Δευτέρα, Ιουλίου 19, 2010
sophie_jamaica and George Dabler at the Agiokampos beach
Μέσα στον ύπνο μου όλο βρέχει,
γεμίζει λάσπη τ' ονειρό μου
είναι ενα σκοτεινό τοπείο
και περιμένω ένα τραίνο.
Ο σταθμάρχης μαζεύει μαραγαρίτες
που φύτρωσαν πάνω στις ράγιες
γιατί έχει πολύν καιρό νάρθη
τραίνο σ' ετούτον το σταθμό
και ξάφνου πέρασαν τα χρόνια
κάθομαι πίσω απ' ένα τζάμι
μάκρυναν τα μαλλιά, τα γένεια σά νάμαι άρρωστος πολύ
κι όμως με παίρνει πάλι ο ύπνος
σιγά-σιγά έρχεται εκείνη
κρατάει στο χέρι ένα μαχαίρι
με προσοχή με πλησιάζει
το μπήγει στο δεξί μου μάτι!
μ.σ
Είμαι και γαμώ τα παιδιά!
Κατάλαβα τι με κάνει διαφορετική από τους υπόλοιπους ανθρώπους.
Οι περισσότεροι νομίζουν ότι είναι οι καλύτεροι και ο τρόπος που ζούνε εκείνοι τις ζωές τους είναι ο πιο γαμάτος και όλοι οι άλλοι είναι χαζοί, μπάζα, μίζεροι και δεν ξέρουν να ζήσουν.
Φυσικά διαρκώς εξυμνούν τα κατορθώματα τους και με κάθε τρόπο μειώνουν τους άλλους για να φανούνε καλύτεροι .
Ομολογώ ότι δεν το έχω κάνει ποτέ.
Εμφανίζω αυτή τη συμπεριφορά μερικές φορές μόνο απέναντι στον εαυτό μου λόγω της χαμηλής αυτοεκτίμησης.
Σε αυτό διαφέρω από τους υπόλοιπους ανθρώπους , ότι εκείνοι φωνάζουν κάθε μέρα ότι είναι γαμάτοι ενώ κανένας άλλος δεν το πιστεύει αυτό, ενώ εγώ πιστεύω ότι είμαι σκατά και όσοι κι αν έρθουν και μου πουν ότι είμαι γαμάτη, εγώ θα νομίζω ότι σίγουρα έγινε κάποιο λάθος!
Τρίτη, Ιουλίου 13, 2010
Φτάνει
Και κάπου εδώ νομίζω φτάνει πια με την αυτοανάλυση μου,καιρός να ασχοληθώ με πιο σοβαρά και σοβαροφανή θέματα…
Έχει απίστευτη ζέστη,πάω να συνεχίσω το βιβλίο μου, που το άφησα στη μέση .
Έχει απίστευτη ζέστη,πάω να συνεχίσω το βιβλίο μου, που το άφησα στη μέση .
So fuck you anyway
There's a look on your face I would like to knock out
See the sin in your grin and the shape of your mouth
All I want is to see you in terrible pain
Though we won't ever meet I remember your name
Can't believe you were once just like anyone else
then you grew and became like the devil himself
Pray to God I think of a nice thing to say
But I don't think I can so fuck you anyway
You`re a scum, you`re a scum and I hope that you know
That the cracks in your smile are beginning to show
Now the world needs to see that it's time you should go
There's no light in your eyes and your brain is too slow
Can't believe you were once just like anyone else
then you grew and became like the devil himself
Pray to God I can think of a nice thing to say
But I don't think I can so fuck you anyway
Bet you sleep like a child with your thumb in your mouth
I could creep up beside put a gun in your mouth
makes me sick when I hear all the shit that you say
so much crap coming out it must take you all day
There's a space kept in hell with your name on the seat
With a spike in the chair just to make it complete
When you look at yourself do you see what I see
If you do why the fuck are you looking at me
There's a time for us all and I think yours has been
Can you please hurry up cos I find you obscene
We can't wait for the day that you're never around
When that face isn't here and you rot underground
Can't believe you were once just like anyone else
Then you grew and became like the devil himself
Pray to god I can think of a nice thing to say
But I don't think I can so fuck you anyway
So fuck you anyway
Μη αρτιμελείς αγάπες
Με τον όρο αρτιμέλεια , δεν εννοώ τη σωματική αρτιμέλεια, όχι ότι δεν είχα και τέτοιους έρωτες στη ζωή μου, μη αρτιμελείς σωματικά , αλλά σήμερα εγώ θα σας μιλήσω για την ψυχική αρτιμέλεια.
Συνήθως με έλκουν μη εμφανίσιμη άντρες ή μη αρτιμελής σωματικά. Κατάλαβα με τον καιρό πως εκείνο που με γοήτευε ήταν η αναπηρία και πολλές φορές η ανημποριά και όχι τόσο η σωματική, όσο η ψυχική, τώρα γιατί θα το πούνε οι ειδικοί.
Φλέρταρα με έξυπνους άντρες όμως,πολυάσχολους,με στόχους και απίστευτες γνώσεις,με λεφτά ή χωρίς,άλλοι επιστήμονες,άλλοι κουλτουριάρηδες,άλλοι γερόντια με παραφορτωμένες εμπειρίες και άλλοι απίστευτοι γραφιάδες,με απίστευτα κείμενα. Αυτοί με τραβούσαν και η αναπηρία τους δεν ήταν ορατή.
Φυσικά δεν ήταν όλοι άσχημοι και σωματικά ανάπηροι,υπήρχαν και συμπαθητικά όμορφοι που είχαν όλα τα παραπάνω αλλά όλοι τους είχανε ένα πρόβλημα, δεν είχαν πολλά πάρε δώσε με αυτό που λέμε «καθημερινή ζωή» είχανε άλλα θέματα να λύσουν μέσα τους.
Για παράδειγμα ερωτεύεστε έναν επιστήμονα γιατί σας εξηγεί τα αστέρια, ερωτεύεστε τον συγγραφέα γιατί με τα κείμενα του μπορεί να σας πάει σε αυτά, αλλά όταν χρειαστεί να τον στείλετε να πάρει ψωμί ή να πετάξει τα σκουπίδια ή να έρθει να σας πάρει με το αυτοκίνητο τότε καταλαβαίνετε ότι δεν έχετε να κάνετε με «φυσιολογικό» άνθρωπο.(είναι νυμφομανής, αλκοολικός, ναρκομανής ή απλά στον κόσμο του)
Εν ολίγοις «εκείνος» θα είναι πάντα προορισμένος για άλλα πράγματα και θα ανήκει στην επιστήμη του, στην τέχνη του, στην κουλτούρα του, στο κενό του,στην αναπηρία του,στην ιστορίακαι ποτέ σε σας,και εσείς ως κοινές θνητές κλαίγατε όταν σας παρατούσε σύξυλες και κολλούσατε παραπάνω γιατί σας έφτυνε, γιατί ήσασταν τόσο ηλίθιες (όπως κι εγώ)για να καταλάβετε ότι δεν είχατε ερωτευτεί αυτόν αλλά την «θεωρία» του.
Γι‘αυτό κορίτσια,ορίστε η συμβουλή μου, δεν χεριάζετε να την ακολουθήσετε,αλλά όποια έχει καεί από το χυλό και φυσάει και το γιαούρτι σαν και μένα θα με καταλάβει απόλυτα.
Ερωτευτείτε έναν μπετατζή,έναν εργάτη,ένα ελεύθερο επαγγελματία,ένα απλό υπάλληλο, έναν ηλεκτρολόγο,έναν αγρότη, κάποιον που κάνει μια κοινή θνητή δουλεια ή αν θέλετε πλούτη έναν εισοδηματία και αφήστε τους συγγραφείς,τους δημοσιοκάφρους,τους επιστήμονες,τους ζωγράφους,αν θέλετε να ζήσετε μια ευτυχισμένη ζωή. Τάδε έφη sophie_jamaica.
Τώρα αν είστε από εκείνες που επιμένετε πως αυτός ο άνδρας σας ανήκει και θα σταθεί τε δίπλα του σε όλη του τη ζωή, ακόμα κι αν σας χτυπάει,σας παρατάει κατά καιρούς και γυρνάει γονυπετής και σας ζητάει συγχώρεση ενώ σας κερατώνει ασύστολα και απροκάλυπτα κλπ.
Μπράβο σας,θα ζήσετε το μεγάλο έρωτα και ίσως δίπλα σε έναν μεγάλο άνθρωπο για την ανθρωπότητα,(μεγάλη πιθανότητα βέβαια υπάρχει να είναι απλά ένα ρεμάλι)αλλά για σας όπως και να έχει θα είναι ο εφιάλτης της ζωής σας!
Υ.Σ Έστω και καθυστερημένα τιμή στον Μίμη Γκιουλέκα που μας άφησε την Κυριακή που πέρασε!
Υ.Σ 2 Καλά όχι ότι δεν θα υπάρχουν και μπετατζίδες μαλάκες μην τρελαθούμε!
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
The first time I told my story, I felt only pain. “How could this have happened to me?” I asked. The second time I told my story, I felt on...