτιά και Λαύρα ...






Κάθε χρόνο και χειρότερα ....


Και τώρα το τελευταίο μας μήνυμα.
Αφιερωμένο σε κάθε λογής περιθώριους,
παραπεριθώριους και φλαμπουροκουβαλήστρες
σ' όλους αυτούς που πολεμήσαν.

Μόνο ένας σεισμός μας σώζει, φοβερός κατακλυσμός
μαϊντανός να γίνουν όλα, να χαθεί ο πολιτισμός.
- Όπως η Ατλαντίς.

Η ισοπέδωση με έκανε κι εμένα καραφλό, φοράω κάσκα
εσύ μου πας στο σινεράμα, Κρίσνα Χάρε
κι εγώ, σοφός μ' ένα στομάχι φερμουάρ,
να μένει πάντοτε κλειστό όταν πεινάει,
μα και στη λόξα του να λέει au revoir.

Άμα δε σου πέσει η μούρη πως μωρέ θ' αντιληφθείς
τι σου λέει ένας σαμάνος κι ένας οραματιστής.
- Όπως η Ατλαντίς.

Η ισοπέδωση με έφαγε κι ας ήμουνα βουνό, μου ‘καναν μπάνιο
η επανάσταση η όλη του πλανήτη,
ούτε ένα ράφι να μου φτιάξει δεν μπορεί,
απολογήσου μπρος σε μένα τον νεφρίτη,
μη βολοδέρνεις μες στο ψέμα σου μωρή.

Τώρα μαστουριάστε όλοι με τραγούδια του τεκέ
μοναχά τεκέ δεν βρίσκεις που να βρεις και ναργιλέ.
- Όπως και Ατλαντίς.

Αν το πολύ το κύριε ελέησον το βαριέται κι ο θεός, εγώ τι φταίω;
Αντίς να φτιάξουνε σε μένα εκκλησίες
να με λατρέψουν σαν συμπέρασμα γυμνό
χωρίς θεόλογα και παπαδοπορδίες
παν και τις φτιάχνουνε στον ίδιο το θεό.

Μόνο ένας σεισμός μας σώζει, απ' το πλέγμα δηλαδής
μαϊντανός να γίνουν όλα, να βουλιάξει όλη η γης.
- Όπως η Ατλαντίς.

αποβιβαστείτε από την δεξιά πλευρά της αμαξοστοιχίας



Τα τρένα περνούν ακόμη . Τα βράδια που κοιμάμαι τα ακούω (και μετά σου λένε για ηχομόνωση …), μα εγώ απέχω από το σταθμό και τα ιδρωμένα βαγόνια (αυτά με την μπόχα καλέ , ο κλιματισμός δεν έχει φτάσει εδώ ακόμα …)
Έπαψα να ακολουθώ τις ράγες . Απερχόμενο travel girl , το δέχτηκα και παραχώρησα τον τίτλο σε κάποια δεκαοχτάχρονη που επιβιβάζεται στο τρένο που αποχαιρέτισα .
Τερματικός σταθμός . Παρακαλούμε να αποβιβαστείτε από την δεξιά πλευρά της αμαξοστοιχίας , δεν φέρουμε καμία ευθύνη για τις αναμνήσεις που αφήσατε πίσω..
Πετώ την γόπα στην πυρακτωμένη άσφαλτο (είδες ελληνική νοοτροπία , απαπαπαπα)
Σαν γόπα από τσιγάρο τούτη η οθόνη . Μαυρισμένη από την πίσσα, όχι αυτή που κατακάθισε στα σωθικά μου … Λέω γι αυτή την επιφανειακή που ίσα που πρόλαβε να κρατήσει αυτό εδώ το blog … Δεν είναι παρά μόνο η επιφάνεια που κιτρινίζει τα δάχτυλα , δεν είναι παρά η στάχτη που λερώνει το πληκτρολόγιο … Τα πιο σημαντικά είναι στα μέσα μου , τα πιο σημαντικά είναι αυτά που δεν γράφτηκαν και δεν θα γραφτούν ποτέ σε αυτή την οθόνη … Γιατί μόνο τα backstage αξίζουν

The first time I told my story, I felt only pain. “How could this have happened to me?” I asked.  The second time I told my story, I felt on...