Let Me Go

Καλώς ήρθες Οκτώβρη

Τζαμάρισμα

Λάρισα -Θερινή Ακαδημία Roots and Routes
Underground Δ.Ω.Λ !

Ένας ακόμα που φοβήθηκε να πάει πάει παρακάτω

Δεν θέλω να ’μαι ένας ακόμα κρυμμένος θησαυρός

ένας ακόμα που φοβήθηκε να σηκωθεί απ’ τον πάτο

ούτε με νοιάζει αν θα με πνίξει η φυλακή σου.

Δεν θέλω να ’μαι ένας ακόμα παγωμένος ποταμός

Ένας ακόμα που φοβήθηκε να πάει πάει παρακάτω

ούτε με νοιάζει αν με πικράνει το φιλί σου.

Θέλω να είμαι η μουσική που ξαγρυπνάει μαζί σου

σαν ασταμάτητη βροχή να πέφτω στην ψυχή σου

να γίνω αέρας και να ’ρθω να κλαίω στην αυλή σου

σαν σκύλος σαν θεός σαν εραστής σου.

Γιατί δεν έρχεσαι ποτέ όταν σε θέλω

Στίχοι: Αλκίνοος Ιωαννίδης

Γιατί δεν έρχεσαι ποτέ όταν σε θέλω

τραγούδι άγνωστο κι αγέννητη σιωπή

Πίσω απ'τα μάτια, πίσω απ' της ζωής το βέλο

κρύβεσαι σαν βροχή που στέγνωσε, το ξέρω

νεροποντή που περιμένω μια ζωή

Γιατί δεν έρχεσαι

Μια καταιγίδα θέλω να 'ρθει να ουρλιάξει

όσα δεν είπαμε από φόβο ή ντροπή

στα σωθικά μας και στα μάτια μας να ψάξει

κάθε μας λέξη μυστική να την πετάξει

μέχρι τον ήλιο ν' ανεβεί και να τον κάψει

Γιατί δεν έρχεσαι

Γιατί δεν έρχεσαι ποτέ

Γιατί δεν έρχεσαι ποτέ όταν σε θέλω

Γιατί δεν έρχεσαι ποτέ όταν νυχτώνει

όταν κρατιέμαι σαν χερούλι απ' το ποτό

απ' το ποτό της φαντασίας μου που με λιώνει

κάθε γουλιά του καίει σαν πάγος και σα χιόνι

κι ανατινάζει του μυαλου μου το βυθό

Γιατί δεν έρχεσαι

Μια καταιγίδα θέλω να 'ρθει να μας πνίξει

σ' ένα τραγούδι που δεν έγραψε κανείς

Ο,τι δεν γίναμε ποτέ να μην το δείξει

Να 'ναι γιορτή, την αγκαλιά της να ανοίξει

στην ανημπόρια της χαμένης μας ζωής

Γιατί δεν έρχεσαι

Γιατί δεν έρχεσαι ποτέ

Γιατί δεν έρχεσαι ποτέ όταν σε θέλω

Απ' της ψυχής μου το ιερό

ως της ζωής μου το μπουρδέλο

χτίσε μια γέφυρα να πάω και να 'ρθω

Γιατί δεν έρχεσαι ποτέ, ποτέ όταν σε θέλω

κλείσε τα μάτια μου και έλα να σε δω

Γιατί δεν έρχεσαι

Γιατί δεν έρχεσαι ποτέ

Γιατί δεν έρχεσαι ποτέ όταν σε θέλω

Bienvenue dans ma réalité

Πάμε μια βόλτα στο φεγγάρι

Πριν πενήντα χρόνια κάποιος εικοσιεφτάχρονος γιος ξυλουργού, πατούσε στο φεγγάρι! Ευτυχώς το έκανε τότε γιατί στο σήμερα μάλλον θα έψαχνε για δανεικά.Μια ευχή κάνω,οι άνθρωποι να ονειρεύονται όπως τότε.Να αρχίζεις να φοβάσαι όταν βλέπεις τους γύρω σου να μην ονειρεύονται, να μην παθιάζονται, να μην δημιουργούν.Δυστυχώς νομίζω ότι οι άνθρωποι σήμερα ονειρεύονται λιγότερο από πότε αν το κάνουν και καθόλου.

Όσο για μένα, τριαντάρα παρά τέταρτο και εικοσάρα συν μια εξάρα,όπως το δει κανείς,σκέφτομαι πως του χρόνου, στα εικοσιεφτά μου, μάλλον δεν θα έχω πάει ταξίδι στο φεγγάρι . Πώς να προλάβω; Θα έρθει η συντέλεια του κόσμου λένε! 

http://survive2012.com/ 

Άχ αυτό το ημερολόγιο των Μάγια τι μας έκανε ;

Δεν αγχώνομαι η γενιά του 1983 θα μας σώσει! Έλενα συγγνώμη αλλά αν περιμένω από όσους ογδοντατριάρηδες ξέρω να σώσουν τον πλανήτη, ένα σου λέω: ΕΙΜΑΣΤΕ ΧΑΜΕΝΟΙ ΑΠΟ ΧΕΡΙ!

Έχω πολλά ταξίδια να κάνω ακόμα, πολλά χαμόγελα να φωτογραφίσω , πολλά βιβλία να διαβάσω και πολλά να γράψω. Αν δεν αξιωθώ να γράψω πολλά, ας γράψω ένα, αρκεί να είναι αριστούργημα !! Πότε θα προλάβω να τα κάνω όλα αυτά σε ένα χρόνο;

Τι είναι συντέλεια τελικά; Μήπως δεν ζούμε μικρές τέτοιες κάθε μέρα ; Βγες λίγο έξω από τη γη, κοίταξε την και πες μου. Βγες λίγο έξω από τον εαυτό σου, κοίταξε τον και πες μου.  

Μη φοβάσαι από αστερόσκονη είμαστε φτιαγμένοι,ενωμένοι με το σύμπαν, καταδικασμένοι μαζί του. 

Θέατρο ΟΥΗΛ, απέξω μια χαρά έτοιμο είναι! 

Πέρασε η ώρα , πρέπει να ετοιμαστώ, για να απολαύσω λίγη δημιουργία στο «Θέατρο του Μύλου» στο «ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΘΕΑΤΡΟΥ ΝΕΩΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΩΝ-2011» και τι θα δω ; «Η πέτρα της υπομονής». Πριν από αυτό θα πάω μια βόλτα και στη νέα ισόγεια αίθουσα  (800 τετρ. μέτρα) του Θεάτρου Ο.Υ.Η.Λ, άντε κι αυτό το θέατρο το 2012 λένε θα ολοκληρωθεί.Τυχαίο;

Προς το παρόν εγκαινιάζουν, μια-μια αίθουσα, μέχρι και το φουαγιέ θα εγκαινιάσουν το Μάιο!  

Σήμερα...

Δεν έχω πολλά να σας πω σήμερα.

Έχω πολλά να περιμένω από σήμερα

Καλή εβδομάδα σε όλους



Υ.Σ Σήμερα όλη τη μέρα ακούω :

WHAT'S ON YOUR MIND?

You were at my door
I heard you knocking but I didn't care at all
I had been in all night just staring at the wall
I didn't really want to see you anymore


Coming from the road
You took your coat off and you threw it on the floor
You said "I can't believe you wanna hurt me so"
I said "I'm not supposed to be like this, you know"
Well, I just had to let you go


(Chorus)
What's on your mind?
When you're lost in time
What's on your mind?
Tell me why
Why does it have to be this way?


You were in that dream that I was dreaming
I was dreaming in a dream
Your nylon dress and I was floating back downstream
I wanted love to come and swallow everything


Everything gets real
Sooner or later, doesn't matter how you feel
You slammed that door shut on the night of glass and steel
I cannot blame you for believing what you believe
Well, I just had to let you go


(Chorus)


Why do you always stay
Miles away
And two steps behind
Where the past is still living
Beautiful and forgiven
Do you not see
That you live in a dream
Hey




Υ.Σ 2 http://www.24grammata.com/

24γράμματα

ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

Τι σημαίνουν οι λέξεις: “σπάω πλάκα”, αστείο, κορόιδο, κ.ά

Αφιέρωμα : “το γέλιο στην Τέχνη και τη Ζωή μας”

20 άρθρα, στις 2 πρώτες σελίδες γεμάτες γέλιο. Το μοναδικό παυσίλυπο στην εποχή του Δ.Ν.Τ.

γράφει ο Γιώργος Δαμιανός

Για τη σημασία του γέλιου στη ζωή μας, είναι αρκετό να θυμηθείτε ότι η λέξη γελώ (< Ι.Ε. *gele > λάμπω) είναι ομόρριζη με τη λ. γαλήνη.24grammata.com

Η λέξη αστείο παράγεται από το άστυ και προσδιόριζε, ήδη, από την εποχή του Αριστοφάνη το λεπτό και εκλεπτυσμένου χιούμορ του αστού. Με παρόμοια σημασία και η λέξη χωρατό < η εύθυμη ιστορία των κατοίκων της χώρας, πόλης. Το γέλιο δε συνδέεται μόνο με την ευθυμία (θυμός: εσωτερικός κόσμος) αλλά και με το σαρκασμό (< κυριολ. σημασία: “το σχίσιμο της σάρκας”) καθώς και με την κοροϊδία (< κορόιδο < κουρόγιδο < κουρεμένο γίδι), για να δηλώνει οτιδήποτε γίνεται περίγελως).

Σπάω πλάκα: Οι πρώτοι δίσκοι φωνογράφου, ονομάζονταν “πλάκες”, ήταν από βακελίτη. Τα νυχτερινά κέντρα διέθεταν φωνόγραφο για τα γλέντια των θαμώνων και μεγάλες ποσότητες πλακών, γιατί ο βακελίτης δεν είχε μεγάλη διάρκεια ζωής και φθειρόταν μέσα σε λίγες μέρες. Την κατάληξη των φθαρμένων πλακών, μάλλον, την υποπτευτήκατε: οι γλεντζέδες τις έσπαζαν, όπως αργότερα θα σπάνε τα πιάτα, και έτσι έμεινε η φράση “σπάω πλάκα”. Περισσότερα στο 24grammata.com

Η αγάπη ορμάει μπροστά

Χρόνια τώρα με φονάζει από μακριά
Κι ούτε ξέρω πως αντέχω και δε βρίζω
Να τη βλέπω ν' αρμενίζει στ' ανοιχτά
Κι εγώ έτσι στα ρηχά να πλατσουρίζω

Χρόνια τώρα με φωνάζει από μακριά
Και με βλέπει σκεπτικό και κουρασμένο
Και μου λέει έλα δοκίμασε άλλη μια
Εσένα ονειρεύομαι κι εσένα περιμένω

Κι ακόμα μια φορά
Πως θα τη φτάσω ελπίζω
Η αγάπη ορμάει μπροστά
Κι εγώ πίσω τρικλίζω
Πέφτω κι αυτή γελά
Μα εγώ πονάω και βρίζω
Και πάω να σηκωθώ ξανά

Κι ακόμα μια φορά
Λέω θα της τραγουδήσω
Τραγούδια τρυφερά
Κι αρχίζω να γρυλίζω
Φαλτσάρω και γελά
Και σταματώ και βρίζω
Και πάω να της το πω ξανά

Κι όταν καμιά φορά
Στέκει και την αγγίζω
Μου λέει είμαι φωτιά
Μα μοναχά δροσίζω
Κι άμα καώ γελά
Μα εγώ πονάω και βρίζω
Και πάω να γιατρευτώ ξανά

Καρναβάλι

Είναι Κυριακή πρωί  κι έχουν όλα ειπωθεί. Κυριακή της αποκριάς  κι έχουν όλα γραφεί, εφευρεθεί , πεθάνει . Τα άτιμα, έχουν προλάβει ήδη καμιά δεκαριά φορές να ξανά πεθάνουν και να αναστηθούνε και πάλι. Έχω αρχίσει έναν άνισο αγώνα. Θα καταφέρω σε μια ζωή να διαβάσω όλα όσα έχουν γραφτεί; Μπα, δε προλαβαίνω.Θα βγω έξω.Να γράψω; Δε μπορώ. Εγώ τώρα πρέπει να ζήσω  έστω κι από αυτή την αποχαυνωτική θέση που διάλεξα να κάτσω κι αν δεν ζήσω, πρέπει τουλάχιστον να παρακολουθήσω.Δε θέλω να γράψω. Δε μπορώ. Το μολύβι  μου έχει μουγκαθεί, το πληκτρολόγιο βογκάει . Άναρθρες κραυγές, λερώνουν τα doc  μου . Θα πάω στον Τύρναβο να κάψω τον καρνάβαλο,θα μου βάλω μπουρλότο.Έχω κάτι εισιτήρια στην τσέπη ακυρωμένα, από αυτά που ακριβαίνουν κάθε μέρα, θα τα βάλω για προσάναμμα και την πλαστικοποιημένη κάρτα ανεργίας, κι αυτή θα τη βάλω. Άχρηστη μου είναι .Θα ανάψω κι ένα από τα κομμένα, θα κάνω κυκλάκια, κι αν ζω μέχρι την Καθαρή Δευτέρα , θα σε ξεματιάσω με λαγάνα και ταραμοσαλάτα. Έλα μην κλαις , γι αυτό υπάρχουν τα όνειρα, τα ταξίδια και τα σχέδια, για να αναβάλλονται .  Τι είναι μια αναβολή μπροστά σε μια ακυρωμένη ζωή; Όσο για τα χιόνια, μη σε τρομάζουν. Αυτόν τον χειμώνα τα έχω φάει με το κουτάλι. Εμείς θα πνιγόμαστε σε ένα υδρομασάζ που το βάφτισαν τζακούζι .Θα το παίζω μάγκας , όπως μ' έμαθες εσύ.Καλημέρα καρναβάλι. Καλώς ήρθες και πάλι. Ελπίζω φέτος να μην ξεχάσεις να φύγεις. Σήμερα θα σε κάψουμε .

άνοιξε γιατί δεν αντέχω

Quizas, Quizas, Quizas

Quizas, Quizas, Quizas – Nat King Cole – Ελληνικοι στιχοι

Πάντα οταν σε ρωτάω
τι, πότε, πως και που
εσύ πάντα μου λες
ίσως, ίσως, ίσως

Και έτσι περνάνε οι μέρες
και εγώ, απελπισμένος
και εσύ, μου απαντάς
ίσως, ίσως, ίσως

Σπαταλάς τον χρόνο
σκεφτόμενη, σκεφτόμενη
αυτό που θέλεις περισσότερο
Ως πότε? Ως πότε?

Και έτσι περνάνε οι μέρες
και εγώ, απελπισμένος
και εσύ, μου απαντάς
ίσως, ίσως, ίσως

Και έτσι περνάνε οι μέρες
και εγώ, απελπισμένος
και εσύ, μου απαντάς
ίσως, ίσως, ίσως

Σπαταλάς τον χρόνο
σκεφτόμενη, σκεφτόμενη
αυτό που θέλεις περισσότερο
Ως πότε? Ως πότε?

Και έτσι περνάνε οι μέρες
και εγώ, απελπισμένος
και εσύ, μου απαντάς
ίσως, ίσως, ίσως

Δεν χωράς πουθενά

50 Ways to Leave Your Lover

Είμαι τόσο μα τόσοοοοο χαρούμενη,σε καλό να μου βγει!Αύριο κατά τις πέντε το πρωί θα πάρω το δρόμο για τη Φλώρινα,μακάρι όλα να πάνε καλά αν και είναι η πρώτη φορά που αισθάνομαι τόσο σίγουρη για τον εαυτό μου!Πάω να δώσω εξετάσεις αύριο;Θα πρέπει να περάσω και από συνέντευξη;Προς το παρόν αισθάνομαι σαν να πάω εκδρομή για να συναντήσω φίλους!Μακάρι όλα να πάνε καλά…Φλώρινα σου έρχομαι …

Υ.Σ Όσο για το τραγουδάκι που παίζει το ακούω συνέχεια τις τελευταίες μέρες και δεν θέλω με τίποτα να χωρίσω απλά μ’αρέσει σαν τραγούδι :P

Αφιερωμένο στον Δ

Οι πιο πολλοί δεν θα θυμάστε αυτά που τότε είχα πει
και με αναγκάζετε ξανά να σας χαλάσω τη γιορτή
το βόλεμά σας και την ατέλειωτη χαρά
κι ό,τι είχα αφήσει απ' την προηγούμενη φορά.
Τα ίδια μάτια με την τόση αδιαφορία
καλά στημένη και η αλώβητη ιστορία
βλέπεις τώρα είναι μπανάλ η ωμή ολιγαρχία
κυβερνάει η γκλαμουριά και η σινιέ αληταρχία.
Η ευκολία τα λεφτά πανίσχυρο το τέρας
μα για τα αδέρφια μου δε φτάνει ο αέρας
τους μοιάζει η φτώχεια φυλακή και ζητούν την ευκαιρία
να ξεφύγουν από αυτή την τιμωρία.
Και πάν' εκεί, φυτώριο, καλό, εντατικό,
σε ένα κολέγιο που λες ιδιωτικό
λαμπρό το μέλλον γιάπης με φράγκα
κι αν την χωθείς και σε στοά σε κάνουν μάγκα.
Τη λέν παιδεία, τι κοροϊδία
λαπαδιασμένα τα όνειρά τους τι αηδία
αυτά τα αδέρφια χάνονται εδώ στο δυο χιλιάδες
και φταίτε εσείς ρε πατεράδες και μανάδες.

Για τα αδέρφια που χαθήκανε νωρίς
δεν φτάνει μόνο της λύπης το τραγούδι
τα λάθη σας να ξέρεις πως δεν σβήνουνε
μοναχά με ένα δάκρυ ή ένα λουλούδι.
Γι' αυτά αδέρφια που χαθήκανε νωρίς
κοιτάω τον ουρανό και σιγοτραγουδάω
και αφού νοιώθω την καρδιά μου να πονάει
δεν ξεχνάω και εκδίκηση ζητάω.

Αλλού γιορτάζουνε αλλιώς γι' αυτό και εγώ στάνταρ τρελός
σκάω ακάλεστος και έχει ο Θεός.
Παιχνίδια εδώ πολιτικά κι ας έχει έδρανα αδειανά
είν' η πορεία σταθερή στο πουθενά.
Γιουροκουρέλια από εδώ το μισοφέγγαρο από εκεί
και πάνω απ' όλα η μαμά Αμερική
νοιώθω καλά που είμαι απ' την χώρα σου Σωκράτη
κι ας έχω τσίμπλα στο ένα μάτι.
Μα δε βαριέσαι πόσα αδέρφια να χαθούνε
οι υπόλοιποι ίσως να μπορούνε να πηδιούνται απ' το PC τους
και να αλλάζουν τη ζωή τους
με κοκτέλα χημικών, παραγωγή τους.
Με λίγο clubbing πρασινοκόκκινα μαλλιά
πίσω κουφάλες θα μας βάλουν τα γυαλιά
αυτοί τα πάνε πιο καλά στους αριθμούς
θα μας κερδίσουν στους μαρμάρινους σταυρούς.

Κι είναι τα αδέρφια μου πιστοί σαν καταναλωτές
φανατικοί των show τηλεθεατές
άλλοι ντιλέρια μπορεί και δικηγόροι
το ίδιο μου κάνει κι ας αλλάζουνε οι χώροι.
Άλλοι μπράβοι και μες την νύχτα καθώς πρέπει
αφού η φτώχεια η πουτάνα το επιτρέπει
άλλοι φορέσανε στολή για εκείνους ντρέπομαι πολύ
άλλοι τελειώσαν όποια να 'τανε σχολή.
Άλλοι γιατροί και επιχειρηματίες
άλλοι στον τόκο τα λεφτά και εγκληματίες
μα δεν τ' αντέχω ρε παιδιά εγώ σας έζησα αλλιώς
γι' αυτό σας λέω ότι δεν είμαι τυχερός.
Έμεινα εδώ να τραγουδάω και σας ρωτάω
τελικά από ποιους εκδίκηση ζητάω
από εκείνους που ξέρουμε ότι φταίνε
ή από εκείνους που τριγύρω πάλι κλαίνε.

Tha'thela na'cha (A casa d'Irene)

yes I do

skeleton dance

Κάτι από τα παλιά!

Σε θάβω και κλαίω,
κουρασμένη φωτιά,
το ξέρω πως φταίω,
που δεν υπάρχεις πια.

Μα τώρα μπορώ να σωπαίνω,
μπορώ να γελάω,
μπορώ να πετάω,
με δυο σπασμένα φτερά.

Μπορώ να πετάω,
με δυο διαλυμένα φτερά,
να σ' αγαπάω,
κι ας μην υπάρχεις πια.

Μπορώ να σ' ακούω,
μπορώ να σε βλέπω,
μπορώ να σ' αγγίζω,
κι ας μην υπάρχεις πια.

Σαν πέφτει η νύχτα όλα γλυκαίνουν στην ψυχή μου,
γίνονται οι φόβοι μου χαρούμενα σκιάχτρα,
στήνουν χορό μεσ' στο θεόρατο κελλί μου,
μου τραγουδάει μια ξεκούρδιστη μπάντα...

Ό,τι σκοτώνεις είναι δικό σου για πάντα,
ό,τι σκοτώνεις είναι δικό σου για πάντα...

Σε θάβω και κλαίω,
ξοδεμένη φωτιά,
το ξέρω πως φταίω,
που δεν υπάρχεις πια.

Μα τώρα μπορώ να θυμάμαι,
μπορώ να ξεχνάω,
μπορώ να πετάω,
με δυο σπασμένα φτερά.

Μπορώ να πετάω,
με δυο διαλυμένα φτερά,
να σ' αγαπάω,
κι ας μην υπάρχεις πια.

Μπορώ να σε φτάνω,
μπορώ να σε χάνω,
μπορώ να σ' αγγίζω,
κι ας μην υπάρχεις πια.

Σαν πέφτει η νύχτα όλα γλυκαίνουν στην ψυχή μου,
γίνονται οι φόβοι μου χαρούμενα σκιάχτρα,
στήνουν χορό μεσ' στο θεόρατο κελλί μου,
μου τραγουδάει μια ξεκούρδιστη μπάντα...

Ό,τι σκοτώνεις είναι δικό σου για πάντα,
ό,τι σκοτώνεις είναι δικό σου για πάντα...

Τροχόσπιτο