Πίνω όλη τη νύχτα μαύρη μπύρα

Αυτό ήταν δε μπόρεσα να αντισταθώ ,όταν μπήκαμε μέσα με το Γιώργο στο Imperial-health-spa, τα έχασα. Έκλεισα για τρεις μήνες και μας έκαναν και έναν επιπλέον δώρο και έκπτωση 10% επειδή γραφτήκαμε και οι δύο μαζί! Μετά πήγαμε και πήραμε σκουφάκια, εγώ πήρα και  αθλητικό μαγιό(!!!!) και καθίσαμε για έναν ατελείωτο καφέ στα flo στο pantheonplaza .

Μέχρι τις οχτώ Αυγούστου  λοιπόν θα απολαμβάνω:Χαμάμ, σάουνα, τζακούζι, θερμαινόμενη πισίνα, (το καλοκαίρι και την εξωτερική), δωρεάν μυοχαλαρωτικό μασάζ,γυμναστήριο,γιόγκα, πιλάτες κλπ!

Με χάνεται αυτό ήταν.Δεν αναγνωρίζω τον εαυτό μου ή μάλλον αναγνωρίζω τον εαυτό που πάντα έκρυβα! Σε όλα τα πράγματα πια στη ζωή μου ψάχνω ποιότητα, σε όλα όμως (εντάξει με τους ανθρώπους που έχω γύρω μου έχω ακόμα να κάνω δουλειά  αλλά που θα πάει κι αυτό θα το φτιάξω!) Δεν αντέχω άλλη ανοησία, άρχισα  να είμαι απαιτητική και με αυτά που διαβάζω, που βλέπω, που τρώω, που ανέχομαι.Ξέρω λάθος εποχή διάλεξα! Σας αφιερώνω και κάτι για καληνύχτα

Νάσος Βαγενάς , Σκοτεινές Μπαλλάντες και άλλα ποιήματα, Κέρδος, Αθήνα , 2001

ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΣ ΜΟΝΟΛΟΓΟΣ

ΤΟΥ ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΜΑΡΤΖΩΚΗ

Πίνω όλη τη νύχτα μαύρη μπύρα.

Ένα μαβί σκοτάδι με τυλίγει.

Στον τοίχο είναι γραμμένο: «Μοίρα».

Η αγάπη μου δεν ήταν λίγη.

Κι αν ήμουν πιο ρομαντικός, θα’ λεγα

Ότι σ’ αγάπησα παράλογα.

Με συγκρατεί, άλλωστε, η σελήνη

(« το ασημε΄νιο πλήκτρο της σιωπή»).

Ο δίσκος της με αποθαρρύνει.

Με ζυγίζει και με βγάζει ελλιπή.

Θέλω να πω, κάθε μεσάνυχτα η αυγή

Κάποιο από τα αισθήματα μου ναυαγεί.

Έρχεται η μέρα και με βρίσκει

Πνιγμένο σε μια θάλασσα λαθών.

Χρυσάνθεμα, γαζίες, ιβίσκοι

Έχουνε γίνει παρελθόν.

Ο κήπος μου δεν έχει αρώματα,

Μόνο ξερόχορτα, κι αυτά γκριζόμαυρα.

Έπειτα πάλι σκοτεινιάζει

Μ’ έναν τρόπο άθλιο, ακατανόητο.

Ομίχλη , χιόνι, βροχή, χαλάζι

Κάνουν τον ουρανό αργυρώνητο.

Έχω βουλιάξει στο γαλάζιο των ματιών σου

Και τα μηλίγγια μου όπου να’ ναι θα ματώσουν.  

Υ.Σ Πόσο θα'θελα μια μαύρη μπύρα,αχχχχ

http://www.classicalhotels.com/larissaimperial/el/

Η πόσθη μάγκωσε!

Σήμερα διαβάζω αυτό! 

Καλημέρες πολλές σε όλους. Ο χρόνος με πιέζει μιας και από λεπτό σε λεπτό, θα χτυπήσει το θυροτηλέφωνο μου ο φίλος Γιώργος.

Πάει και τελείωσε, το συμφωνήσαμε ότι θα πάμε σε γυμναστήριο, που να’ναι χλίδα.  Πισίνες, τζακούζια , personal trainer και ιστορίες. Να σας πω εγώ δεν πολύ ψήνομαι, πρώτον για τα λεφτά , γιατί τα βρίσκω υπερβολικά  και ειδικά σε μια περίοδο που δεν έχω δουλειά και τρώω από τα έτοιμα . Δεύτερον με ξέρω καλά και ξέρω ότι δεν θα αντέξω για πολύ καιρό. Έτσι κι αλλιώς , έχω βάλει αρκετό περπάτημα και αρκετές βόλτες στη ζωή μου, ποτέ δεν ήμουνα του διαδρόμου, το θεωρώ από τα χειρότερα βασανιστήρια! Πάω μόνο με το σκεπτικό ότι θα είναι το πολύ για δυο μήνες αλλά και πάλι με δυο μήνες, δουλειά δεν κάνεις, άρα τζάμπα τα λεφτά και καταλήγω στο ότι  με βλέπω να πηγαίνω σχεδόν καθημερινά μόνο για την πισίνα και το τζακούζι!

Σήμερα έτσι για αλλαγή λέω να μην κάνουμε μετάφραση . Θα πάρω ένα αγαπημένο μου ποίημα και θα του αλλάξουμε τα φώτα  με την τεχνική Ουλιπό S+7 που σας έλεγα και σε προηγούμενη ανάρτηση εδώ .Το αποτέλεσμα δεν είναι και τόσο ικανοποιητικό αλλά τουλάχιστον έμαθα λέξεις που δεν ήξερα . Για την διαδικασία χρησιμοποίησα το μικρούλικο ορθογραφικό λεξικό του Τεγόπουλου-Φυτράκη που έδινε κάποτε η Ελευθεροτυπία. Θα μου πείτε δεν έχεις άλλο και θα σας πω, αυτό το σπίτι πνίγεται από λεξικά και βιβλία αλλά το συγκεκριμένο χωράει παντού και είναι το αγαπημένο μου εδώ και χρόνια! Tι είναι η μέθοδος S+7; Βρίσκουμε σε κάθε στίχο τα ουσιαστικά  , πάμε τα βρίσκουμε στο λεξικό και μετράμε εφτά λήμματα πιο κάτω και αντικαθιστούμε τη λέξη. Αν δεν είναι η λέξη ουσιαστικό προχωράμε παρακάτω μέχρι να βρούμε ουσιαστικό

Ωδή στα πουλιά

Πάνος Θεοδωρίδης, Στην αγκαλιά της Ντεζιρέ, Ύψιλον/Βιβλία, Αθήνα, 1980

Σκάστε πουλιά, η αγάπη μου κοιμάται

σ'ενα στρώμα βαρύ από υγρασία

το παράθυρο δεν κλείνει , η πόρτα μάγκωσε

και συ δε με θυμάσαι πια

Θα'ρθει καιρός σε κάποια ταβέρνα

που θα μεθύσουμε πάλι μαζί

θα νιώσω τότε στενό τον καβάλο

και το θάνατο να σ'αγγίζει

γλυκά.Μα εσύ δεν με θυμάσαι πια

οργιάζοντας κάπου στο προσκέφαλο

ενώ αγωνίζομαι να κοιμηθώ

μέσα στο στόμα μιας άλλης κυράς

Ει, θα'ναι όμορφα τέτοιες μέρες

στη δυτική Χαλκιδική. Σκάστε πουλιά

η, πως την λένε, ροχαλίζει απάνθρωπα

και να δακρύσω δε μπορώ

Μετατροπή με S+7

Σκάστε πούρα το αγγείο μου κοιμάται

Σ’ ένα στύλο βαρύ από υδατοκαλλιέργεια

Η παράκαμψη δεν κλείνει, η πόσθη[1] μάγκωσε

Θα’ ρθει η κακεντρέχεια σε κάποιον ταγό

Που θα μεθύσουμε πάλι μαζί

Θα νιώσω τότε στενό το καβουρνιστήρι

Και τον θαυματοποιό να σ’αγγίζει

Γλυκά. Μα εσύ δεν με θυμάσαι πια

Οργιάζοντας κάπου στο προσκύνημα

Ενώ αγωνίζομαι να κοιμηθώ

Μέσα στη στοργή μιας άλλης κυρίευσης  

Ει, θα'ναι όμορφα τέτοια μερμήγκια

στη δυτική Χαλκιδική. Σκάστε πούρα

η, πως την λένε, ροχαλίζει απάνθρωπα

και να δακρύσω δε μπορώ

Υ.Σ Είδα χθες την Χρεοκρατία. Μπράβο για την προσπάθεια αλλά δεν τρελάθηκα κιόλας!

Υ.Σ Έπεσα πάνω στην λέξη σύγλινο και δεν ήξερα τι σημαίνει. Τελικά το ανακάλυψα  εδώ

Υ.Σ Ήθελα χθες να δω την συνέντευξη του Ορχάν Παμούκ αλλά ήμουνα έξω και δεν την πρόλαβα!

---

[1] Πόσθη < αρχαία ελληνική, θηλυκό, χωρίς πληθυντικό

(ανατομία) το δέρμα που περιβάλλει το πέος 

Circe’s Palace

«Κίρκη»: ζωγραφικός πίνακας του Τζον Γουίλιαμ Γουότερχάουζ.

Circe’s Palace

Around her fountain which flows

With the voice of men in pain,

Are flowers that no man knows.

Their petals are fanged and red

With hideous streak and stain;

They sprang from the limbs of the dead.—

We shall not come here again.

Panthers rise from their lairs

In the forest which thickens below,

Along the garden stairs

The sluggish python lies;

The peacocks walk, stately and slow,

And they look at us with the eyes

Of men whom we knew long ago

  T.S ELIOT

ΤΟ ΠΑΛΑΤΙ ΤΗΣ ΚΙΡΚΗΣ

Γύρω από το συντριβάνι της που τρέχει

Με τη φωνή ανθρώπου που πονεί

Είναι λουλούδια που κανείς δεν έχει

Ξαναδεί. Με μυρωδιά σιχαμερή

Και πέταλα που στάζουν φαρμάκι.

Φυτρώνουν απ’ τα μέλη των νεκρών.

Ποτέ να μην ξανάρθουμε εδώ.

Πάνθηρες λιάζονται στη βρύση.

Το δάσος σκοτεινιάζει πιο πέρα.

Στις σκάλες του κήπου στριφογυρίζει

ο πύθωνας. Παγόνια περπατούν

αργά κι επίσημα. Και μας κοιτούν

με μάτια ανθρώπων που είχαμε γνωρίσει.

Σήμερα  ξημέρωσε μια μέρα που τα είχα όλα και καφέ και  σοκολατένια kellogg’s ! Χθες πήγα από τον Πηνειό για να τραβήξω τα άλογα αλλά ήταν απόγευμα και τα είχανε πάρει. Μόνο τα πρωινά φαίνεται κάνουν την εμφάνιση τους!  Όσο σκέφτομαι και εκείνα τα χάδια της Σαββίνας Γιαννάτου. Ναι μας έκανε κι αυτή μάθημα σε αυτό το μεταπτυχιακό. Τι μας έκανε;  Ασκήσεις φωνητικής. Τι σχέση έχουν με την δημιουργική γραφή; Δεν ξέρω, ούτε εκείνη ήξερε αλλά ήταν ωραία όλα, τα οοοο και τα ααα, τα άσε με , τα σιιι σιιι χαμηλά από την κοιλιά ή όταν κάναμε το δάσος ή κάποιον πλανόδιο  της ανατολής, το μάγο, τον μουγγό . Το Μάιο έχουμε μάθημα και με Αλκίνοο Ιωαννίδη. Αυτός τι θα κάνει μαθήματα κιθάρας; Ενδιαφέρομαι!!! Το νέο είναι ότι τα μαθήματα αντί για Φλώρινα θα γίνουν στην Ωχρίδα ή αλλιώς Αχρίδα κατά το αρχαιότερο. Σας φιλώ και καλή σας μέρα… 

Υ.Σ 1 T.S.Eliot

Υ.Σ 2  Τζον Γουίλιαμ Γουότερχαουζ
Υ.Σ 3 ΕΚΕΒΙ

Και το καλύτερο το άφησα για το τέλος , άσχετο με γραφή αλλά σχετικό με τσίπουρα!

http://www.inpatra.gr/kedek/an3.php?$sr=2

Το Σάββατο το βράδυ, όλοι οι σύνεδροι είναι καλεσμένοι από την Οργανωτική επιτροπή σε κλασικό τσιπουράδικο του Βόλου!