Νευρωτικό ναυάγιο …

Οι μπουκαπόρτες του μυαλού σου ανοιχτές , σίγουρο το ναυάγιο. Στο πνευματικό σου βύθισμα , δεν θα σε ακολουθήσει κανένας . Ραντεβού στον πάτο !
Εμπρός της γης οι κολασμένοι , του κόσμου οι σκλάβοι εμπρός –εμπρός ! Στα οδοφράγματα για τον θρίαμβο της συνομοσπονδίας .Αδέρφια εργάτες , εμπρός για την παγκόσμια κοινότητα των ανθρώπων , για την παγκόσμια επανάσταση !Να ξαναζήσουμε τις μέρες του ένδοξου Πετροπαυλόφσκη που τσάκισε τον αντιδραστικό Σταλινισμό !Εμπρός λοιπόν για νέες επαναστατικές διαδικασίες !Όχι στην Περεστρόικα ! Παραδοσιακός σοσιαλισμός !Νόμος είναι το δίκαιο του εργάτη!
Διάλογος κύριοι χρειάζεται , επικοινωνία , εσωτερικός επαναπροσδιορισμός αξιών, κάτω από το απαραίτητο feedback!Οι στείρες ιδεολογίες , οι φωνές και οι παραταξιακές συγκρούσεις , ανήκουν οριστικά στο παρελθόν . Με τις νέες τεχνολογίες και με άλλες αξίες μπορούμε να πορευθούμε όλοι μαζί για ένα νέο φοιτητικό κίνημα , με την ΠΑΣΠ , με τον Ανδρέα και τη Δήμητρα !
Αφού ξέρεις τώρα τι γίνεται, δεν καταλαβαίνεις , μια χαρά περνάμε , καλή παρέα έχουμε , χαβαλές γίνεται, ένα βαψιματάκι στο κυλικείο θέλω να κανονίσετε γιατί είναι χάλια , αλλά τώρα ξέρεις κατά βάθος κι αν βγείτε κι αν δεν βγείτε μια χαρά, εμείς να είμαστε καλά! ΠΑΣΠ-ΠΑΣΠ Γιάννενα ο Άγιαξ της Ηπείρου !
Ένα θα πω. Τώρα θα πάρουμε ότι μας ανήκει , τώρα είναι η ώρα για ενθουσιασμό και πάθος !
Όταν πιεις τη λεμονάδα, μην πετάξεις το μπουκάλι , γιατί όπως δείχνουν όλα θα μας χρειαστεί και πάλι !Να βάζεις μέσα στο μπουκάλι , βενζίνη , φώσφορο , στουπί , να δουν αυτοί με τα μυδράλια αντίσταση τι πάει να πει ! ΕΥΔΑΠ-ΝΔΦΚ Λίγο-λίγο να φτάνει για όλους !
Βάζω πλώρη για ταξίδια μακρινά και αφήνω τους γελοίους κομπάρσους , δεμένους στο λιμάνι της μετριότητας τους ! Σηκώνω άγκυρα , σαλπάρω τραγουδώντας!


Τον μεγαλύτερο θόρυβο τον κάνουνε οι άδειοι τενεκέδες ;
Μ.Μ Μ.Λ Σ.Χ

Κραιπάλη (ουσ.) μεγάλο μεθύσι //ζωή γεμάτη όργια!

Μόλις είχα ξεπεράσει έναν νευρικό κλονισμό, αφού κατάφερα πρώτα να κοιμηθώ έστω και για ελάχιστες ώρες ! Οι μνήμες από τα περασμένα εικοσιτετράωρα νωπές . Μερικές από τις κακές συνήθειες των περασμένων ημερών , ξέμειναν δυστυχώς στο σήμερα μου, που δεν τις χωράει και με αποτελείωσαν .
Ακόμα έχω δεμένο το καμένο δεξί μου χέρι που σε ένα κλαμπ της Πάτρας με χαρά σβήνανε τσιγάρα πάνω μου χορεύοντας σε σάλσα ρυθμούς . Το καλύτερο από όλα; Ήμουνα τόσο ντίρλα, που ενώ με καίγανε δεν καταλάβαινα τίποτα . Θυμάμαι ακόμα εκείνο το όμορφο αγόρι που το σέρνανε τα ΜΑΤ στην κλούβα με τη ματωμένη μύτη , θυμάμαι το ξύλο που ρίχνανε κάτι και καλά ντεμέκ επαναστάτες , έτσι για πλάκα , μπροστά μας , ενώ εμείς λιώναμε στα ξύδια και καθόμασταν στα σκαλάκια πάνω από την πλατεία Αγίου Γεωργίου και κάτω από μια ανθισμένη αμυγδαλιά . Όσο για το σουβλάκι του δρόμου που έφαγα σε κάποια γωνιά της Αγίου Νικολάου που το πλήρωσα και 5 ευρώ δεν θα το σχολιάσω , και βέβαια τι απέγινε ο Βαγγέλης, δεν θέλω να επαναλαμβάνομαι σας παραπέμπω στο κείμενο με τίτλο Τσίκνα που αναφέρεται στην Τσικνοπέμπτη, δυστυχώς τα ίδια είχαμε και στην Πάτρα! Έχω πολύ καιρό να ταλαιπωρηθώ έτσι, ακόμα δεν μπορώ να συνέλθω, όλο το σώμα μου πονάει και έχω βρικολακιάσει , βρίσκομαι σε μια διαρκής υπερένταση και δεν μπορώ να λειτουργήσω , περιττό να πω ότι δεν καπνίζω γιατί δεν μπορώ να καπνίσω , ας μην μπω σε άλλες πιο ανατριχιαστικές λεπτομέρειες !Πίνω το φυσικό χυμό μου πορτοκάλι έχω ξαπλώσει, ακούω συνεχώς το Manha de carnival του Joao Gilberto, καταπληκτικό τραγουδάκι και απλώνω απεγνωσμένα το πληγωμένο μου χέρι στο σκοτάδι , ψάχνω ένα αντρικό χέρι κάποιου άγνωστου ή έστω κάποιου που μ’ αγάπησε να με πιάσει και να με χορεύει μέχρι να ξημερώσει, να μου χαϊδέψει τα μαλλιά και να μου ψιθυρίσει , ησύχασε καρδούλα μου , κοιμήσου, κι όλα αύριο θα είναι καλύτερα . Μα το χέρι μου παραμένει εκεί κουρασμένο και άδειο ,τότε γυρίζω προς τον τοίχο και κάνω μια απεγνωσμένη προσπάθεια για να μπορέσω να κοιμηθώ ξανά έστω για λίγες ώρες … Όσο κι αν τελικά τσακίστηκε το νευρικό μου σύστημα, ακόμα το πρόγραμμα μου, η υγεία μου , η τσέπη μου , σίγουρα πέρασα καταπληκτικές στιγμές στην Πάτρα και ίσως τελικά να άξιζε τον κόπο που τσακίστηκαν όλα τα παραπάνω προσωρινά ! Είμαι σε μια περίοδο αναδιοργάνωσης , αλλά εγώ ακόμα χοροπηδάω πάνω στο φορείο μου τραγουδώντας Πατρινό Καρναβάλι για πάντα , με μια αβιταμίνωση να με έχει τσακίσει και να σκέφτομαι συνεχώς τρόπους για να τις σκαπουλάρω από τις υποχρεώσεις μου, όχι ίσως τόσο γιατί δεν θέλω να κάνω πράγματα αλλά γιατί δεν έχω τη δύναμη !Φέτος έσπασα τα ρεκόρ μου καθώς ούτε χαρταετό πέταξα , ούτε λαγάνα έφαγα , ούτε φυσικά ληγμένες ταραμοσαλάτες , όλη την καθαρά Δευτέρα κοιμόμουνα και ξεκούραζα το σμπαραλιασμένο κορμάκι μου , πάνω σε έναν καναπέ! Από ότι θυμάμαι μόνο έναν καφέ ήπια κάπου στα ενδιάμεσα της μέρας με γάλα φυσικά , αρκετή νηστεία έκανα !
Σκέφτομαι να ξαναδοκιμάσω να κάνω ένα ταξίδι το ερχόμενο ΠΣΚ , η αλήθεια είναι ότι το θέλω πολύ , αν και δεν ξέρω αν θα καλυτερέψει ή θα χειροτερέψει την κατάσταση μου , όπως και να έχει εγώ το έχω ρίξει στην υγιεινή διατροφή και ξάπλα , μήπως και συνέλθω από τη κραιπάλη των ημερών που πέρασαν ….


Τι είναι ευτυχία ;
Να ζεις όλες τις δυστυχίες .
Τι είναι φως ;
Να κοιτάζεις με αθόλωτο
μάτι όλα τα σκοτάδια
Ν. Καζαντζάκης

Διαδηλώνοντας για κάποιο νέο ΛΑΦΚΑ !

Παύση … Προσγειώνομαι πάνω στον τιγρέ καναπέ μου κάνοντας συνεχώς αφαιρέσεις , αφαιρώ- αφαιρώ – αφαιρώ και τελειωμό δεν έχουνε . Μια διαρκής αφαίρεση φλερτάρει συνεχώς τα οικονομικά μου , κολλάει συνεχώς πάνω τους και ξέρω ότι δεν μπορώ να αποφύγω το αναπόφευκτο … Απέκτησε και πάλι η ζωή μου τους έντονους ρυθμούς που της επέβαλλα κι αν θες που μου επέβαλλε κι αυτή.

Είναι μια αμφίδρομη σχέση όμως ;

Δεν θα μπορούσα να την χαρακτηρίσω κάπως έτσι .Μια σχέση πάρε-δώσε ; Δεν ξέρω. Εγώ είμαι ακόμα στη φάση του δώσε- δώσε- δώσε περιμένοντας τα αναδρομικά .
Ίσως κάποτε βγω κι εγώ στους δρόμους συνταξιούχα διαδηλώνοντας για κάποιο νέο ΛΑΦΚΑ ! Και η αφαίρεση φυγείν αδυνάτη , με αποτέλεσμα οι οικονομικές μου σκοτούρες οπισθοχωρώντας να τάσσονται σε άταχτη φυγή !Στον αέρα η μυρωδιά της έντασης επικρατεί, όχι αποκλειστικά ντυμένη με φορέματα υποχρεώσεων και άγχους αφού τον τελευταίο καιρό σε όλα αυτά ήρθανε να προστεθούν καρναβαλικά συνολάκια , ατελείωτα ξύδια, ξενύχτια, μασκέ πάρτυ, κομφετί ! Χρόνος για αναλογισμούς , αυτοκριτικές και χαλάρωση δεν υπάρχει , υπάρχει μόνο για να μετράει ταξίδια, χορούς, πλάκες και μια φαινομενική αναμελιά !
Γιατί δυστυχώς η ώρα που θα πέσουν οι μάσκες πλησιάζει . Αν κάθομαι και γράφω αυτή τη στιγμή ξημερώματα Σαββάτου , ενός Σαββάτου που προμηνύεται να είναι τρελό και εξαντλητικό με αποκορύφωμα την Κυριακή που θα είναι το τελευταίο χτύπημα για το νευρικό μου σύστημα, είναι γιατί μόλις έχω γυρίσει από κάποιο πιάνο μπαρ μαζί με την Κατερίνα η οποία βρίσκεται στο τρίτο όνειρό , ενώ εγώ εδώ να γυρίζω τις πλάτες μου στον Μορφέα ! Αύριο , δηλαδή τι αύριο , σήμερα θέλω να πω, το απογευματάκι θα ανηφορίζω με προορισμό μου την Πάτρα , οπότε το καλύτερο που έχω να κάνω είναι να σταματήσω πια να του αντιστέκομαι και να παραδοθώ στην αγκαλιά του , γιατί σίγουρα θα κάνω δυο εικοσιτετράωρα να τον ξανασυναντήσω. Ελπίζω όταν πέσουν τελικώς οι μάσκες να μην έχει γίνει ο μαύρος κύκλος προέκταση του ματιού μου, αν και βέβαια αυτό είναι κάτι που νομίζω ότι δεν μπορώ να αποφύγω. Σας αποχαιρετώ τρώγοντας ένα τελευταίο ξεχασμένο κομμάτι πίτσας και εύχομαι σε όλους σας να εκμεταλλευτείτε όσο το δυνατόν καλύτερα το τριήμερο σας !