Hoppípolla

η απόλυτη χαλάρωση .... 

Για να υπάρχω

Κανείς δεν το περίμενε
ούτε κι εμείς
θα μέναμε εδώ - κανείς

Κι όμως κοίτα μας τώρα
εδώ εμείς
βουβοί πια και χαμένοι

Μόνο εμείς μείναμε
κανείς

Μα δε μιλάς πια
και δεν ρωτώ
Δεν γράφω πια
κι ούτε κι εσύ απαντάς

Γίναμε ένα με τούτη τη γωνία
μας ρούφηξαν οι τοίχοι
Δεν παρατηρείς πια
δεν γράφω
κρύωσαν τα δαχτυλά μου
πάγωσα στους τοίχους

Δε νιώθω πια, δε νιώθω
ένα κενό αχανές
οι ζωές μας μια φαρσοκωμωδία

Κι έλεγα πάντα
θα γράφω
έστω για σένα
για μένα
για να υπάρχω

Μα δεν υπάρχουμε πια
Δεν υπάρχω
σ.χ

ΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗ ΑΓΩΓΗ

Της Γλυκερίας Μπασδέκη

άλλο αεράκι

πολυγκλότ

πρόγονοι κάδρο,σώβρακα
βατίστα,μια ωραιότατη
κομότα αμανάτι

αφέθηκα η Λαρισαία
κόρη,
αγάπησα

αλλιώς ορθώνονται
οι ρώγες
μες στο νοίκι

αλλιώς στο
ιδιόκτητο

μια που ρωτάς
τα  πώς γιατί μου
ντόκτορ

H Άνοιξη ξανά θα κάνει φόνο

Λένε πως η άνοιξη ξανά
πρώτα θα κάνει φόνο

Πρώτα θα κάνει φόνο
και ύστερα θα πεθάνει

Λένε πως η άνοιξη ξανά
έχει φιλήσει όλους

Τα παλικάρια έφυγαν
έμειναν οι κοπέλες

Και τίποτα δεν έρχεται ξανά
αν η άνοιξη δεν έρχεται

Λένε πως έφθασε η ζεστή
η πιο ζεστή μας μέρα.

Γιώργος Σαραντάρης

Lightning Bolts

Συντρίμμια

Έκτισαν το σπίτι μου στα συντρίμμια ενός ψυχιατρείου

Τα κατάλοιπα των δονήσεων με ακολουθούν ακόμη

Ήταν τελικά τόσο βαρύ το πλήγμα τους

Κανείς δεν είχε καταλάβει τη σοβαρότητα της κατάστασης μου

ούτε κι εγώ ακόμη

Το αντιλήφθηκα όμως μια μέρα που άνοιξα την τηλεόραση απ'το κουμπί της

Δεν πρέπει να υπήρξα ποτέ σε πλήρη κατάσταση ευτυχίας

όσο καλή κι αν ήταν η ζωή μαζί μου

Ήταν αυτές οι καταθλιπτικές δονήσεις

 που μου φορτώθηκαν εφ' όρου ζωής

Δυστυχώς στην πορεία της ζωής μου κατάλαβα ότι δεν ξεπερνιούνται με τίποτα

Ίσως απαλύνονται, ίσως ξεχνιούνται αλλά δεν επουλώνονται

Έτσι έζησα αλλά στην πραγματικότητα ποτέ δεν αποδέχτηκα την κατάσταση ως έχει

 Πάντα κάτι έκρυβα ή έκανα πως δεν έβλεπα, πάντα θα ήθελα να ήμουν αλλιώς

ίσως με λίγη περισσότερη τύχη στη ζωή, τίποτα περισσότερο

Μα η τύχη μου είχε συνεχώς επιδεικτικά την πλάτη γυρισμένη

και το  αυτονόητο και η δικαιοσύνη

πράγματα που δεν συνάντησα στον διάβα μου

Η αδικία κυρίευε τα πάντα μου

Άρχισα να συνειδητοποιώ ότι εκτός από τις δονήσεις της τρέλας

είχα κληρονομήσει και τις κατάρες των τροφίμων του

Δεν μπορούσα να κάνω κάτι γι αυτό κι έτσι πορεύτηκα

γκαντέμης,

καταραμένος

και καταθλιπτικός

Χορεύοντας με τον Τρόμο

Διαβάστε το νέο άρθρο μου για το artandcity.gr εδώ