 |
| Ελεάννα- Γιάννης- Σοφία Λάρισα 30-12-2014 |
Οι μέρες της άδειας τελειώνουν γυρνάω πίσω στην προσωπική μου κόλαση τ'Αγιαννιού. Για όλες αυτές τις μέρες που πέρασαν, γεμάτες φίλους, ταξίδια, ύπνο, καφέδες, συναντήσεις, ταινίες, βόλτες, χιονοπόλεμο, δεν μπορώ παρά να νιώθω ευγνωμοσύνη. Ευτυχώς φέτος ήταν πολλές!
Το 2014 για μένα ήταν μια χρονιά αλλαγών και οι αλλαγές όπως ξέρετε ποτέ δεν ήταν εύκολες. Ξεπατώθηκα στη δουλειά, τον Φεβρουάριο μετακόμισα σε δικό μου σπίτι, ανήμερα το Πάσχα χάσαμε τον Θανάση, τέλειωσα το μεταπτυχιακό, ανέβηκα σε ασθενοφόρο μετά τον δεκαπενταύγουστο, έβλεπα από το παραθυράκι τον κάμπο να τρέχει, ο Γιάννης βγήκε ζωντανός, το αγαπημένο μας punto καταστράφηκε για πάντα. Έκανα ταξίδια εντός και εκτός, μαγεύτηκα από τους Παξούς, τον Αχέροντα, τη Βαρκελώνη και φόρεσα για ακόμα μια φορά μπουφάν Ιούνιο στη Φλώρινα!
Ήταν μια χρονιά θλίψης που δεν κατάφερα όμως να τη συνειδητοποιήσω γιατί απλά δούλευα από το πρωί μέχρι το βράδυ όχι από επιλογή ή γιατί έτσι προσπαθούσα να ξεπεράσω το πένθος μου αλλά απλώς γιατί δεν μπορούσα να κάνω αλλιώς.
Δεν έγραψα σχεδόν τίποτα, ήταν ίσως η χειρότερη μου χρονιά σε αυτόν τον τομέα, ήταν τόσα πολλά που συνέβησαν τελικά που ίσως δεν μπόρεσα να τα διαχειριστώ ίσως και να μην ήθελα να γράψω γι αυτά, γιατί για εμένα οι στιγμές γίνονται βίωμα μόνο όταν γράφω γι αυτές.Ας είναι,θα έρθει μια μέρα που θα ξεχειλίσω.
Για το 2015 που κατά τον Αύγουστο θα γίνω τριάντα, νιώθω όμορφα, χωρίς αποθημένα.Αν προσεύχομαι να αλλάξει κάτι στη ζωή μου είναι η δουλειά μου, οι συνθήκες της δουλειάς, οι συνάδελφοι μου, γενικά ότι έχει να κάνει με τη δουλειά ,γιατί για όλα τα άλλα αισθάνομαι πλήρης και ίσως και να μην τα άλλαζα με τίποτα!
Όσο κι αν προσεύχομαι βέβαια δεν νομίζω να αλλάξει κάτι, είμαστε η γενιά που βιώνει τον εργασιακό μεσαίωνα κι όσο κλισέ κι αν ακούγεται αυτό, περιγράφει την πραγματικότητα που ζω κάθε μέρα. Μόνο εργασιακό μεσαίωνα;Μεσαίωνα γενικώς! Βαθιά μέσα μου ξέρω πως τα πράγματα μπορούν να πάνε και χειρότερα και θα πάνε αλλά δεν ξέρω πόσους νευρικούς κλονισμούς μπορώ ακόμα να αντέξω!
Το 2015 θα με δώσετε, θα γίνω θεία και ελπίζω να βρω το σπίτι που τόσο καιρό ψάχνω. Το σπίτι που δεν έχω φανταστεί ακόμα πως θα είναι αλλά που μόλις το βρω αυτή τη φορά δεν θα αφήσω κανέναν να μου το πάρει μέσα από τα χέρια! Σε λίγες μέρες έχουμε εκλογές, δεν ξέρω πόσο πιο απογοητευμένη μπορώ να νιώσω, δεν ελπίζω τίποτα και ούτε πιστεύω σε καμία αλλαγή, εύχομαι με όλη την δύναμη της ψυχής μου να διαψευστώ αλλά εδώ θα είμαστε και θα το δούμε το έργο παρέα!
Στα συν της χρονιάς που πέρασε είναι ότι διάβασα και διάβασα πολύ ειδικά στις καλοκαιρινές μου διακοπές ότι δεν κατάφερα να διαβάσω τον προηγούμενο καιρό το έκανα μέσα σε λίγες μέρες! Κλείνω αυτόν τον μικρό μου απολογισμό για το 2014 με την ευχή του τρελού ξάδερφου Χρυσόστομου. "Τα καλύτερα του σήμερα να είναι τα χειρότερα του μέλλοντος μας " και δεν μπορούμε παρά με όλη μας την δύναμη να πιστέψουμε σε αυτό.
Υ.Σ Σας αγαπώ όλους, ξέρω ότι με αρκετούς έχω χαθεί, γιατί απλά έχουμε άλλα ωράρια πια, γιατί απλά δεν γουστάρει πλέον ο ένας τη φάτσα του άλλου, δεν πειράζει παίδες αμοιβαία τα αισθήματα :* Είπαμε σας αγαπώ!
Υ.Σ Η πρώτη ταινιά που είδα για το 2015 ήταν αυτή
Καλή χρονιά σε ολους πάω με την Ιωάννα σινεμά!
υ.σ Αύριο πάω Public ευτυχώς έχει εγγύηση 3 χρόνια το tablet στους 4 μήνες τα έφτυσε!
.png)
