Δεν κάνει κρύο στην Ελλάδα;;;;;;

Δεν κάνει κρύο στην Ελλάδα;;;;;;;;;;;;;;;;;;
Εντάξει το παραδέχομαι ότι όχι απλά κρύωσα ,τον δάγκωσα για τα καλά με έπιασε και ο λαιμός μου και αυτή τη φορά , δεν μπορώ να βγάλω μιλιά! Χα-χα, όμως εγώ επιμένω και θα σας εκδικηθώ..
Ναι-ναι εσάς που προστρέξατε να χαρείτε και να πείτε , ουαού !
Δεν θα μας τα πρήζει άλλο αυτή … Είπα ότι δεν μπορώ να μιλήσω και ναι είναι λίγο πίκρα , αλλά μπορώ ακόμα να γράφω, δεν έπεσα σε κώμα ! (Όχι ρε γαμώτο !) Είναι μεσημεράκι και περιμένω με αγωνία το φαγητό από κάτω! Όπως σας έχω πει τα γερόντια του τετάρτου αποφάσισαν ξαφνικά πως από εδώ και πέρα θα με ταΐζουν, ένα ευχαριστώ είναι λίγο ! Ξέρεις τι είναι να έχεις φαγητό και τι φαγητό νοστιμότατο μέσα στην εξεταστική έτοιμο στο πιάτο μαγειρευτό και τζάμπα … Την έχω καταβρεί σου λέω …
Σήμερα ξύπνησα με ένα χάλια λαιμό με πρησμένα μάτια , από το ring tone του κινητού μου που δεν μπορούσε να είναι κανένα άλλο εκτός από το One Love του Bob Marley . Κι αυτή τη φορά κάποιος μου έκανε πλάκα όπως και χθες το βράδυ, αρχίζω και υποψιάζομαι πως δεν είναι λάθος .. Εκείνο όμως που μου έκανε εντύπωση ήταν τα δάκρια στα μάτια μου, λες και όλο το βράδυ καθώς κοιμόμουνα , έκλαιγα…
Ναι θυμάμαι , χθες ονειρεύτηκα , πάνε χρόνια που έχω να δω όνειρο και μάλιστα τόσο έντονο, συνήθως κοιμάμαι τον ύπνο του δικαίου και στον ύπνο μου και στον ξύπνιο μου …. Δεν μπορώ να πω ότι ήταν κάτι παραμυθένιο, μα ούτε και εφιάλτης , ήταν μια ονειρική πραγματικότητα, με λίγο σιρόπι αληθινής .Μια όψη της ζωής μου που θα μπορούσε να είναι και έτσι , αν κάποια πράγματα δεν είχαν συμβεί .
Ποιος ξέρει τι ήθελε να μου πει το υποσυνείδητο μου; Πες πως όλα τα κατάλαβα αλλά αυτή η γυναίκα που ήταν και αρκετά συγκεκριμένη στο όνειρο γιατί φορούσε μαύρα, γιατί μου είπε πως δεν μου πάνε τα κοντά μαλλιά και γιατί συνέχεια άσπριζαν τα δικά της ;
Άνοιξα το παράθυρο μου από το δωμάτιο να πάρω και λίγο καθαρό αέρα, για να αφήσω τα όνειρα στο μαξιλάρι μου, και τι να δω ακόμα κι εδώ στα νοτιοδυτικά ο ουρανός έριχνε μια υποψία χιονιού ! Όχι τίποτα άλλο, να φανταστείς ο Οδυσσέας συμμαθητής μου από τα Αγγλικά, τριάντα χρονών άνθρωπος , μου έλεγε ότι εδώ έχει να δει χιόνι από τότε που αυτός έπαιζε ακόμα με τα playmobil του.
Αλήθεια από πότε έχει να ρίξει τέτοιο χιόνι και να αποκλειστούν μέχρι και στην εθνική οδό; … Χμ, τώρα θυμάμαι κάποιες κουβέντες του παππού , άρε παππού τελικά μια μέρα σε εγκατέλειψαν όλοι και έμεινες μόνος σου , να καπνίζεις το ναργιλέ σου στο γεντικουλέ … Όλο ιστορίες ήσουνα , έλεγες κι έλεγες ωραία παραμυθία και το κακό είναι ότι εγώ σε άκουγα με προσοχή …

Και καθώς βυθίζω το φασκόμηλό μου με συμπάθεια στην κούπα με τον Taz , γυρνάω στο παρελθόν μου και το παρακολουθώ , πολλές τραγικές ειρωνείες μαζεμένες βλέπω…Καθώς εγώ άραζα στον καναπέ του παππού από τα τότε Continent κι ο Μπαρμπακώτσος δούλευε στον υπολογιστή, κάπου στην Επταπυργίου απέναντι από το Γεντικουλέ στη Θεσσαλονίκη , χτύπησε το τηλέφωνο , μπορεί να είχα ζήσει πολλές φορές τη σκηνή αυτή , αλλά γιατί να θυμάμαι το συγκεκριμένο τηλεφώνημα ;
Ήταν αρχές του 2004, μπορεί να ήτανε και σαν σήμερα και εγώ ακόμα περνούσα ξέγνοιαστά τις μέρες μου στη Θεσσαλονίκη .Ποιος να μου έλεγε σήμερα ότι θα είχα ζήσει τόσα πράγματα, ποιος να μου έλεγε ότι εκείνο το τηλεφώνημα μπορεί να άλλαζε και προσωρινός τη ζωή μου μετά από αρκετούς μήνες ; Ήταν η πρώτη φορά που μου μίλησε ο Κώστας για σένα , τον είχες πάρει τηλέφωνο για να του πεις πως κατέκτησες την ωραία Ελένη , εκείνος φαινότανε υποχρεωμένος σε σένα. Όταν το κλείσατε μου μίλησε με ενθουσιασμό για σένα(μην κοιτάς μετά το θάψιμο που έριξε , εκεί επικράτησε η γεροντοζήλια του)θυμήθηκε τα χιόνια και τον αποκλεισμό του στην εθνική , όταν αγαπούσε κάποια Σοφία στην πρωτεύουσα κόρη μπιντέμπορα ,κι έκανε το Θεσσαλονίκη –Αθήνα συχνά, κι εσύ όσο να’ ναι τον βοήθησες … Ξέρεις τι κατάλαβα , κάνε το καλό και δε μπορεί κάποτε θα σου έρθει , μπορεί και να το διώξεις , μπορεί να το κρατήσεις, αλλά κάποτε θα έρθει..
Άρα ναι, πρέπει να ήταν κάπου εκεί στο 2002 που είχε ρίξει πάλι τα χιόνια , τότε που ακόμα πήγαινα σχολείο και ερχότανε πάντα κάθε Σάββατο ο γατούλης για να με βρει για να με δει έστω λίγες ώρες . Πως άλλαξαν έτσι τα πράγματα; Μια μικρή αναδρομή, μια μικρή παρένθεση και πάλι πίσω στο σήμερα , τελικά έξω έβγαλε ήλιο , σήμερα όσοι έδιναν ήταν τυχεροί γιατί αναβλήθηκε λέει η εξέταση λόγω καιρού! Καιρός να παλέψω με τη σιωπή , να πιω τα ζεστά μου και να πάρω τις halls μου, και να αρχίσω το διάβασμα

LoCoMoNdO ---> Δεν κάνει κρύο

… Για αύριο Σάββατο προβλέπεται ηλιοφάνεια σε ολόκληρη τη χώρα…..

…Ενώ η θερμοκρασία θα κυμανθεί σε υψηλά για την εποχή επίπεδα …

…Την Τρίτη ο υδράργυρος θα σημειώσει άνοδο ….

…Υψηλές θερμοκρασίες θα συνεχιστούν για αύριο Τετάρτη …

…Για αύριο Πέμπτη προβλέπεται ηλιοφάνεια σε όλη τη χώρα …

…Ευχάριστα τα νέα για το τριήμερο με άνοδο της θερμοκρασίας και εξασθένηση των ανέμων…

LoCoMoNdO Δεν κάνει κρύο


Δεν κάνει κρύο στην Ελλάδα, κρύο δεν έκανε ποτέ
Έλα απόψε για νιώσεις , όπως δεν ένιωσες ποτέ …(σα-λα-λα-λα!)
Θες να πάμε μια βόλτα σε μια χώρα μαγική ,
όπου όλοι διασκεδάζουν (εδώ κάτι λέει αλλά δεν το βγάζω!)
Αν γελάσεις έχεις χάσει λέει ο κανονισμός
Κι αν τολμήσεις να χορέψεις σε απειλεί ο αποκλεισμός !
Δεν κάνει κρύο στην Ελλάδα, κρύο δεν έκανε ποτέ
Έλα απόψε για νιώσεις , όπως δεν ένιωσες ποτέ …(σα-λα-λα-λα!)
Από την άβυσσο της θλίψης , στα λιβάδια της χαράς , είμαι ένα
Μικρό πορτάκι που το πόμολο κρατάς …
Τούτη η νύχτα θέλει party , θέλει ιδρώτα και φωνές ,
όχι trendy πασαρέλα , και κουλτουροσυμφορές …
Δεν κάνει κρύο στην Ελλάδα, κρύο δεν έκανε ποτέ
Έλα απόψε για νιώσεις , όπως δεν ένιωσες ποτέ …(σα-λα-λα-λα!)
Γίνε το παιδί του ήλιου και το γέλιο της φωτιάς ,
Γίνε η δύναμη του κόσμου , αλυσίδες για να σπας …
Ιδρωμένη αγκάλιασε με , η αγάπη είναι παντού
Κι αν γουστάρεις φίλησε με , να δω τα άστρα του ουρανού …
Δεν κάνει κρύο στην Ελλάδα, κρύο δεν έκανε ποτέ
Έλα απόψε για νιώσεις , όπως δεν ένιωσες ποτέ …(σα-λα-λα-λα!)


Από το πρωί παίζει το συγκεκριμένο song στο pc … Ο καλύτερος τρόπος για να ξεπεράσεις το κρύο … Εντάξει βρε παιδία , μην το τραβάτε και άλλο από τα ράστα που δεν έχω , έχει κάνει και περισσότερο κρύο , αλλά δεν κάναμε έτσι ! Ανάθεμα τη Σκούτα μου, γαμώ τη Σκούτα μου τα λι της και τα νι της … Άκουσε εκεί να με κόψει με 4,5 , αυτό τσούζει !
Big George, μου φαίνεται πρέπει να αποχαιρετάς το όνειρο, του φιλιούνται αγκαλιάζονται στο αεροδρόμιο!!! Ξεκινάμε στο καπάκι τη δεύτερη εξεταστική , και τη Δευτέρα δίνω , το ένα από τα τρία που έδινα την προηγούμενη Τρίτη , θυμάσαι ; Το ένα δε το έδωσα !!!
25 κατασκευαστές πλυντηρίων όμως μπορούν να σου εγγυηθούν ότι ανεβαίνω Αθήνα άμεσα , γιατί μπορεί να γράφω Δευτέρα και μετά υποψιάζομαι χαλαρώτης … Καλά το μήνυμα «Τρώμε γαρίδες στο μαγαζί του Φόρεστ Γκάμπ . Θα ήθελα να ήσουν εδώ, γιατί θα ρίχναμε πολύ γέλιο …» ήταν όλα τα λεφτά ! Με δουλεύεις ρεεεεεεε!

Είμαι με τρις και εξήντα , όλο το Σαββατοκύριακο το κωλοβάρεσα κανονικά και
με το νόμο … Όχι μόνο αυτό με έκλασαν και τα άλλα τα παλιογουρούνια το Σάββατο , πήγαν για κοψίδια και παρτάκια και μένα δεν μου είπανε τίποτα ….. Αφού με διαβάζεται που με διαβάζεται μόνο εσείς , ή τουλάχιστον εσείς απομείνατε να σχολιάζεται , θα το παραξεφτιλίσω και θα το καταντήσω σαν δυο προσωπικές επιστολές !
Μικρέ-τρελέ-μαφιόζικε bro… Biou-biou τελείως όμως …. Τίγκα ….
Συνέχισε να κάνεις σήματα καπνού , ξέρω βρέχει γαμώτο , αλλά μόλις σταματήσει περιμένω μήνυμα σου θα ανέβω ταράτσα να δω… Ξέρω, An’ I can’t wait to see you again So I can hold you in my arms… αλλά δεν ανησυχώ εμείς έχουμε πολλά να πούμε ..

Is this love

Όλα αλλάζουν και μόνο προς το καλύτερο μπορούν να αλλάζουν όταν βρίσκεις ανθρώπους τριγύρω σου που εκπέμπουν αγάπη , που σου προσφέρουν καθημερινά το ομορφότερο χαμόγελο , που σου προσφέρουν μια ουτοπική ασφάλεια για το αύριο , ουτοπική γιατί η ουσιαστική δεν πρόκειται ποτέ να υπάρξει !
Αυτή είναι και η μαγεία της ζωής όλα τα πράγματα καλά και άσχημα σου έρχονται από εκεί που δεν τα περιμένεις … Όλα αλλάζουν προς το καλύτερο όταν μετά από αρκετό καιρό απουσίας τους , το σπίτι μου κατακλύζεται από ήχους reggae , από στίχους υπεράνω όλων …
Έχω γεμάτο στομάχι , έχω καθαρό μυαλό, έχω τη ζεστασιά μου όταν έξω δε λέει να σταματήσει η βροχή , έχω να πιω και να καπνίσω ,έχω ένα σπίτι γεμάτο από μυρωδιές , αγάπη , και έναν απαλό καναπέ που ξεκουράζω το ατελείωτο βασανισμένο μου κορμί , ακούγοντας Bob…Αυτά είναι…
Απογευματάκι Κυριακής , ραχάτι και Άγιος ο Θεός, μπορεί να λυσσάνε ότι ο παγετός καταφθάνει , άλλα στην καρδιά μου και στο σπίτι μου επικρατεί ένα διαρκές τροπικό κλίμα , γιατί όπως και να το κάνουμε βρε αδερφέ , είμαι καλοκαιρινός τύπος…
Ναι , όλα αλλάζουν καθημερινώς τριγύρω μου , μετά από τις καταιγίδες βγαίνει ήλιος , το χιόνι λιώνει-λιώνει στα βουνά, άνοιξη ξανά, μικρό μου πόνι , μην ανησυχείς για τίποτα … Γυαλιά ραγίζουν και σπάνε , είναι τόσο θλιβερό , να βάζεις τα χεράκια σου και να βγάζεις τα ματάκια σου , είναι τόσο θλιβερό να δίνεις μια τεράστια κλωτσιά σε όσα με κόπο κέρδισες στη ζωή σου αλλά μερικές φορές όλοι μας το έχουμε κάνει, άλλοτε μας βγήκε σε καλό και άλλοτε πάλι όχι..
Τελικά είναι μάταιη κάθε προσπάθεια να κολλήσεις τα σπασμένα γυαλιά , είναι το γνωστό αν ραγίσει το γυαλί δεν ξανακολλάει, πόσο μάλλον όταν αυτό το γυαλί όχι απλώς έσπασε αλλά θρυμματίστηκε ! Όσο κι αν πια ωριμάσαμε όσο κι αν συγχωρήσαμε τους εαυτούς μας και όσους εμπλέκονταν στο «τσατσάλισμα» αυτής της ιστορίας , όσο κι αν θέλουμε τουλάχιστον να δούμε την κατάσταση όπως πριν, αυτό δυστυχώς δεν γίνεται παρόλη την καλή μας διάθεση.. Ο στρουθοκαμηλισμός είναι η χειρότερη τακτική για τη θέαση του σπασμένου γυαλιού , αλλά δυστυχώς είναι αυτή που πολλοί ακολουθούμε. Η τακτική της επανασύστασής του σπασμένου γυαλιού , είπαμε είναι μάλλον μάταιη διαδικασία , αλλά φυσικά δεν απαγορεύουμε σε κανέναν να προσπαθήσει, κι αν επιτύχει, εγώ προσωπικά θέλω το τηλέφωνο του!
Και να πάλι από την αρχή, δεν είναι δύσκολο , καιρός να δημιουργήσουμε όλοι κάτι καινούργιο , κάτι καλύτερο και μεγαλύτερο , κάτι πιο ανθεκτικό κάτι που δεν θα πέσει με το πρώτο δυνατό φύσημα του αέρα … Κανείς δεν μπορεί να μας εγγυηθεί για τίποτα.
Μπορεί και πάλι να βρεθούμε να μαζεύουμε γυαλιά , αλλά αυτή είναι όλη η ιστορία , πάντα θα φτιάχνουμε κάτι που κάπως κάποτε θα χαλάσει , σημασία έχει να χαρούμε τη στιγμή της δημιουργίας…
Όσο για αυτά που μας κρατήσανε πίσω για τόσο καιρό , μόνο όταν κάνουμε ένα βήμα πιο μπροστά από αυτά , θα έχουμε κάνει την πρώτη κίνηση για μια καινούργια δημιουργία , για μια καινούργια πορεία …
Καμιά φορά η σιωπή έχει μεγαλύτερη δύναμη από τα λόγια , αλλά και μια κουβέντα που λες αυθόρμητα σε ένα βιαστικό υπερατλαντικό τηλεφώνημα έχει τη δύναμη της στιγμής , της αλήθειας .
Το να έχεις ανθρώπους να νοιάζονται για σένα , έστω κι αν νοιάστηκαν μόνο για μια στιγμή , για να δούνε αν τελικά πήρες τους δρόμους ή κουκουλώθηκες κάτω από τα παπλώματα σου, με αγκαλιά τον λουτρικό σκύλο σου , είναι μεγάλη υπόθεση , όσο ασήμαντη κι αν μοιάζει …


quando il sole smettera di trammontare finira il mio amore x te...

faccio il simbolo della vittoria

Είπα κι εγώ να αποθανατίσω εκείνη τη στιγμή που το φωτογραφικό κλικ απελευθερώνει το κλείστρο για να εγκλωβίσει τον χρόνο, τη στιγμή .
Έκανα το σήμα της νίκης στην παραπάνω φωτογραφία που είναι σημερινή αλλά μου βγήκε κάπως περίεργο , κάπως σαν κούπε- πε ένα πράγμα, σαν ξέρω και δεν ξέρω κάτι τέτοιο ή έστω ένα πόσα είναι αυτά; Ή αλλιώς θα σου βγάλω τα μάτια ! Αυτή όμως είναι η δικαίωση της στιγμής , η δικαίωση της απέναντι στη ροή του χρόνου μέσω της φωτογραφίας . Το σήμα της νίκης μπορεί να σημαίνει πολλά, πολλά που επιφανειακά δεν φαίνονται και δεν μαθαίνονται ποτέ , φόβοι που νίκησα , σκοπούς που ξέχασα , μπορεί βέβαια και να σημαίνει απλά πράγματα, όπως το ότι δεν κόπηκα ούτε σε ένα εργαστήριο, εδώ ένα πέντε πήρα και μου κακοφάνηκε και ναι, εδώ μπορείτε να πετάξετε ντομάτες ελεύθερα ….
Κι τώρα για να γράψω και κάτι έξυπνο παρμένο από το βιβλίου του Χάρη Πρέσσα «Συνθέτοντας» το οποίο είναι καταπληκτικό κι εγώ Χαρούλη σου βγάζω το καπέλο , με έκανες να δω με άλλο μάτι την τέχνη που σε λίγο θα τρέχω σε εκθέσεις και θα τρέχει ο καημένος ο George να με μαζεύει γιατί από την πολύ κουλτούρα θα πάθω τίποτα …

"Η φωτογραφία είναι η υλική υπόσταση του καταμετρούμενου χρόνου. Είναι η επιβολή της στιγμής στο διαρκές . Η φωτογραφία δικαιώνει την στιγμή αξιοποιώντας την πρωταγωνιστικά στις διαστάσεις του χωροχρόνου. Η φωτογραφία είναι χρόνος γιατί ο χρόνος είναι φως …"
Πςςςςςς….. Τι λες ρε μεγάλε ! Βέβαια αυτό το παραμορφωμένο σήμα της νίκης μπορεί να σημαίνει και άλλα πράγματα … Ίσως δηλώνει ειρωνεία, γι’ αυτά που νόμιζα πως νίκησα αλλά τζίφος … Τελικά τα τραβάει ο οργανισμός μου να ταλαιπωριέμαι αλλά μ’ αρέσει ..Άντε πάλι στο Ελ.Βελ , το έχω παράξεφτιλίσει μου φαίνεται και άντε να ήμουν κάτοικος Αττικής , να πεις ότι έτσι γούσταρα και πήγαινα και δυο φορές το μήνα να πιο τον καφέ μου στο αεροδρόμιο γιατί έτσι μου αρέσει το κλίμα… Άνθρωποί να φεύγουν, άλλοι να έρχονται , αποχωρισμοί , ανταμώματα , απογειώσεις , προσγειώσεις και κάπου εκεί να σου και οι αποσκευές , κι όμως πλάκα-πλάκα ίσως και να το έκανα….
Προς το παρόν το άλλο Σάββατο έχω αναλάβει την παραλαβή του ακατονόμαστου που θα έχει μπουχτίσει 7 μέρες στο L.A χωρίς τσιγάρο..
Το καλό νέο είναι ότι έχω και βραδιά έκπληξη με (Τhomako –K a i l a….!!!!),για reggae party , εκεί να δεις τι θα γίνει με το παιδί από τη Γένοβα , άντε και λίγο από Αργυρούπολη μεριά ! Άρε Κaila το παρακάτω άσμα αφιερωμένο σε σένα με την παρακάτω σημείωση μιας και είσαι και της Ιταλικής φιλολογίας, mi sei mancato molto…

I wanna love you and treat you right;
I wanna love you every day and every night:
We'll be together with a roof right over our heads;
We'll share the shelter of my single bed;
We'll share the same room, yeah! - for Jah provide the bread.
Is this love - is this love - is this love -
Is this love that I'm feelin'?
Is this love - is this love - is this love -
Is this love that I'm feelin'?

Πως με βλέπεις από τα μαθήματα Ιταλικών που κάνουμε στο msn δεν προοδεύω ; Κάτι έμαθα πλάκα-πλάκα , αν συνεχίζω να μιλάω μαζί σου στα Ιταλικά, καλά θα πάμε…Αλλά κι εσύ είσαι αυστηρός δάσκαλός. Εντάξει ένα λάθος έκανα κι εγώ όταν σε έβριζα κι αντί να σε πειράξει που σε έβριζα σε πείραξε το λάθος! Από εδώ και στο εξής θα ξέρω ότι είναι vafanculo stronzo και όχι vafanculo strongo ! Λοιπόν εγώ κρατάω το σήμα της νίκης και σας χαιρετώ …..



me ne vado…

www.phoenix-radio.gr

Μη μιλάς δεν είναι απαραίτητο , μη μιλάς θα φύγω σένα τέταρτο ..
Το τέταρτο αυτό έχει φύγει εδώ και αρκετό καιρό, εδώ και αρκετές μέρες, καθώς τα δευτερόλεπτα έσπρωχναν τα λεπτά κι αυτά με τη σειρά τους σχημάτιζαν τις ώρες , και οι μέρες κυλούσαν .
Αγνοούσα κι ακόμα αγνοώ τι γίνεται τριγύρω μου, στο σπίτι πια δεν μπαίνει οποιοδήποτε έντυπο μέσο , η τηλεόραση είναι απλά διακοσμητική , το ράδιο κλειστό , μόνο από το pc , παίζουν καμιά φορά τραγούδια σε διαρκή επανάληψη , όπως τώρα αυτό από τους Wasp –Sleeping (In the fire…) Φτάνω στο σημείο να πω , το μακάρι να είχαμε συνέχεια εξεταστική… Ακούγεται μαζοχιστικό , αλλά πότε δεν μου άρεσαν τα μαζοχιστικά , για να μην μου αρέσουν τώρα ;
Περνούν ολόκληρα εικοσιτετράωρα , και με βρίσκουν να κοιμάμαι τις μισές ώρες , τις άλλες μισές βρίσκομαι χωμένη μέσα σε βιβλία και σημειώσεις , το φαγητό έρχεται αυτή την περίοδο όχι εξ’ ουρανού αλλά από ένα όροφο πιο κάτω, λες και είναι τόσο υποχρεωμένοι σε μένα που ψάχνουν κάποιο τρόπο , να με ξεχρεώσουν …
Χαμένη από τον κόσμο , το σπίτι μου είναι αυτό που με βλέπει διαρκώς και το τηλέφωνο είναι η μόνη ηλεκτρική συσκευή , που δουλεύει περισσότερο αυτές τις μέρες , δε σταματά να χτυπά και ειδικά τα βράδια πριν κοιμηθώ , για μια καληνύχτα που έρχεται από μακριά .
Τα ευχάριστα νέα , έρχονται καθημερινά , καθώς ακολουθώ τη συνηθισμένη διαδρομή σχολή-σπίτι , σπίτι-σχολή . Όσο να’ ναι όταν βλέπεις αποτελέσματα που όχι μόνο σε πάνε παρακάτω αλλά είναι και αρκετά πιο μακριά από τη βάση παίρνεις κουράγιο για να συνεχίζεις, είναι κι αυτό ένα συναίσθημα χαράς που απουσίασε αρκετό καιρό .
Τους τελευταίους μήνες πνιγόμουνα από το άγχος της σκέψης, το είχα αφήσει να εισβάλει στη ζωή μου και μέρα με τη μέρα με εξουθένωνε .
Καμιά φορά η πραγματικότητα είναι καλύτερη από ότι την φανταζόμαστε. Με το μυαλό διογκώνουμε πράγματα και καταστάσεις , και αγχωνόμαστε για αυτό που θα έρθει που έτσι κι αλλιώς ξέρουμε πως θα περάσει από πάνω μας . Κατάφερα να καταργήσω τη σκέψη , και να βρω τον παλιό καλό μου εαυτό . Κι όμως είναι τόσο όμορφα αυτή την περίοδο , δεν νοιάζομαι για τίποτα και για κανέναν ,κοιμάμαι διαβάζοντας και ξυπνάω για να ξαναδιαβάσω , άντε μου κάνω κι ένα καφέ και πάντα προνοώ να υπάρχουν αρκετά τσιγάρα στο σπίτι .
Σε σύγκριση με τους τελευταίους μήνες που πέρασαν για μένα αυτό είναι πολυτέλεια . Ναι μένει μόνο μια εβδομάδα και μετά τέλος , τουλάχιστον για την πρώτη εξεταστική, που αν συνεχίσω έτσι μου φαίνεται πως δεν θα υπάρξει και δεύτερη, και μετά η φυγή … Δε τη σκέφτομαι , είναι από τις μοναδικές στιγμές που χαίρομαι το τώρα μου, δεν χρειάζεται να ξεφύγω από κάπου ή από κάτι για να νιώσω καλά , δεν τη σκέφτομαι , ξέρω ότι υπάρχει και πλησιάζει , μα καμία αίσθηση δε μου κάνει .
Δεν με κυριεύει η βαρεμάρα αλλά μια ακατανίκητη επιθυμία να τα καταφέρω έστω σε έναν τομέα της ζωής μου , το ξέρω ακούγεται γελοίο ακόμα και σε μένα την ίδια που το γράφω , αλλά δε βλέπω την ώρα να τελειώσω αυτό το κείμενο και να πιάσω και πάλι τα βιβλία .


Υ.Σ Ι Αύριο γράφω στη μία , πάρε να με ξυπνήσεις κατά τις δώδεκα , και στείλε το συνηθισμένο μήνυμα , πλέον έχει γίνει γούρι .

Υ.Σ ΙΙ Όσο διαβάζω θα ακούω το Νικολάκη στο www.phoenix-radio.gr

VENI –VIDI- VICI

Περί τριχών ο λόγος

Περί τριχών ο λόγος …. Τρίχες , τρίχες , τρίχες … Απλά θέλω να δεις Γιωργάκη ότι κάποτε είχα μακριά μαλλιά … Η φωτογραφία είναι τραβηγμένη αρχές Νοεμβρίου , το μαλλί κόπηκε 18/12 , κρίμα……

Νικώντας τη δυσκοιλιότητα

Ήρθε κι εμένα η ώρα μου να διασκευάσω το τραγούδι του αξιαγάπητού αοιδού και πάνω απ’ όλα μεγάλου καλλιτέχνη με όλη τη σημασία της λέξεως κύριου Φλωρινιώτη! Πειράζει που είμαι και μεγάλη φυτούκλα , πειράζει ; Πειράζει που είμαι και μεγάλη ψωνάρα; Πειράζει; Φυσικά και δε με πειράζει, τώρα αν πειράζει τους άλλους, πολύ λίγο με ενδιαφέρει .
Ας αρχίσουμε λοιπόν να κάνουμε μια ιστορική αναδρομή στην προηγούμενη εβδομάδα , για να σας μπάσω στο κόλπο…
Ξημερώματα Δευτέρας 9/01 βρίσκομαι στο κρεβάτι του πόνου, με ρίγους και δέκατα που μέσα σε λίγες ώρες μετουσιώνονται όλα αυτά στο τσουρούφλισμα του 38,5 . Κοντεύει 6 το πρωί και μετά κόπων και βασάνων κάνω το οτιδήποτε περνάει από το χέρι μου για να με φροντίσω και να με έχω ετοιμάσει μέχρι τις 9 το πρωί που έδινα, να με κάνω άνθρωπο και να μπορώ να πάω να γράψω… Κι όμως μπορεί να φαντάζει ακατόρθωτο αλλά τα κατάφερα ήπια τέτοια ποσότητα φαρμάκων σε ελάχιστη ώρα, (μόνο για την δυσκοιλιότητα που δεν πήρα τίποτα, αν και δόξα το Θεό καφές και τσιγάρα κάνουν δουλεία δεν έχουμε τέτοια προβλήματα ,) που ή θα με πήγαιναν κατευθείαν για πλύση στομάχου ή θα ήμουν ντοπαρισμένη για καμιά βδομάδα. Τελικά το κόλπο έπιασε αν και το μόνο που κατάφερα ήταν να ρίξω τον πυρετό, εξάλλου με τέτοια ανοσία στα φάρμακα κόρη φαρμακοποιού γάρ , αν δεν πάρω ποσότητα δε με πιάνουν! Εντάξει την πάλεψα εκείνη τη μέρα, το μάθημα το είχα διαβάσει και τα σχετικά … Το πρόβλημα ήτανε η επόμενη που έγραφα δύο μαθήματα είχα και την συνάντηση με παραγωγούς καναλάρχες το απόγευμα και πάει λέγοντας , κι εγώ ήμουν ένα ζόμπι .
Τι έκανα; Ήρθε η Μαίρη από το σπίτι κατά τις 3 το μεσημέρι της Δευτέρας , διαβάσαμε μέχρι τις 6 αν και εγώ δεν μπορούσα ούτε καν να ανασάνω και μετά έπεσα για ύπνο ξερή και δώσε τότε ο πυρετός να ξαναεμφανίζεται . Ξημέρωνε Τρίτη 10/01 κι εγώ ακόμα κοιμόμουνα σαν το μοσχάρι Κάποια στιγμή ξύπνησα κατά τις 11 και ήμουν εμφανώς καλύτερα από την προηγούμενη μέρα .Στη μία το μεσημέρι θα έδινα και για να είμαι ειλικρινής ψηλοαγνούσα , το τι παίζει για το μάθημα το οποίο πρακτικά θεωρείτο το πιο δύσκολο του εξαμήνου, από εκεί και πέρα έπεται συνέχεια γεμάτη μυστήριο … .
Ένα θα σας πω σήμερα βγήκαν τα αποτελέσματα , δυστυχώς κόπηκε αρκετός κόσμος , ο μεγαλύτερος βαθμός ήταν το 8 και τον πήρε μόνο ένα άτομο , και το άτομο αυτό είναι το υπογράφον , ή αν το θέλετε αλλιώς η υποφαινόμενη στην πάνω δεξιά φωτογραφία ! Όσον αφορά το μυστικό της επιτυχίας δεν θα το αποκαλύψω, γιατί τι στο καλό μυστικό θα είναι μετά . Πάντως προτρέχω των ύποπτων, αναμενόμενων ή ακόμα και κακόβουλών σκέψεων σας και σας διαβεβαιώνω ότι ούτε αντέγραψα από σκονάκια ή από διπλανό μου , ούτε έβαλα μεγάλα μέσα , ούτε έγλειψα τον καθηγητή με οποιονδήποτε τρόπο , ούτε υπήρξα το καθ’ όλα ευνοημένο άτομο εκ μέρους του , όπως τυγχάνει να είμαι σε άλλες περιπτώσεις ! Το θέμα είναι ότι αρκετοί σήμερα έτριβαν τα μάτια τους , αν και όπως προαναφέρω δεν με ενδιαφέρουν τα σχόλια των άλλων που μερικά ήταν αρκετά καλοπροαίρετα και άλλα τόσα φυσικά ειρωνικά , και ξέρεις και από πού έρχονται τα ειρωνικά σχόλια…. Πάντα από τους κοντινούς σου …
Μπα…. Έγραψες 8; Άλλοι λένε μπράβο με μισή καρδιά κι άλλοι το παραλείπουνε τελείως ! Όχι δεν θα μπορούσα να πω ότι μου ήρθε και η επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος, αν και πλάκα-πλάκα μπορεί να με περάσετε για θρησκόληπτη ή απλά σαλεμένη , αλλά σε αυτή την εξεταστική τόσες συμπτώσεις , τόσα απρόσμενα , και το πιο βασικό απ’ όλα, όταν όλα βρισκότανε χαμένα και μπερδεμένα κάπου στα μονοπάτια του “ σκληρού μου δίσκου” aka εγκεφάλου μου, κάτι πάντα γινότανε και με ένα γρήγορο και επιτυχημένο search τα ξέθαβα και τα έφερνα στη Ram μου , με αποτέλεσμα να βρίσκω τη σωστή απάντηση, που βέβαια καμία φορά στηριζότανε και στην τύχη.
Δηλαδή αυτά θυμάμαι. Ποιο από αυτά να είναι; Άρχιζα το αμπεμπαμπλόμ συνέχιζα με το κίθεμπλομ και μετά το μπλίμ έβγαινα στο σωστό του μπλόμ …
Από την άλλη θεωρώ κατά κάποιο τρόπο και θαύμα που από τη μια μέρα στην άλλη όχι απλά έπεσε ο πυρετός αλλά και ο λαιμός μου από εκεί που ήτανε τελείως μαμημένος την επόμενη μέρα ήτανε λες και δεν είχα πάθει χλαπάτσα , ποτέ . Βέβαια έμαθα και από κάποιους ότι κυκλοφορεί μια ίωση που δεν κρατάει πάνω από δυο μέρες και που σου ανεβάζει και πυρετό, αλλά εμένα με βολεύει καλύτερα να θεωρώ τον εαυτό μου ευνοημένο από μια ανώτερη δύναμη !!!!!! Σήμερα ξαναέγραψα δύο μαθήματα κι εδώ έχω την αίσθηση ότι κάτι ψάρια πιάσαμε κι αν δεν τα πιάσαμε μεταφορικά , σίγουρα τα πιάσαμε κυριολεκτικά, αφού μου έφερε ο Χαραλαμπίδης από κάτω κάτι γαμάτες κουτσουμούρες, χόρτα , και ένα ψωμάκι ζυμωτό από ένα μοναστήρι λέει , άλλο πράμα … Για καλή μου τύχη είχε ξεμείνει και ένα λευκό κρασάκι από την μάζωξη του Σαββάτου, οπότε μου έκανα, ένα σπέσιαλ δείπνο για την επιτυχία μου …
Μετά άναψα ένα τσιγάρο την έπεσα κατευθείαν στον καναπέ , φυσώντας τον καπνό προς το ταβάνι , και σε λίγα δευτερόλεπτα είχα πιαστεί μέσα από ένα κυκλάκι του καπνού μου, χόρευα σε ρυθμούς reggae και ήλπιζα πως κάποια στιγμή θα έφτανα στον ουρανό , στο σύννεφο που κατοικεί ο Αντώνης Π για να του πω τα χρόνια πολλά μου και να του τραγουδήσω :

One love, one heart,
Let’s get together
And feel all right!

Bob Marley

Ύστερα απλώς δάκρυσα , γιατί ήταν ήδη εκεί και χορεύαμε αγκαλιά …