Κερατωμένη γάτα

Όλα του γάμου δύσκολα!

Πληκτρολογώ msconfig,να δω τι είναι αυτό που αργοπορεί την εκκίνηση μου.Με ευχαρίστηση διαπιστώνω πως ότι κακόβουλο κουβαλούσα από παλιά το έχω δώσει δρόμο, κάτι άλλο θα φταίει!

Η ζωή είναι μικρή σκέφτηκα, πουφ τι απίστευτο κλισέ,τόσο μικρή,που δεν μπορεί παρά να χωρέσει καμιά εικοσαριά στενοχώριες και αρρώστιες και βάλε θανάτους και γέννες. Αν είσαι τυχερός άλλες τόσες γκόμενες-γκόμενους, και κανένα δυο –τρις –τέσσερεις γάμους αποτυχημένους ή και από κανένα επιτυχημένο!(καλά υπάρχουν και εξαιρέσεις που τα νούμερα είναι εντελώς διαφορετικά, είπαμε ο καθένας ζει τη ζωή του με τα δικά του στατιστικά!)

Νομίζω ότι το άλλο κλισέ, «ο καθένας φτιάχνει την τύχη του» είναι πιο επίκαιρο από ποτέ. Έτσι φτιάχνω κι εγώ την τύχη μου,με το να στριφογυρνάω γύρω-γύρω από μένα,να κάνω σαν σπαστικό παιδάκι στο καρεκλάκι του, δεν βάζω κώλο κάτω. Μέχρι τώρα έπιανε αυτό, κυνήγα-κυνήγα την ουρά σου όλο και κάτι έμαθα και όλο και κάτι καινούργιο έκανα άλλοτε επιτυχημένο άλλοτε αποτυχημένο. Μάλλον ήρθε η ώρα να αλλάξω τακτική αν και αυτή ακόμα πιάνει!

Άσχετο, στις 11 Σεπτεμβρίου έχω να πάω σε γάμο,στο γάμο του αδερφού του καλύτερου μου φίλου.Σκέφτομαι πόσες γκόμενες είχε,μόνο με μια ήταν ερωτευμένος- κα—μένος,φυσικά και δεν παντρεύεται αυτή,κάποια που ξέρει μόλις έξι μήνες θα πάρει,μάλλον επειδή αυτή ήταν που μπήκε τη σωστή ώρα στο ταξί!

Όπως έλεγε και η Κάρι Μπράτσο στο sex and the city, οι άντρες είναι σαν τα ταξί, όταν έρθει η ώρα που θέλουν να παντρευτούνε σηκώνουν τη σημαία «ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ» και όποια μπει μέσα την παντρεύονται. Οι γυναίκες από την άλλη από την ώρα που γεννιούνται είναι σαν ένα ταξί που έχει μονίμος σηκωμένη τη σημαία «ΕΛΕΥΘΕΡΗ» ο πρώτος που θα μπει μέσα θέλουν να τον παντρευτούνε, κι αν δεν κάτσει ο επόμενος και πάει λέγοντας!

Φυσικά σε όλα τα παραπάνω κλισέ υπάρχουν εξαιρέσεις,αλλά είπαμε σήμερα θα είμαστε τίγκα στα κλισέ.Αυτό το καλοκαίρι δεν θυμάμαι κι εγώ πόσα λεφτά έδωσα για γάμους και βαφτίσια, ευτυχώς μέχρι τώρα μπόρεσα και τις σκαπούλαρα, μισώ τους γάμουςςςςςςςςς,δεν θέλω να πηγαίνω με τίποτααααα!Έχω να πάω σε γάμο από το 2003 κι αυτό με το ζόρι!



Θα μου πεις έτσι όπως κάνω,αν παντρευτώ ποτέ δεν θα έρθει κανένας στον δικό μου,εεε μη σώσει μπα σε καλόοοο κι αυτή η κακή συνήθεια μερικοί να καλούν και την κουτσή Μαρία και τη Μαρία την Πενταγιώτισσα στο γάμο τους! Το αποφάσισα στον μοναδικό γάμο που θέλω να πάω είναι στον δικό μου, αρκεί να μην είναι πρωί!!!

Φαντάζομαι όλα τα βλαχαδερά ντυμένα σαν λατέρνες να καταφθάνουν στην εκκλησία,κόλαση!Θα μου πεις ένας γάμος αν δεν έχει και λίγο το κιτς του ρε παιδί μου και λίγο το ταβατούρι του, δεν έχει νόημα, «μια φορά παντρεύεσαι» άλλο κλισε και ποιος σου είπε ρε φίλε μόνο μια; Και στο κάτω-κάτω ναι, πες μόνο μια αλλά γιατί πρέπει να είμαι εγώ η αρκούδα κι αυτός ο άμοιρος από δίπλα ο αρκουδιάρης;

Τεσπά αν ποτέ έρθει αυτή η «ώρα η καλή» ή ο γάμος μου θα θυμίζει κηδεία ή θα είναι τόσο κιτς που θα το βγάλω από τα αυτιά!


Υ.Σ Γιώργο συγχώραμε που δεν μπορώ να ντυθώ σαν λατέρνα στον γάμο του αδερφού αν και θα ήξερα ότι θα το ήθελες πολύ για να σου κάνω συμπαράσταση! Κοίτα να με βάλεις σε κανά τραπέζι με Αναστασία, αλλιώς σε απειλώ θα σηκωθώ να χορέψω!

http://www.gamosbook.gr/

Κρίση

Η πρώτη συνάντηση

Φρούριο Λάρισας-Πλατεία Λαμπρούλη

Το πρώτο πράγμα που παρατήρησα πάνω του,ήταν τα μάτια του,όταν ήρθε να με πάρει με το αυτοκίνητο του από τον Άγιο Κωνσταντίνο,που είχαμε δώσει ραντεβού.Ήταν σαν μάτια γάτας στο σκοτάδι.



Ξημερώματα της τετάρτης Ιουνίου του 2009 ήταν,όταν οι μπύρες έγιναν κίτρινές τεκίλες και τζιν στο “Jukebox” στην πλατεία Λαμπρούλη, πάνω στο φρούριο.Δεν μπορούσα με τίποτα να παραβλέψω ότι ήταν ένα ψηλό,καστανόξανθο αγόρι,με μπάσταρδα πράσινα μάτια και ότι είχε μια απίστευτη άνεση και απλότητα στις κινήσεις του και στον τρόπο που μου μιλούσε.Αυτή ήταν η πρώτη μας συνάντηση και αφορμή γι αυτήν ήταν η συναυλία των Israel Vibration στη Θεσσαλονίκη,ίσως αν δεν υπήρχε αυτή να μην τον είχα γνωρίσει ποτέ.

Ήταν λίγο η κίτρινη τεκίλα,λίγο τα πράσινα μάτια του,λίγο οι ωραίες ιστορίες του από το Παρίσι και τη Σαμοθράκη που με έκαναν να ξανασυναντηθώ μαζί του και δεύτερη και τρίτη φορά.Ένα μήνα μετά πήγαμε μαζί στην συναυλία,αλλά όχι σαν γνωστοί αλλά ως ζευγάρι πια.

Όλα έγιναν τόσο ήσυχα,όμορφα και απλά,όσο ήσυχος,όμορφος και απλός είναι και εκείνος και μέσα σε λίγες μόνο μέρες από τη γνωριμία μας,κατάφερε να μετατρέψει τη ζωή μου από κόλαση σε παράδεισο.Όλα τα άλλα αποτελούν ιστορία πια,μια ιστορία που ακόμα γράφουμε παρέα.

Τον ερωτεύτηκα και τολμώ να πω με την πρώτη ματιά,εκείνη τη ματιά έξω από τα seven του Αγίου Κωνσταντίνου,αλλά εκείνο που με κέρδισε ήταν εκείνο που είχα χάσει εγώ από καιρό και το βρήκα άφθονο στην αγκαλιά του,η αθωότητα του.

Αυτή η μικρή ιστορία της αγάπης μου για εκείνον δεν έχει μέσα μικρά δράματα δυνατά πάθη,χολιγουντιανές σκηνές και σκισίματα στηθόδεσμων,έχει όμως μια απέραντη ευτυχία που διακατέχει ακόμα την γράφουσα.

Διαφέρουμε σαν χαρακτήρες,όχι σε πολλά αλλά τις διαφορές μας τις έχουμε.Μερικές φορές αυτή η απίστευτη απλότητα και ηρεμία που έχει και που τον ερωτεύτηκα γι αυτήν ,μου σπάει τα νεύρα.Ναι ξέρω,η ζωή είναι απλή και όμορφη και πρέπει να τη ζούμε και όχι να την αναλύουμε τόσο όσο εγώ,γιατί μερικές φορές οι πολλές λέξεις αντί για λύτρωση φέρνουν δυστυχία,αλλά δεν το αντέχω με τίποτα να μην υπάρχει και τίποτα για το οποίο μπορώ να γκρινιάξω!Στο κάτω-κάτω αν δεν υπήρχε κι αυτή η διαρκής ανησυχία του νου και της ψυχής,θα ζούσαμε σαν τα σκυλιά.(δεν είναι κακό!)

Εκείνος είναι η ισορροπία μου με την πραγματικότητα ή μάλλον ο ενδιάμεσος μου με αυτή και θα μου πείτε μα αυτό ζητούσες από τη ζωή σου κάποιον που θα σε προσγείωνε στην πραγματικότητα ή κάποιον που αφού θα έβλεπε ότι πετάς στα σύννεφα θα προσπαθούσε να σε κάνει να φτάσεις τον ουρανό;

Μα γι' αυτό τον αγαπάω γιατί με αφήνει να πετάξω όσο πιο ψηλά θέλω και όταν γκρεμοτσακίζομαι είναι πάντα εκεί για να με φροντίσει. Δεν ξέρω για πόσο θα κρατήσει αυτή η πορεία ανάμεσα στη γη και τον ουρανό,δεν ξέρω για πόσο θα γράφουμε παρέα τούτη την όμορφη ιστορία. Ξέρω μόνο τι θέλω, κι αυτό το ξέρει μόνο εκείνος.

Υ.Σ Από τους ανθρώπους που αγαπήθηκα, δεν έμαθα τίποτα. «Αγαπήστε, για ν’ αποβλακωθείτε » λέει ο Πασκάλ,από όσους δεν αγαπήθηκα έμαθα ποια είμαι.

Zero πράσινο

Βογκάω αργά και βασανίστηκα,δεν ήταν εβδομάδα αυτή,μαρτύριο ήταν.Jah ελέησον!Είπαμε δεν είμαι πρωινός τύπος πως το λέμε.Ευτυχώς απομένουν μερικές ώρες πριν τον τριήμερο εγκλεισμό μου.Μέχρι τότε σκέφτομαι ποιος θα έρθει μαζί μου στη συναυλία των Prodigy στη Θεσσαλονίκη στις 18 Σεπτεμβρίου (όσοι πιστοί προσέλθετε) και ποιος θα έρθει μαζί μου στο Βερολίνο τον Δεκέμβριο μιας και ο Γιάννης θα βρίσκεται στο Άμστερνταμ. Απάντηση δεν έχω βρει ακόμα,αλλά όλο και κάποιος θα βρεθεί,εδώ βρέθηκε για το Άμστερνταμ στο παραπέντε!(ακούω προτάσεις)

Θέλω να ηρεμίσω, θέλω να μονάσω μόνο για ένα πσκ. Δεν θέλω να βγω έξω,δεν θέλω να μιλήσω με κανέναν στο τηλέφωνο,δεν θέλω να σκεφτώ τίποτα,δεν θέλω να κοιταχτώ στον καθρέφτη,να φτιάξω τα μαλλιά μου ή να βαφτώ.Δεν θέλω να ξυπνήσω πρωί,δεν θέλω να μαγειρέψω,δεν θέλω να πλένω πιάτα ή να συμμαζέψω το σπίτι.Δεν θέλω να δω τους δικούς μου,τον Γιάννη ή φίλους.Για τρεις μέρες δεν θέλω να δω άνθρωπο,μόνο ζώα,γάτες, σκύλους, πουλιά, αλεπούδες ότι θες. Δεν θέλω να σκεφτώ,να διαβάσω,να ακούσω ή να γράψω οτιδήποτε …

Θέλω επιτέλους να ξεκουραστώωωωωωωω!

Δεν βλέπω την ώρα να φύγω από τη δουλειά και να πάω να την αράξω στη Ραψάνη. Το μόνο που θα κάνω είναι να ανασαίνω καθαρό αέρα,να πίνω κανένα ποτηράκι κόκκινο κρασί,να ποτίζω τα λουλούδια στον κήπο,να τρώω αν είναι απαραίτητο,και να κοιμάμαι με τις ώρες με κλειστό το κινητό, χωρίς ίντερνετ φυσικά και κατεβασμένο μέχρι και το σταθερό.

Υ.Σ Ελπίζω να κοιμηθώ βαθιά και να μην βλέπω τον εφιάλτη με τη ρουλέτα και το zero πράσινο!

Υ.Σ2 Δεν βλέπω την ώρα επίσης να φτάσει ο καιρός για να στείλω τα χαρτιά μου και αν με πάρουν να δώσω εξετάσεις για το μεταπτυχιακό στη δημιουργική γραφή. Η μεγαλύτερη μου δυστυχία είναι ότι ζω στην Ελλάδα, που αυτό σημαίνει πως με όσο επαγγελματισμό κι αν δω το γράψιμο είναι κομματάκι ή μάλλον κομματάρα δύσκολο να ζήσω από αυτό.

Ποιά δίαιτα να διαλέξω;

Δίαιτα της πάπιας: Τρώμε απ΄ όλα και κάνουμε την πάπια.

Δίαιτα της Παναγίας: Αφού την κάνουμε ταράτσα, πιάνουμε την κοιλιά μας και αναφωνούμε: «Ωχ Παναγιά μου!».

Δίαιτα του καλαμποκιού: Τρώμε απ΄ όλα εκτός από καλαμπόκι!

Δίαιτα των αστροναυτών: Ένα χαπάκι κάθε 8 ώρες μαζί με μια γουλιά νερό. Τίποτε άλλο. Πολυ αποτελεσματική δίαιτα. Σε μια-δυο βδομάδες θα αιωρήστε αλαφροίσκιωτοι, θα σας «παίρνει» ο αέρας όταν φυσάει κλπ. Σύσταση να μην την κρατήσετε πάνω από μήνα γιατί θα αναληφθείτε (χωρίς επιστροφή) στους ουρανούς.

Δίαιτα της μπανάνας: Δύο μπανάνες το πρωί, μία μπανάνα για κολατσιό, δύο μπανάνες για μεσημέρι, δύο μπανάνες το απόγευμα για γλυκό και μία μπανάνα για βραδινό. Προτείνεται και η αγορά/ενοικίαση τροπικών δέντρων για να μπορείτε να ανεβαίνετε όποτε νιώθετε την ανάγκη, αφού θα αρχίσετε να νιώθετε σα μαϊμού.

Δίαιτα για γκεί: Όπως πριν, αλλά όπου μπανάνες διάβαζε αγγούρια.

Δίαιτα των μήλων: Τρώμε ένα μήλο την ημέρα. Οι γιατροί, για προφανείς [βιοποριστικούς] λόγους, δε συνιστούν αυτή τη δίαιτα.

Δίαιτα της ιππασίας: Το πρωί τρώμε ένα Βρετανικό πρωινό, αυγά τηγανιτά, λουκάνικα, ψωμί με βούτυρο και μαρμελάδες, κρουασάν, γάλα, καφέ, τσάι, σοκολάτα, φρούτα, δημητριακά. Ύστερα κάνουμε τρεις ώρες ιππασία. Το μεσημέρι τρώμε ένα αρνί ψητό της σούβλας μαζί με ένα ολόκληρο γουρουνόπουλο με πατάτες, και για γλυκό τούρτα με σοκολάτα και σαντιγύ.

Αμέσως μετά κάνουμε τέσσερεις ώρες ιππασία. Το βράδυ χτυπάμε οχτώ σουβλάκια τυλιχτά με απ΄ όλα μαζί με τέσσερεις μερίδες πατάτες και ακολουθούν άλλες τρεις ώρες ιππασία. Εξακολουθούμε το πρόγραμμα για μια εβδομάδα. Στο τέλος, το ΑΛΟΓΟ θα έχει χάσει τουλάχιστον είκοσι κιλά...

Δίαιτα των ανθρωποφάγων: Τρώμε μόνο γεωργούς και ψαράδες.

Δίαιτα του καρχαρία: Τρώμε μόνο αθλητές λουόμενους, με πολλούς μύες και λίγο λίπος.

Χημική δίαιτα: Τρώμε ένα χημικό (σκέτο ή Μηχανικό δεν έχει σημασία).

Δίαιτα των μουσικών: Τρώμε το μαέστρο στο φούρνο με πατάτες. (Όσοι είναι μουσικοί θα καταλάβουν).

Δίαιτα του Χάνιμπαλ Λέκτερ: Επαναστατική και ενδιαφέρουσα δίαιτα. Κάποιοι ισχυρίζονται ότι λύνει αποτελεσματικά πολλά σύγχρονα προβλήματα, όπως του υπερπληθυσμού, της ταφής των νεκρών κ.α. Προβλήματα που προκύπτουν είναι ότι δεν υπάρχει τόση πολύ διαθέσιμη φάβα και καλό Κιάντι.

Μεσογειακή δίαιτα: Τρώμε μερικά φρούτα και λαχανικά (ΜΕΤΑ τη γαλοπούλα, το γουρουνόπουλο της σούβλας, το ρολό κοτόπουλο, το φρικασέ, το σουφλέ, την καρμπονάρα τη ζαμπονοτυρόπιτα, τους λαχανοντολμάδες, το σπετσοφάι, την τούρτα σοκολάτα, τις δίπλες, το μπακλαβά, τα 31 μελομακάρονα και τους 63 κουραμπιέδες). Κάνουν πολύ καλό και βοηθούν στην αύξηση των καύσεων. Και για το βράδυ, ένα γιαουρτάκι μηδέν τοις εκατό (στις πέντε, μετά το ρεβεγιόν) Συνοδεύουμε με άφθονες ποσότητες ρετσίνας (Μεσογείων φυσικά!).

Σύγχρονη Ελληνική δίαιτα: Αρχίζουμε τη Δευτέρα το πρωί με ένα σκέτο καφέ. Το μεσημέρι τρώμε στη δουλειά ένα σκέτο σάντουιτς με γαλοπούλα. Η δίαιτα τελειώνει το ίδιο βράδυ κατόπιν ωρίμου αποφάσεώς μας ότι δεν αντέχουμε άλλο, οπότε ακολουθεί λουκούλειο δείπνο σε ταβέρνα.

Δίαιτα των αρχαίων Ελλήνων: Σφάζουμε ένα βόδι, κερνάμε τα «παχιά μεριά» στο Δία και χλαπακιάζουμε όλο το υπόλοιπο μαζί με άφθονες ποσότητες οίνου (προσοχή: όχι κρασιού).

Ρωμαική δίαιτα: Τρώμε ό,τι θέλουμε και όσο θέλουμε, φροντίζοντας απλώς μετά να το ξεράσουμε. Ύστερα, στο καπάκι, ξανατρώμε κ.ο.κ. Κρητική δίαιτα: Τρώμε ...τον πόδα μας! 100% δεν παχαίνει...

Δίαιτα της Ιρακινής αντίστασης: Ένας Αμερικάνος στρατιώτης για πρωινό, δύο για μεσημέρι και ένας Βρετανός για δείπνο. Σε πιο σπάνιες περιπτώσεις, σερβίρονται Ιταλοί και άλλοι.

Δίαιτα του Ποπάι: Τρώμε όσο και όποτε θέλουμε αλλά μόνο ωμό σπανάκι. Αρκετά αποτελεσματική. Πλεονέκτημα: Μπορείτε επιτέλους να εκδικηθείτε προσωπικά μερικούς που τους τα είχατε μαζεμένα.

Δίαιτα της Ελίζαμπεθ Ταίλορ: Παντρευόμαστε το διαιτολόγο.

Δίαιτα του Κώστα Καραμανλή και του Γιώργου Παπανδρέου: Αυστηρή δίαιτα! Κάνουμε όρεξη για όταν [σ.σ. και ΑΝ] βγούμε πρωθυπουργοί.

Δίαιτα των Πρωτόπλαστων: Τρώμε τα πάντα εκτός από μήλα. (Δυστυχώς, την έσπασαν...)

Δίαιτα των Κινέζων Πρωτόπλαστων: Τρώμε το φίδι!

Δίαιτα (εμάς) των κομπιουτεράδων: Δεν είναι ακριβώς δίαιτα, απλά μπροστά στον υπολογιστή ξεχνάμε το φαί, τον ύπνο, τις κοινωνικές συναναστροφές και άλλα παρόμοια ασήμαντα πράγματα...

Ρ. Κάρβερ, μια βραδιά με τον Τσαρλς Μπουκόφσκι

του Χαράλαμπου Γιαννακόπουλου

Εσείς δεν ξέρετε τι είναι η αγάπη
(μια βραδιά με τον Τσαρλς Μπουκόφσκι)

Εσείς δεν ξέρετε τι είναι η αγάπη είπε ο Μπουκόφσκι
κοιτάξτε με είμαι 51 χρονών
κι είμαι ερωτευμένος με τούτην εδώ την πιτσιρίκα
την έχω πατήσει άσχημα αλλά κι αυτή δεν πάει πίσω
οπότε είναι εντάξει φίλε έτσι πρέπει να γίνεται
Μπαίνω στο αίμα τους και δεν μπορούν να με βγάλουν από κει
Δοκιμάζουν τα πάντα για να γλιτώσουν από μένα
μα όλες τους γυρίζουνε στο τέλος
Όλες τους γυρίζουνε σε μένα εκτός
από εκείνη που έθαψα
Έκλαψα γι’ αυτήν
μα έκλαιγα εύκολα εκείνη την εποχή
άσε φίλε μη μου βάλεις να πιω τίποτα σκληρό
Γίνομαι κακός τότε
Θα μπορούσα να κάτσω εδώ και να πίνω μπίρα
με σας τους χίπηδες όλη τη νύχτα
θα μπορούσα να πιω δέκα λίτρα από τούτην εδώ την μπίρα
σαν να ‘τανε νεράκι
Βάλε με όμως να πιω κανά σκληρό ποτό
και θ’ αρχίσω να πετάω κόσμο έξω από τα παράθυρα
θα πετάξω τους πάντες έξω από το παράθυρο
Το ‘χω κάνει αυτό
Μα εσείς δεν ξέρετε τι είναι η αγάπη
Δεν ξέρετε γιατί δεν ήσασταν ποτέ
ερωτευμένοι είναι απλό
Εγώ έχω τούτην εδώ την πιτσιρίκα και είναι όμορφη
Με φωνάζει Μπουκόφσκι
Μπουκόφσκι λέει με τη σιγανή της φωνή
κι εγώ λέω Τι
Μα εσείς δεν ξέρετε τι είναι η αγάπη
Και σας λέω τι είναι
μα εσείς δεν ακούτε
Δεν υπάρχει ούτε ένας από σας σε τούτο δω το δωμάτιο
που θ’ αναγνώριζε την αγάπη ακόμη κι αν σηκωνόταν
και του τον κάρφωνε στον κώλο
Είχα κάποτε την εντύπωση πως οι αναγνώσεις ποίησης δεν έχουν κανένα νόημα
Και δες τώρα είμαι 51 χρονών κι έχω τριγυρίσει αρκετά
Ξέρω πια ότι δεν έχουν κανένα νόημα
μα λέω στον εαυτό μου Μπουκόφσκι
το να πεθαίνεις της πείνας είναι ακόμη περισσότερο χωρίς νόημα
Οπότε να ‘σαστε εδώ και τίποτε δεν είναι όπως θα ‘πρεπε να ‘ναι
Αυτός ο τύπος ο πώς τον λένε ο Γκάλγουεϊ Κίνελ
Είδα τη φωτογραφία του σε κάποιο περιοδικό
Έχει ωραία φάτσα δεν λέω
μα είναι δάσκαλος
Χριστέ μου το φαντάζεσαι
Μα εδώ που τα λέμε κι εσείς δάσκαλοι είσαστε
να λοιπόν που σας προσβάλλω κι από πάνω
Όχι δεν έχω ακούσει τίποτε γι’ αυτόν
ούτε καν τον ίδιο
Όλοι τους είναι τερμίτες
Μπορεί να είναι εγωιστικό που δεν πολυδιαβάζω πια
μα τούτοι οι άνθρωποι που χτίζουνε
τη φήμη τους σε πέντ’ έξι βιβλία
είναι τερμίτες
Μπουκόφσκι μού λέει
Γιατί ακούς όλη την ημέρα κλασική μουσική
Μπορείτε να την ακούσετε που το λέει, ε
Μπουκόφσκι γιατί ακούς κλασική μουσική όλη την ημέρα
Σας ξαφνιάζει αυτό, έτσι δεν είναι
Πού να το φανταστείτε πως ένας άξεστος μπάσταρδος σαν εμένα
θα μπορούσε ν’ ακούει κλασική μουσική όλη την ημέρα
Μπραμς Ραχμάνινοφ Μπάρτοκ Τέλεμαν
Σκατά δεν θα μπορούσα ποτέ να γράψω εδώ πέρα
Είναι πολύ ήσυχα εδώ πέρα πάρα πολλά δέντρα
Εμένα μου αρέσει η πόλη αυτός είναι τόπος για μένα
Βάζω την κλασική μου μουσική κάθε πρωί
και κάθομαι μπροστά στη γραφομηχανή μου
Ανάβω ένα πούρο και το καπνίζω να έτσι δέστε
και λέω Μπουκόφσκι είσαι ένας τυχερός άνθρωπος
Μπουκόφσκι πέρασες μεσ’ απ’ όλα
κι είσαι ένας τυχερός άνθρωπος
και ο γαλάζιος καπνός σέρνεται επάνω στο τραπέζι
κι εγώ κοιτάζω έξω απ’ το παράθυρο τη λεωφόρο Ντελόνγκπρι
και βλέπω κόσμο να πηγαίνει πάνω-κάτω στο πεζοδρόμιο
και φουμάρω το πούρο μου να έτσι
και μετά ακουμπάω το πούρο στο τασάκι μου κάπως έτσι
παίρνω βαθιά ανάσα
και ξεκινάω να γράφω
Μπουκόφσκι λέω αυτό είναι η ζωή
είναι καλό να είσαι φτωχός είναι καλό να έχεις αιμορροΐδες
είναι καλό να είσαι ερωτευμένος
Μα εσείς δεν ξέρετε πώς είναι αυτό το πράγμα
Δεν ξέρετε πώς είναι να είσαι ερωτευμένος
Αν μπορούσατε να την δείτε θα ξέρατε τι εννοώ
Πίστευε πως θα ‘ρθω εδώ πέρα και θα το ρίξω αμέσως στο πήδημα
Έτσι απλώς το ‘ξερε
Και μου το ‘πε ότι το ‘ξερε
Σκατά είμαι 51 χρονών κι αυτή ‘ναι 25
είμαστε ερωτευμένοι και αυτή ζηλεύει
Χριστέ μου είναι όμορφα
είπε πως θα μου ‘βγαζε τα μάτια αν ερχόμουν εδώ πέρα και πήγαινα να πηδήξω
Να λοιπόν αυτό είναι για σας η αγάπη
Τι ξέρετε εσείς ο οποιοσδήποτε από σας γι’ αυτήν
Ακούστε να σας πω κάτι
Συνάντησα ανθρώπους στη φυλακή που είχαν περισσότερο στυλ
απ' όσους τριγυρίζουν στα πανεπιστήμια
και πηγαίνουν σε αναγνώσεις ποίησης
Αυτοί ‘ναι βδέλλες που ‘ρχονται για να δουν
αν είναι βρόμικες οι κάλτσες του ποιητή
ή αν μυρίζουν οι μασχάλες του
Πιστέψτε με δεν θα τους απογοητεύσω
Μα θέλω να θυμάστε τούτο
μόνο ένας ποιητής βρίσκεται απόψε σε τούτο το δωμάτιο
μόνο ένας ποιητής σε αυτή την πόλη απόψε
ίσως μόνο ένας αληθινός ποιητής σε αυτή τη χώρα απόψε
κι αυτός είμαι εγώ
Τι ξέρετε εσείς ο οποιοσδήποτε από σας για τη ζωή
Τι ξέρει οποιοσδήποτε από σας για οτιδήποτε
Ποιος απ’ όλους σας εδώ μέσα έχει απολυθεί ποτέ από κάποια δουλειά
ή έχει χτυπήσει άγρια τη γυναίκα του
ή τον έχει χτυπήσει η γυναίκα του
Μ’ έχουν απολύσει απ’ το Sears and Roebuck πέντε φορές
Μ’ απολύανε κι ύστερα με ξαναπροσλαμβάνανε
Δούλευα αποθηκάριος γι’ αυτούς όταν ήμουν στα 35 μου
κι ύστερα με μπαγλαρώσανε γιατί τάχα έκλεβα μπισκότα
Ξέρω πώς είναι αυτό το πέρασα
Είμαι 51 χρονών τώρα κι είμαι ερωτευμένος
Και τούτη εδώ η πιτσιρίκα λέει
Μπουκόφσκι
κι εγώ λέω Τι και αυτή μου λέει
Νομίζω πως είσαι ένα μάτσο σκατά
κι εγώ της λέω μωρό μου μόνο εσύ με καταλαβαίνεις
Είναι η μόνη γυναίκα στον κόσμο
άντρας ή γυναίκα
απ’ την οποία θα το δεχόμουν αυτό
Μα εσείς δεν ξέρετε τι είναι η αγάπη
Στο τέλος όλες τους γυρίζουν πάλι σε εμένα
η καθεμιά απ’ αυτές γυρίζει
εκτός από κείνη που σας είπα
εκείνη που έθαψα
Ήμασταν μαζί εφτά χρόνια
Και συνηθίζαμε να πίνουμε πολύ
Βλέπω κανά δυο δαχτυλογράφους σε τούτο το δωμάτιο μα
Δεν βλέπω κανέναν ποιητή
Δεν εκπλήσσομαι
Πρέπει να έχεις ερωτευτεί για να γράψεις ποίηση
κι εσείς δεν ξέρετε τι σημαίνει να είσαι ερωτευμένος
αυτό είναι το πρόβλημα με σας
Για δώσε μου λίγο από αυτό το πράγμα
Έτσι μπράβο όχι πάγο ωραία
Έτσι είναι καλά είναι ωραία έτσι
Άντε λοιπόν ας τελειώνουμε με τούτη την παράσταση
Ξέρω τι είπα μα θα πιω άλλο ένα
Από τούτο το ωραίο πράγμα
Εντάξει κι ύστερα φύγαμε ας ξεμπερδεύουμε πια
μόνο μετά μην πάει κανείς και σταθεί κοντά
σε κανένα ανοιχτό παράθυρο