Άνδρος,ένας προορισμός που για να είμαι ειλικρινής ούτε που είχε περάσει ποτέ από το μυαλό μου να τον επισκεφτώ,να είναι καλά τα περσινά ξενογαμήσια της Μενεγάκη με τον Ματέο και η Ελεάνα με το Στέλιο που φέτος ήταν δάσκαλοι στο δημοτικό σχολείο Κορθίου της Άνδρου!
Συνήθως στα ταξίδια μου είμαι οργανωτική και διαβασμένη για το μέρος που πρόκειται να επισκεφτώ και αν καμιά φορά δεν το έκανα,θα είχα την ασφάλεια οργανωμένων συνταξιδιωτών που θα το έκαναν εκείνοι για μένα.
Αυτή την φορά δεν είχα τίποτα,πήγαμε πιο φλου και από το φλου και πέρασα απίστευτα όμορφα και ξέγνοιαστα.Να φανταστείς είχα εκτυπώσει κάποιες πληροφορίες από το internet στη δουλειά και δεν είχα κάνει τον κόπο να τους ρίξω μια ματιά, το μόνο που είχα κοιτάξει ήταν πως θα βγούμε από την Αθηνών-Λαμίας για Ραφήνα.
Δεν θα σας πω όμως όλα αυτά τα γλυκανάλατα για τα απίστευτα ηλιοβασιλέματα,τα άσπρα σπιτάκια,τις χρυσές αμμουδιές,τις απομονωμένες και μαγευτικές παραλίες,τα ωραία φαγητά,τα απίστευτα μουσεία και τα άπειρα μονοπάτια προς εξερεύνηση.Τώρα αν την έχετε δει και Κακλαμανάκης νομίζω ότι η Άνδρος είναι το καταλληλότερο μέρος για διακοπές!
Ναι η Άνδρος είναι ένα πανέμορφο νησί,μεγάλο θα έλεγα περίπου 300 και βάλε χιλιόμετρα,γι αυτό και θα σε συμβούλευα να πάρεις όχημα μαζί σου,αν και οι δρόμοι που θα συναντήσεις είναι μόνο για γαϊδούρια!
Ίσως να γράψω κάποιο άλλο πόστ με ταξιδιωτικές οδηγίες και ποιες παραλίες είναι οι καλύτερες για να επισκεφτείς,τώρα θέλω να σου πω τον πόνο μου για όλα όσα δεν μου άρεσαν στο νησί!
Δεν μου άρεσε που έβαζαν κάπαρη πάντα στην χωριάτικη,εντάξει μπορεί να παράγουν κάπαρη αλλά δεν χρειάζεται να μας φλομώσουν,δεν μου άρεσε που στις οργανωμένες παραλίες περίμενες μια ώρα για να έρθουν να σου πάρουν παραγγελία(χωρίς να έχει κόσμο), δεν μου άρεσαν καθόλου τα «Φρουτάλια» που έφαγα στο Νημποριό(εντάξει εδώ μπορεί να φταίω κι εγώ και η μπόρα που είχε πιάσει εκείνη την ώρα,γιατί παρήγγειλα να φάω το παραδοσιακό τους πιάτο σε μια παρακμιακή ταβέρνα)αηδία απερίγραπτη που δεν θυμίζει σε τίποτα νησιώτικη συνταγή. Ομελέτα με πατάτες,χωριάτικο λουκάνικο κι όλα αυτά τηγανισμένα σε λίπος χοιρινού!
Αυτό όμως που πραγματικά με εξόργισε και μου θύμισε Πελοπόννησο ήταν άλλο.Είχα την αίσθηση ότι δεν βρίσκομαι σε ένα τουριστικό μέρος,αλλά στο παραθεριστικό μέρος των Ανδριωτών –μέτοικων Αθηνών,που έρχονται στο χωριό τους και θέλουν μόνο να ξεκουραστούνε,δεν γουστάρουν τουρισμό,πως το λένε!
Ε μόνο αυτό μπορώ να φανταστώ,όταν στις τρις το μεσημέρι σε όλη τη χώρα υπήρχε μόνο μια ταβέρνα για να φας ανοιχτή,όλες οι άλλες κλείνανε το μεσημέρι και ανοίγανε το απόγευμα, ενώ εννιά η ώρα το πρωί ήταν ανοιχτά,γιατί είναι λογικό εννιά το πρωί να πας να φας σουβλάκι!
Όσο για συγκοινωνία;Ανύπαρκτη,ευτυχώς είχαμε δικό μας όχημα,από το Κόρθι που μέναμε και για Χώρα και για το Γαύριο που είναι το λιμάνι είχε μόνο 2 δρομολόγια την ημέρα με το τελευταίο να είναι 2:30 το μεσημέρι!Όσο για κόσμο,η αλήθεια είναι ότι δεν είχε,ήταν τίγκα στους ελληνοαμερικάνους,Ανδριώτες μέτοικους Αμερικής δηλαδή!
Αν εξαιρέσεις όλα αυτά,οι παραλίες ήταν απερίγραπτες,όπως αυτή της «Γριάς το πήδημα» ή αυτή της Χρυσής άμμου ή η παραλία στο Συνετί και τα Πίσω γιάλια. Η νυχτερινή ζωή στο Μπατσί, στη Χώρα, στο Κόρθι και αλλού ήταν ικανοποιητική,οι τιμές λογικές και φθηνές σε πολλές περιπτώσεις,οι ρυθμοί ήταν απίστευτα ράθυμοι,το μαγαζί «Νοσταλγία» στην Πλατεία της Χώρας το ερωτεύτηκα,το παγωτό επίσης που έφαγα στο ζαχαροπλαστείο της πλατείας απερίγραπτα γευστικό.
Μου άρεσε η γενικότερη αρχιτεκτονική της Χώρας,οι εκκλησίες και τα μουσεία της,μου άρεσαν τα όμορφα μονοπάτια που γύμνασαν την γάμπα μου,ανηφόρα-κατηφόρα μέχρι να φτάσουμε στις μαγευτικές παραλίες.
Σας συνιστώ ένα σκαφάκι,που δεν είχαμε εμείς,γιατί έχω την αίσθηση πως οι καλύτερες παραλίες είναι αυτές που δεν είδαμε γιατί ήταν προσβάσιμες μόνο με πλωτά μέσα,μόνο που κι αυτά ήταν ανύπαρκτα,πως ασπούμε στην Σαντορίνη πληρώνεις καραβάκι και σε πάει,εεεε στην Άνδρο δεν υπάρχει.
Εντάξει μπορεί να νοικιάζανε και ιστιοπλοϊκά ή βαρκούλες και δεν ξέρω κι εγώ τι, μερικοί λέγανε ότι δεν χρειαζότανε καν να έχεις δίπλωμα για ιστιοπλοϊκό και στο δίνανε,αλλά δεν μας λες και θαλασσόλυκους και έτσι κάτσαμε στα αυγά μας!
Αυτά λοιπόν για την πανέμορφη Άνδρο που είναι δίπλα από την Αθήνα (δυο ώρες από Ραφήνα και με super fast μιάμιση) και δίπλα από την Τήνο και τη Μύκονο που μπορείς άνετα να πεταχτείς, πρώτα για όργια στη Μύκονο και μετά για συγχώρεση στην Τήνο) και με αρκετά φθηνά ακτοπλοϊκά εισιτήρια σε σύγκριση με άλλους προορισμούς και με σχετικά φθηνή διαμονή.
Να πας στην Άνδρο,αν σου αρέσει η επικίνδυνη οδήγηση,αν είσαι ή θες να γίνεις Κακλαμανάκης,αν είσαι κουλτουριάρης,αν έχεις δίπλωμα για ιστιοπλοϊκό,αν είσαι περιπατητής και σου αρέσει να ανακαλύπτεις μονοπάτια,αν θες να φας σουβλάκι στις εννιά το πρωί!
