Ακούσατε, ακούσατε!

Νέο τεύχος Imagine, εκτάκτως στις 30 Απριλίου!!!

Στο έκτακτο τεύχος γράφει η sophie_jamaica :)

Ένα σήμερα

Διπλωματική- βόλτες με το τρία(3)
Η μεγάλη αντίφαση
Τζακούζι κι ανεργία
Μετά στο φαρμακείο
Να εκτελώ συνταγές
Σ' ένα πεσμένο σύστημα
Κι αυτό το σύστημα;
Ποια συνταγή θα το ρίξει;

Ως τότε περιμένω
Μήπως ανάψει στο χάος
Του μυαλού μου η ιδέα
Σαν το μικρό μηλαράκι
Που φωτίζει μέσα
Στο σκοτεινό μου δωμάτιο

Μέχρι τότε θα μελετώ
Για τη Λογο-τεχνία
Του Μεσοπολέμου
Θα συλλέγω γλωσσικές
Ποικιλίες- χαρακτήρες-
Ηθογραφίες
Μέχρι τότε το σύστημα θα πέσει
Μέχρι τότε...
Μέχρι πότε;

Κάθε μέρα στο τρία(3)
Συλλέγω Λογοτεχνία
Της Μεσοκρίσης.
Γλωσσικές ποικιλίες-χαρακτήρες
Κάθε μέρα στο τρία
Πιάνω ανάσες
Ακούω σφυγμούς
Σκιτσάρω φάτσες

Μέχρι πότε θα εκτελώ συνταγές ;

Αφού'χες άλλον στην καρδιά

Imagine04

Ανέβηκε το τεύχος Απριλίου

Για όσους είναι μακριά ή δεν πρόλαβαν να βρουν το τεύχος Απριλίου του Imagine

Αντίο Δημήτρη

Θα μου πείτε τώρα εγώ μια sophie_jamaica τι σχέση μπορεί να έχω με τον Μητροπάνο;

Μα ο Μητροπάνος ήταν ο πιο rock τύπος στην πίστα, μη σου πω και reggae! Ήταν ότι μπορεί να βάλει ο νους σας, ήταν  ένας από τους ανθρώπους που χωρίς να μπορώ να το εξηγήσω, τον αγαπούσα. Αγαπούσα τη φωνή και τη στάση του. Βασικά ξέρω γιατί τον αγαπούσα τόσο και γιατί το πήρα τόσο βαριά σήμερα...

Η φωνή του Μητροπάνου και τα τραγούδια του, ήταν η μουσική υπόκρουση της παιδικής μου ηλικίας, αυτό φτάνει νομίζω...

Ο Μητροπάνος είναι ΙΔΕΑ




Δεν ξέρω ποιο τραγούδι του να διαλέξω πρώτο για να βάλω, είχε τόσα τραγούδια που γούσταρα να ακούω τρελά. Όλα τα respect του κόσμου τα δίνω σε σένα Δημήτρη Μητροπάνο.

I let love in

I let love in
I let love in

The door it opened just a crack, but Love was shrewed and bold
My life flashed before my eyes, it was a horror to behold
A life-sentence sweeping confetti from the floor of a concrete hole

I let love in
I let love in
I let love in
I let love in

Well I've been bound and gagged and I've been terrorized
And I've been castrated and I've been lobotomized
But never has my tormenter come in such a cunning disguise

I let love in
I let love in
I let love in
I let love in

O Lord, tell me what I done
Please don't leave me here alone
Where are my friends?
My friends are gone

O Lord, tell me what I done
Please don't leave me here alone
Where are my friends?
My friends are gone

I let love in
I let love in

So if you're sitting all alone and hear a-knocking at you door
and the air is full of promises, well buddy, you've been warned
Far worse to be Love's lover than the lover that Love has scorned

I let love in
I let love in
I let love in
I let love in
I let love in

Ζήσε τώρα και θα δούμε

Μια φορά στη καφετέρια μιας ανήσυχης γειτονιάς του σήμερα, συναντήθηκαν τρεις φίλοι.  Ο κύριος Χθεσάκης, ο κύριος Τωρίδης και ο κύριος Θαδόπουλος. Ο Θαδόπουλος είχε αργήσει χαρακτηριστικά να έρθει σε εκείνο τους το ραντεβού κάνοντας τους φίλους του να ανησυχούν για αυτή του την αργοπορία. Είχε ακουστεί ότι το τελευταίο διάστημα είχε απαγορευτεί σε όλους τους μέλλοντες να κυκλοφορούν ελεύθεροι και στους ανθρώπους να συναναστρέφονται μαζί τους και αυτό επέτεινε ακόμη περισσότερο την αγωνία τους. 

Μήπως  και ο κύριος Θαδόπουλος είχε πιαστεί όμηρος της οργάνωσης "ΘΑνατος"; Μπορεί να φαινόντουσαν ανέμελοι ρουφώντας τους καφέδες τους αλλά μέσα τους τρέμανε για την τύχη του Θαδόπουλου. Οι άνθρωποι του "ΘΑνατος" εξάλλου είχανε βγάλει ανακοίνωση και στα κανάλια.Όσα "θα" κυκλοφορούν ελεύθερα, θα συλλαμβάνονται και θα στριμώχνονται σε φυλακές υψηλών προδιαγραφών που είχαν δημιουργηθεί ειδικά για τη φυλάκιση  του μέλλοντος σε όλη τη χώρα. Ο Τωρίδης έπαιζε το κομπολόι του, μετρούσε τις χάντρες του, ήξερε πως τώρα μπορούσε να μιλάει μόνο σε χρόνους παρελθοντικούς. Ο Χθεσάκης ήταν γεμάτος ντροπή και ενοχές, ήξερε καλά  το πόσο υπεύθυνος ήταν για τούτη την ασκήμια που είχε γίνει στο φίλο του το Θαδόπουλο. 

- Και τώρα τι κάνουμε, είπε ο Τωρίδης στο Χθεσάκη. 

-Υπομονή. Δε μπορεί όπου να'ναι θα φανεί. Ο Θαδόπουλος είναι έξυπνο παιδί και θα τα καταφέρει, θα τους ξεφύγει. Θα δεις. Μπορεί να αργήσει , μα θα φανεί, κάποια στιγμή θα'ρθει για να μας συναντήσει.

- Χωρίς αυτόν χαθήκαμε κι εμείς το ξέρεις ε; 

- Το ξέρω, είπε ο Χθεσάκης και χαμήλωσε το βλέμμα

Η ώρα είχε περάσει ο Τωρίδης και ο Χθεσάκης είχανε απελπιστεί. Πόσο να αναπολούσαν; Πόσο  ακόμα να περίμεναν τον Θαδόπουλο; Στη τελευταία τους γουλιά εμφανίστηκε από την απέναντι γωνία.  Στάθηκε για μια στιγμή και μετά άρχισε να τρέχει προς το μέρος τους, από πίσω του οι άνθρωποι του "ΘΑνατος" πυροβολούσαν. Ο Τωρίδης μόλις τον είδε έτρεξε προς το μέρος του.Οι σφαίρες χτύπησαν ξώφαλτσα τον Τωρίδη, αν και τραυματισμένος πήρε αγκαλιά τον Θαδόπουλο και κρύφτηκαν για λίγο πίσω από ένα σταθμευμένο  αυτοκίνητο. Ο Τωρίδης κοίταξε τον Θαδόπουλο. 

Μη λες τίποτα, εκανά απλά αυτό που έπρεπε να κάνω. 

                                                                                                                                    σ.χ

Υ.Σ Καλή Ανάσταση σε όλους σας. Δε μπορεί θα τους φάμε κάποτε τους βρομιάρηδες του "ΘΑνατος"