Δευτέρα, Ιουλίου 05, 2010

kiss me if you can

Tοις μετρητοίς ή και με δόσεις


Απολαμβάνω μια παγωμένη μπύρα,μεσημέρι Δευτέρας στο γραφείο μου,με κλειστά τα πατζούρια για την απαραίτητη δροσιά και σκέφτομαι τι μπορεί κανείς να αγοράσει σε αυτή τη ζωή,τοις μετρητοίς ή και με δόσεις…

Ζωή,αγάπη,φροντίδα,στοργή,υγεία,νοιάξιμο είναι μερικά πράγματα σαν κι αυτά,που δεν μπορείς να τα κάνεις δικά σου ούτε με δόσεις,ούτε τοις μετρητοίς.

Στη ζωή σκέφτηκα πως αν συνεχίσω να είμαι γερή,μπορώ να κάνω ότι κάνεις κι εσύ,κι εσύ,κι εσύ,ίσως και καλύτερα...

Μπορώ να αποκτήσω περισσότερα χρήματα,μπορώ να μάθω κι άλλες ξένες γλώσσες, να ασχοληθώ με την πολιτική (μακριά από μας)μπορώ να μάθω επιτέλους να οδηγάω και να αγοράσω Mercedes,μπορώ να διαβάζω και να μορφώνομαι με τις ώρες,μπορώ να κάνω διατριβή σε όλα τα ήδη της μουσικής,μπορώ να χτίσω μονοκατοικία στη Γαλήνη με τζακούζι και εσωτερική πισίνα,μπορώ να ταξιδέψω σε όλο τον κόσμο,να κάνω φίλους σε κάθε άκρη της γης,μπορώ να πάρω τη φωτογραφική που θέλω έστω και με δόσεις,μπορώ να παίζω manager ή pro,μπορώ μέχρι και να μάθω να λύνω μαθηματικά προβλήματα,μπορώ να πάρω το κινητό τελευταίας τεχνολογίας,μπορώ να μάθω να παίζω beach volley .

Πάντα να θυμάσαι πως ότι μπορείς να κάνεις εσύ μπορώ κι εγώ, κι αν δεν έτυχε να το κάνω,έπρεπε να σκεφτείς ότι ίσως,δεν γεμίζουν όλους τους ανθρώπους τα ίδια πράγματα δεν βρίσκουν όλοι οι άνθρωποι την ευτυχία στα κινητά τελευταίας τεχνολογίας ή στο άψογο μανικιούρ όπως και δεν έχουμε όλοι οι άνθρωποι τις ίδιες ευκαιρίες,κάποιοι μπορεί να χρειαστεί να προσπαθήσουν περισσότερο.

Εκείνο που θα μας κάνει πάντα διαφορετικούς είναι ο τρόπος που αγαπάμε τους εαυτούς μας και τους γύρω μας κι εγώ ξέρω καλά τι σημαίνει μη αναστρέψιμη κατάσταση κιεγώ ξέρω καλά που κρύβεται η ευτυχία για μένα και όσα ταξίδια κι αν κάνω,κι όσα souvenir να αγοράσω,σίγουρα θα αποκτήσω καινούργιες εμπειρίες κι ίσως να εντυπωσιάζω πιο εύκολα τους ανθρώπους με τα ταξίδια και τις γνώσεις μου αλλά τίποτα από τα παραπάνω δεν θα με κάνει καλύτερο άνθρωπο,τίποτα από τα παραπάνω δεν θα κάνει το Θανάση να μου πει πως αισθάνεται.

Είναι μερικές φορές,που όσες καταθέσεις ή πιστωτικές κι αν έχεις,όσες γνώσεις και εμπειρίες,ηζωή στα καταργεί όλα και δεν μπορείς να κάνεις τίποτα…

Γι αυτό σε παρακαλώ βιάσου και άκου αυτή την συμβουλή για να μην είναι αργά και την επόμενη φορά.Στη ζωή σου να διεκδικείς με περισσότερο πάθος τα πράγματα που δεν μπορείς να αποκτήσεις ούτε με δόσεις ούτε τοις μετρητοίς κι αν φοβάσαι πως η ζωή σου θα διαρκέσει λίγο,μην την γεμίζεις με gadgets, άλλά με ανθρώπους που μπορούν να σου αγγίξουν την ψυχή.

Ίδια ράτσα

Γιατί οι άνθρωποι έχουν αυτή την βλακώδη ανάγκη να ανήκουν κάπου ;

σ.χ

Ελεύθερη οντότητα,ελεύθερη σκέψη

Όλοι θέλουν μια ιδιότητα,αν είσαι κάτω από την φτερούγα ενός κόμματος μιας ιδεολογίας ή μιας σοβρακοφανέλας,αν είσαι ο πρόεδρος του τάδε συλλόγου κακοποιημένων χαμομηλιών ή γρατσουνισμένης σαρδέλας ή τέλος πάντων εκπροσωπείς συμφέρονταααα και καλά πολλών, τότε και βήμα έχεις στα μέσα και τα πάντα,αρκεί κάπου να ανήκεις και κάποιον να εκπροσωπείς.

Πειράζει που δεν μπορώ να το κάνω;Πειράζει που ανήκω μόνο σε μένα και εκπροσωπώ μόνο τον εαυτό μου και την ελευθερία της σκέψης μου;

Τα πεσκέσια …

Σήμερα με την εργασία μου κέρδισα ένα αρωματικό κερί μήλο από έναν καθηγητή MD PhD, Πλαστικό χειρούργο επειδή του έφτιαξα το laptop(δεν μπορούσε να μου κάνει δώρο μια λιποαναρρόφηση;)!

Ποτέ δεν το κατάλαβα γιατί μου κάνουν δωράκια, όπως ένα στυλό με ένα λιοντάρι πάνω, ένα τελάρο κεράσια Αγιάς, αυγά, μια χωριάτικη κότα . Καραμέλες, γλυκά, τυροπιτάκια τα πιο συνηθισμένα!

Οκ, τα περισσότεραείναι πεσκέσια δικά τους,τους τα φέρανε άλλοι και θέλουν προφανώς να τα ξεφορτωθούν αλλά και με αυτό τον τρόπο να σου δείξουν ότι σε ευχαριστούν γιατί τους βοήθησες. Bέβαια το θέμα είναι ότι έτσι κι αλλιώς εγώ πληρώνομαι για να το κάνω αυτό και δεν το κάνω για την ψυχή της μάνας μου και το βαριέμαι και ελεεινά,στο σπίτι μου δηλαδή μπορεί και να μην δουλεύει κανένα pc ,αλλά δεν πρόκειται καν να κάνω προσπάθεια να το φτιάξω, οπότε δεν με χαλάει και τόσο…

Τεσπά κάθομαι στο γραφείο μου αναμένοντας κάποιο καινούργιο πεσκέσι!

Παρασκευή, Ιουλίου 02, 2010

Για πάντα

Ο έρωτας κρατάει μια στιγμή
κι αν είσαι τυχερός μπορεί να βρεις
κι έναν σύντροφο που
να κρατήσει για πάντα…
σ.χ

Το swan από τ'αριστερά


Κάθεται και με κοιτά από τη γωνία , δυο φορές προσπάθησε να με προσεγγίσει. Με ρώτησε τι ώρα είναι κι άλλη φορά πως θα βρει το βιβλιοπωλείο της γειτονιάς και ήταν η ροή της ζωής, του άγχους και των σκέψεων μου που δεν με άφησαν να τον προσέξω.

Σήμερα έμαθα ότι όλο αυτόν τον καιρό με παρακολουθούσε κι όταν ήμουνα απούσα έκλεβε από τα λόγια τα δικά μου, έπινε τον καφέ του όπως κι εγώ κι ας μην μπορούσε να ζήσει χωρίς ζάχαρη, έστριβε το τσιγάρο και έβαζε το φιλτράκι από τα αριστερά όπως ακριβώς κι εγώ…

Έγινε σπουδαίος και τρανός μόνο και μόνο επειδή έστριβε το τσιγάρο βάζοντας το swan από τα αριστερά και έτσι μου τράβηξε το ενδιαφέρον και έψαχνα να βρω τον κλέφτη των κινήσεων μου. Κρυβότανε συνέχεια αλλά κάποτε τον πέτυχα και τον ρώτησα τι ώρα είναι κι εκείνος έσκυψε το κεφάλι..

Φύγε μου είπε,τον ρώτησα γιατί και εκείνος διστακτικά μου απάντησε, φοβάμαι να κάτσω δίπλα σου, μήπως χάσω την λάμψη μου, τη σπουδαιότητα μου, τις γκόμενες που πηδάω , ξελογιάζοντας τες με τα λόγια τα δικά σου, φύγε σου λέω , ότι ώρα κι αν είναι, είναι αργά για εμάς τους δυο να κάνουμε παρέα.
Ξαφνιάστηκα και έστριψα στην επόμενη γωνία, ένα απίστευτο συναίσθημα χαράς με είχε κυριεύσει , είμαι τόσο περήφανη που είχα κάνει εκείνον τον άντρα να με φοβάται και να με ζηλεύει γιατί έτσι κι αλλιώς ποτέ δεν είχα φίλους!

Πέμπτη, Ιουλίου 01, 2010

Johnny Cash - Hurt






I hurt myself today
to see if I still feel
I focus on the pain
the only thing that's real
the needle tears a hole
the old familiar sting
try to kill it all away
but I remember everything
what have I become?
my sweetest friend
everyone I know
goes away in the end
and you could have it all
my empire of dirt

I will let you down
I will make you hurt

I wear this crown of thorns
upon my liar's chair
full of broken thoughts
I cannot repair
beneath the stains of time
the feelings disappear
you are someone else
I am still right here

what have I become?
my sweetest friend
everyone I know
goes away in the end
and you could have it all
my empire of dirt

I will let you down
I will make you hurt

if I could start again
a million miles away
I would keep myself
I would find a way

Καλό μήνααααα

«Το κομμένο σχοινί μπορείς να το ξαναδέσεις/θα κρατήσει πάλι, ωστόσο θα ‘ναι κομμένο. Ίσως πάλι ν’ ανταμώσουμε/μα εκεί που μ’ άφησες/δεν πρόκειται ποτέ να με ξαναβρείς».Μ.Μπρεχτ

Τετάρτη, Ιουνίου 30, 2010

..σε μικρές δόσεις


από το blog http://apotypoma.blogspot.com/

"Αργοπεθαίνει όποιος γίνεται σκλάβος της συνήθειας, επαναλαμβάνοντας κάθε μέρα τις ίδιες διαδρομές, όποιος δεν αλλάζει περπατησιά, όποιος δεν διακινδυνεύει και δεν άλλάζει χρώμα στα ρούχα του, όποιος δεν μιλάει σε όποιον γνωρίζει.

Αργοπεθαίνει όποιος αποφεύγει ένα πάθος, όποιος προτιμά το μαύρο για το άσπρο και τα διαλυτικά σημεία στο -ϊ- αντί ενός συνόλου συγκινήσεων που κάνουν τα μάτια να λάμπουν, που μετατρέπουν ένα χασμουρητό σε ένα χαμόγελο, που κάνουν την καρδιά να χτυπά στο λάθος και στα συναισθήματα.

Αργοπεθαίνει όποιος δεν αναποδογυρίζει το τραπέζι, όποιος δεν είναι ευτυχισμένος στη δουλειά του, όποιος δεν διακινδυνεύει τη βεβαιότητα για την αβεβαιότητα για να κυνηγήσει ένα όνειρο, όποιος δεν επιτρέπει στον εαυτό του, τουλάχιστον μια φορά στη ζωή του, να αποφύγει τις εχέθρονες συμβουλές.

Αργοπεθαίνει όποιος δεν ταξιδεύει, όποιος δεν διαβάζει, όποιος δεν ακούει μουσική, όποιος δεν βρίσκει σαγήνη στον εαυτό του.

Αργοπεθαίνει όποιος καταστρέφει τον έρωτά του, όποιος δεν επιτρέπει να τον βοηθήσουν, όποιος περνάει τις μέρες του παραπονούμενος για την τύχη του ή την ασταμάτητη βροχή.

Αργοπεθαίνει όποιος εγκαταλείπει μιαν ιδέα του πριν την αρχίσει, όποιος δεν ρωτά για πράγματα που δεν γνωρίζει.

Αποφεύγουμε τον θάνατο σε μικρές δόσεις, όταν θυμόμαστε πάντοτε ότι για να είσαι ζωντανός χρειάζεται μια προσπάθεια πολύ μεγαλύτερη από το απλό γεγονός της αναπνοής. Μόνο η ένθερμη υπομονή θα οδηγήσει στην επίτευξη μιας λαμπρής ευτυχίας."

Pablo Neruda


από το blog http://apotypoma.blogspot.com/

Τρίτη, Ιουνίου 29, 2010

Συγκαταβατικότητα


Με γνωρίζει τόσο καλά,αρχίζω και υποψιάζομαι ότι χρονομετρεί πάντα πόσο κρατάει ο θυμός μου,το κλάμα μου,ο πόνος μου και ξέρει πάντα την ακριβή ώρα που θα τελειώσει. Χρόνια διατριβής πάνω μου,βλέπετε ήμουνα πάντα κάτι σαν πειραματόζωο σε γυάλα, απαγορεύεται η πιο στενή επαφή.

Χθες ήταν μια δύσκολη μέρα,φρίκαρα άσχημα,είναι τότε που πέφτει ένα μαύρο πανί μπρος τα μάτια μου,συνήθως είμαι αφόρητα μόνη και ψελλίζω «Τι να την κάνεις τόση μοναξιά;».Είναι κάτι ώρες σαν κι αυτές που θες να πας απεγνωσμένα έστω για έναν καφέ,να ξεφύγει το μυαλό σου από τη σκέψη, μα έλα που δεν γίνεται,γιατί κανένας δεν μπορεί.

Είχα συνηθίσει να είμαι μόνη μου,φρίκαρα στην ακριβώς αντίθετη περίπτωση,όταν δεν μπορούσα να έχω ώρες μόνο για μένα.Εδώ και δυο χρόνια δεν μένω μόνη πια και ενώ στην αρχή είχα φρικάρει,τώρα κατάλαβα ότι δεν αντέχω την μοναξιά μου ή μάλλον τον εαυτό μου,είναι αφόρητα πληκτικός πια,δεν θέλω να μένω μόνη μου μαζί του ούτε λεπτό.Με στήνει στη γωνία και με πυροβολεί και εγώ περιφέρομαι στο διάδρομο και στα άδεια δωμάτια μυξοκλαίγοντας.

Αυτό ήταν πάει πέρασε,έριξα τις κατάρες μου στον ανικανοποίητο εαυτό μου,φώναξα, έβρισα στους άδειους τοίχους και κάποια στιγμή κουράστηκα και έκλεισα τα υγρά μου μάτια..

Σήμερα ξημέρωσε μια καινούργια ημέρα,δεν άλλαξαν και πολλά από χθες,εγώ ήρθα στη δουλειά, ηρέμισα. Σήμερα θα δω αρκετό κόσμο και υποψιάζομαι ότι θα τρέχω και δεν θα φτάνω.Σήμερα δεν θα προλάβω να τα πω με τον εαυτό μου και θα είναι καλύτερα,δεν θα προλάβω να ζηλέψω ζωές άλλων που τα κατάφεραν,που προσπαθούν με νύχια και με δόντια να πραγματοποιήσουν αυτό που ονειρεύτηκαν και όχι αυτό που τους έφερε η ζωή (το δικό μου πρόβλημα είναι ότι όταν ξύπνησα δεν θυμόμουν τι είχα ονειρευτεί το βράδυ,μπορεί να ήτανε και εφιάλτης).

Δεν θα προλάβω να με κρίνω αυστηρά για ακόμα μια φορά. Ποτέ δεν πίστεψα σε μένα, αισθάνομαι πως αν έστω και λίγο πίστευα περισσότερο στον εαυτό μου,θα είχα καταφέρει πολύ περισσότερα πράγματα στη ζωή μου,η χαμηλή αυτοεκτίμηση και αυτοπεποίθηση είναι ίσως τα μεγαλύτερα ελαττώματα μου.Όταν δεν πιστεύεις εσύ στον εαυτό σου για ποιο λόγο να πιστέψουν οι άλλοι σε σένα;

Σήμερα ξημέρωσε μια μέρα που θα πατήσω πόδι στις ανασφάλειες μου και θα κάνω ντου στα θέλω μου,θα οργανώσω ταξίδια και αποδράσεις,χωρίς να σκέφτομαι τα όχι και τα μη, τουλάχιστον για σήμερα δεν θα κάνω ούτε ένα βήμα πίσω στα θέλω μου,το δεύτερο μεγαλύτερο ελάττωμα μου είναι η συγκαταβατικότητα μου.

Σας χαιρετώ και σας καλημερίζω .

Με λένε Σοφία και είμαι καλά! Και η Σοφία είναι καλά! :P