Καλημέρα τι λέξη κι αυτή; Είχα να την πω και να μου την πουν χρόνια ολόκληρα, χρόνια είχα να συναντήσω και original ανθρώπους, αληθινούς ρε παιδάκι μου πως το λένε, χωρίς κουλτουροσυμφορές, ψαγμενιές, σεξουαλικά όργια, συχνές επισκέψεις σε ψυχολόγους , πολλά ή λίγα λεφτά που δεν ξέρουν τι σχέση να αποκτήσουν μαζί τους, πληγωμένοι, ανασφαλείς, έτοιμοι να πληγώσουν και να γαμήσουν και άλλες ζωές επειδή γαμήθηκαν οι δικές τους….
Εγώ σου λέω για τους άλλους, που έχουν πιάσει το νόημα, που είναι ευτυχισμένοι, λιτοί, σπάνιοι, που το μόνο που τους κάνει τόσο διαφορετικούς είναι η σαφήνεια τους …
Πάνε αυτά, και πρώτη φορά μετά τα παιδικά μου χρόνια συνάντησα το ίδιο πραγματικό, ντόμπρο και αθώο βλέμμα σε ένα πρασινομάτικο παλικάρι, που δεν τον νοιάζουν και πολλά, εκτός από τη reggae, τις διακοπές στην εξοχή, τον σκύλο του το Bob και να με βλέπει να του χαμογελώ!!!
Τόση σοφία μέσα στην απλότητα του, τόση ευτυχία, γιατί να μην τον είχα συναντήσει νωρίτερα και ήταν πάντα τόσο κοντά μου… Δεν υπάρχουν, αν , άμα , γιατί, θα δούμε, δεν ξέρω, δεν μπορώ, ένα και ένα δυο, το άσπρο είναι άσπρο, το μαύρο κι αν είναι μαύρο και όλα πάνε καλά, με μια ειλικρίνεια , αμεσότητα και απλότητα που μερικές φορές σε τσακίζει, σε αιφνιδιάζει τόσο που παγώνεις, τελικά καλά μου λέγανε, πέτα από πάνω σου τον μαλακό-μαγνήτη και θα δεις πως θα αλλάξουν όλα. Εδώ οι λέξεις αποκτούν την πραγματική τους διάσταση, εδώ η αμφιβολία ασφυκτιά, εδώ το νιώθω σε μουδιάζει, παραλύει καρδιά, μυαλό, ακροδάχτυλα και είχα συνηθίσει τόσο διαφορετικά, κλαίω, κλαίω από χαρά …
Άλλη μια μεγάλη ρουφηξιά από τον απολαυστικό πρωινό καφέ μου στο γραφείο, δεν θα μπορούσα να ζητήσω περισσότερα, εκτός από μια άδεια κοντά στα γενέθλια μου για να πάρω τον Johnny τον Bob και να την κάνουμε….
Καλημέρα σε όλους….
Υ.Σ Και να μην ξεχνάμε το φτύσιμο που λέγαμε , άσε που λέω να βάλω και καμία χάντρα θαλασσιά , πράσινη, κόκκινη, και κανά σκόρδο….
Φτου και πάλι φτου,ρίξε όσες ροχάλες θέλεις,ρίξε που σου λέω…Ναι δεν είναι ώρα για να με ματιάζεις πάλι,αρκετά δεν πέρασα;Το ξέρω δεν φταις εσύ,οι λάθος μου επιλογές και η μαλακία που με δέρνει,δεν μπορεί να είναι δικιά μου ζωή αυτή,μα είναι όλα νορμάλ,δεν γίνεται σου λέω,κι όμως γίνεται!Έτσι γίνεται πάντα στη ζωή μου ή του ύψους ή του βάθους,μέση κατάσταση ποτέ,ή πάτος ή κορυφή.Σίγουρα υπάρχει πολύ πιο πάνω, αλλά τόσο ψηλά δεν είχα φτάσει ποτέ…
Old pirates, yes, they rob I; Sold I to the merchant ships, Minutes after they took I From the bottomless pit. But my hand was made strong By the 'and of the Almighty. We forward in this generation Triumphantly. Won't you help to sing These songs of freedom? - 'Cause all I ever have: Redemption songs; Redemption songs.
Emancipate yourselves from mental slavery; None but ourselves can free our minds. Have no fear for atomic energy, 'Cause none of them can stop the time. How long shall they kill our prophets, While we stand aside and look? Ooh! Some say it's just a part of it: We've got to fulfil de book.
Won't you help to sing These songs of freedom? - 'Cause all I ever have: Redemption songs; Redemption songs; Redemption songs.
Emancipate yourselves from mental slavery; None but ourselves can free our mind. Wo! Have no fear for atomic energy, 'Cause none of them-a can-a stop-a the time. How long shall they kill our prophets, While we stand aside and look? Yes, some say it's just a part of it: We've got to fulfil de book. Won't you help to sing Dese songs of freedom? - 'Cause all I ever had: Redemption songs - All I ever had: Redemption songs: These songs of freedom, Songs of freedom.
Τα πτυχία τους με δύο χρόνια καθυστέρηση θα πάρουν επιτέλους οι πρώτοι απόφοιτοι του τμήματος Πληροφορικής & Μ.Μ.Ε. του ΤΕΙ Πύργου
Ένα όνειρο της πόλης του Πύργου και ένα πάγιο αίτημα των κατοίκων της πόλης, παίρνει σάρκα και οστά την Παρασκευή 19 Ιουλίου στο Συνεδριακό Κέντρο της Νομαρχίας.
Επειδή θεωρώ την ίδρυση και λειτουργία του ΤΕΙ σαν την μεγαλύτερη παραγωγική επένδυση που έχει γίνει στην πόλη του Πύργου θέλω να σημειώσω ορισμένα πράγματα:
Είναι ντροπή το ίδρυμα να μην έχει δικό του κτίριο, να συστεγάζετε με ένα Λύκειο και να εμπαίζετε συστηματικά από τους τοπικούς φορείς που κάθε λίγο και λιγάκι λένε ότι έχουν έτοιμη τη λύση για το κτιριακό και πάντα τα φέρνουν τούμπα.
Το γεγονός και μόνο ότι δανείζονται αίθουσα εκτός ιδρύματος για να κάνουν την πρώτη επίσημη τελετή τους, δηλώνει με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο το πρόβλημα που υπάρχει.
Κάποια στιγμή ο Δήμαρχος θα πρέπει να κόψει το παραμύθι και θα πρέπει να αντιληφθεί ότι δεν δαγκώνεις το χέρι που σε ταΐζει.
Όσο πλακάκια να τα κάνει με την Διοίκηση του ΤΕΙ Πάτρας, όσο άφωνοι και εάν είναι οι σπουδαστές, δεν θα τους σώζει κανένας και δεν θα υπάρχει καμία δικαιολογία εάν το ίδρυμα πάψει να λειτουργεί ή μεταφερθεί κάπου αλλού. Η Αμαλιάδα η οποία έχει αντιληφθεί το ζήτημα σωστά, χωρίς πολλά λόγια και κτήριο τους έφτιαξε και ότι γουστάρει η καρδούλα τους, τους το κάνει.
Εδώ εξακολουθούμε και λέμε ΨΕΜΑΤΑ εδώ εξακολουθούμε και μοιράζουμε βραχιόλια και κουδουνίστρες στους ιθαγενείς του Πυργιστάν.
Μετά από ένα φοβερό ατύχημα την γλίτωσα , με ένα κάταγμα και κανένα μήνα ξάπλα και το πόδι πάνω, πραγματικά είχα άγιο, ο Jah με προστάτεψε για ακόμα μια φορά.
