Παρασκευή, Απριλίου 27, 2007

Δυο μαζί είναι καλύτερα ...



Μετά το σπάσιμο κάθε ρεκορ διαβάσματος από τις 9:30 το πρωί μέχρι τις 3:30 τα μεσάνυχτα , με δυο διαλλείματα για φαγητό και για άλλα πράγματα ας πούμε όπως για επιδόρπιο κατέληξα στο συμπέρασμα ότι : "Δυο μαζί είναι καλύτερα" ! Μ'αρέσει η μοναξιά μ'αρέσει να μην έχω κανέναν πάνω από το κεφάλι μου , μ'αρέσει να γράφω μόνο, όταν είμαι μόνη μου και σε πλήρη ησυχία... Είναι μερικά πράγματα όμως που δεν λέει να τα κάνεις μόνος σου , γιατί αλήθεια το μοίρασμα είναι ανακούφιση , είναι βοήθεια ανεκτίμητη .... Δυο μαζί είναι καλύτερα . Δεν λέω 3 μαζί είναι καλύτερα 4,5,6... κτλ, γιατί ο σοφός λαός μας λέει δυο πράγματα :
1) Όπου λαλούν πολλοί κοκκόροι αργεί να ξημερώσει και ...
2) Πάνω από 3 είναι παρτούζα ....

Αν δεν είχα τη δική σου βοήθεια G.gaki δεν ξέρω αν θα μπορούσα να αντέξω τόση πίεση και διάβασμα, αυτό το post και το πιο ωραίο μου χαμόγελο το αφιερώνω σε σένα που ήσουν εδώ ουσιαστικά !!!! Σ'ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ !

Κυριακή, Απριλίου 22, 2007

Κυκλάκια

Τα πολλαπλά μου κυκλάκια μου χαρίζουν ένα πλατύ ημικύκλιο κάτω από τα ρουθούνια μου! Τα κυκλάκια αντιστοιχούν στα μαθήματα που αντιμετώπισα εδώ και 4 χρόνια περίπου στην αρένα της εξεταστικής , έπεσαν τόσα πολλά , άλλα πανεύκολα και άλλα στο παραπέντε πριν το εγκεφαλικό , αλλά σημασία έχει ότι φάγανε κι αυτά το κυκλάκι τους , είναι βέβαια και μερικά που αρνούνται πεισταματικά να περικυκλωθούν , αλλά που θα πάει ...
Πλήθαιναν τα κυκλάκια μου ,τα μάζεψα κι αυτά ως άλλα ένσημα του ΙΚΑ ήρθε η ώρα να πάρω σύνταξή από την εξεταστική !
Σε λίγους μήνες θα βγεί η φοιτητική μου σύνταξή που συνεπάγεται και την φυγή μου από την Ολυμπιακή γη , μετά από αυτή τη φυγή το πρώτο που θα κάνω είναι να εγκατασταθώ σε ένα τόπο που θα μπορεί να μου προσφέρει αυτό που έχω εγώ ορίσει στο δικό μου το τσερβέλο σαν ποιότητα ζωής...

Πολλά πράγματα εξάλλου τα έκανα κάτω από το ίδιο μοτίβο , πρώτα ανασταίνομαι μετά πεθαίνω !

Έζησα τη φοιτητική μου ζωή σε ένα μέρος που είναι κατάλληλο για ανάπαυση ενός συνταξιούχου, αρκετά χαλάρωσα στη φύση κάτω από τους ήχους ξέγνοιαστων πτηνών , ώρα για να εισπνεύσω και να γεμίσω τα πνευμόνια μου με όσο καυσαέριο στερήθηκα τόσα χρόνια...
Κι όμως είναι ακόμα μακρύς ο δρόμος, γιατί ο άτιμος ο γάιδαρος έχει εκτός των άλλων και μια τεράστια μεγάλη ουρά και είναι πολλοί εκείνοι που αν και έφαγαν τον γάιδαρο φτάσαν στην ουρά και τα παράτησαν ! Δεν το έκανα τόσες και τόσες φορές που είχα την ευκαιρία να το κάνω , σιγά μην το κάνω τώρα ...(ποτέ μη λές ποτέ.)Ένα ακόμα ημικύκλιο μου λείπει για να συμπληρώσει το χαμογελό μου, για να ολοκληρώσει , για να κλείσει κι αυτόν τον κύκλο!

Κι όσο εγώ θα παλεύω να κλείσω τους κύκλους μου , θα ψάνχω παράλληλα για μια μάσκα οξυγόνου , μακρύς καιρός κοντεύει

Τετάρτη, Απριλίου 18, 2007

Πύργος-Κατάκολο













Φάγαμε, ήπιαμε, παίξαμε τάβλι μέχρι τελικής πτώσης, διανύσαμε τα χιλιόμετρα που αντιστοιχούσαν στον καθένα μας , ανεβήκαμε στη ζυγαριά πάθαμε την κολούμπρα μας , κατεβήκαμε αφήσαμε το καλάμι στην γωνιά για να μην σπάσει , περάσαμε και τη γεφυρούλα και τσουπ πίσω πάλι στα συνηθισμένα . Τρώμε, πίνουμε , παίζουμε τάβλι μέχρι τελικής ήττας , πάμε από το σπίτι στην καφετέρια και από την καφετέρια στο κλάμπ και μας έρχεται μια αγάπη ξεχασμένη από τα παλιά και το όνομα αυτής εξεταστική . Ήρθε , ήρθε η αγαπήμενη . Ξεθάψαμε με χάρη όπως μας αρμόζει τα σκονισμένα μας βιβλία και τις σημειώσεις , μαζέψαμε ύλες και πήραμε μαζί με το πρόγραμμα της δίαιτας κι αυτό της εξεταστικής. Μετά τα στοιβάξαμε όλα μαζί σε μια άκρη του γραφείου , εδώ και δυο μέρες στέκονται αγέροχα και με περηφάνεια κοιτούν το ταβάνι . Καθισμένη στην καρέκλα τους ρίχνω κλεφτές ματιές, πότε πότε τους κλείνω και το μάτι , έτσι όπως κάνανε την εξεταστική φαντάζει απλά σαν μια γρήγορη ξεπέτα , η πιο κρίσιμή εξεταστική μου είναι μια ξεπέτα , ίσως να είναι καλύτερα έτσι γιατί πάντα βαριόμουνα εύκολα τις μακροχρόνιες καταστάσεις . Στη βράση κολλάει το σίδερο , κάλλιο αργά παρά ποτέ , καλώς όρισες αγαπημένη. Ήρθε η ώρα να στριμωχτείς στην ουρά , για μια ύλη και ένα πρόγραμμα , για κανένα αποτέλεσμα εργαστηρίου , κατεβάζεις τα γυαλιά από το κεφάλι ο ήλιος καίει , γαρίδες, χταπόδια, γαύροι , καλαμαράκια , σαγανάκια , χόρτα , τυροκαφτερές χοροπηδούν στο στομάχι μου , γιατί ό,τι και να γίνει , όσο οι καιροί και να αλλάζουν στα εύκολα και στα δύσκολα , η καλοπέραση θα είναι πάνω από όλα !

The first time I told my story, I felt only pain. “How could this have happened to me?” I asked.  The second time I told my story, I felt on...