Εκπαιδευμένοι στο οίδημα

Δευτέρα, Ιανουαρίου 05, 2015

Είμαι εναντίον... | Ντίνος Χριστιανόπουλος

Είμαι εναντίον της κάθε τιμητικής διάκρισης, απ΄ όπου και αν προέρχεται. Δεν υπάρχει πιο χυδαία φιλοδοξία, απ' το να θέλουμε να ξεχωρίζουμε. Αυτό το απαίσιο «υπείροχον έμμεναι άλλων», που μας άφησαν οι αρχαίοι.

Είμαι εναντίον των βραβείων, γιατί μειώνουν την αξιοπρέπεια του ανθρώπου. Βραβεύω σημαίνει αναγνωρίζω την αξία κάποιου κατώτερου μου -και κάποτε θα πρέπει να απαλλαγούμε από την συγκατάβαση των μεγάλων. Παίρνω βραβείο σημαίνει παραδέχομαι πνευματικά αφεντικά -και κάποτε θα πρέπει να διώξουμε τα αφεντικά από τη ζωή μας.

Είμαι εναντίον των χρηματικών επιχορηγήσεων. Σιχαίνομαι τους φτωχοπρόδρομους που απλώνουν το χέρι τους για παραδάκι. Οι χορηγίες μεγαλώνουν την μανία μας για διακρίσεις και τη δίψα μας για λεφτά· ξεπουλάνε την ατομική ανεξαρτησία μας.

Είμαι εναντίον των λογοτεχνικών συντάξεων. Προτιμώ να πεθάνω στην ψάθα, παρά να αρμέγω το υπουργείο -κι ας με άρμεξε το κράτος μια ολόκληρη ζωή. Γιατί να με ταΐζει το Δημόσιο επειδή έγραψα μερικά ποιήματα; Και γιατί να αφήσω το Κράτος να χωθεί ακόμη περισσότερο στη ζωή μου;

Είμαι εναντίον των σχέσεων με το κράτος και βρίσκομαι σε διαρκή αντιδικία μαζί του. Ποτέ μου δεν πάτησα σε υπουργείο και το καυχιέμαι. Η μόνη μου εξάρτηση από το κράτος είναι η εφορεία, που με γδέρνει.

Είμαι εναντίον των εφημερίδων. Χαντακώνουν αξίες, ανεβάζουν μηδαμινότητες, προβάλλουν ημετέρους, αποσιωπούν τους απροσκύνητους. Όλα τα μαγειρεύουν, όπως αυτές θέλουν. Δεξιές, αριστερές, κεντρώες -όλες το ίδιο σκατό.

Είμαι εναντίον των κλικών. Προωθούν τους δικούς τους· τους άλλους, όλους τους θάβουν. Όποιοι δεν τους παραδέχονται, καρατομούνται. Κυριαρχούν οι γλύφτηδες και οι τζουτζέδες. Δεν έχω καμμιά αμφιβολία πως το μέλλον ανήκει στα σκουπίδια.

Είμαι εναντίον των κουλτουριάρηδων. Όλα τ' αμφισβήτησαν, εκτός από τις τρίχες τους. Τους έχω μάθει για καλά. χαλνούν τον κόσμο με την κριτική τους. Όλους τους βγάζουν σκάρτους και πουλημένους. Και μόλις πάρουν το πτυχίο, αμέσως διορίζονται στα υπουργεία· από παντού βυζαίνουν και ο ιδεαλισμός τους ξεφουσκώνει μέσ' στα βολέματα του κατεστημένου.

Είμαι εναντίον κάθε ιδεολογίας, σε οποιαδήποτε απόχρωση και αν μας την πασέρνουν. Όσο πιο γοητευτικές και προοδευτικές είναι οι ιδέες, τόσο πιο τιποτένια ανθρωπάκια μπορεί να κρύβονται από πίσω τους. Όσο πιο όμορφα τα λόγια τους, τόσο πιο ύποπτα τα έργα τους. Όσο πιο υψηλοί οι στόχοι, τόσο πιο άνοστοι οι στίχοι.

Είμαι, προπάντων, εναντίον κάθε ατομικής φιλοδοξίας, που καθημερινά μας οδηγεί σε μικρούς και μεγάλους συμβιβασμούς. Αν σήμερα κυριαρχούν παραγοντίσκοι και τσανάκια, δεν φταίει μόνο το κωλοχανείο· φταίνε και οι δικές μας παραχωρήσεις και αδυναμίες. Αν πιάστηκε η μέση του οδοκαθαριστή, φταίμε και εμείς που πετάμε το τσιγάρο μας στον δρόμο. Κι αν η λογοτεχνία μας κατάντησε σκάρτη, μήπως δεν φταίει και η δική μας σκαρταδούρα;...

Περιοδικό «Διαγώνιος» (Τεύχος 1, Ιανουάριος-Απρίλιος, 1979)

Κυριακή, Ιανουαρίου 04, 2015

2014

Ελεάννα- Γιάννης- Σοφία
Λάρισα 30-12-2014

Οι μέρες της άδειας τελειώνουν γυρνάω πίσω στην προσωπική μου κόλαση τ'Αγιαννιού. Για όλες αυτές τις μέρες που πέρασαν, γεμάτες φίλους, ταξίδια, ύπνο, καφέδες, συναντήσεις, ταινίες, βόλτες, χιονοπόλεμο, δεν μπορώ παρά να νιώθω ευγνωμοσύνη. Ευτυχώς φέτος ήταν πολλές!

Το 2014 για μένα ήταν μια χρονιά αλλαγών και οι αλλαγές όπως ξέρετε ποτέ δεν ήταν εύκολες. Ξεπατώθηκα στη δουλειά, τον Φεβρουάριο μετακόμισα σε δικό μου σπίτι, ανήμερα το Πάσχα χάσαμε τον Θανάση, τέλειωσα το μεταπτυχιακό, ανέβηκα σε ασθενοφόρο μετά τον δεκαπενταύγουστο, έβλεπα από το παραθυράκι τον κάμπο να τρέχει, ο Γιάννης βγήκε ζωντανός, το αγαπημένο μας punto καταστράφηκε για πάντα. Έκανα ταξίδια εντός και εκτός, μαγεύτηκα από τους Παξούς, τον Αχέροντα, τη Βαρκελώνη και φόρεσα για ακόμα μια φορά μπουφάν Ιούνιο στη Φλώρινα!

Ήταν μια χρονιά θλίψης που δεν κατάφερα όμως να τη συνειδητοποιήσω γιατί απλά δούλευα από το πρωί μέχρι το βράδυ όχι από επιλογή ή γιατί έτσι προσπαθούσα να ξεπεράσω το πένθος μου αλλά απλώς γιατί δεν μπορούσα να κάνω αλλιώς.

Δεν έγραψα σχεδόν τίποτα, ήταν ίσως η χειρότερη μου χρονιά σε αυτόν τον τομέα, ήταν τόσα πολλά που συνέβησαν τελικά που ίσως δεν μπόρεσα να τα διαχειριστώ ίσως και να μην ήθελα να γράψω γι αυτά, γιατί για εμένα οι στιγμές γίνονται βίωμα μόνο όταν γράφω γι αυτές.Ας είναι,θα έρθει μια μέρα που θα ξεχειλίσω.

Για το 2015 που κατά τον Αύγουστο θα γίνω τριάντα, νιώθω όμορφα, χωρίς αποθημένα.Αν προσεύχομαι να αλλάξει κάτι στη ζωή μου είναι η δουλειά μου, οι συνθήκες της δουλειάς, οι συνάδελφοι μου, γενικά ότι έχει να κάνει με τη δουλειά ,γιατί για όλα τα άλλα αισθάνομαι πλήρης και ίσως και να μην τα άλλαζα με τίποτα!

Όσο κι αν προσεύχομαι βέβαια δεν νομίζω να αλλάξει κάτι, είμαστε η γενιά που βιώνει τον εργασιακό μεσαίωνα κι όσο κλισέ κι αν ακούγεται αυτό, περιγράφει την πραγματικότητα που ζω κάθε μέρα. Μόνο εργασιακό μεσαίωνα;Μεσαίωνα γενικώς! Βαθιά μέσα μου ξέρω πως τα πράγματα μπορούν να πάνε και χειρότερα και θα πάνε αλλά δεν ξέρω πόσους νευρικούς κλονισμούς μπορώ ακόμα να αντέξω!

Το 2015 θα με δώσετε, θα γίνω θεία και ελπίζω να βρω το σπίτι που τόσο καιρό ψάχνω. Το σπίτι που δεν έχω φανταστεί ακόμα πως θα είναι αλλά που μόλις το βρω αυτή τη φορά δεν θα αφήσω κανέναν να μου το πάρει μέσα από τα χέρια! Σε λίγες μέρες έχουμε εκλογές, δεν ξέρω πόσο πιο απογοητευμένη μπορώ να νιώσω, δεν ελπίζω τίποτα και ούτε πιστεύω σε καμία αλλαγή, εύχομαι με όλη την δύναμη της ψυχής μου να διαψευστώ αλλά εδώ θα είμαστε και θα το δούμε το έργο παρέα!

Στα συν της χρονιάς που πέρασε είναι ότι διάβασα και διάβασα πολύ ειδικά στις καλοκαιρινές μου διακοπές ότι δεν κατάφερα να διαβάσω τον προηγούμενο καιρό το έκανα μέσα σε λίγες μέρες! Κλείνω αυτόν τον μικρό μου απολογισμό για το 2014 με την ευχή του τρελού ξάδερφου Χρυσόστομου. "Τα καλύτερα του σήμερα να είναι τα χειρότερα του μέλλοντος μας " και δεν μπορούμε παρά με όλη μας την δύναμη να πιστέψουμε σε αυτό.

Υ.Σ Σας αγαπώ όλους, ξέρω ότι με αρκετούς έχω χαθεί, γιατί απλά έχουμε άλλα ωράρια πια, γιατί απλά δεν γουστάρει πλέον ο ένας τη φάτσα του άλλου, δεν πειράζει παίδες αμοιβαία τα αισθήματα :* Είπαμε σας αγαπώ!

Υ.Σ Η πρώτη ταινιά που είδα για το 2015 ήταν αυτή

Υ.Σ Το τραγούδι μου για το 2015 είναι :

Καλή χρονιά σε ολους πάω με την Ιωάννα σινεμά!

υ.σ Αύριο πάω Public ευτυχώς έχει εγγύηση 3 χρόνια το tablet στους 4 μήνες τα έφτυσε!

Δευτέρα, Δεκεμβρίου 29, 2014

cat soul

Σάββατο, Δεκεμβρίου 27, 2014

Ραψανοselfies

Χριστουγεννιάτικες Ραψανοselfies

25/12/2014

Εύχομαι πως θα'ρθει ο καιρός που θα ξημερώσει η μέρα που θα φωνάξω δυνατά : Δεν έχω τίποτα να κάνω και το κάνω! Άραγε θα έρθουν ποτέ ξανά αυτες οι μέρες;