Τρίτη, Φεβρουαρίου 04, 2020

Τριάντα επτά σκληροπυρηνικές εβδομάδες ...

Τριάντα επτά εβδομάδων και βάλε έγκυος, σαν τα δέκατα της Βασιλικής. Άρρωστη στο φουλ και μόλις χθες το βράδυ κόλλησα τη δίχρονη κόρη μου. Δεν έχω ιδέα πόσα βράδια έχω να κοιμηθώ ή πως στέκομαι στα πόδια μου. Με έναν τεράστιο μπέμπη στην κοιλιά που μέχρι να αρρωστήσω παρακαλούσα να τον είχα ήδη γεννήσει και τώρα παρακαλώ πρώτα να γίνω καλά και μετά να γεννηθεί!

Τεράστιος χωρίς ίχνος από διαβήτη κύησης και με ειδική διατροφή πριν τα Χριστούγεννα να έχω μείνει στα 11 κιλά σύνολο, ενώ ο μπέμπης υπολογίζεται μακρύς και να έχει αγγίξει ήδη τα 3700 από την προηγούμενη εβδομάδα! Αμάν Παναγία μου τι θα γεννήσω ; Οι προβλέψεις δίνουν τετράκιλο και πάνω!Θα τον στείλω κατευθείαν για μπάσκετ; Είναι που πάω και για φυσιολογικά, αν ήταν καισαρική ούτε που θα με ένοιαζε! 

Το λογικό είναι να κόλλησα κάτι από Θεσσαλονίκη. Το απόλυτο δεκάρι είχε τελικά το τίμημα του, όπως και το ότι πέρασα όλα τα μαθήματα από την πρώτη εξεταστική από 7,5 και πάνω(δε με έπαιρνε για τις επαναληπτικές, γι αυτό ξεσκίστηκα στο διάβασμα). Το τι έχω τραβήξει σε αυτή την εγκυμοσύνη δεν περιγράφεται. Το πρώτο μάθημα "Διεθνές και Ευρωπαϊκό Δίκαιο"  το έδωσα στις 12 Γενάρη με οξεία γαστρεντερίτιδα που κόλλησα από πατέρα και κόρη! 

Το 2020 μπήκε σκληροπυρηνικά όσο δεν πάει και ενώ γαμιέται ο Δίας και το σύμπαν, εγώ κάπως καταφέρνω απίστευτα πράγματα  όπως το να περνάω μαθήματα με δεκάρια και να υπογράψω για την μετάταξη που περίμενα εδώ και δύο χρόνια! Ναι είναι γεγονός αύριο, θα σύρω την τεράστια κοιλιά μου,το συνάχι μου κι αν δεν έχω γεννήσει θα υπογράψω και επίσημα τα χαρτιά που με αποδεσμεύουν μια για πάντα από τον ΟΑΕΔ! Γι αυτό αγαπητοί μου συγγενείς, φίλοι, γνωστοί και άγνωστοι από εδώ και πέρα μη μου πρήζετε τα παπάρια που δεν έχω για ότι έχει σχέση με τον ΟΑΕΔ γιατί πλέον μπορείτε κάλλιστα να απευθύνεστε στα κατά τόπους ΚΠΑ της περιοχής σας, να καλείτε στο 11320, να μπαίνετε στο www.oaed.gr  ή ότι άλλο σας φωτίσει ο θεός σας , εγώ από τον ΟΑΕΔ σχόλασα! 

Υ.Σ1 Καλά κάνει ο μπέμπης και περιμένει έχω τόσα να κάνω μέσα σε τόσο λίγο χρόνο... 
Υ.Σ Άρε Αντώνη, 23 χρόνια χωρίς εσένα...

Τετάρτη, Νοεμβρίου 13, 2019

14 χρόνια πριν


Κάπως έτσι ήμουν στα 20!
Γεννήθηκες πριν δεκατέσσερα χρόνια από μια εικοσάρα φοιτήτρια, από τότε μέχρι τώρα έχει έρθει ο κόσμος ανάποδα, τα ξέρεις στα γράφω τόσα χρόνια, μόνο το φοιτήτρια με ακολουθεί ατέρμονα, όχι στην ίδια σχολή, αυτή δεν υπάρχει καν, σαν να μην υπήρξαμε κι εμείς, το παρελθόν μας, σαν να μας διέγραψαν. Βλέπω με αρκετή συμπάθεια και αγάπη τη δημιουργό σου και με μια ενδόμυχη ζήλια για τα νιάτα της, τη φρεσκάδα της, τη δημιουργικότητα της, την αφέλεια της, όλα της.

Κάποιοι μπορεί μέσα σε δεκατέσσερα χρόνια να μην άλλαξαν καν, να τα κατάφεραν, να μην έπεσαν στην παγίδα, εγώ πάλι έπεσα, μεγάλωσα, γέμισα τη ζωή μου ένα σωρό ευθύνες, υποχρεώσεις, παιδιά και δουλειές, έκανα όλα όσα η κοινωνία περίμενε από εμένα και ελάχιστα από όσα περίμενε ο εικοσάχρονος εαυτός μου. Αυτή τη στιγμή που σου γράφω πάλι εγκυμονώ , όπως εγκυμονούσα και σε εσένα, όνειρα, ιδέες, ζωή. Ζωή εγκυμονώ και τώρα,  μια νέα ζωή  και ότι αυτό συνεπάγεται, χαρά, αγάπη, χλωμό πρόσωπο, μαύρους κύκλους, πόνο και ένα καταχωνιασμένο εγώ κάπου βαθιά μέσα στη ντουλάπα.  Κάπως έτσι γέννησα σαν σήμερα και εσένα πριν δεκατέσσερα χρόνια , στο φοιτητικό μου ρετιρέ με βοήθησε να σε ξεγεννήσουμε ο Μιχάλης καλή του ώρα και καιρό τώρα σε έχω εγκαταλείψει, μεγαλώνεις μόνο σου και που και που σου δίνω λίγα ψίχουλα από λέξεις.



Θα μπορούσα να είχα μείνει στα είκοσι μόνο που εγώ λύσσαξα να μεγαλώσω, θα μπορούσα να μείνω μποέμ, να συνεχίσω να γράφω απεγνωσμένα , να σε κρατούσα ζωντανό ή να σε παρατούσα και εντελώς από υπέρμετρη φιλοδοξία, μόνο που εσύ μεγάλωσες πια και έχω και τόσους άλλους που περιμένουν να μεγαλώσουν από εμένα. Χρόνια σου πολλά μικρό μου μπλοκάκι, σήμερα γίνεσαι δεκατέσσερα, αρκετά κλάφτηκα σε αφήνω να χαρείς τα γενέθλια σου και πάω να ζήσω τη ζωή που έφτιαξα...

Παρασκευή, Νοεμβρίου 01, 2019

Bright Horses


My baby's coming back now on the next train
I can hear the whistle blowing, I can hear the mighty roar
I can hear the horses prancing in the pastures of the Lord
Oh the train is coming, and I'm standing here to see
And it's bringing my baby right back to me
Well there are some things too hard to explain
But my baby's coming home now, on the 5:30 train


Καλό μήνα μικρέ, μπορεί να μην έχω το χρόνο που θέλω μαζί σου αλλά να ξέρεις πως σ'αγαπώ... Σήμερα έρχεται ο μπαμπάς...

Pre order

📚 Τίτλος : Neanderthal Blogger ✍️ Συγγραφέας : Σοφία Χολέβα 🏷️ Υπότιτλος : Συλλογή Ημερολογιακών Αναρτήσεων 📅 Προπαραγγελία έως : 21 ...