Πέμπτη, Μαΐου 21, 2009
Amatriciana
Καταγγελία αναγνώστη . Σε ολόκληρη Θεσσαλονίκη κοτζάμ συμπρωτεύουσα δεν βρίσκει μια amatriciana. Ντροπή και αίσχος και όνειδος μαζί !
Τετάρτη, Μαΐου 20, 2009
Δωσ’ μου λίγη ακόμα αγάπη
Δωσ’ μου λίγη ακόμα αγάπη
Οδήγησε με στο φρικτό της τοπίο
Δωσ’ μου λίγη ακόμα αγάπη
Θέλω να γίνω βασιλιάς των γελοίων
Δωσ’ μου λίγη ακόμα αγάπη
Δωσ’ μου λίγη ακόμα αγάπη
Δωσ’ μου λίγη ακόμα αγάπη…
Δωσ’ μου λίγη ακόμα αγάπη
Μη μ’ αφήσεις σαν σκυλί πεινασμένο
Δωσ’ μου λίγη ακόμα αγάπη
Θέλω να μπω στη τροχιά των χαμένων
Δωσ’ μου λίγη ακόμα αγάπη
Δωσ’ μου λίγη ακόμα αγάπη
Δωσ’ μου λίγη ακόμα αγάπη…
Εμπρός καλές μου αναμνήσεις , ελάτε και σαρώστε για ακόμα μια φορά το τώρα μου, σας το επιτρέπω , εξάλλου είστε ακόμα τόσο νωπές , σας παίρνει…
Τετάρτη βράδυ ,ανέκαθεν τη θεωρούσα μπάσταρδη μέρα, ξεκάρφωτή στη μέση του πουθενά , μέτρια μέρα , ίσως μου θυμίζει εμένα γι’ αυτό και την σνομπάρω!
Ενώ εγώ περνούσα καλά λοιπόν , γιατί θα ήταν ψέμα να μην πω ότι από τις 27 του Οκτώβρη μέχρι σήμερα του έδωσα και κατάλαβε , έξω γινόντουσαν κοσμοϊστορικά γεγονότα που είμαι σίγουρη πως όλοι μας λίγο-πολύ θα ξεχάσουμε με αρκετά μεγαλύτερη ευκολία από ότι νομίζουμε…
Βιασμοί , καταλήψεις , πορείες , απολύσεις , καταγγελίες , βρισίδια , αντιγραφές , τόσο σπέρμα χαμένο δηλαδή , ένας διαρκής αυνανισμός που καθόμαστε και τον τρώμε στη μάπα απαθείς , βέβαια σε μερικούς από εμάς μπορεί και να αρέσει τελικά , ποιος ξέρει ;
Κατάφερα να μείνω έξω από όλα αυτά , κατάφερα να κάνω και πάλι αξιόλογα χιλιόμετρα μαζί με τον μπαγάσα τον Γείτων , εδώ ο κόσμος καιγότανε κι εγώ στα λεωφορεία μου, στα τρένα μου ! Σάββατο να τρώω σολομούς , και γαριδο-μακαρονάδες σε ρετιρέ στον Βαρδάρη , μεσάνυχτα Δευτέρας να τον δαγκώνω στα τρένα στη Θεσσαλονίκη , Τρίτη ξημερώματα να κολλάω άσχημα στην κίνηση έξω από τον Κηφισό, και Δευτέρα βράδυ πάλι να τον δαγκώνω αγναντεύοντας το Ιόνιο , με παρέα τον ala , τον Γείτων , και τη Γωγώ …
Μετά ήταν και η επίσκεψη έκπληξη της Πόπης , που μετά από δύο χρόνια απουσίας , είπε να χτυπήσει με τα καινούργια της φορέματα , να αφήσει για λίγο το Ηράκλειο και να ανηφορίσει να δει τους παλιόφιλους της, μαζεμένες συγκινήσεις , κι όμως άντεξα …
Κι ύστερα από όλα αυτά τι μένει;
Ένα άδειο, ακατάστατο σπίτι, ένα σπίτι χωρίς εσένα, μια τελείως αναδιοργανωμένη ζωή , τα κεφάλια μέσα και πάλι λοιπόν , με την πνευμονία να καραδοκεί προ των πνευμόνων μου … Ναι εκπαιδεύτηκα να ζω μόνη, το είδες πως τρόμαξα , αλλά μετά από τόσες μέρες συνήθισα βρε μπαγάσα και μου καλάρεσε και τώρα έφυγες και τα φώτα έσβησαν κι έμεινα μόνη να κοιτάζω τον ξέστρωτο καναπέ , να μυρίζω τις ανάσες σου στους τοίχους , να γλύφω το κουταλάκι του καφέ σου …
Έμαθα να ζω μόνη , εκπαιδεύτηκα στο να ζω μόνη . Όλοι οι άντρες μου, δε με έβλεπαν ποτέ περισσότερο από τη στιγμή , πάντα χαρούμενη και φτιαγμένη με έβλεπαν , με αρκετή όρεξη για τρελλίτσες … Μοιράζομαι με κάποιον άλλο τη καθημερινότητα μου , τη ρουτίνα μου, καταρρέουν με μιας όλα όσα πίστευα μέχρι τώρα … Μοιραζόμαστε τις δυο άκρες του καναπέ , αυτό που βλέπεις είμαι εγώ, άρρωστη , άβαφη , χλωμή , με πιασμένα τα κατσαρά ατημέλητα μαλλιά μου και τις φαρδιές πιτζάμες μου με τα αρκουδάκια , σίγουρα το σεξαπίλ μου είναι στα πατώματα μα εσύ συνεχίζεις να με κοιτάζεις με το ίδιο βλέμμα,
Μόνη και πάλι με τα αποτσίγαρα μου , τα βιβλία μου , τις στάχτες στα τασάκια , πάλι τρένα και αποχαιρετιστήριοι καφέδες σε σταθμούς … Δεν είσαι εδώ και σε ψηλαφίζω με τα μάτια μέσα από τις φωτογραφίες που σε τράβηξα, ενώ μου χαμογελούσες , ενώ με εκνεύριζες...
Τι έμεινε από όλα αυτά ;
Πολλά, πάρα πολλά , τόσα που βγάζω άνετα κι αυτόν και τον επόμενο χειμώνα ...
Σήμερα το πρωί , προσγειώθηκα πάνω σε μια καρέκλα στο κυλικείο , πριν ήμουνα σε μάθημα , αλλά κοιμόμουνα αρκετά για να θυμάμαι λεπτομέρειες , καφές , τσιγάρο και τάβλι , μια τηλεόραση πάνω από το κεφάλι μου ανοιχτή , αλλά χωρίς φωνή …Η Λίτσα όπως και κάθε πρωί μας ενημέρωνε αν ξεστρατίσαμε ή όχι , όταν έφτασε λοιπόν στα λιονταράκια , έγραφε στο κάτω μέρος της οθόνης , «ο δρόμος που έχετε πάρει, είναι λαθεμένος» (ναι , λαθεμένος έγραφε , αχαχα!), έριξα τα ζάρια και έφερα εξάρες , βρε δεν πας κι εσύ βρε Λίτσα είπα ...
Τι απόμεινε από όλα αυτά ;
Έριξα τα ζάρια κι αυτή τη φορά ήταν εξάρες μωρό μου , εξάρες ….
8 Νοεμβρίου 2006 Πύργος Ηλείας. Αναδημοσίευση
Τρίτη, Μαΐου 19, 2009
My life ....
Today, I had a very intense sexual dream that made me come. It was the best orgasm I'd ever had. The trouble was, it wasn't about a hot boy, or anything sexy. It was about toblerone.
Today, my best friend got a new boyfriend. She asked him what he wanted for his upcoming birthday, and he said he just wanted to hang out with her and watch a movie or two. I thought it was sweet, so I asked my boyfriend what he would like for his upcoming birthday. He said a blow job.
Today, I went bowling. The guy at the lane next to us was bowling by himself and had a few of his own bowling balls, and he had one that looked like a yin-yang and it looked very cool spinning down the lane into the pins. Not really thinking, I casually said to him "Hey, I like your balls."
Today, I found out that the guy i've been having sex with for over a month didn't know my name until today. No wonder he always ever called me 'girl.'
Today, I was talking to my boyfriend on the phone. After a moment pause I hear him say "I love you." Smiling I say, "I love you to." Then he says, "I was talking to my dog.
Today, I was giving my friend sex advice when she asked me when was the last time for me. Not only did I lie but I realized that it was in November and the time before that was June. I have had sex less times this year than she has this week
Μαμά μπαμπά τις τράπεζες βαρούσα Μαμά μπαμπά τις έβριζες κι εσύ
Το δεύτερο βιντεάκι που «τσιμπάω» από τον "No nickname today",το πρώτο ήταν το "Άσε με μάνα σηκώνω μοϊκάνα",πριν χρόνιααα
Θεϊκό
Θεϊκό
Θεϊκό
Θεϊκό
Όταν πιεις τη λεμονάδα, μην πετάξεις το μπουκάλι , γιατί όπως δείχνουν όλα θα μας χρειαστεί και πάλι !Να βάζεις μέσα στο μπουκάλι , βενζίνη , φώσφορο , στουπί , να δουν αυτοί με τα μυδράλια αντίσταση τι πάει να πει !
Δευτέρα, Μαΐου 18, 2009
The wall was too high, As you can see. No matter how he tried, He could not break free. And the worms ate into his brain.
Hey you, out there in the cold
Getting lonely, getting old
Can you feel me?
Hey you, standing in the aisles
With itchy feet and fading smiles
Can you feel me?
Hey you, dont help them to bury the light
Dont give in without a fight.
Hey you, out there on your own
Sitting naked by the phone
Would you touch me?
Hey you, with you ear against the wall
Waiting for someone to call out
Would you touch me?
Hey you, would you help me to carry the stone?
Open your heart, Im coming home.
But it was only fantasy.
The wall was too high,
As you can see.
No matter how he tried,
He could not break free.
And the worms ate into his brain.
Hey you, standing in the road
Always doing what youre told,
Can you help me?
Hey you, out there beyond the wall,
Breaking bottles in the hall,
Can you help me?
Hey you, dont tell me theres no hope at all
Together we stand, divided we fall.
[click of tv being turned on]
Well, only got an hour of daylight left. better get started
Isnt it unsafe to travel at night?
Itll be a lot less safe to stay here. youre fathers gunna pick up our trail before long
Can loca ride?
Yeah, I can ride... magaret, time to go! maigret, thank you for everything
Goodbye chenga
Goodbye miss ...
Ill be back
Αυτοί οι στίχοι, η μουσική , το βίντεο, περιγράφουν με τον καλύτερο τρόπο τι απέγινε η sophie_jamaica
Hey you, dont tell me theres no hope at all
Together we stand, divided we fall.
Goodbye chenga
Goodbye miss ...
Ill be back
Τρίτη, Μαΐου 12, 2009
Before you jump, tell me what you find when you read my mind.
Στης παρεξήγησης το ανάγνωσμα πρόσχωμεν , και τα βράδια κουτουλάω το κεφάλι μου στα ντουβάρια, μπας και συνειδητοποιήσω τι κάνω, τι δεν έκανα, τι δεν είπα, και τι δεν ήρθε που περίμενα να δω.
Κάθε φορά που πάω να μιλήσω επισκέπτομαι τα παλιά μου email, βλέπω, διαβάζω, σιωπώ και καταλαβαίνω πως το καλύτερο που έχω να κάνω είναι αυτό ακριβώς, να σωπάσω, τι κι αν εγώ μπορώ να μιλήσω, η σιωπή είναι χρυσός, σκατά είναι η σιωπή, η σιωπή είναι απλά σιωπή, κι αυτό μου τι σπάει.
Εγώ ότι είχα να το πω το είπα και γαμώ του όζοντος την τρύπα, δεν μπορώ με τίποτα τους ανθρώπους που δεν εκφράζουν τα αισθήματα τους, δικαίωμα τους θα μου πεις, αλλά δεν το αντέχω, όταν ξέρεις τι έχεις απέναντι σου ξέρεις και πώς να το αντιμετωπίσεις, όταν ο άλλος απλός σου χαμογελά και κουνά πονηρά το κεφάλι, απλά θέλεις να του σπάσεις τα μούτρα.
Πες ρε μαλάκα μην μου τη σπας . Μεγάλωσα για να παίζω κρυφτό.
On the corner of main street
Just tryin' to keep it in line.
You say you wanna move on and
You say I'm falling behind.
Can you read my mind?
Can you read my mind?
I never really gave up on
Breakin' out of this two-star town.
I got the green light,
I got a little fight.
I'm gonna turn this thing around.
Can you read my mind?
Can you read my mind?
The good old days, the honest man;
The restless heart, the Promised Land,
A subtle kiss that no one sees;
A broken wrist and a big trapeze.
Oh well I don't mind, if you don't mind.
'Cause I don't shine if you don't shine
Before you go, can you read my mind?
It’s funny how you just break down,
Waitin' on some sign
I pull up to the front of your driveway
With magic soakin' my spine.
Can you read my mind?
Can you read my mind?
The teenage queen, the loaded gun;
The drop dead dream, the Chosen One,
A southern drawl, a world unseen;
A city wall and a trampoline.
Oh well I don't mind, if you don't mind
'Cause I don't shine if you don't shine
Before you jump,
tell me what you find
when you read my mind.
Slippin’ in my faith until I fall.
You never returned that call.
Woman, open the door, don't let it sting
I wanna breathe that fire again.
She said I don't mind, if you don't mind
'Cause I don't shine if you don't shine.
Put your back on me,
Put your back on me,
Put your back on me.
The stars are blazing like rebel diamonds cut out of the sun.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
The first time I told my story, I felt only pain. “How could this have happened to me?” I asked. The second time I told my story, I felt on...