Άρτι αφιχθείσα

Άρτι αφιχθείσα από την πρωτεύουσα γράφω στα γρήγορα αυτό εδώ το post , μπαίνω για μπάνιο και γρήγορα στα expert , χμ… λάθος και γρήγορα στον σταθμό, γιατί έχουμε και μια εκπομπή να κάνουμε, Rock αποπλάνηση σου’ρχομαι ! Ξέρω σας έλειψα(χεχε)λέμε τώρα , αλλά όπως είπα και πιο πάνω η απουσία μου από το blog οφείλεται στην τετραήμερη παραμονή μου στην Αθήνα ! Φτάνουν τα εισαγωγικά , στη συνέχεια παραθέτω ένα μικρό κειμενάκι το όποιο το έγραψα πάνω στο λεωφορείο στην επιστροφή μου στην ολυμπιακή γη !

Κάθομαι στη θέση 32, λεωφορείου που αυτή τη στιγμή που γράφονται αυτές οι λέξεις , διασχίζει τον ισθμό της Κορίνθου . Τις γράφω στις πρώτες λευκές σελίδες βιβλίου που έχει ως τίτλο «οι συνταγές της Τασίας» και με στυλό που γράφει πάνω του ΕΔΡΑ ΣΕΜΦΕ www.edra.ntua.gr . Φοράω μαύρα γυαλιά κι έχοντας αφήσει αρκετά πίσω μου την Αθήνα , περιπλανιέμαι στον χρόνο . Σε αυτό βοηθάει και το τραγούδι του Γιώργου Δημητριάδη το «Όλα αλλάζουν» που ακούω από το iPod .
Κανένα ταξίδι δεν είναι ίδιο με κάποιο άλλο , ακόμα κι αν η διαδρομή είναι γνωστή, ακόμα κι αν το έχεις κάνει ξανά και ξανά , πάντα κάτι καινούργιο θα έχει να σου δώσει ή να σου πάρει .
Κι ενώ εγώ γράφω αυτές τις λέξεις , ο Μπερλουσκόνι φαίνεται να χάνει τις εκλογές στην Ιταλία , η Ζωή με τον Ηλία κάνουν έρωτα , η ξαδέλφη μου ετοιμάζεται να μου βάλει λεφτά στην τράπεζα , εγώ ταξιδεύω και η οικογένεια μου βρίσκεται στο Camerino .
Και ενώ όλα αυτά συμβαίνουν , γυρνάω το χρόνο πίσω στις 10 Απριλίου 2005, περίπου την ίδια ώρα ακριβώς ένα χρόνο πίσω . Τι σύμπτωσή ; Ήμουν στην ίδια θέση , ακριβώς την ίδια στιγμή , με τον ίδιο προορισμό .
Κι όμως όπως είχα πει και πριν , κανένα ταξίδι δεν μοιάζει με το άλλο . Ένα χρόνο πριν ο Μπερλουσκόνι ήταν ακόμα στην εξουσία , η Ζωή αγνοούσε την ύπαρξη του Ηλία , η οικογένεια μου ήταν στη Λάρισα και η ξαδέλφη μου, μου μιλούσε στο κινητό και προσπαθούσε να με πείσει να σταματήσω τα κλάματα και να φανώ δυνατή γιατί κάτι καλύτερο ξημερώνει .
Πέρυσι σε αυτό το ταξίδι έζησα έναν ψυχοθανατεμό , είπα τα ρέστα μου και τέλειωσα μια παρτίδα χωρίς νικητές και ηττημένους. .
Ένα χρόνο μετά πόσο άλλαξαν όλα και πόσο ίδια έμειναν. Ένα χρόνο μετά , στέκομαι δυνατή , χωρίς κλάματα, βιώνοντας την ευτυχία . Αν γυρνούσα το χρόνο πίσω , δεν θα άλλαζα εκείνο το ταξίδι, , γιατί τώρα δεν θα τα είχα όλα, αν πρώτα δεν τα είχα χάσει όλα . Όσο για το πώς πέρασα αυτές τις 4 μέρες στην Αθήνα , τι να σας πω, θέλω να αρχίσω να χοροπηδάω και να φωνάζω μέσα στο λεωφορείο είμαι ευτυχισμένη , είμαι ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ !Όμως εκείνο που με σταμάτησε ήταν το μποτιλιάρισμα που είχε στο δρόμο γιατί μια νταλίκα μπροστά μας είχε αρπάξει φωτιά . Να φτάσαμε επιτέλους στο Αίγιο , και ήρθε η ώρα για τσιγάρο, έτσι ανέβαλα τα χοροπηδητά και τις χαρούλες για λίγη νικοτίνη !

Σας επιστρέφουμε ΔΩΡΕΑΝ την ψήφο σας !

Οι Αντιπροσωπείες κάνουν ζημιά ;

Βγάζεις τα ακουστικά , κλείνεις τα μικρόφωνα , αποθηκεύεις την εκπομπή στο cool edit, ανάβεις ένα τσιγάρο,πατάς τον αυτόματο , μαζεύεις τα μπογαλάκια σου, λες και καμιά μ_ λ_κ_α , με τον τύπο που κάνει κάτω το μοντάζ , παραπονιέσαι στον ηχολήπτη που ακόμα δεν έχει καθαρίσει την κονσόλα του cd player και πάλι ξύσιμο σήμερα και παίρνεις το δρόμο του γυρισμού για το ακατάστατο δυάρι που λέγαμε !
Ελπίζεις πως σήμερα , δεν θα κάνει σεισμό όπως χθες που σου κόπηκε η χολή , εντάξει είπαμε εδώ κάτω το συνηθίσαμε πια , αλλά ο χθεσινός , μας κούνησε αρκετά πάλι ! Στο δρόμο κλασικά με τη Ζωή να μου παραπονιέται που διάβασα στον αέρα μήνυμα που μας είχανε στείλει και αφιερωνότανε στους ανεξάρτητους , εγώ έχω περίοδο, αυτή έκανε σαν υστερική , βλέπεις δύσκολη η θέση της να είναι και χωμένη ως το κόκαλο στην ΠΚΣ και να είναι αμερόληπτη στο ράδιο , αλλά ας έχει, κατάλαβε μετά ότι έκανε χοντρό λάθος που μου έβαλε τις φωνές ζήτησε συγνώμη και ησύχασε! Της είχα πει από την αρχή ότι το θέμα σήμερα ήτανε κάπως λεπτό , το ρίξαμε στο χαβαλέ με τις εκλογές κι αυτό άρεσε και φάνηκε από τα μηνύματα , παρόλα τα ευτράπελα λοιπόν τα καταφέραμε και είναι από τις ελάχιστες φορές που γυρνάω μετά από την εκπομπή και είμαι στα αλήθεια ευχαριστημένη ! Έτσι κι αλλιώς ανήκω κι εγώ σε αυτό το 60% που δεν θα πάει να ψηφίσει την Τετάρτη και είχα όλο το δικαίωμα να πω ότι μου καπνίσει χωρίς να έχω επιπτώσεις από κανένα κόμμα , αν είναι δυνατόν!
Δεν θα πάω να ψηφίσω λοιπόν την Τετάρτη , θα κάνω άλλα πιο χρήσιμα πράγματα εκείνη τη μέρα , έτσι κι αλλιώς είτε πάω να ψηφίσω είτε όχι πάλι πρόβατο θα με πούνε , δεν μου αρέσει να τα απαξιώνω όλα αν και πολλές φορές έχω πιάσει τον εαυτό μου να το κάνει ! Το όλο σκηνικό μου θυμίζει μια μακρινή μου θεία, τρίτη ή τέταρτη ξαδέρφη του πατέρα μου , που όποτε πηγαίναμε σπίτι της όταν ήμασταν μικρά με τον αδερφό μου , αν μας έδινε διάφορα καλούδια και δεν τα τρώγαμε έλεγε στη μάνα μου, ααααα, Λίτσα ακατάδεχτα και κακοφάγανα τα παιδία σου, τίποτα δεν έφαγαν !Υπήρχαν φορές όμως που φάγαμε και το γλυκό της και το αλμυρό της και τότε ερχότανε το καλό , ααααα Λίτσα στο χωράφι τα είχες τα παιδία; Φαγανά είναι, όλα τα φάγανε! Αν θέλει να πει κάτι ο κόσμος το λέει ότι κι αν κάνεις , κι αν θέλουν να βγάλουνε κάποιο πόρισμα για το πόσο καλός φοιτητής ή κακός είσαι ή για το πόσο ενδιαφέρεσαι ή όχι για το κοινό καλό της σχολή σου θα το βγάλουνε είτε ψηφίσεις είτε όχι , το θέμα είναι να ξέρεις εσύ τι θες και συνειδητά να ασκήσεις το εκλογικό σου δικαίωμα ή να απέχεις ! Ο λόγος που απέχω από αυτές τις εκλογές είναι γιατί έχω απογοητευτεί , γιατί ίσως με την δικιά μου αποχή άφησα κάποιους άλλους να καταντήσουν την όλη ιστορία πανηγυράκι για λίγους , αλλά ειλικρινά καταλήγω στο να απέχω, παρά να παίρνω μέρος σε αυτό, γιατί καμία φωνή δεν με εκφράζει , όλες στα αυτιά μου ηχούν γελοίες ! Κλείνω αυτό το κειμενάκι, παραθέτοντας ένα απόσπασμα από μια συνέντευξη που είχε δώσει ο Πανούσης έτη φωτός πίσω στο περιοδικό in Rock !


- Έχουμε τώρα και τις φοιτητικές εκλογές, τραπεζάκια έξω, σούσουρο, Δαπίτες με κινητά κ.τ.λ. κ.τ.λ.

Μ' αρέσει πολύ όλο αυτό που γίνεται γιατί ξεβρακώνει το κόλπο αυτό που δεν έχει καμμία σχέση με τη δημοκρατία και με την εκπροσώπηση αυτή η δι' αντιπροσώπου δημοκρατία που έχουμε, το σύστημα αυτό το οποίο είναι λιγάκι περίεργο. Αντιπροσωπείες εγώ δέχομαι μονάχα στ' αυτοκίνητα κι εκεί το συζητάμε και πάλι, κι εκεί σου κάνουνε ζημιά. Τώρα εμείς είμαστε υπέρ της άμεσης δημοκρατίας. Κι όταν λέω "εμείς" είναι ο πληθυντικός ευγενείας.

Ο Τζίμη, ο σκύλος μου !

Δεν ξέρω τι να γράψω . Είναι πραγματικά τρομακτικό με τι ταχύτητα γεμίζει το τασάκι από τα goody’s δίπλα μου, απομεινάρι κι αυτό, δώρο από κάποιους συμφοιτητές μου στο πρώτο έτος που το είχαν καβατσώσει, τώρα πια δεν ξέρω καν αν ζούνε ή αν πέθαναν!
Από το πρωί το καθαρίζω, κι αυτό επιμένει να γεμίζει ξανά και ξανά . Στο κρεβάτι αφημένη μια καρτέλα depon από το πρωί να υποδηλώνει τους πόνους περιόδου που σαν να υποχώρησαν τώρα που βράδιασε… Σήμερα δεν το κούνησα ρούπι από το σπίτι ή μάλλον βγήκα λίγο το μεσημέρι προς αναζήτηση κυριακάτικων εφημερίδων , όμορφη ανοιξιάτικη μέρα , που επιβάλει καφέ και τάβλι , μα όλοι ήταν φευγάτοι , αλλά ας είναι μπορεί κάποιοι να είχανε μείνει , αλλά δεν πήρα κανέναν τηλέφωνο γιατί σήμερα από το πρωί ήμουν φευγάτη εγώ, στον κόσμο μου, στην μουντάδα μου . Μου έκανε καλό ο εγκλεισμός , από αύριο σκέφτηκα πως θα γκρινιάζω πάλι που δεν θα έχω χρόνο να δω το σπίτι μου , και τι να δω; Ένα μονίμως ακατάστατο δυάρι , με αφημένα αποτσίγαρα στα τασάκια , άπλυτα στην κουζίνα , ρούχα πεταμένα από εδώ και από εκεί, με περιμένει κάθε φορά που γυρίζω , είναι ώρες που μου λείπει και ώρες που με πνίγει! Ο καφές ξεχασμένος κι αυτός από το πρωί εδώ πάνω στο γραφείο , δίπλα του στοιβαγμένα βιβλία , σημειώσεις χαρτάκια , αναπτήρες , cd , σερβιέτες , πινέλα , μανταλάκια , λεξικά , είναι ο καινούργιος μου έρωτας τα λεξικά ! Είπα να ασχοληθώ σήμερα λίγο σοβαρά με την αυριανή μας εκπομπή που είναι αφιερωμένη στις φοιτητικές εκλογές…Μου πήρε αρκετές ώρες μπορώ να πω , αλλά θέλω να ελπίζω πως αύριο το αποτέλεσμα θα είναι αρκετά καλό, ένιωσα λίγο χαμάλης της υπόθεσης , μιας και η συμπαραγωγός μου το αέριζε μαζί με τον γκόμενο της στην Πάτρα ενώ εγώ δημιουργούσα , αλλά χαλάλι , εξάλλου το γούσταρα και το έκανα , σκέφτομαι και το άλλο υπήρξαν εκπομπές που βγάλαμε αξιοπρεπώς, χωρίς να έχουμε ετοιμάσει τίποτα! Την Παρασκευη θα μαζέψω πάλι τα μπογαλάκια μου για να ανηφορίσω στην πρωτεύουσα , δικαιούμαι να το αερίσω κι εγώ λιγάκι νομίζω, οπότε αναλαμβάνει εκείνη για την επόμενη Δευτέρα ! Αν και μοναχικά η μέρα σήμερα κύλισε όμορφα , οι γέροντες από τον τέταρτο που τυγχάνει να είναι και αυτοί που μου νοικιάζουν το σπίτι , μου έφεραν και σήμερα φαγητό, τα συνηθισμένα υγιεινά φαγητά που τους επιβάλει η ηλικία τους μου προσφέρουν με ένα χαμόγελο συνήθως .Όπως σήμερα που άνοιξα την πόρτα και είδα μπροστά μου την κυρία Χρυσή με το δίσκο στο χέρι , η μισή σούπα είχε χυθεί πάνω στο δίσκο , έχει λίγο παρκινσον βλέπεται! Δεν μου γεμίζουν μονάχα το στομάχι , μου γεμίζουν και την καρδιά καμιά φορά , γιατί νιώθω πως υπάρχει κάποιος που με νοιάζεται εδώ κάτω από το αυλάκι που με έφερε η μοίρα μου ! Αν και η αλήθεια είναι ότι ποτέ δεν ένιωσα μόνη σε αυτό το σπίτι , από τότε που ήρθα εδώ είχα πάντα μαζί μου τον λούτρινο μεγάλο σκύλο μου τον Τζίμη , ξενιτευτήκαμε μαζί , αυτός άφησε την Ιταλία κι εγώ την βασίλισσα της Θεσσαλίας , μπορεί για κάποιους να ακούγεται κουτό , μα αυτός ο λούτρινος σκύλος για μένα σημαίνει πολλά ! Ξέρω πολλοί τώρα μπορεί να με φαντάζεστε σαν την Κούρκουλα να παίζω τη Σελήνη στη Λάμψη του Φώσκολου και κρατώντας τον μεγάλο λούτρινο αρκούδο να λέω «Σελήνη , αγαπάει Αλέξη !!!» Ναι ο Τζίμη για μένα σημαίνει πολλά ! Δεν μου τον χάρισε κανένας ,δεν μου θυμίζει κάτι , μόνη μου τον είχα πάρει από ένα μεγάλο πολυκατάστημα στην Αγκόνα που ήταν στοιβαγμένος μαζί με άλλα ζώα , χελώνες , δελφίνια , αρκούδες και τα σχετικά ! Ο Τζίμη έχει ψυχή κι αν δεν είχε , τώρα πια έχει, έχει ένα κομμάτι από τη δική μου ! Η αλήθεια είναι ότι πάντα είχα μια αδυναμία στις γάτες , σε αυτά τα ζώα του σατανά που λέει και ο φίλος μου ο Λιάκος , τώρα πως κατάντησα να δίνω όλη μου την φροντίδα σε έναν σκύλο και μάλιστα λούτρινο ποιος ξέρει ; Μπορεί να φταίει το γεγονός ότι ακόμα είμαι ανίκανη να προσφέρω φροντίδα στον ίδιο μου τον εαυτό, πόσο μάλλον να τα βγάλω πέρα με ένα ζωντανό πλάσμα , τώρα γιατί σκύλος και όχι γάτα ποιος ξέρει , ίσως επειδή ο σκύλος είναι ο καλύτερος σύντροφος του ανθρώπου !!! Με λίγα λόγια , εκείνον έπαιρνα αγκαλιά όταν δεν υπήρχε τίποτα άλλο για να αγκαλιάσω , πάνω του έκλαιγα όταν δεν είχα πουθενά αλλού να κλάψω , σε εκείνον μιλούσα όταν δεν είχα πουθενά αλλού να μιλήσω , εκείνος πάντα με περίμενε όταν γυρνούσα κουρασμένη στο σπίτι, αποφάσισα σήμερα να του αφιερώσω αυτό εδώ το post και να του πω ότι είμαι περήφανη που είναι σκύλος μου, και φυσικά ότι είναι ο καλυτερότερος φίλος μου !

Πρωταπριλιά

Κυρίες και κύριοι , αρχίζει το show χειροκροτήστε όλοι με ενθουσιασμό! Καλό μας μήνα , με το καλό μας μπήκε με το καλό και να μας βγει αγαπητοί, πρωταπριλιά σήμερα και δεν έχω κανένα ψέμα πρόχειρο για να σας πλασάρω , αλλά δεν αγχώνομαι αλήθεια είναι , η πρωταπριλιά θα περάσει τα ψέματα θα συνεχιστούν …Ποιος θα τα εμποδίσει ;
Ο Απρίλης αν και ψεύτης μπήκε κάπως βαριά για την αφεντιά μου και δεν εννοώ μουντά, ανιαρά ,αγχωμένα , χωρίς στον ήλιο μοίρα και τα σχετικά , απλά με ένα ολόκληρο ταψί να μου βαραίνει το στομάχι ! Κι έτσι να βρίσκομαι ανάσκελα και να ζητάω σόδες , με την κοιλία μου φουσκωμένη σαν σε προχωρημένη εγκυμοσύνη! Δεν παραπονιέμαι που σήμερα κυλιόμουνα στο κρεβάτι μου κοιτάζοντας το ταβάνι ούτε που έφαγα εκείνο το ταψί ραβανί στην κατσιά που λέγαμε, έπρεπε κάπως να ισορροπήσω το ξέφρενό κλείσιμο του Μαρτίου ! Ας είναι καλά ο Ηλίας που είναι τσαχπίνης και δραστήριος και μαζί με την γκόμενα του τρέχει και μένα κι έτσι κοντά στα ξερά καίγονται και τα χλωρά , κι ανάβει το κέφι !Έτσι με την κοιλιά παραφουσκωμένη μέσα από ήχους βογκητών δυσφορίας, αναπολώ τις καλές εκείνες μέρες του χθες, που οι λέξεις μου κρύβανε μια άλλου είδους δυσφορία ! Τότε που το γράψιμο ήταν λύτρωση , έκφρασή , έξοδος κινδύνου από τραγικές καταστάσεις ! Τις μέρες εκείνες που όλα γιγαντώνονταν , που είχαν κάποιο νόημα , που υπήρχαν θύτες και θύματα , που υπήρχαν μαύρες τρύπες και ιπτάμενα ξωτικά , ολόγιομα φεγγάρια , ματαιόδοξα ξεσπάσματα , απελπισία που μου έδινε το δικαίωμα να κυλάω στο πάτο να αγναντεύω τον κόσμο από εκεί κάτω , τότε που το ποτήρι πάντα φάνταζε μισοάδειο! Και τώρα ποια η χαρά ; Ποιο το νόημα; Ούτε κλάματα , ούτε φωνές , ούτε παραληρηματικά ξεσπάσματα , μονάχα οκνηρία, χαβαλές και μια μόνιμη αβεβαιότητα ! Δεν νομίζω πως ζω καλύτερες μέρες , πως έπαψαν να υπάρχουν τραγικές στιγμές στην καθημερινότητα μου , ούτε έλυσα όλα εκείνα που κάποτε απεγνωσμένα σπαταλούσα νύχτες και μέρες πάνω από χαρτιά για να βρω, ποια είμαι, που πάω , πως θα καταφέρω να ξεπεράσω όλα αυτά που είχα μπροστά μου και φάνταζαν άλυτα !Αναισθησία , παλιότερα αυτή η λέξη με φόβιζε και τώρα με εκφράζει απόλυτα ! Όταν γευτείς τον πάτο νομίζω πως άνετα μπορείς να αλλοτριωθείς , όταν περάσεις από τη θέση του θύματος στη θέση του θύτη πολλά αλλάζουνε , μα τίποτα από όλα αυτά δεν έγινε στην δικιά μου περίπτωση.. Ούτε θέση άλλαξα , ούτε ρόλο , ήταν απλά μια φυσική αβίαστη εξέλιξη. Όλα υπάρχουν, όπως υπήρχαν πάντα, ο πόνος , η απογοήτευση , η χαρά , ο έρωτας , η απώλεια , απλά άλλαξαν κάπως γεύση , από πικάντικα τα περισσότερα έγιναν άνοστα , ανάλατα! Στην πραγματικότητα τα πράγματα έχουν χειροτερέψει πολύ περισσότερο από εκείνες τις μέρες , απλά όλα πλέον γίνονται δεκτά με μια απάθεια , με μια στωικότητα , τίποτα δεν με σοκάρει πια , τίποτα δεν με τραντάζει , τίποτα δεν με συγκινεί , δεν με εμπνέει όπως παλιά… Μπορεί να είναι απλώς αυτοάμυνα , μπορεί να είναι συμβιβασμός , μπορεί απλά να είναι το εξελιγμένο μοντέλο μου ! Ναι καμιά φορά λέω πως είναι καλύτερα τώρα , αφού η επιφανειακή μου ανεμελιά με κάνει να περνάω καλά τις μέρες μου , δεν νιώθω πια μια τραγική φιγούρα , μάλλον είμαι αυτό που ίσως μισούσα παλιά γιατί το ζήλευα , τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο από μια αναίσθητη! Αλλά ο λύκος κι αν γέρασε τομάρι δεν αλλάζει, έχω ξαναπεράσει τέτοιες μακρόχρονες περιόδους αναισθησίας και στο παρελθόν που την είχα καταβρει νομίζοντας πως σε ένα τέτοιο περιβάλλον ανήκει η Σοφία , αλλά την πάτησαν όταν όλα μου βγήκαν μαζεμένα ! Δεν ξέρω τι με έπιασε απόψε και τα έγραψα όλα αυτά , ίσως επειδή περιπλανώμενη στη μπλογκόσφαιρα αντίκρισα απέραντη καλλιτεχνική θλίψη , που μου θύμισε κάτι από μένα, ένα κομμάτι του εαυτού μου , που ξέχασα … Πάντα είχα την αίσθηση ότι η θλίψη ήταν μια μεγάλη ώθηση στην έμπνευση , τουλάχιστον στη δική μου , ήμουνα κάτω από την επήρεια της όταν στο παρελθόν μερικές φορές νόμισα ότι μεγαλούργησα γράφοντας ! Όχι δεν εύχομαι να γίνει πάλι κάτι τραγικό στη ζωή μου για να ξαναβρώ έμπνευση! Και να ερχότανε αυτή την περίοδο το πολύ- πολύ να σατίριζα την όλη κατάσταση , εκείνο που εύχομαι είναι να μεγαλουργήσω (χε-χε) κάτω από τη μέθη μιας υπέρτατης ευτυχίας ! Τα σέβη μου !

Υ.Σ «…Τίποτα δεν κάνω που ν’ αξίζειΤίποτα δεν βρίσκεται να μ’ αρέσειΘα τα τινάξω όλα μετά θα βάλω τέλοςΘεέ μου είναι η τελευταία της φορά….Ποτέ πια...» Μωρά στη Φωτιά

Προσοχή δαγκώνει !

Δεν πάει άλλο ! Είπαμε να κάνω το μαλάκα όπως έμαθα να τον κάνω πάντα , δύσκολα αλλάζει ο άνθρωπος , αλλά ως εδώ ήτανε ! Εγώ μέχρι χθες νόμιζα ότι τα πάω καλά με τη σχολή μου κι ότι θα τελειώνω στα κανονικά μου, έλα μου ντε όμως που δεν τα πάω καλά με την γραμματεία ! Υστέρα από όσα έγιναν, μου έκοψε και ζήτησα αναλυτική όπου ανακάλυψα ότι μάθημα του πρώτου εξαμήνου που έχω περάσει εδώ και κάτι χρόνια δεν είχε καταχωρηθεί και πάω να τρελαθώ! Πάλι καλά που το πήρα χαμπάρι τώρα , φαντάζεσαι να πήγαινα να πάρω πτυχίο και να μου λέγανε όχι κοπέλα μου εδώ δεν έχεις περάσει μάθημα από το πρώτο εξάμηνο! Βγάλτε τους άσχετους από την γραμματεία ρεεεεε!Αν μείνουνε αυτές οι μαλακισμένες δεν πρόκειται να τελειώσω ποτέ , η απλά από εδώ και πέρα πρέπει να κάνω εγώ τη δουλεία τους ! Δηλαδή μετά από κάθε εξεταστική να πάω να ελέγχω αν τα όρνια δεν ξέχασαν να μου περάσουν τα μαθήματα ! Ε Λ Ε Ο Σ !Ευτυχώς που δεν είχαν πεταχτεί τα γραπτά , και να ψάχνουμε σε υπόγεια κι εγώ να είμαι έτοιμη να πέσω πάνω στις ηλίθιες και να τις αρχίσω στις κλοτσιές, να τις φάω ζωντανές και άλλα τέτοια ωραία μου περνούσαν από το μυαλό! Μου έχουν φάει την ψυχή, αλλά και πάλι έκανα το μαλάκα , δεν αντέχω άλλο ρεεεεεεεεε! Εξαιτίας τους τον τελευταίο καιρό έχω χάσει την ηρεμία μου κι εκεί που έλεγα πως σήμερα τελείωσα με αυτές, τσούπ , να πάλι πρόβλημα ! Δε γίνεται ρε κορίτσια να μου βάλετε και κανένα βαθμό κατά λάθος σε μαθήματα που χρωστάω ; Μισό να πάω να στρίψω ένα τσιγάρο γιατί συνχήστικα πάλι, τα νεύρα μου είναι σαν τις Πανοπούλου στο ρόλο που έπαιζε στο Ρετιρέ ! Επανήλθα, αυτά που λέτε και για να γιορτάσουμε την έκλειψη σήμερα , μετά από τον ατελείωτο φραπέ στο Escape, μαζευτήκαμε μετά καμιά δεκαριά άτομα στο σπίτι της γειτόνισσας που παρεμπιπτόντως είναι η κοπέλα που κάνουμε μαζί την εκπομπή στο ράδιο , και κλασσικά μαγειρέψαμε !Οι γυναίκες στην κουζίνα και οι άντρες να κάθονται και να διατάζουνε ευτυχώς εγώ την γλύτωσα και ήμουνα με την ανδροπαρέα ! Αυτό που λένε μάθε τέχνη κι ας την! Ο Θάνος μαζί με τον Θράσο είχανε φέρει δυο κιθάρες γιατί ο Θανασάκης ήξερε ότι παίζω κιθάρα και τόσα χρόνια τώρα κυνηγάει να παίξουμε μαζί και δεν είχε κάτσει , έτσι αρχίσαμε ένα ατελείωτο γρατσούνισμα , οπότε αφού είχα αναλάβει το ψυχαγωγικό κομμάτι του τραπεζίου γλύτωσα την κουζίνα ! Κάναμε φυσικά ένα διάλλειμα για να φάμε τον άμπακο και συνεχίσαμε ακάθεκτοι μετά το πρόγραμμα μας ! Δεν μπορώ να πω ήταν αρκετά ωραία σήμερα ! Ξενέρωσα βέβαια όταν εμείς με τον Θανάση δημιουργούσαμε και οι άλλες είχανε ανοίξει τηλεόραση για να μην χάσουνε «Τη βέρα στο δεξί» αλλά διαλύσαμε τη σύναξη όταν ήρθαν οι σύντροφοί και οι συντρόφισσες της Ζωής για να συζητήσουν για το κόμμα και πως θα πάει η ΠΚΣ στις εκλογές ! Εγώ την έκανα με ελαφρά πηδηματάκια! Κατάφερα να συμμαζέψω το μυαλό μου να διαβάσω και να φέρω λίγο το σπίτι μου πάλι στα ίσια του ! Δηλώνω κουρασμένη , εκνευρισμένη , ερωτευμένη μα δεν παρατάω τα όπλα ! Εξάλλου όπως μου είπε και σήμερα ο Τeo, που βρεθήκαμε στην ηλιόλουστη και γεμάτη κόσμο πλατεία Σάκη Καράγιωργα « Που χάθηκες ρε Jamaica , όσες μέρες είχα άδεια δεν σε είδα , έμαθα αγαπάς μου λέει γι’ αυτό σε χάσαμε και αύριο φεύγω για Κύπρο και δεν θα προλάβουμε να τα πούμε ! Πάντα αγαπούσα ρε Teo του είπα, και βάζοντας τα γέλια μου λέει ααααα κι εσύ σαν τον Πάριο πάντα ερωτευμένη ! Δεν παρέλειψε πάντως να μου πει που να πάω στο Μιλάνο και να μου ευχηθεί να με βλέπει πάντα έτσι ! Κάπου εδώ θα κλείσω και το σημερινό μου παραλήρημα , πάω για να χαθώ μέσα στην μπανιέρα μου και μετά χαλάρωση γιατί και αύριο ποιος ξέρει τι μου ξημερώνει ! Ας φάω και κανένα σπιτικό γλυκάκι της μαμάς Λίτσας για να πάνε τα φαρμάκια κάτω ! Και για να μην ξεχνιόμαστε , φιλιά στις γλάστρες χαιρετισμούς στο πιάνο!

Σαν φλιπεράκι γελαστό ξετρελαμένο σου δίνω ακόμα μία μπίλια για να παίξεις

Σαν δυο φωτάκια βραδινού αεροπλάνου

τα δυο σου μάτια και χαράζουν τον αέρα

η αγκαλιά σου ειναι η σκάλα του Μιλάνου

κι εγώ αποψε έχω επίσημη πρεμιέρα

Πάρε με πάρε με μέσα σου να κρυφτώ

σαν να μην έζησα πριν απ'το βράδυ αυτό

Θέλω να δω το πρόσωπο σου ανθισμένο

να με φιλάς όλη τη νύχτα όσο αντέξεις

σαν φλιπεράκι γελαστό ξετρελαμένο

σου δίνω ακόμα μία μπίλια για να παίξεις

Πάρε με πάρε με μέσα σου να κρυφτώ

σαν να μην έζησα πριν απ'το βράδυ αυτό

Κι ύστερα ξάπλωσε κοντά μου και κοιμήσου

εγώ θα πιάσω μια γωνίτσα στο κρεβάτι

όχι πως έχω το κλειδι του παραδείσου

μα σ' αγαπώ κι αυτό νομίζω είναι κάτι

Πάρε με πάρε με μέσα σου να κρυφτώ

σαν να μην έζησα πριν απ'το βράδυ αυτό

Το περσινό μου παλτό !

Βυθιζόμουνα στην πίσω θέση του λεωφορείου , ακούγοντας το Lovesong από τους Cure στο iPod, έχοντας τελειώσει μόλις το μυθιστόρημα του Δημήτρη Φύσσα «Πλατεία Λένιν Πρώην Συντάγματος» τα βλέφαρα μου έκλειναν κι έτσι παραδόθηκα στον ύπνο άνευ όρων …
Τα χιλιόμετρα πολλά , μα μετά από τις τόσες φορές η διαδρομή πλέον γνωστή , κάποιος με ξυπνάει κοντά στη Λαμία το κινητό κλειστό από το πρωί λόγω χαμηλής μπαταρίας ,χρόνια είχα να νιώσω αυτή την αίσθηση ελευθερίας , κανείς δεν μπορεί να με βρει ! Κι έφτασα πάλι στο μέρος , που λες μόνο εδώ νιώθω σαν το σπίτι μου γιατί πολύ απλά εδώ είναι το σπίτι μου! Ξαναβρήκα τον ύπνο μου την ηρεμία μου, κοιμόμουνα και ξυπνούσα στα πεντακάθαρα και μυρωδάτα σεντόνια , με αυτή τη γλυκιά μυρωδιά που λες εδώ μυρίζει μανούλα, Ariel , πάντως σίγουρα καθαριότητα! Πρωινά ξυπνήματα χωρίς έγνοιες στο κεφάλι σου, ξυπνάς και σε πλημμυρίζουν μυρωδιές , από την κουζίνα έρχονται οι καλύτερες από γλυκά που ετοιμάζει η εορτάζουσα μητέρα- μανούλα- μαμά ! Αναπολώ τις στιγμές που έζησα σε αυτό το σπίτι που πλέον περιορίζονται μόνο σε λίγα εικοσιτετράωρα , άντε και στις γιορτές! Δεν παραπονιέμαι όμως μέσα σε λίγες μέρες κατάφερα και πάλι να φτιάξω μικρές υπέροχες στιγμές ! Γιατί είναι πραγματικά υπέροχο να περιμένεις στο σταθμό ένα τρένο που σου φέρνει τον αγαπημένο σου , ακόμα κι αν αυτό το τρένο έρχεται από το Βόλο !Γιατί είναι πραγματικά μια στιγμούλα που στην αγκαλιά σου κρατάς τα πάντα ακόμα κι αν κανείς δε το ξέρει , πίνοντας καφέ στα Starbucks της ταχυδρομείου , μην το γελάς αυτές είναι ανεπανάληπτες στιγμές ποιος ξέρει πότε θα τα ξαναζήσουμε αυτά! Στην ερώτηση της φίλης Αικατερίνης αν ήπιαμε τον καφέ μας στις Μουσικές Διαδρομές,(είναι συνθηματικό) ξέρει αυτή, της απάντησα, όχι , αλλά που να’ ξερε! Με ενισχυμένο το εθνικό μας φρόνημα καθώς υψωνότανε γαλανόλευκές στους δρόμους κι όλοι περίμεναν να αρχίσει η παρέλαση , εγώ περνούσα τις τελευταίες μου στιγμές στη βασίλισσα του κάμπου ! Ο μπακαλιάρος επιβαλλότανε όπως επίσης και ο απογευματινός καφές στην τρίγωνη στον Ερμή , μαζί με τον Νίκο από το Μαρούσι ο οποίος μου μιλούσε συνεχώς για τους μελλοντικούς του στόχους , αλλά επειδή κι εμένα οι πολλοί στόχοι με έφαγαν τον συμβούλευα να χαλαρώσει ! Για πρώτη φορά στη ζωή μου ένιωσα κάπως σαν το Σάκη Γούβα ! Όταν σηκωθήκαμε για να φύγουμε από το μαγαζί η σερβιτόρα με πλησιάζει λέγοντας μου « Κοπελιά με συγχωρείς πάρα πολύ, ωραίο το παλτό σου μπορώ να το αγγίξω λίγο;» Βεβαίως λέω εγώ έχοντας μείνει παγωτό ενώ εκείνη αγγίζει το ύφασμα στο πέτο ! « Μου αρέσει πάρα πολύ μπορείς να μου πεις από πού το πήρες;» Από το Chaton της λέω στην Κύπρου μόνο που το είχα πάρει πέρυσι τέτοιο καιρό ! «Πέρυσι ;» Παθαίνει φρίκη η γκόμενα ! Το είχα δει φέτος και στο BSB της λέω απλά άλλο ύφασμα! Με κοιτάει με χαρά στα μάτια με ρωτάει να της πω που είναι και αφού της είπα και έφυγα επιτέλους , είμαι σίγουρη ότι θα άφηνε και την δουλεία της για να πάει να το πάρει! Αρκετά κομπλιμέντα άκουσα μαζεμένα αυτά τα λίγα εικοσιτετράωρα εδώ πάνω, δεν ξέρω αν έφταιγε το φτιαγμένο μαλλί , τα καινούργια συνολάκια που αγόρασα , ο καλός ύπνος και το καλό φαΐ που έχω εδώ, αλλά εκείνο που σκέφτομαι έντονα είναι η αυριανή επιστροφή ! Γιατί και πάλι θα βυθιστώ στη πίσω θέση του λεωφορείου , σίγουρα και πάλι θα βρω κάτι για να διαβάσω, ας ελπίσουμε ότι δεν θα ξαναζήσω το δράμα που είχα περάσει μετά την 28 Οκτωβρίου που ήμασταν αποκλεισμένοι στη Ναύπακτο για κανένα τρίωρο !Κι όταν με το καλό φτάσω , θα είναι αυτό που λένε να ένα μέρος που ποτέ δεν θα νιώσω σαν το σπίτι μου , κι όταν θα μπω στο σπίτι θα επικρατεί ένα χάος και τα προβλήματα φυσικά δεν θα έχουν λυθεί μα θα είναι εκεί και θα με περιμένουν ακριβώς στο ίδιο σημείο που τα άφησα !Οι μόνες μυρωδιές που θα υπάρχουν στο σπίτι θα είναι της τσιγαρίλας με χιλιάδες τασάκια διασκορπισμένα στο σπίτι τίγκα στα αποτσίγαρα και στις στάχτες και των άπλυτων πιάτων στην κουζίνα !Χιλιάδες χαρτιά, βιβλία και εφημερίδες θα βρίσκονται στο πάτωμα στο μπάνιο στο γραφείο , πάνω στο κρεβάτι , παντού χαρτιά χαρτιά και λέξεις! Τις βαλίτσες θα τις παρατήσω όπου βρω , μπορεί και ποτέ να μην βγάλω όλα τα πράγματα από μέσα αφού σε 20 μέρες περίπου θα τις ξαναγεμίσω και θα αναχωρήσω για Ιταλία ! Το μοναδικό που θα κάνω πριν πέσω για ύπνο θα είναι να ετοιμάσω τα τραγουδάκια που θα πάρω μαζί μου για την εκπομπή τη Δευτέρα το βράδυ γιατί άμα περιμένω από το σταθμό στο τέλος θα βρεθώ να παίζω την «πίπα της Ειρήνης» του Εμιρλή! Βέβαια, τώρα που είπα για τον ύπνο, πάντοτε στην Ολυμπιακή γη είμαστε συνεχώς τσακωμένοι με τον κύριο , αλλά ελπίζω αυτή τη φορά να είναι καλός μαζί μου, γιατί οι αϋπνίες του Πύργου μου έχουν τσακίσει το νευρικό μου σύστημα !
Γίνεται να πεις κάτι στο πι και φι με το νι και με το σίγμα ;

Υ.Σ Θα πληρώσω όσο όσο να μου κάνεις μια μελανιά ! Μας πήρανε χαμπάρι!

Κλεάνθη , δεν ξέρουν αυτοί, πιάσε ένα ουισκάκι

Όχι δεν είμαι εκείνη η φιγούρα ανθρώπου , που κλαίει τη μοίρα του από το πρωί μέχρι το βράδυ, δεν νομίζω ότι είμαι το πιο ευαίσθητο πλάσμα στον κόσμο και ότι όλοι οι άλλοι γύρω μου δεν με καταλαβαίνουνε και είναι γουρούνια , όχι δεν είμαι αυτή . Κι αν καμιά φορά γέρνω δεν είναι γιατί θέλω να μιμηθώ σέξι πόζες κοριτσιών στην Ελασσόνα , αλλά μου έρχονται συνεχόμενα χτυπήματα κάτω από τη μέση , χτυπήματα που δεν τα αντέχω , μα που κανένα δεν κατάφερε να με ισοπεδώσει! Σήμερα το πρωί η γκαντεμιά μου χτύπησε από νωρίς την πόρτα , μερικοί άνθρωποι απλώς είναι γεννημένοι να ζουν με αυτό να μαθαίνουνε με την γκαντεμιά τους κι εγώ είμαι ένας από αυτούς , δεν βγαίνω αυθαίρετα σε αυτό το συμπέρασμα . Τι να σας πρωτοπώ να ξεκινήσω από τα ταξίδια και τα μεταφορικά μέσα , καθυστερήσεις , ατυχήματα , χαλασμένες μηχανές σίγουρα κάπου εκεί μέσα θα ήμουνα κι εγώ! Πόσες πιθανότητες έχει να γκαστρωθεί ένα αεροπλάνο με καθυστέρηση; Καμία ; Όχι αν είναι να ταξιδέψω εγώ . Πολλοί προσπάθησαν να με κάνουν να παίξω τυχερά παιχνίδια να δοκιμάσω κι εγώ την τύχη μου βρε αδερφέ , αλλά τελικά ήταν πιο μάταιο από το να ενθαρρύνεις ένα μυρμήγκι να πετάξει ..
Βαράτε ρε, βαράτε κι όσο αντέξω … Αυτό που λέγαμε πιο πάνω ο άνθρωπος γκαντέμης το έχει πάρει χαμπάρι , ξέρει τουλάχιστον τι του γίνεται , ξέρει τι του ξημερώνει και καταστρώνει σχέδια καθημερινά για να μπορέσει όσο πιο ανώδυνα να κλείσει τα τραύματα .. Βάζω προσώρας
μπεταντίν και περιμένω το επόμενο χτύπημα ! Μια καινούργια πίκρα είναι μια καινούργια πίκρα , δεν ξέρω πως καταφέρνω να παραμένω ψύχραιμη, αλλά τα κλάματα τον πεθαμένο δεν τον φέρνουνε πίσω, και για να συνεχίσω στο ίδιο μοτίβο , είναι συνηθισμένα τα βουνά από τα χιόνια , χρυσάφι θα πιάνω σκατά θα γίνεται, οπότε λέω κι εγώ όπως ο στωικός Ζήνων «Κλεάνθη , δεν ξέρουν αυτοί, πιάσε ένα ουισκάκι».
Έχει ο Θεός αλλά σε μένα δεν δίνει .Δυστυχώς ή ευτυχώς τα προσωπικά μου προβλήματα , δεν με άφησαν να πολύ ασχοληθώ με τα προβλήματα του έθνους, το ξέρω απαράδεχτη , αλλά με το τελευταίο που θα μπορούσα να ασχοληθώ αυτή την περίοδο είναι με το κουτσομπολιό της χώρας και με το τραγούδι που θα μας εκπροσωπήσει στη Eurovision! Γι’ αυτό ετοιμάζω ταξίδι μοναχά για πάρτη μου , αν και μέχρι στιγμής ταλαντευόμουνα στο να φύγω ή να μη φύγω μιας και οι υποχρεώσεις πολλές, τα λεφτά λίγα, θα πάω κι ας μου βγει και σε κακό !

Σουζάνα η πουτάνα η ζωή!

Διαβάζοντας το ζώδιο μου στη ζωοπανήγυρη του Γιώργου Μπάκα στο περιοδικό SOUL που είναι το πρώην COOL για την ιστορία, έχω κάτσει μπροστά στο pc , ρουφάω κλασικά τον φραπέ μου και ακούω για πολλοστή φορά την χθεσινή εκπομπή , που αν κι έγινε με την ψυχή στο στόμα ,μέσα του ότι να’ ναι , πιστεύω ότι το αποτέλεσμα ήταν τουλάχιστον αξιοπρεπές !Θέλω να ευχαριστήσω όλους όσους μετά το «παρά πέντε» ακούσανε τη Rock Αποπλάνηση , όπως και να το κάνουμε έχουμε καλή πάσα, τη Δήμητρα και τη συνονόματη που ήτανε εκεί σε ώρες ανάγκης ! Μιχάλη ευχαριστώ για τα μηνύματα που έστελνες στο 4321, οι άλλοι τα έπαιξαν σου λέει κοίτα να δεις πόσοι τις ακούνε, που να ήξεραν ότι ήσουν εσύ με τα τελείως ανορθόγραφα μηνύματα και ασύντακτα γι’ αυτό και δεν διαβάσαμε κανένα στον αέρα γιατί δεν βγάζαμε νόημα! Ακόμα να ευχαριστώ και όσους δεν μας άκουσαν, δεν πειράζει μακάρι να μας ακούσουνε στα καλύτερα μας !

Λέων (23 Ιουλίου -22 Αυγούστου )
Ο Μάρτης θα σταθεί αφορμή να συνειδητοποιήσεις ότι μια καινούρια δημαρχία δεν φέρνει την άνοιξη.
Όντας παιδί ενός διαπλεκότερου θεού και νόστιμη μπουκίτσα εκ του μπον φιλέ του έθνους, αποζητάς κι εσύ μια φτηνοδίκαιη αποκατάσταση .
Ει δυνατόν να κάνεις οικογένεια και παιδία με τη σπέκουλα . Ματαίως γαρ , ματαίως Λόταρ . Συνέχισε στο ίδιο μοτίβο και «Live your paramyth in Greece».

Χθες τα ξημερώματα μου ευχήθηκαν και με έναν mac και να είστε σίγουροί ότι το πρώτο πράγμα που θα κάνω όταν βρω λεφτά θα είναι αυτή η αγορά ζωής !!! Σε μισή ώρα έχω μάθημα αλλά εγώ σταθερά γράφω το ρολόι και συνεχίζω ακάθεκτη ,εξάλλου θα φύγω στις δυο και καλές εννιά θα με ξαναδεί το σπίτι μου που είναι βομβαρδισμένο και ειδικά η κουζίνα μετά την επίσκεψη του el_greco που μου μαγείρευε κάτι αφροδισιακές συνταγές , να’ ναι καλά αυτός ο Καλογεράκης και οι συνταγές του! Αν και ξέρω ότι αυτή η συνταγή πρέπει να πάει μόνο από άντρα σε άντρα γιατί απλούστατα οι «γκόμενες» θα τους την μάθεις και θα την μαγειρεύουν στον επόμενο λένε , εγώ νιώθω τυχερή που γνωρίζω το μυστικό ;) Αν απουσιάζω από το blog και δεν δίνω το παρόν τόσο συχνά όσο θα ήθελα είναι γιατί δυστυχώς τρέχω σαν την τρελαμένη καθημερινά ! Κάπου εδώ κλείνω με το τραγούδι που έκλεισε η χθεσινή πρώτη εκπομπή και το αφιερώνω εδώ σε όλους, και σε αυτούς που μας άκουσαν και σε αυτούς που δεν μας άκουσαν !


Η ζωή έχει μια πόρτα, μια πόρτα πονηρή
μ' ένα κόκκινο φωτάκι και πληρώνεις για να μπεις
Έχει και υπογραφή σε ταμπέλα πλαστική
Σουζάνα, Σουζάνα, Σουζάνα η πουτάνα η ζωή
Σεξ, φαΐ, σκατά και ύπνος, εργασία και χαρά
μια ζωή να περιμένεις να γαμήσεις στην ουρά
με φαντάρους και φρικιά
Την κάνω να φύγω δειλά
Δεν έχεις να πας πουθενά
Κουφάλα χαλάς τη σειρά
Sir please, I don't want to make love
You have to go inside
μου ρίχνουν κιλίμια χαλιά
Σουζάνα, Σουζάνα, Σουζάνα η πουτάνα η ζωή
Όλα είναι ένα ψέμα μια ανάσα μια πνοή
σα λουλούδι κάποιο χέρι θα μας κόψει μιαν αυγή
μόλις είναι να μπεις, λίγο πριν την επαφή
Σουζάνα, Σουζάνα, Σουζάνα η πουτάνα η ζωή

Πιο μπροστά και από τη Στάη! Μόνο που εμείς απλά παίξαμε Πανούση , η Στάη τον είχε εκεί !