short short story

Νιώθω σαν το κουμπί που έχασε το ρούχο του κι έπεσε ανάμεσα σε καρέκλα και κρεβάτι και κανείς δε με ανακάλυψε. Μια μέρα μαζί με τις σκόνες με μάζεψε μια ηλεκτρική σκούπα κι έμεινα στη σακούλα της για μέρες ίσως να ήταν μήνες, μπορεί και χρόνια. Η ζωή στη σακούλα ήταν όπως και τώρα, βρόμικη, ήσυχη και σκοτεινή! Η πορεία μου ήταν προδιαγεγραμμένη, κάποια στιγμή θα κατέληγα στα σκουπίδια  κι εκεί θα γραφόταν το τέλος μου ή μήπως όχι; Ίσως κάποιος ρακοσυλλέκτης εκτιμήσει την αξία μου και με ράψει ξανά σε κάποιο ρούχο που έχασε το κουμπί του...

                                                            σ.χ 23/6/2011 Λάρισα 01:28

Γιατί δεν έρχεσαι ποτέ όταν σε θέλω

Στίχοι: Αλκίνοος Ιωαννίδης

Γιατί δεν έρχεσαι ποτέ όταν σε θέλω

τραγούδι άγνωστο κι αγέννητη σιωπή

Πίσω απ'τα μάτια, πίσω απ' της ζωής το βέλο

κρύβεσαι σαν βροχή που στέγνωσε, το ξέρω

νεροποντή που περιμένω μια ζωή

Γιατί δεν έρχεσαι

Μια καταιγίδα θέλω να 'ρθει να ουρλιάξει

όσα δεν είπαμε από φόβο ή ντροπή

στα σωθικά μας και στα μάτια μας να ψάξει

κάθε μας λέξη μυστική να την πετάξει

μέχρι τον ήλιο ν' ανεβεί και να τον κάψει

Γιατί δεν έρχεσαι

Γιατί δεν έρχεσαι ποτέ

Γιατί δεν έρχεσαι ποτέ όταν σε θέλω

Γιατί δεν έρχεσαι ποτέ όταν νυχτώνει

όταν κρατιέμαι σαν χερούλι απ' το ποτό

απ' το ποτό της φαντασίας μου που με λιώνει

κάθε γουλιά του καίει σαν πάγος και σα χιόνι

κι ανατινάζει του μυαλου μου το βυθό

Γιατί δεν έρχεσαι

Μια καταιγίδα θέλω να 'ρθει να μας πνίξει

σ' ένα τραγούδι που δεν έγραψε κανείς

Ο,τι δεν γίναμε ποτέ να μην το δείξει

Να 'ναι γιορτή, την αγκαλιά της να ανοίξει

στην ανημπόρια της χαμένης μας ζωής

Γιατί δεν έρχεσαι

Γιατί δεν έρχεσαι ποτέ

Γιατί δεν έρχεσαι ποτέ όταν σε θέλω

Απ' της ψυχής μου το ιερό

ως της ζωής μου το μπουρδέλο

χτίσε μια γέφυρα να πάω και να 'ρθω

Γιατί δεν έρχεσαι ποτέ, ποτέ όταν σε θέλω

κλείσε τα μάτια μου και έλα να σε δω

Γιατί δεν έρχεσαι

Γιατί δεν έρχεσαι ποτέ

Γιατί δεν έρχεσαι ποτέ όταν σε θέλω