Μ.Α.Λ.Α.Κ.Ι.Α

Τέτοιον άντρα,τέτοιον άντρα !

Απεργίες,καταλήψεις,φωνές,χαρτιά και βιβλία πεταμένα στο πάτωμα. Εργασίες που παίρνουν παράταση.Yποχρεώσεις που μπόρεσες να κλειδώσεις για λίγο στο μπάνιο μαζί με τα άπλυτα.Δίπλα σου οι βαλίτσες που εδώ και μια βδομάδα δεν αξιώθηκες να αδειάσεις .Όλο το σκηνικό είναι κατάλληλο για μια ακόμα μικρή απόδραση από την Ολυμπιακή γη!

Στο ακουστικό ακούς τη φωνή του εξόριστου που γύρισε και δεν κρατιέσαι.θες να πάρεις τους δρόμους,θες να βρεθείς κοντά του.Να χαθείς σε μια αγκαλιά που ποτέ δεν σου εγγυήθηκε την ασφάλεια,αλλά είναι το μοναδικό μέρος που νιώθεις ασφαλής!

Δεν το σκέφτηκες και πολύ. Δεν είναι εξάλλου η πρώτη φορά που το κάνεις!
Ήταν μια Τρίτη του Μάι,μια Τρίτη βράδυ πριν την απεργία κι όπως λέει και το γνωστό λαϊκό άσμα:από τον Πύργο της Βαβέλ,έφυγα νύχτα με το ΚΤΕΛ για να γλυτώσω !

Οι κινήσεις σου γνωστές.Κλείνεις το τηλέφωνο,παίρνεις την πρώτη βαλίτσα που βρίσκεις μπροστά σου και τη γεμίζεις κι αυτή όχι απαραίτητα με τα απαραίτητα,μα με ότι σκοντάφτεις μπροστά του.Χτυπάς το κουδούνι της διπλανής πόρτας,είναι οι μοναδικοί άνθρωποι που εδώ κάτω, νιώθεις δικούς σου. θες να τους δώσεις αναφορά γιατί κατά βάθος σου έλλειψε αυτό.Εκείνη την ώρα παραγγέλνουν κρέπες και εσύ όπως πάντα,δεν θα πεις όχι σε ένα ακόμα γευστικό όργιο!Κάθεσαι λίγο,φιλοσοφείς αγχωμένα στη βεράντα, κοιτάς το ρολόι. Η κρέπα μπισκότο-μερέντα - μπανάνα είναι μπροστά σου. με τεράστιες μπουκιές την καταβροχθίζεις!Ασπάζεσαι τους γείτονες,κρατάς τη βαλίτσα στο χέρι και παίρνεις το δρόμο για το Σιδηροδρομικό σταθμό. Βλέπεις λεωφορεία δεν κυκλοφορούν τέτοια ώρα!

Το τρένο για την πρωτεύουσα αναχωρεί στις 00:45.Το ξέρεις πως αποφεύγεις αυτό το τρένο. Έχεις καλές και κακές αναμνήσεις από αυτή τη διαδρομή αλλά στις ράγες που θα ταξιδέψεις,έχουν περάσει τόσα και τόσα τρένα. Βλέπεις εδώ είναι Ελλάδα,εδώ είναι Πελοπόννησος και κάτω από το αυλάκι οι γραμμές είναι από εποχή Τρικούπη!!!
Δε σε νοιάζει όμως. Η ανάγκη σου να ταξιδέψεις και να βρεθείς κοντά του είναι μεγαλύτερη από την ταλαιπωρία που ξέρεις πως θα τραβήξεις!

Το τρένο ξεκίνησε κι εσύ πήρες τη θέση σου στο πρώτο βαγόνι. Δίπλα σου κάθεται ένα ζευγάρι μέσα στη γλύκα!Από την 1 Ιουνίου 2005 ,δεν υπάρχουν θέσεις καπνιστών και μη . το κάπνισμα εξορίστηκε από τα τρένα όχι όμως κι από αυτό που όλα είναι χύμα! Έτσι βάζεις τα άσπρα ακουστικά κι ανάβεις τσιγάρο, θα ανάψεις πολλά μέχρι το τέλος της διαδρομής!

Το βαγόνι θα αδειάσει μέχρι την Πάτρα και μόνο το ζευγάρι δίπλα σου θα ερωτοτροπεί για λίγο ακόμα μέχρι το Ρίο!Άλλοι επιβάτες θα ανέβουν κι εσύ θα είσαι ακόμα εκεί. Απέναντί σου κάθεται ξανθός αλλοδαπός,που επιδεικτικά σε κοιτάει και τρίβει το πέος του. όχι δεν είσαι ρατσίστρια αλλά κάτι τέτοιες ώρες θυμάσαι τον Καρατζαφέρη!

Στην Κόρινθό θα αποβιβαστούμε όλοι. όχι δε θα πάρουμε τον προαστιακό,δεν λειτουργεί τέτοια ώρα,έτσι κι αλλιώς δεν θα λειτουργούσε καθόλου ούτε την υπόλοιπη μέρα λόγω απεργίας!

Θα ανέβουμε σε δυο λεωφορεία του ΟΣΕ, για να μας πάνε μέχρι τους Αγίους Αναργύρους .Βλέπεις γίνονται έργα.Ο σταθμός Πελοποννήσου έχει κλείσει εδώ και καιρό, όπου να’ ναι θα κατεδαφιστεί, ίσως απλά γιατί εκεί σε πρωτογνώρισα μια συμβολική μέρα 11 Σεπτεμβρίου 2004,οπότε αναγκαστικά πρέπει να καταστραφεί!!!!

Τέλος καλό όλα καλά. Έχει ξημερώσει και στο σταθμό των Αγίων Αναργύρων ένας υπέρβαρος ταρίφας γίνεται ο ήρωας μου. Αν και πρωί η Αθήνα όπως πάντα είναι χαοτική.Η κίνηση αρχίζει και τσακίζει τα ήδη τσακισμένα νεύρα μου. 'Ενας παππούς από την Κυπαρισσία είναι μαζί μου. Πάει στην Ευελπιδων για μια δίκη.Μα καλά δεν του είπε κανείς ότι σήμερα δεν λειτουργεί τίποτα;Κόσμος και κοσμάκης ψάχνει για ταξί,σε λίγο θα παστωθούμε σαν σαρδέλες!

Ήρθε η ώρα να ξεχάσεις τα πάντα όμως.Ούτε η κούραση σε πιάνει,ούτε τα νεύρα,ούτε τίποτα! Έφτασες στου Γκύζη. Διασχίζεις τη Μομφερράτου. Πληρώνεις τον ταξιτζή. Κατεβαίνεις. Παίρνεις τη βαλίτσα σου και έφτασες στον παράδεισο. Υπάρχει παράδεισος στου Γκύζη !

Η εξώπορτα είναι ανοιχτή. Ανεβαίνεις τα σκαλιά.Χτυπάς κουδούνι,μα ο άντρας για τον οποίο θα πουλούσες και τα γίδια και τη μάντρα.Κοιμάται!Ίσως τελικά να μην ήτανε και τόσο καλή ιδέα που του επέστρεψες πέρυσι τον Ιούνιο τα κλειδιά από το σπίτι!

Δεν απελπίζεσαι.ένα τηλέφωνο ήταν αρκετό για να τον ξυπνήσεις!Η πόρτα ανοίγει.Όχι δεν θες να διαλέξεις άλλη κουρτίνα,γιατί αυτή την φορά ήσουν πολύ τυχερούλης και δεν έπεσες στον Ζονγκ!Η πόρτα ανοίγει και είναι σαν να ακούς την Τριφύλλη να φωνάζει τοίχε τσούζζζ!Η πόρτα ανοίγει. Όχι δεν τον άλλαξε η ξενιτιά ,απλά είχε ρέψει λιγάκι!Η πόρτα ανοίγει και ναι είναι ο άνθρωπός αυτός με τον οποίο θες να πας το ταξίδι ,τον αγκαλιάσεις και είναι σαν να κρατάς τα πάντα !

Αρκετά με αυτή την πόρτα που ανοίγει!!!Η πόρτα άνοιξε λοιπόν για να κλείσει και φυσικά τίποτα δεν μπορώ να πω άλλο γιατί πίσω από τις κλειστές πόρτες γίνονται τα καλύτερα !

Μεσημέρι Τετάρτης ξυπνάς και στο πιάτο σε περιμένει μια λαχταριστή μακαρονάδα με μια περίεργη, αφροδισιακή κόκκινη σάλτσα,το μυστικό πρέπει να κρύβεται στο αλκοόλ που περιέχει! Είπαμε τέτοιον άντρα, τέτοιον άντρα που να μαγειρεύει και εξαιρετικά που θα ξαναβρείς ;΄;;

Βράδυ Τετάρτης. Ανηφόρες και σκαλιά σε βασανίζουν.Είσαι βλέπεις συνηθισμένος από το ισιάδι της Λάρισας και δεν τις μπορείς τις ανηφόρες.Μα όσο κρατάς το χέρι του,το λαχάνιασμα περνάει σε δεύτερη μοίρα! Εκεί είναι που λες πως θα κόψεις το τσιγάρο! Μα καλά ποιόν κοροϊδεύεις;Κι όμως φτάνεις στην όαση του Γκύζη, « Ηπείρου Γεύσεις»!

Τα ποτήρια γεμίζουν με κόκκινο κρασί.Να έρχονται και οι σαλάτες.τα πιάτα γεμίζουν με κοκορέτσια και κοντοσούβλια και όλοι μαζί αρχίζετε τη μάσα. Εσύ εκεί. Να κάθεσαι δίπλα του και ο Λεωνίδας ακριβώς απέναντι να καίει οδοντογλυφίδες!!

Να σε λίγο θα έρθει και ο Γιώργος με τη Γεωργία. Είχες να τους δεις κι αυτούς πριν από το Πάσχα.Αγκαλιές φιλιά!Δεν ξέρεις γιατί.Ίσως ποτέ δεν θα μπορέσεις να το προσδιορίσεις αλλά του Γιώργου θέλεις να του ανάψεις λαμπάδα!Σίγουρα κι άλλοι το θέλουν!Τον έχεις δει μετρημένες φορές αλλά τον συμπαθείς απεριόριστα...

Κι άλλο κρασί γεμίζει τα ποτήρια μας και η παρέα μεγαλώνει. Ήρθε ο Κώστας με το Μάνο!

Ο Κώστας μόλις είδε ότι έλειπε ο Μιχάλης , δεν το δέχτηκε. Σου λέει:εγώ ήρθα μέχρι εδώ από του διαόλου τη μάνα κι αυτός που μένει ακριβώς πίσω από το μαγαζί ,δεν θα έρθει;;;

Ναι τα κατάφερε.τον έφερε αγουροξυπνημένο κι έτσι το τραπέζι γέμισε!Εσύ προτίμησες, να πιάσεις τη γωνία σου και να χαθείς στο ποτήρι με το κρασί! Συνήθως μιλάς πολύ,μα αυτή τη φορά σου έφτανε μόνο να ακούς τους συνδαιτυμόνες σου να συζητούν.Να κάνουν πλάκα, να γελάνε,εξάλλου δεν τους ξέρεις και καλά και φοβάσαι πάντα να ανοιχτείς, από την άλλη δεν έχεις και τίποτα να πεις.

Κάθεσαι και απολαμβάνεις.Σπάνια περιτριγυρίζεσαι από ανθρώπους που αξίζει τον κόπο να ακούς , από ανθρώπους που έχουν να σου πούνε κάτι παραπάνω!Μετρημένες οι μέρες σου στην Αθήνα αλλά όλες γεμάτες με πολύ κρασί, άλλοτε χύμα κι άλλοτε γαλλικό, με πολύ αλκοόλ γενικότερα , μα όλες ονειρεμένες!

Η πραγματικότητα εξάλλου λένε πως είναι απλά μια ψευδαίσθηση λόγω έλλειψης αλκοόλ !

Πέμπτη βράδυ.Πίνεις κάτι πιο ελαφρύ μέσα στην πρασινάδα στο Verde στου Παπάγου,που δουλεύει η Γεωργία. Δίπλα σου πάλι εκείνος ο άντρας, που σίγουρα αν είχες μάντρα ή έστω γίδια θα τα πούλαγες για χάρη του, έχεις όμως μια ζωή και του τη δίνεις! Απέναντι ο Γιώργος να του κάνει επιχειρηματικές προτάσεις!

Περιμένετε τη Γεωργία να σχολάσει και φεύγετε γρήγορα και πάλι για χύμα κόκκινο κρασί και κοψίδια!Μπαίνετε στο μαύρο χτυπημένο seat του Γιώργου και φεύγετε με μεγάλες ταχύτητες όπως πάντα για την πλατεία Κουμουνδούρου και το ανεπανάληπτο μπριζολάδικο του Τέλη.

Τέτοιες ποσότητες μπριζόλας και τόσο νόστιμες,σε τόσο χαμηλή τιμή δεν έχεις ξανά φάει,αλλά δεν παραξενεύεσαι. Έχεις συνηθίσει να σε πάει στα καλύτερα! Κι αν νόμιζες πως το έχεις παρακάνει με το καλό φαγητό,το καλό κρασί και όλα τα καλά που συνεβαίνανε πίσω από τις κλειστές σας πόρτες ήσουν γελασμένος!Δεν έχεις δει τίποτα ακόμα...

Παρασκευή μεσημέρι κι εσύ βολτάρεις στη Ζωγράφου στο ΕΜΠ. Γνωρίζεις προσωπικότητες σαν την Βαλιάννα που έχει πάρει το αυτί σου πολλά γι’ αυτή. Κάθεσαι στο κυλικείο και ρουφάς το φραπέ σου ενώ ο Βαγγέλης ρωτάει το Νίκο πότε θα πάει στην Ελασσόνα!

Είδε εσένα φαίνεται και θυμήθηκε τη Γιάννα (ουι θυμουσιάρη Βολιώτη )! Να και ο Λεωνίδας!Μόλις έχει τελειώσει το μάθημα του και πήγατε μαζί του να φάει μια σαλάτα μαρούλι,κάτι της έλειπε πάντως!Κάτι έλεγε για βαν,μπράβους και ξύλο αλλά δεν θέλω να επεκταθώ!

Ο ήλιος καίει. Κοντεύεις να σκάσεις από τη ζέστη αλλά να σου μπροστά ο Βερόπουλος στην Αλεξάνδρας .πάλι κάτι θα μαγειρέψει λες,και να γεμίζει το καλάθι με ρύζι πρώτης ποιότητας,φιλέτα κοτόπουλου,διάφορα περίεργα μπαχαρικά,πιπεριές,ξύλινές σπάτουλες και προφυλακτικά! Τα άλλα τα υλικά δεν τα λέω,για να μην αποκαλύψω το μυστικό της συνταγής!

Και εγένετο ένα άγριο τσιμπούσι! Δεν ήξερες τι είχε μέσα αλλά μέχρι το πρωί μιλούσατε μέχρι που σας πήρε ο ύπνος αγκαλιά. Αυτή τη φορά δεν απλώθηκες σε όλο το κρεβάτι ούτε τράβηξες όλο το πάπλωμα,το άφησες για έκπληξή την επόμενη μέρα!

Σάββατο γύρω στις 12 έχεις σηκωθεί για κατούρημα. Χτυπάει το κινητό.Η μάνα σου βρίσκεται κι αυτή στην πρωτεύουσα και κλείνεται ραντεβού σε μια ώρα να βρεθείτε στο Σύνταγμα!

Παίρνεις λεωφορείο μετά το μετρό από Αμπελόκηπους και τσουπ φτάνεις στο Σύνταγμα με συνοπτικές διαδικασίες. Σε περιμένει στα McDonald’s, αλλά μέχρι να διασχίσεις το πλήθος που έχει μαζευτεί περνάνε κάποια λεπτά. Κάποιος ραδιοφωνικός σταθμός βγάζει το πρόγραμμα του από το Σύνταγμα και σε λιγάκι θα βγει να τραγουδήσει και ο Μέγας Σάκης Ρουβάς !

Ψώνια.Λεφτά.Καφεδάκι.Μπυρίτσες και ποικιλίες στο Θησείο μαζί με τη μάνα σου συνθέτουν και ολοκληρώνουν το σκηνικό! Παίρνεις το μετρό από Μοναστηράκι και γυρνάς στο σπίτι. Κάνεις καφέ για τον αφέντη. Του κάνεις και δυο τοστάκια. καλά έφαγες εσύ μην σου μείνει ο άνθρωπός στα χέρια !

Δεν περνάει λίγη ώρα και ο Γιώργος εμφανίζεται μπροστά από το σπίτι. Μπαίνουμε στο αμάξι χωρίς δεύτερη σκέψη!Ο δρόμος μας βγάζει στην Όστρια στο Καλαμάκι .αγναντεύεις τη θάλασσα και ζηλεύεις τα σκυλιά δίπλα σου που κυλιούνται στο γρασίδι!Μετά από λίγο έρχεται και ο Γιώργος και καθόσαστε για αρκετές ώρες!

Σαν να πεινάσατε λίγο και που αλλού θα πηγαίνατε; Στην Pizza di Pasta,στην Αργυρούπολη!Έχεις ξαναπάει εκεί! O δολοφόνος γυρνάει πάντα στον τόπο του εγκλήματος. Tεράστιες αλμυρές κρέπες και φυσικά και πάλι πολύ κόκκινο κρασί και κουβεντούλα είναι μέσα στο πρόγραμμα!

Το βράδυ το σκηνικό άλλαξε. Eσύ ο Νίκος κι ο Γιώργος μέσα στο σπίτι στου Γκύζη , ανοιχτή μπαλκονόπορτά κεριά και γαλλικό κρασί !

Μελαγχολείς.Aύριο το απόγευμα,θα δεις και πάλι τον Κηφισό.pάλι εισιτήρια και λεωφορεία. Pρέπει να φύγεις.Έχεις βλέπεις ,μια σχολή,μια εκπομπή ,κάτι άπλυτα στο μπάνιο,κάτι εργασίες και υποχρεώσεις και όλα αυτά περιμένουν από εσένα!

Ξημέρωσε Κυριακή. Δεν μπορείς να πεις τίποτα. Ακόμα και μια ώρα πριν φύγεις,εκείνος σε πρόσεχε. Σε φρόντιζε και σου μαγείρευε.Είχες καιρό να βάλεις τα κλάματα αλλά όταν μπήκες στο ταξί τα έβαλες. Έπαιζε βλέπεις κι εκείνο το τραγούδι « Αν είμαστε έτσι καλά, με αυτή την αγάπη , που πότε σωπαίνει και πότε μιλά, μπορούμε να μπούμε σε πλοία και τρένα , να δούμε πολλά ή κανένα ! Αν είμαστε έτσι γεροί και νιώθουμε ωραία! Υπάρχει ένας χρόνος στα αλήθεια μεγαλός , να ζει για τον ένα ο άλλος ! Αν είμαστε έτσι ζεστά και κάνουμε αστεία , στη μέση του δρόμου, στον κόσμο μπροστά, δεν ξέρω τι άλλο μπορούσα να ελπίζω, θα χάσω είπα, μα κερδίζω…»

Το ξεπέρασες γρήγορα.Έφτασες πίσω και ξεκλείδωσες το μπάνιο για να βγουν οι υποχρεώσεις. Σε τράβηξαν όμως και βράδυ Κυριακής πήγες να δεις τον Αστερίξ. τώρα πήγαινε για ύπνο. Δεν έχεις απλά αλκοόλ γι’ αυτό δεν έχεις κέφια. Δεν είναι τίποτα άλλο!

Στη φωτογραφία είναι το καινούργιο φιλαράκι μου!Τον λένε Νικολάκη και είναι ένας αξιολάτρευτος Σουηδικός Τάρανδος !

Rock Αποπλάνηση

Με αγγλόφωνα rock τραγούδια , βγαίνει στον αέρα απόψε η «Rock Αποπλάνηση», ύστερα από απαίτηση των ακροατών! Καλά κι εσείς μην πιστεύεται όλα όσα σας λέω ! Ποτέ δεν ήμουν καλή στην μαγειρική και πάντα μου ξέφευγε λίγη σάλτσα παραπάνω !
Απλά έτσι είπαμε να παίξουμε και λίγα ξένα ροκάκια ,μετά από ένα sms από ακροατή που έλαβα την προηγούμενη Δευτέρα!
Αν και το όνομα της εκπομπής είναι «Rock Αποπλάνηση» , τίποτα δεν μας δεσμεύει στις Δευτέρες που έρχονται να παίξουμε reggae, και γιατί όχι και ethnic !
Λόγω του ακατάστατου Σαββατοκύριακου μου και τα τρεξίματα μου με τις εξετάσεις , η Ζωή ανέλαβε την επιμέλεια του θέματος της σημερινής εκπομπής, και επειδή κάθε Δευτέρα αντιμετωπίζουμε το ίδιο πρόβλημα , το όποιο είναι ότι τα ωράρια μας δεν συμβαδίζουν με την καμία , η μια έρχεται η άλλη φεύγει( κάτι σαν την μέρα και τον Johnnie Walker ) , βρήκα κάτω από την πόρτα μου μόλις γύρισα σπίτι 3 σελίδες Α4 , με τίτλο Rock Seduction !
Διάβασα με προσοχή τις σελίδες . Θέμα λοιπόν της σημερινής εκπομπής είναι τα blogs !Αν και μπλόγκερ , πρέπει να ομολογήσω , ότι πολλά από αυτά που διάβασα σε αυτές τις 3 σελίδες τα αγνοούσα , άλλα πάλι ίσως να μην πιστεύω ότι είναι έτσι γιατί απλά και μόνο εγώ έγινα μπλόγκερ κατά τύχη !
Όσο για την μουσική επιμέλεια πρέπει να πω ότι μέσα από μια στοίβα από cd της Ζωής που έφερε από Θεσσαλονίκη τα οποία επιμελήθηκε ο αδερφός της , μπράβο ρε Γιάννη , αυτό θα πει ότι η εκπομπή μας είναι οικογενειακή υπόθεση και εδώ για να μην θιχτεί και ο αδερφός μου ο οποίος κι αυτός έχει βοηθήσει αρκετά στέλνοντας μου τραγούδια κατά καιρούς , κάθισα χθες το απόγευμα και διάλεξα μερικά που θα παίξουν σήμερα !
Όσοι πιστοί λοιπόν, ανοίξτε τα ραδιόφωνα σας ή τα pc σας ή τα Mac σας τέλος πάντων , μετά το τέλος του «Παρά πέντε» εκεί γύρω στις 11 και κάτι, για να μας ακούσετε ! Δεν μπορώ να σας εγγυηθώ για το αποτέλεσμα γιατί συνήθως όταν περιμένω μια εκπομπή να πάει καλά δεν πάει κι όταν δεν περιμένω τίποτα σκίζουμε !Το μόνο σίγουρο είναι ότι έχουμε επιλέξει αρκετά καλά κομμάτια για σήμερα ! Για όσους βρίσκεστε στην Δυτική Ελλάδα απλά ανοίξτε τα ραδιόφωνα σας στους 92,3 στα fm, για τους υπόλοιπους μπείτε στη σελίδα του σταθμού http://www.ort.gr/ !


Υ.Σ Να ζήσεις μανούλα και χρόνια πολλά μεγάλη να γίνεις με άσπρα μαλλιά , παντού να σκορπίζεις της γνώσης το φως και όλοι να λένε να μια σοφός !

Vat 69

Ζητείτε καθηγητής/ρια με ειδικότητα στο ψώνιο για προγύμναση νεανίδας !

Όχι –όχι , αυτό δεν μου κάνει.

Ζητείτε καθηγητής ψηλός , κοντός ξανθός μελαχρινός,

( ένας Τούρκος να μου πατάει το ναργιλέ και ένας Ισπανός να μου φωνάζει ΟΛΕ !) ,

δεν έχω κανένα πρόβλημα , όλοι καλοί είναι , αρκεί να φέρνουν στον Τζόρτζ Κλούνει ή στον Αντώνη Παραρά

(η νεκροφιλία δεν κρύβεται)

και να έχουν τα προσόντα ενός συγκεκριμένου Λαρισαίου (Γκουσ……)!!!!

(τώρα εγώ γατί τα βρήκα σε Βολιώτη είναι άλλου παπά Ευαγγέλιο)

Ο παπάς ο παχύς , έφαγε παχιά φακή ! Γιατί παπά παχύ έφαγες παχιά φακή;;;;

Δουλεία τους θα είναι να με ψωνίσουνε , να με κάνουν να δω τα αυτονόητα , να τονώσουν το εγώ μου , να μου υπενθυμίσουν , πως ξέχασα να πιστεύω στον εαυτό μου και μετά να με αρχίσουν στα φάσκελα , γιατί απλά σήμερα ξέσκισα!

Μόλις χτύπησε το κουδούνι , και μάνα εξ ουρανού ή μάλλον από το delivery boy του Santa Masa,μου προσφέρει απλόχερα μερίδα με σουβλάκια !
Ναι-ναι είμαι έτοιμη να καταρρεύσω , όχι από τη συγκίνηση του θαύματος του Santa Masa(φαστφουντάδικου της γειτονίας ) αλλά από την 24ώρη αποχή μου από τον ύπνο και το φαί !
Κατοχικά σύνδρομα με κυριεύουν και δεν αφήνω ούτε μύγα να πλησιάσει το λαχταριστό μου γεύμα , ενώ δεν παραλείπω να φάω ακόμα και το λίπος !

Και όπως έλεγαν και στην θρυλική σειρά «Της Ελλάδος τα παιδία»

(Μάνα, μάνα τσιγγάνα , με μάτια πλάνα και αυτιά αεροπλάνα !)

Μάνα από μάνα δεν έχει διαφορά !!!!Αλλά διαφθορά ( εδώ είναι που λέμε ότι πάει σύννεφο !!!!)

Για μεταφορικούς και κυριολεκτικούς λόγους πάει σύννεφο , μη με παρεξηγείτε μιλάει η πείνα και η εξαθλίωση !

Μια coca-cola light συνοδεύει το λουκούλλειο γεύμα μου γιατί πάνω από όλα η σιλουέτα(λέμε τώρα )…
Ας συνεχίσω με τους σπόνσορες μου , που είναι τα μοναδικά και ανεπανάληπτα Marlboro lights , που βλάπτουν το σπέρμα , so what?, και γενικά οτιδήποτε κυκλοφορεί σε light ! Όπως επίσης είναι το Vat 69 και τα σφιχτά καλσόν!

Κι ενώ το νευρικό μου σύστημα βρίσκεται υπό κατάρρευση, με καλούν για καφέ, στον οποίο δεν δύναμαι να παραβρεθώ, καθώς στην οποιαδήποτε προσπάθεια μου να σηκωθώ από την καρέκλα, στο τέλος πάντα σωριάζομαι στο πάτωμα !
Ευτυχώς που οι από κάτω έχουν πένθος και το πάρτυ των 50 ατόμων της Ζωής θα αναβληθεί και θα γίνει το άλλο Σάββατο!
Το γελοίο της υπόθεσης είναι ότι ο καημένος συμπέθερος τους δεν έχει πεθάνει ακόμα αλλά βρίσκεται στο νοσοκομείο , αλλά δεν έχει καμία σημασία αυτοί τον πενθούνε από τώρα!
Έτσι ήσυχη αναχωρώ για τα ενδότερα και πάω να πέσω σε βαθύ λήθαργο , αν και είναι μακρινό το ταξίδι μου μέχρι το κρεβάτι !

Όταν κάποια στιγμή θα σηκωθώ και θα ζω ακόμα, θα σας ενημερώσω !

Πάρε να’ χεις και με γυαλί !

Μονολογώντας...

Κι από εκεί που το πρόγραμμα κάθε μέρας ήταν ίδιο και απαράλλαχτο και έλεγε πρωινό ξύπνημα το μεσημέρι, και μετά προπόνηση στο τάβλι στο πιο κοντινό καφέ, σε μια μέρα αυτό το σκηνικό άλλαξε !

Πως το δέχτηκα ; Με χαρά. Προσαρμόστηκα αμέσως , βλέπεις είναι στοιχείο του χαρακτήρα μου να βαριέμαι πολύ εύκολα μια μόνιμη επαναλαμβανόμενη κατάσταση , ακόμα κι αν αυτή είναι ύπνος και τάβλι!

Το κατάλαβα από το πρωί πως η σημερινή μέρα ήταν διαφορετική , το κινητό μου χτυπούσε ασταμάτητα κι αυτή τη φορά όχι για καφέ , βλέπεις πολλά πράγματα είχαν μείνει στην αναμονή και αλλά τόσα προέκυψαν στην πορεία !

Το Σαββατοκύριακο θα μπω πάλι στην διαδικασία αξιολόγησης των γνώσεων μου , η αλήθεια είναι ότι δεν έχω άγχος, κι αν έχω περάσει παρόμοιες διαδικασίες τόσα χρόνια ! Μπορεί πολλά πράγματα στη ζωή να μην είναι μόνο μαύρα και άσπρα, βλέπεις υπάρχει και η διαβάθμιση του γκρι , αλλά σε αυτές τις περιπτώσεις, μόνο δυο λέξεις σε περιμένουν στο τέλος , αποτυχία ή επιτυχία και έχω γευτεί και τις δυο και οι δυο έχουν τη χάρη τους !

Πολλές φορές μέσα από τις αποτυχίες γίνεσαι και καλύτερος , αν και κάτι μου λέει μέσα μου ότι αυτή τη φορά η επιτυχία θέλει να μου χτυπήσει την πόρτα , γιατί από την κυρία αποτυχία δόξα το Θεό έχω μάθει πολλά !

Από την άλλη λένε ότι την υπογραφή σου και κατί άλλο πρέπει να προσέχεις που τα βάζεις , καλούμε να βάλω λοιπόν κάπου την υπογραφή μου αυτές τις μέρες και δεν το σκέφτομαι καθόλου , θα τη βάλω και θα τη βάλω για καλό! Όσο για το κάτι άλλο , αυτονόητο είναι ότι δεν θα με απασχολήσει ποτέ !


Με πήραν σήμερα το πρωί τηλέφωνο για να συμμετάσχω και σε κάποια σεμινάρια που ξεκινούν την Παρασκευή είναι κι αυτά μέσα από το πρόγραμμα Ηλεία κοινωνία συμμετοχής διαλόγου και δημιουργίας πού μέσα από εκεί ξεκίνησα και την εκπομπή στα ράδιο! Αν και δεν είχα και πλήρη ενημέρωση για το περιεχόμενο του σεμιναρίου , θα αφορά κατά κάποιο τρόπο την Ραδιοτηλεοπτική παραγωγή !

Χθες οι ώρες μέσα στο στούντιο κύλησαν μοναχικά ,αφού το διπλανό μου μικρόφωνο ήταν κατεβασμένο και η Ζωή στη Θεσσαλονίκη , τάβλα σε κάποιο κρεβάτι να υποθέσω , αν και με πήρε τηλέφωνο για υποστήριξη !

Το κοινό επίσης χθες είχε μια σεξουαλική διάθεση , δεν ξέρω που οφείλετε αυτό , ας υποθέσω και πάλι ότι ήταν λόγω του Μάη που μπήκε και θα τον πιάσανε καλά !

Κοινόχρηστα, ενοίκια , φως, νερό , τηλέφωνο είναι κι αυτά μέσα στο πρόγραμμα και από σήμερα μπήκα στη διαδικασία να τους τα στάζω!

Χθες επίσης είχα μια αναπάντεχη επίσκεψη , από δυο φίλους μου από την Πάτρα , και καθώς πηγαίναμε να πάρουμε τσιγάρα από την πλατεία Σάκη Καράγιωργα, βρίσκουμε και κάτι άλλους συμφοιτητές μου , και παίρνουμε τελικά τα βουνά για να απολαύσουμε λαχταριστά κοψίδια !


Τέλος ως γνήσιο παιδί της ακαταστασίας , δεν έχω και τόσο φιλικές σχέσεις με την τάξη , αλλά αυτό που λένε ανάγκα γάρ και οι Θεοί πείθονται ! Όποτε έχω μπει σε μια διαδικασία, να αναθερμάνω τις σχέσεις μου με την τάξη!

Ελληνικός ή Τούρκικος ;

Δεν βρήκα με τίποτα να ανταλλάξω τα αλμυρά φιλιά σου , κι έτσι βρέθηκα να πικραίνω το στόμα μου με μια γουλιά τούρκικού ή έστω ελληνικού καφέ, και μια τζούρα Marlboro lights! Ναι παλιότερα τα χειμωνιάτικα απογεύματα έπινα πιο συχνά το τούρκικό καφεδάκι μου, κοντά σε όποιο βροχερό παράθυρο με έβγαζε ο κάθε χρόνος , οι εκάστοτε υποχρεώσεις , τα εκάστοτε ταξίδια !
Από τότε που μπήκες εσύ στη ζωή μου , βγήκε αυτός !
Αφού μια από τις τελευταίες επιθυμίες σου, είναι όταν με το καλό πάρεις το δρόμο προς τους ουρανούς , να μην πιούμε ελληνικό(τούρκικό) καφέ στην κηδεία σου , για να θυμόμαστε τον συχωρεμένο , αφού ο συχωρεμένος ποτέ στη ζωή του δεν ήπιε τούρκικό (ελληνικό) καφέ και αντί αυτού να πίνουμε όλοι φραπεδιές στη μνήμη σου! Πολλά τα δικά σου και τα δικά μας ψωμιά μέχρι τότε μωρό μου , έτσι το πήρα απόφαση ότι ούτε στην κηδεία σου θα απολαύσω το ελληνοτουρκικό καφεδάκι μου , οπότε τώρα που είσαι εκεί στην κρύα Σκοτία και δεν με βλέπεις , ρουφάω κάτι κλεφτές γουλίτσες στη ζούλα !!
Έχω βάλει στο τέρμα και τον Θανασάκη τον Παπακωνσταντίνου και γουστάρω άσχημα αυτή την ώρα!
Σκέφτομαι και να γυρίσω το φλιτζάνι αλλά δεν έχω κι εγώ γνωστές σαν την Αικατερίνη να μου το πούνε, βλέπεις αυτές οι βρομοδουλειές γίνονται incognito , αχ Ελένη ! Βρε λες να το βγάλω καμιά φωτογραφία να το ανεβάσω να μου πει κανείς που ξέρει το φλιτζάνι ; Σοφία! Σοβαρέψου!
Πάει και ο Απρίλης , δεν ξέρω εσείς πως θα πιάσετε το Μάη , αλλά εμένα με βλέπω να τον πιάνω με το σφουγγαρόπανο!
Λέω να απεργήσω κι εγώ μιας και η Ζωή είναι τάβλα στο κρεβάτι και δεν προβλέπεται να φύγει από την όμορφη Θεσσαλονίκη πριν την Τρίτη –Τετάρτη , αλλά ποιος ξέρει τελευταία στιγμή μπορεί να μου τη βαρέσει και να πάω να κάνω εκπομπή μόνη μου, εξάλλου οι περισσότεροι δεν θα έχουν έρθει ακόμα, τι καλύτερο θα βρω να κάνω το βράδυ της Δευτέρας ; Έπρεπε να ήσουνα από μια μεριά να με έβλεπες με τα καινούργιο σοφιστικέ μου στυλ ! Χε-χε! Θα μου πεις τι τα πήρα τα γυαλιά με 0.25 μυωπία, εεε, ακριβοπλήρωσα και καλά το ειδικό τζάμι για τον υπολογιστή ότι είναι ξεκουραστικά και κάτι τέτοιες αηδίες , εδώ που τα λέμε , με τόσες ώρες που κάθομαι εγώ μπροστά σε pc είτε στη σχολή είτε στο σπίτι χρειαζότανε !

Κάπου εδώ σας αποχαιρετώ ακούγοντας το τραγούδι :

Δεν είμαι άλλος

Πίσω απ’το φως της μουσικής που ταξιδεύεις
είσαι ολόκληρη αργεντίνικο τανγκό
Και μήτε στ’όνειρό σου πια δε με γυρεύεις
όπως παλιά μ’ένα σκοπό χερουβικό

Και για τον κόσμο που μισείς δεν είμαι άλλος
Και για τον κόσμο που αγαπάς δεν είμαι αυτός
Άλλοι νομίζανε πως ήμουνα μεγάλος
κι από σπουργίτι θα γινόμουνα αετός

Μες τα νεκρά τα καφενεία ρίχνει χιόνι
κι εγώ πενθώ την ερημιά ενός φιλιού
που σαν το ρούχο η αγάπη μας παλιώνει
κι είναι σαν ήχος χαλασμένου πιστολιού


Και για τον κόσμο που μισείς δεν είμαι άλλος
Και για τον κόσμο που αγαπάς δεν είμαι αυτός
Άλλοι νομίζανε πως ήμουνα μεγάλος
κι από σπουργίτι θα γινόμουνα αετός

Και για τον κόσμο που μισείς δεν είμαι άλλος
Και για τον κόσμο που αγαπάς δεν είμαι αυτός
Άλλοι νομίζανε πως ήμουνα μεγάλος
κι από σπουργίτι θα γινόμουνα αετός