THINK OTHERWISE ''Σκεπτομαι διαφορετικα''

Διοργανωτής: OTHERWISE_project
Είδος: Πάρτυ - Ξέφρενη νύχτα
Δίκτυο: Παγκόσμιες
Τιμή: 4 EURO
Έναρξη: Παρασκευή, 2 Οκτωβρίου 2009 στις 11:00 μ.μ.
Λήξη: Σάββατο, 3 Οκτωβρίου 2009 στις 9:00 π.μ.
Τοποθεσία: VALAORITOU 18 (7TH FLOOR)
Πόλη: Thessaloníki, Greece
Τηλέφωνο: 00306937442221 begin_of_the_skype_highlighting              00306937442221      end_of_the_skype_highlighting
Email: otherwise_project@yahoo.gr

ΠεριγραφήCHRYS CHRISTODOULOU & CHLOE PISSA / PRESENTING CH2
IMG/FIVE/EIGHT/ PRESENTING SOME ART
MR.DORI / PRESENTING HARDCORE

Δύο παλιοί γνώριμοι χτυπούνε ξανά Χρύσανθος Χριστοδούλου και Χλόη Πίσσα , θα προσπαθήσω να βρίσκομαι εκεί πάση θυσία, για να ξεχάσω να ψηφίσω την Κυριακή! Καλή επιτυχία… Είδες τι παιδιά βγάζει η Λάρισα??


CHLOE PISSA


CHRYS CHRISTODOULOU

Γιατί είμαι fit

Μπαίνω στο γυμναστήριο με χαμόγελο, κάνω την εγγραφή για ένα μήνα, το βρίσκω απόλυτα λογικό για έναν άνθρωπο που δεν έχει καμία σχέση με το άθλημα και γενικά με οποιοδήποτε άθλημα Ολυμπιακό ή μη, εκτός από το τάβλι και το σεξ, το πρώτο κιόλας το έχω κόψει εντελώς, όπου να’ ναι θα κόψω και το δεύτερο με τους ρυθμούς που τρέχω και δεν εννοώ στο διάδρομο του γυμναστηρίου!

Τώρα είμαι στη δουλειά, έχω πεθάνει από το κρύο, και από το πιάσιμο παντού, κι όσο θυμάμαι την χθεσινή ερώτηση της γυμνάστριας «Πότε ήταν η τελευταία φορά που έκανες γυμναστική Σοφία;» Ίσως στην προηγούμενη ζωή, ήθελα να της απαντήσω

Ο χώρος αν και καινούργιος σχεδόν γνώριμος, δηλαδή όπως κάθε γυμναστήριο , όπως και σε αυτό που πήγαινα πριν κάτι χρονάκια από τον Ιούνιο του 2007 δηλαδή.

Το να πας γυμναστήριο με τον γκόμενο σου, δεν είναι τόσο καλή ιδέα, ειδικά αν δεν έχει περάσει πρώτα τα τεστ:
1.Με γνώρισε με μαγιό στην παραλία και μου την έπεσε εκεί, άρα έβλεπε τι έπαιρνε, ουδέν λάθος αναγνωρίζετε μετά, χεχεχε
2.Έχουμε ξυπνήσει μαζί πάνω από 100 φορές
3. Με έχει δει με κατσαρά μαλλιά μετά από μπάνιο στη θάλασσα και χωρίς πιστολάκι
4. Με έχει ανεχτεί με περίοδο, μου έχει φέρει θερμόμετρο ενώ ήμουνα άρρωστη, έχω ξεράσει σε λεκάνη στα πόδια του.
5.Με έχει δει με καυλόσπυρο και του άρεσα, έχει ξυπνήσει και με έχει δει με ανοιχτό το στόμα να μου τρέχουν τα σάλια και πάλι με λέει ομορφιά μου και θεά....

Αν έχετε περάσει τα παραπάνω στάδια, δεν είναι και τίποτα να τρέχετε στους διπλανούς διαδρόμους, να σας βλέπει να λιώνετε στον ιδρώτα, καλύτερα βέβαια αυτό να συμβαίνει όταν βρίσκεστε από πάνω του.

Έτσι κι εγώ χθες αφού πέρασα όλα τα παραπάνω τεστ, αποφάσισα να ακολουθήσω το Γιάννη στο γυμναστήριο που πήγαινε, τα δυο πεταχτά φιλάκια από όργανο σε όργανο ήταν αρκετά ώστε ο αρσενικός να περιχαρακώσει τα σύνορα του και να πει επππ, αυτή είναι δικιά μου αλλά και να κάνει την γυμνάστρια να μας δουλεύει ψιλό γαζί, και τον γυμναστή να μου την πέφτει ασύστολα. Βέβαια νομίζω πως αυτή είναι γραμμή πολλών γυμναστηρίων, δηλαδή βάζουμε έναν ωραίο γκόμενο να την πέφτει στις καημένες για να ξανάρχονται και να νιώθουν και λίγο γυναίκες!

Ναι θα ξαναπάω και σήμερα και όσο αντέξω, και δεν θα νιώθω καθόλου άσχημα, ούτε με τους σφίχτερμαν , ούτε με τις γυμνασμένες γκομενίτσες, εγώ θα πάω εκεί δίπλα στις γεροξεκουτιασμένες πενηντάρες και θα το παίζω fit και θα βλέπω και λίγο το μωρό μου, που με αυτά και με αυτά καταντήσαμε να βλεπόμαστε στο γυμναστήριο ή να βρισκόμαστε κοιμισμένοι!

Όπως και να το κάνεις όμως ο άνθρωπος δεν αλλάζει, μετά το γυμναστήριο και ένα καλό μπάνιο βγήκαμε στο hobo για αναζήτηση λίγου φτηνού αλκοόλ…

Σήμερα, όπως κάθε μέρα στο πόδι από τις 7 , να πίνω φραπέ να έχει πάει ήδη 9:30 και να μην μπορώ να ξυπνήσω …

Υ.Σ Σε λίγους μήνες έρχονται στο blog, ημίγυμνες φωτογραφίες μου, με το γυμνασμένο μου κορμί, χαχα, έτσι τα λέω αυτά μπας και έχουμε κανένα κλικ παραπάνω!

Abroad

Είναι υπέροχο να ταξιδεύεις , να μπορείς να ταξιδεύεις με το νου, με τρένα, με αεροπλάνα, από μικρή φανταζόμουνα μια τέτοια ζωή κι άλλα ονειρευόμουνα που μερικά από αυτά δεν τα κατάφερα ακόμα ή τα παράτησα…

Θαύμαζα τους ταξιδιώτες μοναχικούς και μη, τους αποθέωνα με ανοιχτό το στόμα, μέχρι που ήρθε και η σειρά μου να το ζήσω και να τους απομυθοποιήσω… Δεν ξέρω, στην αρχή ίσως να είναι ο φόβος για το άγνωστο , μετά από την πρώτη εμπειρία καταλαβαίνεις , το ότι να περπατάς μόνος στην πέμπτη λεωφόρο είναι το ίδιο με το να περπατάς στην Αλεξάνδρας, κλαιν….

Τώρα με τη δουλειά , αν και παίρνω ψίχουλα βάζω λεφτά στην άκρη και είμαι πιο έτοιμη από ποτέ να γυρίσω όλο τον κόσμο, εδώ πήγαινα ταξίδια πριν χωρίς δεκάρα δεν θα πάω τώρα; Βέβαια το ότι θέλω να γυρίσω όλο τον κόσμο, δεν σημαίνει ότι θέλω να ζήσω και για πάντα ή έστω για λίγο στο εξωτερικό.

Λένε πως μόνο οι άξιοι και οι έξυπνοι , φεύγουν και διαπρέπουν στο εξωτερικό και πως η αχρηστίλα μένει Ελλάδα, δεν θα διαφωνήσω, αυτό γίνεται βέβαια κυρίως στον επιστημονικό τομέα , που υπέρλαμπρά μυαλά χαντακώνονται στην Ελλάδα μέσα στην αναξιοκρατία και στην μιζέρια που μας διακατέχει ,που κυλάει στις φλέβες μας και έχει ποτίσει τα μυαλά μας.

Επίσης το να προκόψω και να κάνω λεφτά , με το να γίνω γκασταρμπάιτερ στη Γερμανία, να πλένω πιάτα και να ανοίξω ελληνικό εστιατόριο και να έρθω στην Ελλάδα στο χωριό μου να γεράσω είναι μια ιδέα που πέθανε από το 70 και που δεν με εξιτάρει είναι η αλήθεια. Προτιμώ να μείνω στην Ελλάδα να γίνω λατζιέρισα να μαζέψω λεφτά και για την Τζαμάικα και να σας διηγηθώ κι αυτή μου την εμπειρία, αλλά μένοντας Ελλάδα, εγώ το μόνο που ξέρω να κάνω καλά ή μάλλον λάθος, το μόνο που μ’αρέσει να κάνω, είναι να παρατηρώ και να αφουγκράζομαι αυτό τον τόπο και τους ανθρώπους του, να γράφω γι αυτόν , να τον περιγράφω έχοντας τις μυρωδιές του στα ρουθούνια μου και τα χρώματα του στα μάτια μου, κι αυτό δεν μπορώ να το κάνω ζώντας στο Παρίσι, στο Άμστερνταμ ή στο Βερολίνο, τότε θα σας μιλάω απλά για τη ζωή εκεί.

Είμαι σίγουρη βέβαια πως η ανάγκη για γράψιμο τουλάχιστον σε προσωπικό επίπεδο είναι μερικές φορές τόσο μεγάλη που είναι ανεξάρτητη τόπου και χρόνου. Κάποιοι φίλοι μου αναρωτιόντουσαν παλιά, που βρισκόμουνα στον Πύργο Ηλείας, πως και είχα τέτοια έμπνευση, εκεί, με μηδέν ερεθίσματα και αν μπορούσα εκεί τι θα έκανα αν ζούσα σε κάποιον άλλο τόπο , π.χ Νέα Υόρκη , σημασία λοιπόν έχει να ζήσεις και να αφουγκράζεσαι να βιώνεις και να αποτυπώνεις όλα όσα μπορεί να σου προσφέρει ένας τόπος , και πιστέψτε με όπου κι αν βρίσκεστε στον πλανήτη έχετε κάτι να πάρετε, έχει κάτι να σας δώσει ο τόπος που ζείτε αρκεί να το αντιληφθείτε , αρκεί να σωπάσετε για λίγο και να τον ακούσετε…

Θα γυρίσω όλο τον κόσμο και θα γράψω γι αυτόν, θα γνωρίσω ανθρώπους κάθε φυλής και κάθε χρώματος , κάθε κουλτρούρας και κάθε ρίζας , μα ότι κι αν κάνω δεν θα αποτινάξω με τίποτα , τη γεύση του παστίτσιου της μαμάς μου, τους δρόμους και τις πλατείες της Λάρισας που μεγάλωσα , γιατί όπως λέει και ο Πανούσης ,είμαι μια ελληνοπούλα , κρυφό τζαμαϊκανή !