Εις υγείαν

Κι όμως χρονιάρες μέρες , νομίζω πως είμαστε ο λαός με την ασθενέστερη μνήμη! Πριν λίγο καιρό πανικός με τα πτηνά και σήμερα οι περισσότεροι τσακίσαμε από μια κότα ή γαλοπούλα γεμιστή ή όχι ! Κοίτα να δεις βρε παιδί μου.. Βέβαια αν θέλω να μιλήσω για την αφεντιά μου, ποτέ δεν ήμουν φαν του κοτόπουλου , αλλά και τότε που γινότανε ο χαμός εγώ εξακολουθούσα να τρώω και μου τι λέγανε. Να δω σήμερα τι φάγανε όλοι αυτοί !
Χρόνια πολλά και επίσημα και ανήμερα Χριστουγέννων, το κλίμα εδώ όπως το περίμενα ! Ξύπνησα φάγαμε οικογενειακά ξανακοιμήθηκα, βέβαια μέσα στον ύπνο μου με πήραν και καμία δεκαριά άτομα για χρόνια πολλά, ούτε γιορτή να είχα και σε λίγο θα ετοιμαστώ γιατί έχουν κλείσει τραπέζι στο «Καφωδείο» .. Για να εξηγηθώ το καφωδείο είναι και γαμώ τα ρεμπετάδικα, έχω υπέροχές αναμνήσεις και χαλάλι ότι χρήμα κι αν μου φύγει απόψε! Τύψεις νιώθω μόνο για χθες … Χθες γύρισα το πρωί γιατί ήμουν σε γνωστό μπουζουκερί της Λάρισας πρώτο τραπέζι πίστα ,έτοιμη να πεθάνω από τις αναθυμιάσεις λες και ήμουνα σε διαδήλωση με δακρυγόνα τέτοιο καπνό στη μάπα πρώτη φορά έφαγα , τα μάτια μου δάκρυζαν και δεν μπορούσα να διακρίνω την κατά τα άλλα συμπαθέστατη τραγουδιάνα και τα μπαλέτα, και δώστου το λέλουδο και δώστου δύο μπουκάλια σπέσιαλ μας βγήκε ο κούκός αηδόνι και να πεις ότι χόρεψα κι όλας ή ότι έγινα λιάρδα όπως τότε στα γενέθλια μου να πεις χαλάλι! Τελικά είμαι ή του ύψους ή του βάθους σε όλα ! Νιώθω επίσης τύψεις που δεν τα κατάφερα να μην μπω στον πειρασμό. Μου έφερε η αγαπημένη ξαδέρφη και με το ένα πόδι πια μέσα για να γίνει δικαστίνα , με τις ευχές μου ,έχω ήδη δυο δικαστές θείους αλλά και με μια πρώτη ξαδέρφη στο δικαστικό σώμα θα νιώθω περισσότερη ασφάλεια !Μου έφερε λοιπόν το cd από το άστρα και όραμα Ερωτική Αστρολογία, ε, δεν άντεξα. Ναι το παραδέχομαι ασχολήθηκα διεξοδικά μαζί του, πειράζει; Αφού μέχρι αύριο ούτε κι εγώ δεν θα θυμάμαι τι μου έλεγαν για το μέλλον μου, αμάν πια . Κάποια στιγμή θα επανέλθω και με το Δημοσιογράφοι Νίτζα νούμερο 2, απλά το αναβάλω λόγω ημερών ας είναι ελαφρό το κλίμα προς το παρόν κι ας αρκεστώ , σε ένα είδος ημερολογιακής γραφής , γιατί μέρες που είναι δεν αξίζει τον κόπο να μπω σε ένα φαύλο κύκλο που έχουν δημιουργήσει κάποιοι του κρίνε για να κρίνεις . Εις υγείαν λοιπόν, σήμερα θα πιώ στην υγεία του xapla ;)

Τεχνολογία ή Λογοτεχνία ;

Ζώ μια διαφορετική παραμονή Χριστουγέννων . Έχοντας γυρίσει λοιπόν, ύστερα από την λιγοήμερη απόδραση μου στη Θεσσαλονίκη έχω όρεξη να μπω πάλι στα βαθιά .
Επέστρεψα στη πόλη μου, που τείνει να μετουσιωθεί σε μια τεράστια καφετέρια ,χαλαρωμένη ,ξεαγχωμένη και πάνω από όλα με την ελπίδα πως όλα όπως και αν έρθουν, τα έχω μάθει πια καλά και ξέρω να τα χειριστώ .
Μεγάλες δηλώσεις κι όμως έτσι νιώθω. Σίγουρη. Μέχρι τώρα μάθαινα μέσα από τα λάθη,ίσως τώρα πια έγινα περισσότερο οπαδός της άποψης του προλαμβάνειν !
Δεν παρέλειψα ούτε σήμερα τους καθιερωμένους καφέδες , τις συζητήσεις άνευ σημασίας απλά έτσι να γίνονται για να σκοτώνουμε την ώρα μας , ούτε την επιστροφή μου με τοπικό δρομολόγιο Θεσσαλονίκη-Λάρισα με βαγόνι που έχουν για τον προαστιακό στην πρωτεύουσα και εδώ το έβαλαν για 150 χιλιόμετρα απόσταση. Δεν πρέπει να παραπονιέμαι , έπρεπε να νιώθουμε και περηφάνια που μας έβαλαν τέτοιο τρένο, άσχετα βέβαια που γινόταν της κακομοίρας, καθότανε ο ένας πάνω στον άλλο. Εγώ ήμουν και από τους προνομιούχους που είχαν θέση δεν πρέπει να φωνάζω. Δε λες πάλι καλά που έφτασε στην ώρα του, κάτι είναι κι αυτό!
Μήπως τελικά δεν έγινα μόνο οπαδός του προλαμβάνειν; Το τελευταίο διάστημα , παρατηρώ τον εαυτό μου να αλλάζει συνεχώς και έχει πλάκα! Ετοίμαζα τόσο καιρό φαίνεται το καινούργιο πιο εξελιγμένο μοντέλο Σοφία 2006!
Οι συνήθειες μου το τελευταίο διάστημα αλλάζουν και παίρνουν στροφή 180 μοιρών . Δε λέω , κάποιες συνήθειες είναι διαχρονικές και δύσκολα αλλάζουνε, είτε είναι καλές είτε όχι.
Η αλήθεια είναι ότι δεν θυμάμαι τι συνήθιζα να κάνω τέτοιες μέρες άλλες χρονιές(συνήθως έκανα ότι και τον υπόλοιπο χρόνο-διακοπές …..) αλλά σίγουρα, δεν θα με έβρισκε η παραμονή των Χριστουγέννων, με τα βιβλία στο χέρι να διαβάζω από τώρα για την εξεταστική κι όταν λέω να διαβάζω να το εννοώ. Ούτε θα μπορούσα να φανταστώ ούτε καν πριν λίγους μήνες ότι θα γινόμουνα φαν αναγνώστρια του Ram, αλλά τελικά θέλετε είτε πείστηκα , ότι λογοτεχνία και τεχνολογία είναι οι ίδιες λέξεις , είτε πάλι λόγω σπουδών, αναγκάστηκα κατά κάποιων τρόπο να το διαβάζω , γιατί μερικές φορές νόμιζα ότι ήθελα λεξικό για να παρακολουθήσω ένα μάθημα , είτε γιατί οι άνθρωποί πια που συναναστρέφομαι είναι μπροστά από την εποχή τους σε αυτούς τους τομείς , οπότε καλά θα ήτανε να ξέρω κι εγώ πέντε πράγματα να πω σε μια συζήτηση, και στην τελική αν θέλετε , ναι όντως γουστάρω να διαβάζω αυτό το περιοδικό, γιατί με κέρδισε γιατί θέλω να το ξεκοκαλίσω και όχι να το ξεφυλλίσω και δεν νιώθω ότι σκοτώνω την ώρα μου αλλά ότι μαθαίνω και ενημερώνομαι για πράγματα που όντως με ενδιαφέρουν και με αφορούν .
Επίσης τα περασμένα χρόνια νόμιζα, ότι αγαπούσα και με αγαπούσαν περισσότεροι άνθρωποι από ότι φέτος , αλήθεια είναι όμως, ότι τόσα χρόνια τα Χριστούγεννα ούτε έπαιρνα , ούτε έδινα και σε κανέναν δώρα. Τα δώρα φέτος δεν θα τα βρω κάτω από το δέντρο αλλά τα περισσότερα κατέφθασαν ήδη στο σπίτι μου με κούριερ. Αυτό δείχνει πως κατάφερα να κάνω αληθινές σχέσεις με ανθρώπους που βρίσκονται ακόμα και αρκετά χιλιόμετρα μακριά από μένα, και να φανταστείτε ότι πριν λίγους μήνες ήμουν θερμός υποστηριχτής της άποψης ότι η απόσταση σκοτώνει την αγάπη !
Εντάξει ακόμα πιστεύω πως η απόσταση σκοτώνει πολλά γιατί εξαποστάσεως δεν λειτουργεί αν το σκεφτείτε ούτε καν το τηλεκοντρόλ της τηλεόρασης, πόσο μάλλον οι άνθρωποι, κι όμως η απόσταση δεν μπορεί να νικήσει την αγάπη, όχι αυτή. Κάποια πράγματα όμως παρέμειναν ίδια.. Ας πούμε τα κιλά μου στη ζυγαριά ,σε σχέση με πέρυσι, θα μπορούσε κάποιος να πει ότι αυτό είναι καλό. Αλλά αν αναλογιστεί κανείς ότι μέσα στο καλοκαίρι , λόγω ενός χωρισμού είχα χάσει 8 κιλάκια, (εντάξει δεν είπα να γίνω όπως το καλοκαίρι δεν χρειαζόταν να χάσω και τόσα, 3 κιλά ήταν αρκετά για να έρθω στα ίσια μου,) άρχισα αργά και σταθερά να τα παίρνω. Οπότε, καταλαβαίνετε… Δυστυχώς δεν έχω με κανέναν να χωρίσω τίποτα πια οπότε κάθε βράδυ γιαουρτάκι! Το ξέρω αμαρτία Χριστουγεννιάτικα, αλλά αν θέλω τουλάχιστον να μην πάρω κι άλλα, θέλει προσοχή! Κάθε χρόνο συνήθιζα να βάζω κιλά τα Χριστούγεννα και τώρα από την προηγούμενη βδομάδα αρχίζω να χάνω καλό κι αυτό!
Μια αξία που δεν άλλαξε είναι το σινεμά στη ζωή μου, συνήθως στις γιορτές το τιμάω και με το παραπάνω μέχρι στιγμής βέβαια μόνο το «Λούφα και Παραλλαγή: Σειρήνες στο Αιγαίο» είδα, το προηγούμενο Σάββατο , αλλά που θα πάει προβλέπεται φάω αρκετό ποπ-κόρν ακόμα ! Αυτό που δεν συνήθιζα είναι να πάω σε παραστάσεις του Θεσσαλικού, όχι ότι δεν έχω πάει , αλλά εντάξει δεν ήταν και από τις προτεραιότητες μου. Προέκυψε όμως μια καλή ευκαιρία και θα πάω τελικά να δω «Το Σώσε» του Μάικλ Φρέιν . Επίσης συνήθως εγώ έπαιρνα κόσμο για να βγούμε έξω ή να κάνουμε το οτιδήποτε και τώρα με ψάχνουν αυτοί! Το καλύτερο βέβαια είναι ότι έμαθα με ωραιότατο τρόπο να λέω όχι σε ότι δεν γουστάρω και να κάνω πλέον τις επιλογές μου χωρίς να γίνομαι έρμαιο των διαθέσεων των φίλων ,στενών, συγγενών ή αγαπητικών. Από την άλλη κατάφερα να βγάλω τελείως τα ψέματα από τη ζωή μου! Ναι , μπορεί η αλήθεια να πονάει , αλλά νιώθω ήδη πιο ελεύθερη κοντά της .
Συνήθως δεν εκτιμούσα τις γιορτές γιατί δεν σήμαιναν και τίποτα ιδιαίτερο για μένα ! Κάθε μέρα για μένα παλιότερα ήταν μια γιορτή :)Αυτές οι λίγες στιγμές πια που μπορώ να κάνω ότι θέλω , να μην νοιαστώ για τίποτα εκτός από το τι συνολάκι θα φορέσω,για μένα πια είναι σκέτη πολυτέλεια. Τον τελευταίο καιρό δεν υπήρχε επιλογή , να πω πως τη μια στιγμή θα τρέξω και την άλλη θα προχωρήσω σημειωτόν, έπρεπε συνέχεια να τρέχω. Νομίζω ότι πια έμαθα για το 2006 να κάνω τζόκιν !

Υ.Σ Χρόνια πολλά σε όλους εορτάζοντες και μη !

«Οι βλάβες της ζωής μου»

Σας στέλνω την καλησπέρα μου και τις ευχές μου για να περάσετε υπέροχα αυτά τα Χριστούγεννα , μαζί με τους ανθρώπους που αγαπάτε, από τη νύφη του βορά ! Το σκηνικό γνώριμο πια, όπου κι αν πάω όπου κι αν ταξιδέψω(με κίνδυνο της ζωής μου και τον συνεπιβατών μου….) δεν μπορώ να αντισταθώ στην πρόκληση ενός πληκτρολογίου, το ακούω πάντα να με καλεί, να με προστάζει να γράψω!
Λοιπόν ας μπούμε κατευθείαν στο ψητό… Τελικά πρέπει να μου απαγορεύσουνε την πρόσβαση στα μεταφορικά μέσα κάθε είδους, γιατί καλά εγώ πλέον το έχω πάρει πρέφα ότι η γκαντεμιά είναι συνώνυμο του ονόματος μου, και έχω μάθει και στην ταλαιπωρία και σε όλο τα κουλά απρόοπτα που μου συμβαίνουν στα ταξίδια μου , αλλά οι έρμοι οι συνεπιβάτες μου δεν φταίνε σε τίποτα. Ειλικρινά άμα κάτσω και γράψω όλες τις βλάβες τις οποίες έχω ζήσει σε μέσα μεταφοράς γράφω βιβλίο!(δεν είναι κακή ιδέα, θα γράψω ένα βιβλίο με τίτλο «Οι βλάβες της ζωής μου»!!! ). Ευτυχώς που δεν έχω ανέβει ακόμα σε αεροπλάνο, και έτσι που το βλέπω ούτε θα το επιχειρήσω ! Τελικά κατέφθασα μια μέρα αργότερα στη Θεσσαλονίκη, γιατί είχα άλλες εκκρεμότητες στη Λάρισα όπως κομμωτήρια και ψώνια. Αρκετά σοβαροί λόγοι για να αναβάλω κατά μια μέρα αυτό το ταξίδι! Αν είναι ποτέ δυνατόν χάλασε το τρένο με το οποίο ταξίδευα χθες πριν καν φτάσουμε στους Νέους Πόρους !Εγώ ήξερα το λόγο, ήμουν εγώ επιβάτης! Με μια ώρα και καθυστέρηση περιμέναμε στη μέση του πουθενά να έρθει μηχανή από τη Λάρισα να μας μαζέψει και νόμιζα πως αυτά συμβαίνουν μόνο στα τρένα της Πελοποννήσου είχα να πάθω του ίδιου τύπου βλάβης σε τρένο από τις 11/9/2004 συμβολική μέρα, έχω μάθει όλες τις βλάβες απέξω! Ελπίζω το τρένο της επιστροφής μου να μην εκτροχιαστεί !Τουλάχιστον είχα γνωστούς στο τρένο και λέγαμε και καμιά μαλακία !Με βόλεψαν και τα εισιτήρια από το Σεπτέμβριο και πήρα το 10 και κατέβηκα στη γνωστή στάση στη Καμάρα ! Έφτασα έφαγα κλασσικά και από τα Goody’s της Εθνικής Αμύνης! Πήραμε από το καινούργιο Movieland στη Σβώλου το «a lot like love» σε κάποιο σημείο της ταινίας ο πρωταγωνιστής Ashton Kutcher λέει το ότι να φιλάς καπνιστή είναι σαν να γλείφεις τασάκι!(κάπου το έχω ξανά ακούσει εγώ αυτό!)Πληροφοριακά αναφέρω πως ο Ashton Kuther είναι ο νυν άντρας της Demi Moore και κατά δεκαπέντε χρόνια μικρότερος της . Γαμώτο τελικά αυτά τα χαζό αισθηματικά μου αρέσουν πολύ ,μακάρι να γινόντουσαν όμως και στην πραγματικότητα μακάρι να είχα κι εγώ στη ζωή μου το happy end αυτής της ταινίας , θα δούμε μετά από εφτά χρόνια αχαχαχαχαχα! Συνεχίσαμε το βράδυ μας στον «Αέρα» Αριστοτέλους και Νίκης γωνία, όχι ακριβώς γωνία αλλά λέμε τώρα ! Και για το τέλος της χθεσινής μέρας είχαμε μια κοινωνικοπολιτική συζήτηση μέχρι το πρωί και μετά νάνι ! Σήμερα ξύπνησα απόγευμα και το πρόγραμμα δεν προβλέπει κάτι το ιδιαίτερο! Δεν ήταν όνειρο της ζωής μου να πάω στη συναυλία του Ρέμου στο ΠΑΛΑΙ ΝΤΕ ΣΠΟΡ, που τα έσοδα της θα διατεθούν για την αποκατάσταση της ΧΑΝΘ μετά από την πυρκαγιά αλλά θα πάω γιατί θα μπω δωρεάν με κάρτα VIP PASS GUEST, ας είναι καλά η Βασιλική που δουλεύει στο Κοσμοράδιο !Δεν ξέρω αν φταίνε οι μέρες, αλλά τον τελευταίο καιρό έχω γίνει υπερβολικά χαζό συναισθηματική, τώρα που σας γράφω έχω αγκαλιά τον αrgoodaki πατούσα και δεν θέλω να τον αποχαιρετιστώ με τίποτα, αρκετούς αποχαιρετισμούς έχω ζήσει και τον argoudaki πατούσα δεν θα τον αφήσω με τίποτα! Είμαι καταδικασμένη στη σιωπή αυτή τη στιγμή μιας και υπάρχει απόλυτη προσήλωση στην ΤV κάθομαι και σας γράφω γιατί έχουμε σύναξη στο σπίτι του όγδοού και βλέπουν όλες Βέρα στο δεξί, αχ τι τραβάω! Μέχρι και ο Στράτος από τη Βέρα στο δεξί πάει Θεσσαλονίκη !Όλοι οι δρόμοι οδηγούν Θεσσαλινίκη….

Γράφω ταξιδεύοντας αν και συνήθως γράφοντας ταξιδεύω..

Ταξιδεύω με εισιτήριο το χρόνο και συνεπιβάτη μου το φθόνο που έλεγε και ο Μιχάλης Λεάνης δια στόματος Μιχάλη Μούτα . Γράφω ταξιδεύοντας αν και συνήθως γράφοντας ταξιδεύω. Σας γράφω με τα παραδοσιακά μέσα στυλό και χαρτί διασχίζοντας την όμορφη Πάτρα , καθισμένη σε μια λάθος θέση και αγναντεύω τη γέφυρα , που σε λίγο θα περάσω και θα αφήσω πίσω μου την Πελοπόννησο .
Δεν είναι η πρώτη φορά που γράφω πάνω σε ένα λεωφορείο, γιατί συνήθως τα ταξίδια μου ήταν μακρινά και ας ήταν τα περισσότερα εντός Ελλάδας . Τελευταία φορά που έγραφα πάνω σε ένα λεωφορείο , θυμάμαι πως αγνάντευά το κάστρο του Πλαταμώνα . Τότε άφηνα πίσω μου τη Θεσσαλονίκη με προορισμό μου την Αχαϊκή πρωτεύουσα . Τώρα όμως περνάω τα τούνελ που μου θυμίζουν Ιταλία και Angona ,λες και κάνεις την ίδια διαδρομή από το λιμάνι της Angona για Camerino και Urbino και από το λιμάνι της Πάτρας για Πύργο και Ολυμπία .
Αυτή τη φορά όμως επιστρέφω και η διαδρομή γνωστή. Πάτρα- Ρίο- Αντίρριο – Ναύπακτος-Γαλαξίδι- Ιτέα- Άμφισσα- Γραβιά –Μπράλλος –Λαμία- Βόλος – Λάρισα!
Γιούπι ! Περνάω τη γεφυρούλα , γεια σου Ρίο ,bye-bye Πελοπόννησος ! Πάνω από το αυλάκι έχει άλλο αέρα όπως και να το κάνουμε . Τι όμορφα ,κάθε φορά τη χαζεύω σαν να είναι η πρώτη φορά κι όμως την έχω περάσει αμέτρητές φορές . Από την άλλη και η εποχή του ferri –boate είχε το δικό της γούστο . Με το γνωστό τύπο με το ακορντεόν να με συνοδεύει σε όλες τις διαδρομές μου με το άσμα «Άστα τα μαλλάκια σου ανακατεμένα!»
Ούπς ! Μόλις κάναμε στάση στη Ναύπακτο, πανέμορφο μέρος . Μακάρι να μπορούσα να κάτσω παραπάνω από τη στιγμή. Έξω ήδη αρχίζει και βραδιάζει λέω να κάνω ένα διάλειμμα και να συνεχίσω να διαβάζω το βιβλίο μου «Αμφίδρομη Επικοινωνία Έντυπων ΜΜΕ και Internet.» Σας αφήνω για λίγο και επανέρχομαι .
Τσούπ , να’ μαι ήρθα, δεν σας έλειψα το ξέρω. Στις δέκα προβλέπεται να έχω φτάσει Λάρισα . Κατευθείαν μπανάκι - φαγάκι-μπλοκάκι και κατά τη μία όχι νανάκι, γιατί έχω έξοδο. Ποίος είπε ότι είμαι κουρασμένη; Προς το παρόν κοιτάω το ολόγιομο φεγγάρι,(βρε λες να έχει πανσέληνο ; Μπα…Είχε χθες .) τρώω τα εφόδια μου , όπως μηλόπιτες ,σάντουιτς ,μπισκότα, σοκολάτες , πίνω νερά, χυμούς . Φαίνεται αυτή τη φορά το έκανα από αντίδραση. Τις περισσότερες φορές που επέστρεφα, δεν είχα φράγκο ούτε για ένα μπουκαλάκι νερό , και τώρα το παραξεφτύλισα. Τα νεύρα μου αρχίζουν και σπάνε έχω μασήσει δέκα χιλιάδες τσίχλες , έχω φάει τα μισά εφόδια , ΘΕΛΩ ΤΣΙΓΑΡΟΟΟΟΟ! Ευτυχώς δεν θέλω να κατουρήσω, μαζί αυτές οι δύο ανάγκες είναι θάνατος .Γι’ αυτό σου λέω τρένο, μπορεί να το απαγόρευσαν κι από εκεί το κάπνισμα αλλά τουλάχιστον επιτρέπεται το κατούρημα , και όλο και κάποια πατέντα θα βρεθεί και θα φουμάρεις στο τέλος .Χμ, στο δεξί μου χέρι είναι πλέον η Λιβαδειά , εμείς πορευόμαστε στην ευθεία όμως και όπου να΄ ναι θα φανεί και η Λαμία… Ου-ο-Ου! Πώρωση να βλέπεις την εθνική φωτισμένη δεν ξέρω πια χιλιόμετρα Αθηνών –Λαμίας βλέπω από ψηλά και τη Λαμία τίγκα στο φωτάκι βρε παιδί μου. Άντε σας αφήνω κατεβαίνω στον «Πιασιάκο» να καπνίσω όσο προλαβαίνω ! 21:30 θα έχω φτάσει ο τύπος είναι γκαζοφονιάς ……..
Περνάω τα σύνορα …Μόλις αφήσαμε πίσω μας τα διόδια της Πελασγίας , μπήκαμε δηλαδή στην Αυστρία ,εμμμμ… συγνώμη στο νομό Μαγνησίας ήθελα να πω. Λοιπόν κάπου εδώ σας κλείνω και συνεχίζω από σπίτι με μπανάκι φαγάκι και μετά μπλοκάκι και γρήγορα γιατί θέλουμε να βγούμε και έξω.(Συνέχεια)….. Λοιπόν έχω αράξει μετά από άγριο ντερλίκωμα, μου είχαν έκπληξη, βλέπεις ο father είχε γενέθλια και εγώ η αχαΐρευτη κόρη ούτε που το θυμόμουν και είχαμε εδώ τούρτες κεράκια και ιστορίες ! ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΜΠΑΜΠΟΥΛΗ!!!!! Λοιπόν κάπου εδώ σας αποχαιρετώ, πάω για τσουτσούλωμα και έξω. Αυτό θα πει κρύο 6 βαθμούς έχει έξω, την Κυριακή φεύγω για Θεσσαλονίκη !Μάκιααααααααααααααα. ;)

Y.Σ Εξαιτίας του χρόνου που με πιέζει έγιναν πολλές περικοπές από το πρωτότυπό !

Aσημένια Τρένα...

«Μια από αυτές τις νύχτες που ονειρεύεσαι ασημένια τρένα, θα ανάψω μια φωτιά και θα με δεις να τρέχω δίχως φρένα. Θα κάψω αυτό τον χάρτινό ουρανό.» Η έμπνευση μου τις τελευταίες μέρες είναι υποτονική , αλλά ευτυχώς είναι η μόνη ! Δεν υπάρχει πια τίποτα για να παραπονεθώ. Ο καιρός της αναχώρησης μου έφτασε, σε δυο μέρες θα ταξιδεύω και όσο θα απομακρύνομαι από δω θα ανακουφίζομαι, θα παίρνω βαθιές ανάσες , το διάλλειμα που ζητούσα τόσο καιρό έφτασε . Υποψιάζομαι ότι θα λείψω καιρό από τις έγνοιες ,από το άγχος της καθημερινότητας , από τα πρέπει , από το μπλοκ ! Πρώτη φορά εκτιμώ τόσο ένα διάλλειμα :)
Χμ! Τέλεια με περιμένει ένα γεμάτο ψυγείο, το πορτοφόλι μου κι αυτό περιμένει να γεμίσει , και όχι δεν θα πω τα κάλαντα σε κανέναν : Ρ Θα δω τόσους ανθρώπους που μου έλειψαν πραγματικά , βέβαια δεν θα αποφύγω να δω κι άλλους τόσους που μου είναι εντελώς αδιάφορη η παρουσία τους , αλλά τι να κάνουμε όλα μέσα στο πρόγραμμα είναι! Θα σπαταλάω το χρόνο μου σε πολύ σημαντικά πράγματα.
Θα ξεσκίζομαι στο τάβλι, στον ύπνο, στα χαρτιά, θα πιω όλη την παραγωγή καφέ που έμεινε από το 2005, θα γυρίσω ότι παλιό και καινούργιο υπάρχει από κλαμπ και ζούκια και θα πιω ότι μπόμπα υπάρχει ! Θα ψωνίσω όλη την αγορά ,θα πάρω δωράκια για τα αγαπημένα μου πρόσωπα , θα επισκεφτώ επιτέλους το πιο χλιδάτο κομμωτήριο να βάψω και να κόψω αυτό το άμοιρο μαλλί μου ,που σε λίγο θα φτάσει στο πάτωμα και που η ρίζα κατάντησε ανταύγεια! Φυσικά δεν θα παραλείψω να επισκεφτώ τους ναούς Hondos Center και Soula! Θα ξεσκιστώ να παίζω μπιλιάρδο στη τρίγωνη, εντάξει το δηλώνω είμαι άσχετη , αλλά επιμένουν να με παίρνουν μαζί τους να παίζουμε!
Ένα πρωινό θα ξυπνήσω από τις τέλειες μυρωδιές που θα έρχονται από τη κουζίνα της μαμάς Λίτσας , θα χωθώ στα μελομακάρονα και τους κουραμπιέδες ,μιαμ…. Θα κερδίσω στα χαρτιά που σίγουρα θα παίξω γιατί έτσι κι αλλιώς χάνω στην αγάπη! Θα κερδίσω εγώ το φλουρί της βασιλόπιτας , το έχω προαίσθημά, πώς το λένε, και στη γιορτή που father Bill-hol, θα φροντίσω να κοιμάμαι ακόμα κι όταν θα πλακώσουν όλοι οι επισκέπτες και όλο το σόι!
Θα μπω επιτέλους σε ένα τρένο της προκοπής και θα ταξιδέψω χωρίς αποσκευές για το βορρά, θα μπω στο Γρηγόρη και μαζί με τους άλλους εθισμένους θα καπνίζω σαν τον τσούστη στη λούφα μιας και όταν θα έρχεται ο σεκιουριτάς θα μας κάνουν νόημα και θα τα σβήνουμε μέσα σε πλαστικά ποτήρια με νερό , αλλά έτσι κι αλλιώς δεν θα μπορεί να μας δει μέσα από τους καπνούς ! Θα πάω αμέσως στο κοσμοράδιο να πάρω τη Βασιλική που μόλις θα έχει τελειώσει από τη σκυλάδικη εκπομπή της και θα αράξω για ώρες στο σπίτι της Σβώλου, θα βγω στο μπαλκόνι του όγδοού και θα αρχίσω να τραγουδάω : I love you baby and if it’s quite alright I need you baby to warm my lonely nights! I love you baby trust me when I say : I love you baby don’t bring me down I pray! Oh pretty baby , now that I found you , stay and let me love you baby, let me love you !

Λάρσα ,Λάρσα , σε είδα και coolάρσα .

Σας ενημερώνουμε ότι ο λέβητας χάλασε και θα τον αντικαταστήσουμε. Για καμιά εβδομάδα δεν θα έχετε καλοριφέρ και προβλέπεται να τον δαγκώσετε από το κρύο . Τώρα που χάλασε ο καιρός και βρέχει από το πρωί μέχρι το βράδυ ασταμάτητα! Εδώ ταιριάζει το «Καλό το παλικάρι ξέρει κι άλλο μονοπάτι!» Επιστράτευσα ότι υπήρχε σε ηλεκτρικό καλοριφέρ, ηλεκτρικές σόμπες , και τα σχετικά . Εξάλλου σε μια εβδομάδα προβλέπεται να βρίσκομαι στη μαμά πατρίδα Λάρισα για ανεφοδιασμό και μετά θα ανηφορίσουμε και στα πιο βόρεια ! Πλησιάζει η στιγμή που θα πιω τον καλύτερο φραπέ , στη φραπέ πρωτεύουσα του σύμπαντος . Στη Λάρισα δηλαδή και συγκεκριμένα στη πλατεία ταχυδρομείου , που έχει τη μεγαλύτερη κατανάλωση φραπέ στον κόσμο και έχει πάρει χρυσό μετάλλιο από τη Nestle ! Κάθε ώρα, κάθε στιγμή , από τις 7 το πρωί έως τις 3 το βράδυ, ο σωστός Λαρισαίος ρουφάει … Πολύς φραπές, πολύ νυφοπάζαρο, πολύ μπανιστήρι ! Όλα μεγάλα, παχιά και υπερβολικά ! Αυτή είναι η Λάρισα , αυτοί είμαστε οι Λαρισαίοι !. Η πόλη, ο παράξενος καιρός , η προφορά , το γάλα στο φραπέ , όλα στη Λάρισα μοιάζουν σαν να υπακούν στη λογική του thing big. Εξ ου και Λάρσα ,Λάρσα , σε είδα και coolάρσα . Έχουμε το μεγαλύτερο σε διάρκεια μεσημεριανό ραχάτι παγκοσμίως . Το λαρισαϊκό αρακλαμαντάν στα τσιπουράδικα. Το τσίπουρο το μεσημέρι επιβάλλεται, είναι θεσμός . Επίσης, το μεγαλύτερο « χτύπημα» κατά του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού έγινε στη Λάρισα .
Στη Λάρισα έκλεισαν τα « Wendy’s», τα «Everest» και χαροπαλεύει από την αναδουλειά το «McDonald’s» Δεν ευθύνονται τρομοκράτες σιίτες μουσουλμάνοι , αλλά τα πολλά Goody’s που αυξάνονται και πληθύνονται , το θεϊκό Hot Dog από το All Day , το σπέσιαλ μπιφτέκι στην οδό Κούμα, του πιο παλιού φαστφουντάδικου «Ολύμπιον» . Τα ψητάδικα της οδού Πανός , με αρνί, κοκορέτσι, κεμπάπ, όλα ντόπια, όλα θεσπέσια . Στην οδό Δήμητρας , με το σουβλάκι-λουκουμάκι του «Παράξενου». Στην οδό Μανδυλαρά , στο after σουβλατζίδικο το «Ελιξίριο». Το μεγαλύτερο πλήρες μενού είναι εδώ, θάνατος στα Gilli Diet : Πατσάς στου «Κλάρας» στο Αλκαζάρ (πλατεία Εργατικής Πρωτομαγιάς ). Ολόπαχο κατσικίσιο τυρί «Αγουρογιάννης» στην οδό Πανός ,σλόγκαν «Καθένας στη δουλεία του κι ο βλάχος στα τυριά του.»Και για το τέλος το καλύτερο . Μιλφέιγ «Κωνσταντινίδης» . Δεν είναι μόνο αυτό, η Λάρισα . Έχεις πολύ μεγάλη πιθανότητα να πετύχεις το τελευταίο κομμάτι από τη νέα κολεξιόν του Armani, στους πεζόδρομούς Κούμα, Μεγάλου Αλεξάνδρου, Ερμού, και στις οδούς Κύπρου και Βενιζέλου . Η Λάρισα κάνει τρελό shopping και τα επώνυμα brands αστράφτουν σαν το σπαθί του καβαλάρη, σαν τη φωτιά. Έχουμε φράγκα τελικά ε; Ο μεγαλύτερος θρήνος και κλαυθμός που γνώρισε η πόλη, μετά από την ανακοίνωση του Κώστα Γκουσγκούνη πως σταματάει τον κινηματογράφο, ήταν όταν έκλεισε ο «Απόλλωνας», το θρυλικό τσοντάδικο της οδού Μανωλάκη. Για ιστορικούς λόγους αναφέρω ότι ο Γκουσκούνης είναι Λαρισαίος . Μεγαλύτερη πανλαρισαική χαρά, μετά από εκείνη της κατάκτησης του πρωταθλήματος και του κυπέλλου από την ΑΕΛ ,ήταν το ντεμπούτο –εξώφυλλο της Ματίνας Γκλιάου στο ελληνικό «Playboy» . Ντόπιο αστέρι ,κορμί φιδίσιο, φοιτήτρια σήμερα στη Νομική Αθηνών . Εδώ θέλω να δώσετε προσοχή αγαπητοί μου . Θα αναφέρω τις μεγαλύτερες καλτ φυσιογνωμίες της Λάρισας , και μόνο όποιος έχει ζήσει σε αυτή τη πόλη θα με καταλάβει. Ο Μάκης ο Μπαταρίας , που μπαίνει στις καφετέριες με το ράδιο αγκαλιά ζητώντας Varta. Ο Γιάννης ο Πάρε Πάρε, που πουλάει μπιχλιμπίδια σε πάγκο, φόλα μητσοτακικός . Ο Πάρε Πάρε στήνει την πραμάτεια του κοντά σε περίπτερο που ο ιδιοκτήτης του είναι φτυστός ο Μητσοτάκης . Ο τροχονόμος , που σφυρίζει με τα χείλια του όπως οι κανονικοί τροχονόμοι με σφυρίχτρα. Ο Κάηκα Κάηκα, ο καστανάς της γωνιάς Ρούσβελτ και Κούμα . Τους ξέρει όλη η πόλη!
Στη Λάρισα υπάρχει επίσης, το μεγαλύτερο αναμνηστικό μιας εποχής που τελείωσε, είναι το μπουζουξίδικο «Φάληρο». Το τελευταίο πιατάδικο της επικράτειας , με τραπέζια βιδωμένα και ίδια τραπεζομάντιλα από το 60 . Εδώ κάποτε ο ντόπιος αοιδός Κωτσόπουλος είπε: «Κάθε μέρα σας τραγουδάω σήμερα θα σας κατουρήσω» Και το έκανε, και φυσικά τον χειροκρότησαν και συνέχισαν να του πετούν λουλούδια και πιάτα …. Κομμάτια όλοι….. Στη Λάρισα υπάρχει και ο μεγαλύτερος κιθαρίστας ακόμα και από τον Έρικ Κλάπτον . Ζαγκόρ κατά κόσμον Τάκης Ζακαδούλας . Έμαθε να παίζει ροκ , μπλουζ και τζαζ κάτω από το κρεβάτι. Γέμιζε πλατείες παίζοντας Doors , όταν στην Ελλάδα ακούγανε Charms και «να βγάλουμε ψεύτη το χρόνο τον κλέφτη .» Συνεχίζει ακάθεκτος τον προσκυνάμε ! Μεγαλύτερος φαν του Θανάση Παπακωνσταντίνου , επίσης Λαρισαίου ,μετά τον Γιώργο Μπούτο του ξενοδοχείου «Δοχός», ο Μάκης , ιδιοκτήτης και d.j του θρυλικού εντεχνάδικου «Μαντάτο». Μπορεί να βάλει πέντε Θανάσης και εφτά Μάλαμας στο καπάκι . Μεγαλύτερο ροκ μπαρ , το «Aztec», το καλοκαίρι το μπαρ μετακομίζει στην παραλία της Βελίκας με το όνομα «Zanzibar», αρέ τι κέφια έχω κάνει εγώ στο Zanzi ,μόνο ο Θεός το ξέρει!
Μεγαλύτερη απομίμηση διαδρομής Κάννες-Κυανή Ακτή-Σέν Τροπέ-Ριβιέρα , για τους Λαρισαίους είναι αλλιώς . Κόκκινο –Νερό-Κουτσουπιά- Βελίκα- Αγιόκαμπος . Και κάπου εδώ πριν κλείσω αυτή τη mini αναφορά μου για τη βασίλισσα του κάμπου γιατί αν συνεχίσω θα το ξημερώσουμε σας προσφέρω δωρεάν το επεξηγηματικό λεξικό της λαρισαϊκής διαλέκτου , μπας και αρχίσει κανείς να διαβάζει το μπλοκ μου!
Χλιμούρ’ (ζέστη, κουφόβραση), γκαργκαλιάνγκος (καρωτίδα), τσούρνιαξέ(έτσουξε) τζουνάει (γρατζουνάει), τσούρλα(μεθυσμένος ,λιώμα), παταριά(φάπα, χαστούκι), πρέκνας (βρομιάρης )κλιτσινάρ’( κνήμη), τσάτσαλός (σουρωμένος ) τσατσαρλιάστηκα(ήπια τα τερλίκια μου ) μπισλίκ’ (παιδική κούνια), τσουτσουλώνομαι (ντύνομαι, περιποιούμαι και ετοιμάζομαι για νυχτερινή έξοδο) κουρκουτάω (ανακατεύω) βηχούσα (αόριστος του ρήματος βήχω ) !
Άντε να αρχίσω να τσουτσουλώνομαι για έξω… Φιλάκια μωρά μου…
Τον έχω δαγκώσει ανάθεμα το λέβητα !

Η ζωή τραβάει την ανηφόρα ...

Το καλό το παλικάρι ξέρει κι άλλο μονοπάτι! Μωρέ το καλό το παλικάρι μπορεί να ξέρει κι άλλο μονοπάτι και λιγότερο δύσκολο και όχι τόσο ανηφορικό όπως το μονοπάτι που διάλεξα εγώ , αλλά από ότι ήδη αχνοφαίνεται καλός έκανα και πήρα την ανηφόρα ! Αλάνι για μένα, όποιος κάθεται και του έρχονται όλα όπως τα θέλει ! Και η ζωή τραβάει την ανηφόρα που λέει και ο Ρίτσος. Τόσο καιρό σας παραπονιόμουνα , και μετά συγχωρήσεως, σας τα είχα πρήξει συνέχεια με τα ίδια και τα ίδια. Σας έλεγα ότι μου βγαίνει η πίστη , ότι δεν έχω χρόνο να ανασάνω και όλα τα σχετικά ! Αλλά από ότι ήδη κατάλαβα, όλο αυτό είχε κάποιο νόημα . Ας ξεκινήσουμε από τη σχολή, που μου έφαγε το συκώτι .Ένα μάθημα το έχω περάσει και με βαθμό το Δημιουργικό σχεδιασμό Μακέτας ,από τώρα !Βέβαια για να μπορώ να λέω τώρα ότι το πέρασα μου έσπασε η χολή ,έπαθα 2-3 κρίσεις πανικού για να τα προλάβω όσα ήθελα ο Στεργίου, κι αυτός όντως ζητούσε εξωφρενικά πράγματα σε ελάχιστο χρόνο! Ακόμα και ένα εργαστήριο που θα βαθμολογηθούμε με αρνητική βαθμολογία, δηλαδή στο ένα λάθος έξω δυο σωστά, κι εκεί έχω ελπίδες κι ας είναι β…ούρτσα ! Δεν κάνω μεγάλες δηλώσεις από τώρα γιατί δυστυχώς σε αυτή τη ζωή μετριόμαστε εκ του αποτελέσματος! Τι κι αν παίξεις καλύτερη μπάλα σε έναν αγώνα , άμα δεν βάλεις γκολ δεν έχει νόημα ! Τι κι έτρεχα σε αυτό το εξάμηνο σαν το σκυλί παρακολουθούσα ότι περισσότερο μπορούσα ,έκανα όλες τις εργασίες κι ας μην είχα χρόνο να φάω !! Αν δεν τα πάμε καλά στην εξεταστική ποιο το νόημα όλων αυτών; Είπαμε δυστυχώς δίνουμε μεγάλη σημασία στο αποτέλεσμα ,πάντα θέλουμε περισσότερα! Κι όμως και το ταξίδι έχει νόημα για να φτάσεις στο στόχο σου ! Το ταξίδι για μένα έχει και την περισσότερη σημασία ,μέσα από αυτό ήδη βγαίνεις πιο ώριμος ! Αρκεί να μη μένεις στον ίδιο σταθμό για πολύ ! Θα μου πείτε και πέρυσι που δεν ζορίστηκα πήρα πολλά μαθήματα και που ήμουν φλου ! Να λοιπόν και ο παράγοντας τύχη !Όπως και να το κάνουμε παίζει και αυτός μεγάλο ρόλο, αν και βέβαια δεν μπορώ να συγκρίνω τα περσινά μαθήματα με αυτά που έχω τώρα! Και με την εκπομπή διαλέξαμε το δύσκολο δρόμο, και καλά, για να έχουμε ποιότητα και ελευθερία έκφρασης και να είναι μια παραγωγή εξολοκλήρου δικιά μας . Κι εδώ πιέστηκα αρκετά, και ας γούσταρα την όλη φάση τρελά . Είχες των κάθε τατάκα να σου λέει το μακρύ του και το κοντό του, εδώ χρειάζονται οι καλές δημόσιες σχέσεις ! Κι όμως μετά από τόσα χρόνια που έκανα την Rock Αποπλάνηση σπίτι μου ,τώρα βγαίνει στον αέρα ! Σιγά –σιγά τα πράγματα μπαίνουν στη σειρά τους , κι αλήθεια σας το λέω αγαπημένα μου παιδιά , κανένας δεν ήρθε να μου χτυπήσει την πόρτα και να μου τα φέρει έτοιμα ,ούτε κατέβηκε ο Άγιος Βασίλης με τα δώρα και μου έκανα ότι ρουσφέτι του ζήτησα . Για να γίνουν όλα αυτά χρειάστηκε άπειρος χρόνος ,άπειρο δόσιμο ψυχής σε όλα , τρομερή υπομονή . Χρειάστηκε να βρω πολλές αρετές που μου ήταν άγνωστες ,να προσπαθήσω όσο μπορούσα για να τα κατακτήσω αυτά . Βέβαια παραμέρισα πολλά άλλα πράγματα όπως την προσωπική μου ζωή , τον ελεύθερο μου χρόνο, τον ύπνο μου. Θα μου πείτε στην τελική αξίζουν όλες αυτές οι θυσίες ; Στην τελική δεν κέρδισα και κανένα μετάλλιο , αυτό που έπρεπε να κάνω έκανα. Κι όμως για μένα είναι άθλος, που προγραμμάτισα το χρόνο μου που πιέστηκα για να έχω αυτά τα αποτελέσματα . Στην τελική μερικές φορές, πρέπει να υποχρεώνουμε τον εαυτό μας να μπεί στη διαδικασία της επιλογής, της προτεραιότητας . Πολλά καρπούζια σε μια μασχάλη δε γίνεται. Κάτι πρέπει να θυσιάσουμε. Θέλω να πάω μπροστά , θέλω να προχωρήσω, να δω τα όνειρα μου να πραγματοποιούνται . Και όπως μου έλεγε και πάντα ο φίλος Νικολάκης , τα όνειρα θα πάρουνε εκδίκηση !
Και όντως για να πάρουν εκδίκηση δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα , κι όμως γίνεται, αρκεί να μην μένεις παθητικός σε αυτά που θέλεις . Πρέπει να τα διεκδικείς κάθε μέρα. Δεν μπορεί , κάποτε θα σου κάτσει και εσένα ένα! Με το να κάθεσαι να κλαις πάνω από το χυμένο γάλα( κι αυτό μου το έλεγε ο Νικολάκης ) δεν γίνεται τίποτα . Προχωράμε λοιπόν . Κανείς δεν μας είπε πως ο δρόμος είναι στρωμένος με ροδοπέταλα . Πόσο μάλλον μας έχουν εγγυηθεί για το αντίθετο . Κολυμπάμε στα βαθιά λοιπόν και δεν μπορεί κάποτε θα βρούμε και το ομορφότερο λιμάνι για να αράξουμε , για να λιαστούμε !!