Έρχομαι

Τσόντες για τυφλούς

Παλιότερα τα βράδια, ήταν οι δημιουργικές μου ώρες, τώρα πια απλά δεν υπάρχουν. Θέλω να φύγω για δυο μήνες να πάω στην Τζαμάικα να ηρεμίσω και προπαντός να μην σκέφτομαι τίποτα, τίποτα όμως. Θέλω να κατεβάσω όλες τις ηχητικές τσόντες για τυφλούς να τις βάλω στο iPod και να πίνω τεκίλες ενώ θα είμαι αραγμένη στην ξαπλώστρα.

Ναι τσόντες για τυφλούς, τελικά μου έκανε πάρα μα πάρα πολύ καλό που σήμερα το πρωί βρέθηκα στο ίδιο τραπέζι για καφέ εκτός από τους κατά τα άλλα αξιολάτρευτούς συναδέλφους Κώστα Κίτσιο και Χρήστο Γκατζούλη και με μια δεκαοχτάχρονη φίλη του Κώστα όπου μας είπε ότι κάποιος που ήταν παλιά λέει κιθαρίστας στα Υπόγεια Ρεύματα, έφτιαξε ένα site με ηχητικές τσόντες για τυφλούς, δεν ξέρω αν είναι ράδιο αρβύλα , αλλά όπως και να το κάνουμε και σαν ιδέα μόνο κωλολέει.

Κι επειδή η ζωή τρέχει πιο γρήγορα από εμάς, κόπηκαν και αυτά τα λίγα για τις τσίχλες και επισήμως πια λύθηκε η συνεργασία μου με την εφημερίδα ΚΟΣΜΟΣ! Σήμερα παίρνεις συνέντευξη, αύριο δεν υπάρχεις.

Έτσι λοιπόν το πήρα απόφαση και θα κάνω στροφή στην καριέρα μου και θα γίνω πορνοστάρ σε τσόντες για τυφλούς, εππππ δεν θέλω κακιούλεςςςςς!

Κι ενώ όλα στήνονται για το jump news και έχει πολύ δουλειά και πλάκα, ετοιμάζω επαγγελματική φωτογράφιση σπέσιαλ, με Δημήτρη Αμβράζη , εγώ γυμνή μέσα στη φάτνη με τους κινούμενους μάγους ντυμένους ΜΑΤ! Όσο για τον Κανταρά θα μας στείλει τις φωτογραφίες από τη Σαλαμίνα ενώ τρώει κρουασάν στο ΚΨΜ, χα-χα-χα-χα!

Το 2009 θα έχει πολύ πλάκααααα!

2008

Γυρίζοντας από τη σημερινή συνέντευξη, μια από αυτές που δεν πίνεις ποτέ τον καφέ που σου προσφέρουν, κάθομαι αναπαυτικά στην πολυθρόνα του σαλονιού μιας και το καθιστικό είναι κατειλημμένο, απλώνω τα πόδια στο τραπεζάκι που βογκάει από το άχρηστο χαρτομάνι των χθεσινών κυριακάτικων και αρχίζω να γράφω.
Στην αρχή πίστευα ότι είναι δύσκολο να κάνεις 4 με 5 συνεντεύξεις την εβδομάδα, σιγά- σιγά γίνεται ρουτίνα . Το δίσεκτο 2008 φτάνει στο τέλος του και όπως κάνω κάθε χρόνο από το 2005 και μετά, αρχίζω τα μνημόσυνα. «Γέρε χρόνο φύγε τώρα πάει η δική σου η σειρά ήρθε ο νέος με τα δώρα με τραγούδια με χαρά.» Δεν ξέρω με πόση χαρά θα έρθει, αλλά πάντα ήλπιζα στα νέα πράγματα. Το 2008 όμως μου έδωσε τόσα όσα δεν πήρα τα τελευταία πέντε χρόνια και αδιαμφισβήτητα σε αντίθεση με το 2007 που το είχα χαρακτηρίσει ως την πιο «ντούκου» χρονιά, το 2008 ήταν η πιο δημιουργική και παραγωγική χρονιά μου, αυτό δεν είναι απαραίτητα και καλό όμως. Έφυγα από τον Πύργο, πήρα πτυχίο, άσχετα αν δεν μας το δώσανε ακόμα, πέρασα από διάφορα ραδιόφωνα που δεν στέριωσα σε κανένα, πήρα δίπλωμα οδήγησης, πήρα τον πρώτο μου μισθό, αφού πρώτα είχα περάσει και είχα βγάλει την πρώτη κάρτα ανεργίας μου από τον ΟΑΕΔ, ξεχρέωσα την κάρτα που είχε ακόμα υπόλοιπο από το περσινό Λονδίνο, την ξανά χρέωσα πάλι με χαρά, πήρα μέρος στο Roots & Routes, πήγα στην Πράγα, στην Φλωρεντία όχι για διακοπές όμως αφού ξεσκίστηκα στη δουλειά αλλά ήταν ίσως από τις 10 καλύτερες μέρες της ζωής μου. Διέσχισα όλη την Ιταλία αφού έμεινα κοντά στον ένα μήνα και με ένα διάλλειμα 4 ημερών που επέστρεψα Ελλάδα, πέρασα το πιο ανεπανάληπτο οικογενειακό Πάσχα κάνοντας τον γύρο της Σικελίας. Ήπια τον πιο αγχωμένο καφέ με τον Θανάση στο Κερατσίνι και έφυγα με 10 μποφόρ για Χανιά. Αααα JUMP NEWS μπείτε έχουμε προβλήματα ακόμα, αλλά όπου να’ ναι θα είμαστε εδώ και να είστε επιεικείς ο Θανάσης φτιάχνει τη σελίδα ενώ παράλληλα είναι ναυτάκι στη Σαλαμίνα, μια έξω να φτιάχνει το site, μια μέσα! Όταν όλο αυτό το comfuzio τελείωσε, κατέβηκα και πάλι στα νοτιοδυτικά να θυμηθώ τα παλιά, περνώντας τόσο όμορφα όσο δεν είχα περάσει 4 χρόνια στον Πύργο και συνεχίζοντας τις διακοπές μου στο Γαλαξείδι. Μέσα στο καλοκαίρι μου τη βάρεσε και πήρα το ECDL, γιατί όταν ζεις στην Ελλάδα, απογοητεύεσαι τόσο που ή θα φύγεις έξω ή θα θελήσεις κι εσύ όπως οι μισοί Έλληνες να μπεις στο δημόσιο, και ναι ομολογώ με ντροπή ότι το σκέφτηκα. Στη Φλωρεντία έμαθα από μια Σοπράνο, ενώ τραγουδούσαμε μαζί ότι έχω φωνή όπως είπε και μου πρότεινε να πάω από το ΔΩΛ, κάτι που τελικά δεν έκανα όταν μέσα Αυγούστου κι ενώ οι άλλοι τα πίνανε στις παραλίες εγώ έπιασα δουλειά στην εφημερίδα χάρη στο blog μου και τότε κατάλαβα τι θα πει ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑ! Οι πρώτοι μήνες ήταν αναγνωριστικοί, κουραστικοί και όμορφοι αλλά μέσα στον γενικό πανικό που επικρατούσε με άτομα να μπαίνω-βγαίνουν και την δημιουργία ενός ραδιοφώνου στα σπάργανα και με τελειωτικό χτύπημα την και καλά οικονομική κρίση πριν το καταλάβω απολύθηκαν οι μισοί από την εφημερίδα κι εγώ έμεινα να δουλεύω part-time με έναν μισθό που έφτανε μόνο για τα τσιγάρα μου, αφού ξανάρχισα το κάπνισμα μέσα Νοέμβρη ενώ το είχα κομμένο από τον Απρίλιο. Να’ μαι λοιπόν εδώ να στέκομαι στα πρησμένα πόδια μου, να περιμένω τις γιορτές για να αποδράσω, μένοντας σε μια δουλειά με τόσο αβεβαιό μέλλον που δεν ξέρω καν αύριο αν θα δουλεύω ακόμα, για να αγοράζω τις τσίχλες μου, στριμωγμένη και στεναχωρημένη που παρόλο τον ιδρώτα που έριξα δεν κατάφερα να φύγω από την σιγουριά του πατρικού μου σπιτιού. Είμαι εδώ περιμένοντας από το 2009 μια καλύτερη ευκαιρία, πολλές φορές την ονειρεύομαι μακριά από τη Λάρισα και την Ελλάδα, άλλες πάλι είναι πολλά που δεν με αφήνουν να το κάνω, το 2008 για μένα ήταν πολλά περισσότερα από αυτές τις αράδες. Είναι η μοναδική χρονιά που θα μπορούσα να γράψω τα περισσότερα για αυτή κι όμως γράφω λίγα γιατί είναι ακόμα στενάχωρα εδώ, αλλά όχι πια φοβισμένα όπως παλιά. Καλή Χρονιά σε όλους σας και μην ξεχνάτε πως όλα όσα ζούμε είναι μια ατελείωτη φάρσα.Τίποτα δεν θα'ναι όπως παλιά....


Υ.Σ Δεν ειν' αργά δεν ειν' αργά ποτέ
Φτάνει να θέλεις να επιμένεις να πιστεύεις
Για νέες ήττες για νέες συντριβές
Για όσα ποθείς μονάχα αξίζει να παλεύεις

Γι' άλλη μια χρεοκοπία κι άλλη μια υποταγή
Κάθε στιγμή είναι μια υπέροχη ευκαιρία
Γι' άλλη μια θεραπεία κι άλλη μια υποτροπή
Κάθε στιγμή είναι μια υπέροχη ευκαιρία

Δεν ειν' νωρίς δεν ειν' νωρίς ποτέ
Στάσου στα πόδια σου μη πέφτεις, μη νυστάζεις
Για νέες πίκρες για νέες συμφορές
Για όσα σου ανήκουνε ξεκίνα μη διστάζεις

Γι' άλλη μια θεραπεία κι άλλη μια υποτροπή
Κάθε στιγμή είναι μια υπέροχη ευκαιρία
Γι' άλλη μια ισορροπία κι άλλη μια ανατροπή
Κάθε στιγμή είναι μια υπέροχη ευκαιρία

Ξύπνησαν πάλι οι άθλιες σκουριασμένες ορδές
Λυσσασμένες θρησκείες πατρίδες οικογένειες
Σκούζουν και σφάζονται για ένα καλύτερο χθες
Μα οι σημαίες τους ανεμίζουν βρωμερές και νικημένες

Μη λες ποτέ, ποτέ μη λες ποτέ
Τ' αύριο πάντοτε θα' ναι μια άλλη μέρα
Καινούριοι θρήνοι και πιο βαθιές πληγές
Σε περιμένουνε λιγάκι παραπέρα

Γι' άλλη μια ιδεολογία κι άλλη μια διαστροφή
Κάθε στιγμή είναι μια υπέροχη ευκαιρία
Γι' άλλη μια κτηνωδία γι' άλλη μια σφαγή
Κάθε στιγμή είναι μια υπέροχη ευκαιρία

Μη σταματάς μη σταματάς ποτέ
Ο πιο αδίστακτος εχθρός μέσα σου στέκει
Μπορείς αν θες παντοτινά να κλαις
Φτάνει να ξέρεις που πονάς για να χτυπιέσαι

Merry Christmas

3 ΧΡΟΝΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΜΕΝΟΙ ΣΤΟ ΟΙΔΗΜΑ

Στις 13 Νοεμβρίου 2008 το blog μου έγινε 3χρονών και είμαι πολύ χαρούμενη γι αυτό!!! Αν και έγραψα τότε post, με τόσα σκατά που συνέβαιναν δεν ήταν κατάλληλος καιρός για party!!! Για όσους αναρωτιέστε, δουλεύω ακόμα στην εφημερίδα, από το σπίτι μου βέβαια, κάνω κυρίως συνεντεύξεις 5 μέρες την εβδομάδα, παίρνω κάτι ψίχουλα, ψάχνω σοβαρά για δουλειά και μετακόμιση, αφού μετά από ένα χρόνο σχεδόν συμβίωση με τους δικούς μου και πάλι, έχω φρικάρει. Το news&views, τελικά έγινε jump.gr και να θυμάστε πάντα ότι το καλό πράγμα αργεί να γίνει. Κι ενώ τελειώνουν τα ψωμιά μου στην αναλογική δημοσιογραφία, θα ήθελα να πω σε όσους ανησύχησαν ότι ο πατέρας μου ζει και βασιλεύει είναι μια χαρά και το post “Αλήτες” ήταν απλά μια αναδημοσίευση από άλλο blog .

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣΣΣΣΣ

Μετά από τόσα σκατά που έχουμε φάει, δικαιούμαστε να χαιρόμαστε για τα αυτονόητα ,που για μένα και τους συμφοιτητές μου δεν υπήρξαν ποτέ αυτονόητα.

Ποιο ποτήρι ρε παιδιά;

Στην ερώτηση πως βλέπεις το ποτήρι, μισογεμάτο ή μισοάδειο, εγώ πάντα αναρωτιόμουνα... - Ποιο ποτήρι ρε παιδιά;
Δεν αναρωτήθηκα από την άλλη, ούτε λεπτό, για την κατανάλωση των ληγμένων δακρυγόνων ακόμη και στη Λάρισα. Δεν αναρωτήθηκα ούτε στιγμή, γιατί; Το ήξερα καιρό τώρα, απλά δεν ήλπιζα ότι κάτι θα άλλαζε. Δεν έχει σημασία αν αυτό το κάτι είναι προς το χειρότερο ή προς το καλύτερο, αρκεί που κάτι άλλαξε έστω και για λίγο. Ναι για πολύ λίγο, γιατί όταν ο Κούγιας αρχίζει και αναρωτιέται ξανά, τότε αμέσως προσγειώνεσαι στην πραγματικότητα ότι όσες τράπεζες κι αν καούν, οι Κούγιες υπάρχουν, υπήρξαν και θα υπάρχουν. Κάποιοι λένε πως δεν υπάρχει λόγος γι αυτό το ξέσπασμα, κι όμως υπάρχουν περισσότεροι από έναν, δεν θα τους γράψω για πολλοστή φορά,(http://scholeva.blogspot.com/2007/11/blog-post_06.html)όσοι δεν καταλαβαίνουν ή κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν είναι άξιοι της μοίρας τους. Αννννν υπήρχε Όσκαρ μαλακίας ο Κούγιας θα το έπαιρνε !

Υ.Σ Το Όσκαρ δεύτερου ανδρικού ρόλου απονέμεται στον Ειδικό Φρουρό !
Η φωτό είναι του Δημήτρη δες http://stoxasths-photo.blogspot.com/


Get up, stand up: stand up for your rights!
Get up, stand up: stand up for your rights!
Get up, stand up: stand up for your rights!
Get up, stand up: don't give up the fight!
Preacherman, don't tell me,
Heaven is under the earth.I know you don't know
What life is really worth.
It's not all that glitters is gold;'Alf the story has never been told:
So now you see the light, eh!
Stand up for your rights. Come on!

Get up, stand up: stand up for your rights!
Get up, stand up: don't give up the fight!
Get up, stand up: stand up for your rights!
Get up, stand up: don't give up the fight!

Most people think,
Great God will come from the skies,
Take away everything
And make everybody feel high.
But if you know what life is worth,
You will look for yours on earth:
And now you see the light,
You stand up for your rights. Jah!
Get up, stand up! (Jah, Jah!)
Stand up for your rights! (Oh-hoo!)
Get up, stand up! (Get up, stand up!)
Don't give up the fight! (Life is your right!)
Get up, stand up! (So we can't give up the fight!)
Stand up for your rights! (Lord, Lord!)
Get up, stand up! (Keep on struggling on!)
Don't give up the fight! (Yeah!)

We sick an' tired of-a your ism-skism game -
Dyin' 'n' goin' to heaven in-a Jesus' name, Lord.
We know when we understand:
Almighty God is a living man.You can fool some people sometimes,
But you can't fool all the people all the time.
So now we see the light (What you gonna do?),
We gonna stand up for our rights! (Yeah, yeah, yeah!)

So you better:
Get up, stand up! (In the morning! Git it up!)
Stand up for your rights! (Stand up for our rights!)
Get up, stand up!
Don't give up the fight! (Don't give it up, don't give it up!)
Get up, stand up! (Get up, stand up!)
Stand up for your rights! (Get up, stand up!)
Get up, stand up! (...)
Don't give up the fight! (Get up, stand up!)
Get up, stand up! (...)
Stand up for your rights!
Get up, stand up!
Don't give up the fight!