Πέμπτη, Οκτωβρίου 18, 2012

No more coffees anymore....

(ούτε καν σε προσφορά) Μπούχτισα πια!

Είναι ώρες που θέλω να αποφορτιστώ. Ας έρθει κάποιος να με τραβήξει από την πρίζα σας παρακαλώ. Είναι ώρες που βαριέμαι ατελείωτα αυτούς τους καθημερινούς καφέδες. Ναι καλέ μη βαράτε και μη γελάτε μέχρι κι αυτοί με έχουν κουράσει και με έχουν ξεπαραδιάσει και ας τους πίνω όλους στα μαγαζιά τις ώρες των προσφορών τους .

Είμαι σε φάση δε θέλω να δω άνθρωπο για κανένα μήνα και για κανένα λόγο γίνεται; Δεν θέλω να συμβουλέψω κανέναν, δεν θέλω να αναλύσω τίποτα, ούτε να κάθομαι να ακούω τα ψυχολογικά του καθενός  και τα ίδια και τα ίδια, ακόμα κι αν είναι οι καλύτεροι μου φίλοι
(Γιώργο πρόσεξε αύριο που θα έρθω από το σπίτι σου, μόνο ευχάριστα νέα θέλω)!!

Να ηρεμήσω θέλω ρε παιδιά. Ζητάω πολλά;Θέλω αύριο να ξυπνήσω και να μην έχει χτυπήσει πεντακόσιες φορές το τηλέφωνο μου και τις 499 για μαλακίες ή για δουλειές που δεν πρόκειται να μου κολλήσουν ούτε σκέτο σάλιο στο μέτωπο. Όχι δεν θέλω!!! Πειράζει; Φταίω κι εγώ που δεν έχω μάθει να λέω ΟΧΙ!

Παράπονο δεν έχω με τόσο δημιουργικά πράγματα που γίνονται, δεν με έχουν κουράσει εξάλλου οι όποιες δουλειές στην τελική  αλλά τα γύρω-γύρω της δουλειάς. Αναπολώ με τόση χαρά τις εποχές της μονοχνωτίασης μου, που δεν ήθελα και που δεν έβλεπα άνθρωπο, τους μήνες που για μέρες μπορεί να μην έβγαζα την πιτζάμα και να μην έβγαινα καν από το σπίτι. Ναι μπορώ και από το σπίτι μου να δουλέψω μια χαρά, δεν έχω πρόβλημα!

Καλές και οι συναντήσεις και τα επαγγελματικά φαγητά και έλα βγες λίγο να τα πούμε κι εγώ θέλω δηλαδή να τα πούμε και μην νομίζεις ότι σε σνομπάρω ρε φίλε αλλά δεν μπορώ άλλοοοο, θέλω λίγο χώρο και για μένα στην τελική!

Λέω να πάρω δραστικά μέτρα να κλείσω για καμιά εβδομάδα το κινητό , να κάνω μόνο την δουλειά μου ήρεμα και απλά, να μου φτιάχνω ωραιότατα καφεδάκια στο σπίτι και να μιλάω μόνο με μη φορτικούς ανθρώπους αν γίνεται μέχρι και με αναίσθητους ακόμα καλύτερα. (Γιώργο γι αυτό θα έρθω αύριο από το σπίτι σου για καφέ.... γιατί με χαλαρώνει απίστευτα ότι μπορεί να κάτσουμε και 3 ώρες και να μην έχουμε πει κουβέντα, εσύ να χαζεύεις στον υπολογιστή σου κι εγώ να χαζεύω γενικότερα!

Από αύριο χαζοκαφέδες ΤΕΛΟΣ .

Τετάρτη, Οκτωβρίου 17, 2012

Μονιμότητα στην ανεργία

Imagine Οκτωβρίου 2012 

Bye-bye blogspot!


Γράφει η Σοφία Χολέβα. 

Ακούσατε - Ακούσατε, το
 ΑrtandCity έγινε σκέτο gr! Πάει το blogspot! Έτσι ο καλύτερος πολιτιστικός οδηγός της Θεσσαλίας και όχι μόνο ανανεώθηκε και σαν επίσημη ιστοσελίδα πια σας καλωσορίζει και πάλι και σας καλεί να τον εξερευνήσετε! 



Λόγω της χαρμόσυνης αυτής αλλαγής γράφτηκε το παρακάτω εύθυμο ποιηματάκι! Το αφιερώνω σε όλους τους αναγνώστες του ArtandCity.gr αλλά και σε όλους όσους δούλεψαν και έδωσαν χρόνο, σκέψη, χρήμα, δημιουργικότητα, φαντασία και ότι άλλο από την ψυχούλα τους βγαλμένο, για να γίνει το Artncity αυτό που είναι σήμερα δηλαδή ο καλύτερος πολιτιστικός οδηγός στην πόλη και όχι μόνο! 


Τέχνες, γραπτά και θέατρα
Κουλτούρα, εκδηλώσεις
Μες στη μιζέρια των καιρών
Κοίτα να μην ενδώσεις.

ΑrtandCity διάβασε
Για να' σαι μέσα σ’ όλα
Τα πολιτιστικά τα δρώμενα
Της Θεσσαλίας ό(υ)λααααα.

Ποστάρισε και κλίκαρε
 
Άρθα και συνεντεύξεις
Και την δικιά σου άποψη
Κοίτα να την εκθέσεις.

Κι αν ο πολιτισμός
 
Σε μπούχτισε
Έχουμε κι Επιστήμη
Για ρίξε μια ματιά
Στον Τσακογιάννη Τζίμη!

 Περισσότερα άρθρα της Σοφίας  εδώ.


πηγή: Art and City: Bye-bye blogspot! http://www.artandcity.gr/2012/10/bye-bye-blogspot.html#ixzz29XsohGRZ

Δευτέρα, Οκτωβρίου 15, 2012

Κυκλοφορεί αύριο


Ξεπεράσαμε τα όποια εμπόδια παρουσιάστηκαν με το αιφνιδιαστικό κλείσιμο του (πρώην πια) τυπογραφείου, είμαστε όμως εδώ και συνεχίζουμε.Με μία βδομάδα καθυστέρηση, το Imagine αύριο θα βρίσκεται στα stands και τα γνωστά σε όλους σας σημεία διανομής. Με νέο κασέ, νέες συνεργασίες, ανανεωμένη ύλη και πολλές εκπλήξεις γιορτάζουμε τα δυο χρόνια κυκλοφορίας μας και σας ευχαριστούμε που μας αγαπάτε και μας στηρίζετε!

Το εξώφυλλο σχεδιάστηκε από τον Γιάννη Ιωαννίδη.
Σπούδασε γραφιστική στο Λονδίνο, ενώ ασχολείται και με την εικονογράφηση, το σκίτσο και το σχέδιο. Εργάστηκε σε διαφημιστικές εταιρίες σε Αθήνα και Λάρισα, όπως και σε τυπογραφεία. Τα τελευταία χρόνια είναι ένας εκ των ιδιοκτητών του ατελιέ “Μουτζούρα“.
Το συγκεκριμένο έργο αποτελεί μέρος της σειράς “present heroes” που σχεδίασε ο ίδιος και εμπνεύστηκε από τους
 super ήρωες της 9ης τέχνης (Κόμικς) οι οποίοι στα μάτια του καλλιτέχνη ξέφυγαν από την αφθαρσία του φανταστικού και εισήλθαν στη σύγχρονη πραγματικότητα.
Ο Γιάννης Ιωαννίδης ήταν ο art director του Imagine και εκείνος που σχεδίασε το πρώτο εξώφυλλό του.
Με το συγκεκριμένο τεύχος το Imagine συμπληρώνει δυο χρόνια κυκλοφορίας του και ευχαριστούμε ιδιαίτερα τον Γιάννη για την τιμή που μας έκανε!

Σάββατο, Οκτωβρίου 13, 2012

Καλό ΣΚ

Κάπου διάβασα πως ο χαρακτήρας του ανθρώπου φαίνεται από το πως φέρεται και προσφέρει σε αυτούς από τους οποίους δεν περιμένει τίποτα ... Έτσι είναι και δυστυχώς σπάνια, σπανιότατα βρίσκω τέτοιους χαρακτήρες που τουλάχιστον αν όχι να προσφέρουν  έστω να δείχνουν ένα κάποιο ενδιαφέρον. Οι περισσότεροι από εμάς προσφέρουμε κάτι και περιμένουμε ανταπόδοση , αν δεν μας δώσουν δεν δίνουμε τίποτα, μην σας πω ότι τα διαλύουμε όλα και παίρνουμε πίσω και ότι δώσαμε... Ξέρω ψιλά πράγματα θα μου πείτε , μόνο που για μένα δεν είναι καθόλου ψιλά ... Θα επανέλθω ... προς το παρόν σας χαιρετώ με περιμένει ένα απίστευτο Σαββατοκύριακο στη Ραψάνη 

Πέμπτη, Οκτωβρίου 11, 2012

Πω-πω που τη θυμήθηκα;

Αχούρι- Λάρισα- 2009
Η φωτογραφία είναι του Δημήτρη Αμβράζη 

p.s Τρομακτικό γέλιο ... για να τρώνε τα παιδάκια το φαγητό τους :P

A beautiful smile will make your day, 
A beautiful smile can take you a long way, 
A beautiful smile can make can make things right, 
A beautiful smile can get you a job,

A beautiful smile can be the start of something big,
A beautiful smile can make you think do things you never did,
A beautiful smile can take away all your worries,
A beautiful smile can lead to you just telling stories.
A beautiful smile is what makes you say, "wow"!,

The first time I told my story, I felt only pain. “How could this have happened to me?” I asked.  The second time I told my story, I felt on...