Εκπαιδευμένοι στο οίδημα

Έπρεπε να φτάσω στα τριάντα πέντε για να φάω μια γερή σφαλιάρα συνειδητοποίησης. Έπρεπε να εκπληρώσω όλες τις κοινωνικές επιταγές για να απαλλαγώ από το βάρος τους ή μήπως να φορτωθώ περισσότερο; Σαν να μου'ρθε επιφώτιση, σαν τόσα χρόνια να κοιμόμουνα τον ύπνο του δικαίου, σαν να έχασα το φως μου και να το ξαναβρήκα κι όλα αυτά τα κλισέ. Όμως πραγματικά απορώ  πως δεν τα έβλεπα όλα αυτά ενώ ήταν ακριβώς μπροστά μου. Τελικά καμιά φορά τα γυαλιά της εμπειρίας ξεδιαλύνουν τα πάντα μόνο που έρχονται κάπως αργά σαν την πρεσβυωπία ένα πράγμα. Οι πιέσεις των κοινωνικών επιταγών δεν είναι ότι ήταν βαριές στην περίπτωση μου, ίσα ίσα αν το καλοσκεφτώ είχα άπειρες βάσεις και ευκαιρίες για να τις σκαπουλάρω ολοκληρωτικά κι αυτό το κάνει ακόμα πιο μαζοχιστικό. Έτσι ουσιαστικά οι πιέσεις που δέχτηκα ήταν ακριβώς όπως και σε όλους τους άλλους απλά εγώ τις πήρα στα σοβαρά και σαν άτομο του καθήκοντος βάρεσα προσοχή. Βεβαία λες και ήξερα τι έκανα; Όλα με βρήκαν εκεί στο μεταίχμιο των τρ...

Διαλέγοντας την κουρτίνα τρία στο μεγάλο παζάρι της ζωής, δε μου βγήκε ο μίστερ Ζόνγκ αλλά η γονεϊκότητα. Το κυρίαρχο συναίσθημα όταν η κουρτίνα άνοιξε, ήταν αυτό του "τα έχω εντελώς χαμένα" και ένας ανεξερεύνητος, ελικοειδής δρόμος είχε ανοιχτεί μπροστά μου. Ακόμα μαθαίνω πως να'μαι μάνα και πιστέψτε με είναι ότι πιο δύσκολο έχω υπάρξει ποτέ, παρόλα αυτά κάτι μου λέει ότι στην επόμενη στροφή με περιμένει απέραντη γαματοσύνη ή τουλάχιστον έτσι μου τάζω για να την βγάλω καθαρή. Τα άγρυπνα βράδια δίπλα στον μικρό, διαβάζοντας θεωρίες για δημόσιες πολιτικές, ονειρεύομαι πως ξαναφορώ τις πρασινοκίτρινες τζαμαϊκανικές μου γόβες και μεταμορφώνομαι πάλι σε Minnie Mouse, με το κατακόκκινο φόρεμα κι εκείνο το κοκκινόασπρο πουά φιόγκο πάνω στα ποντικίσια αυτιά μου.  Όχι, δεν τις φόρεσα μόνο σε εκείνο το μασκέ πάρτυ και ήρθε ο καιρός να τις φορέσω και πάλι και πάλι και πάλι, γιατί που ξέρεις η ζωή έχει πολύ πλούσια φαντασία... 

  Mother Blame: Η ντροπή της ψυχολογίας που κατηγορεί τη μάνα για όλα. "Η μητρότητα είναι δύσκολη. Μία από τις δυσκολότερες «δουλειές» στον κόσμο. Δεν είχα, απολύ τως, καμία ιδέα για το πόσο δύσκολη είναι μέχρι που έγινα μάνα. Τότε ανακάλυψα ότι δεν υπάρχουν οδηγίες χρήσης. Υπάρχει μόνο αυτό το φρικτό πράγμα που ονομάζεται Mother Blame. Επιπλέον, η κουλτούρα μας δεν μας παρέχει και μεγάλη υποστήριξη. Μας παρέχει, ωστόσο, πολλά κραγιόν και κρέμες κτλ. Μακάρι να υπήρχε ένα επάγγελμα που να μπορούσε να μας βοηθήσει ... αλλά για μισό λεπτό! Υπάρχει η ψυχολογία! Όντας η ίδια ψυχολόγος, στράφηκα προς τον κλάδο μου για να βρω υποστήριξη. Το μόνο που διαπίστωσα, όμως, ήταν ότι οι ψυχολόγοι, όχι μόνο δεν είμαστε χρήσιμοι, αλλά, μερικές φορές, είμαστε εντελώς απαράδεκτοι. Οι επαγγελματίες ψυχικής υγείας έχουν κατηγορήσει τις μητέρες για τα πάντα. Από τη δημιουργία σχιζοφρένειας κι αυτισμού, μέχρι το ότι δεν προστατεύουν τα παιδιά τους ή τα προστατεύουν πάρα πολύ. Κατηγορούμε, συχνά, τις μητ...

Μάνα 

Λοιπόν θα γράψω γιατί οι ψευδαισθήσεις είναι βολικές αλλά πρέπει κάποια στιγμή να διαλύονται. Μιλούσα με τον πατέρα μου στο τηλέφωνο μπλα μπλα μπλα, κάτι ανούσιο λέγαμε και μου αναφέρει πάνω στην κουβέντα για μια κόρη κάποιου που είναι ανύπαντρη, την καλύτερη δουλειά του λέω έκανε, εμ τώρα το κατάλαβες μου λέει, μα δε μου άνοιξες τα μάτια του λέω. Έτσι κάνουν οι παντρεμένοι μου λέει, λένε τάχα μου στους ανύπαντρους πως είναι καλά! Μείνετε ανύπαντροι, μείνετε ασφαλείς!Μείνετε άτεκνοι, μείνετε υγιείς!  Εντάξει δεν έχω κάτι με τον γάμο, εμένα απλά μου βγήκε, πόσο μάλλον αν είναι και με το σωστό άτομο αλλά εδώ που τα λέμε εξακολουθώ να πιστεύω πως για κάποιους η μοναχικότητα είναι καλύτερη επιλογή .Η συνθήκη παντρεμένος με παιδιά, δεν έχει καμία σχέση με το παντρεμένος χωρίς παιδιά, όπως και δεν έχει καμία σχέση με το γκομενάκι μου και με το σκυλάκι μου.  Όντας παντρεμένη με παιδιά ξέρω πια με σιγουριά ότι διάλεξα τον καταλληλότερο άνθρωπο , εγώ δεν ξέρω αν ήμουν για τ...