Τετάρτη, Μαρτίου 29, 2006

Προσοχή δαγκώνει !


Δεν πάει άλλο ! Είπαμε να κάνω το μαλάκα όπως έμαθα να τον κάνω πάντα , δύσκολα αλλάζει ο άνθρωπος , αλλά ως εδώ ήτανε ! Εγώ μέχρι χθες νόμιζα ότι τα πάω καλά με τη σχολή μου κι ότι θα τελειώνω στα κανονικά μου, έλα μου ντε όμως που δεν τα πάω καλά με την γραμματεία ! Υστέρα από όσα έγιναν, μου έκοψε και ζήτησα αναλυτική όπου ανακάλυψα ότι μάθημα του πρώτου εξαμήνου που έχω περάσει εδώ και κάτι χρόνια δεν είχε καταχωρηθεί και πάω να τρελαθώ! Πάλι καλά που το πήρα χαμπάρι τώρα , φαντάζεσαι να πήγαινα να πάρω πτυχίο και να μου λέγανε όχι κοπέλα μου εδώ δεν έχεις περάσει μάθημα από το πρώτο εξάμηνο! Βγάλτε τους άσχετους από την γραμματεία ρεεεεε!Αν μείνουνε αυτές οι μαλακισμένες δεν πρόκειται να τελειώσω ποτέ , η απλά από εδώ και πέρα πρέπει να κάνω εγώ τη δουλεία τους ! Δηλαδή μετά από κάθε εξεταστική να πάω να ελέγχω αν τα όρνια δεν ξέχασαν να μου περάσουν τα μαθήματα ! Ε Λ Ε Ο Σ !Ευτυχώς που δεν είχαν πεταχτεί τα γραπτά , και να ψάχνουμε σε υπόγεια κι εγώ να είμαι έτοιμη να πέσω πάνω στις ηλίθιες και να τις αρχίσω στις κλοτσιές, να τις φάω ζωντανές και άλλα τέτοια ωραία μου περνούσαν από το μυαλό! Μου έχουν φάει την ψυχή, αλλά και πάλι έκανα το μαλάκα , δεν αντέχω άλλο ρεεεεεεεεε! Εξαιτίας τους τον τελευταίο καιρό έχω χάσει την ηρεμία μου κι εκεί που έλεγα πως σήμερα τελείωσα με αυτές, τσούπ , να πάλι πρόβλημα ! Δε γίνεται ρε κορίτσια να μου βάλετε και κανένα βαθμό κατά λάθος σε μαθήματα που χρωστάω ; Μισό να πάω να στρίψω ένα τσιγάρο γιατί συνχήστικα πάλι, τα νεύρα μου είναι σαν τις Πανοπούλου στο ρόλο που έπαιζε στο Ρετιρέ ! Επανήλθα, αυτά που λέτε και για να γιορτάσουμε την έκλειψη σήμερα , μετά από τον ατελείωτο φραπέ στο Escape, μαζευτήκαμε μετά καμιά δεκαριά άτομα στο σπίτι της γειτόνισσας που παρεμπιπτόντως είναι η κοπέλα που κάνουμε μαζί την εκπομπή στο ράδιο , και κλασσικά μαγειρέψαμε !Οι γυναίκες στην κουζίνα και οι άντρες να κάθονται και να διατάζουνε ευτυχώς εγώ την γλύτωσα και ήμουνα με την ανδροπαρέα ! Αυτό που λένε μάθε τέχνη κι ας την! Ο Θάνος μαζί με τον Θράσο είχανε φέρει δυο κιθάρες γιατί ο Θανασάκης ήξερε ότι παίζω κιθάρα και τόσα χρόνια τώρα κυνηγάει να παίξουμε μαζί και δεν είχε κάτσει , έτσι αρχίσαμε ένα ατελείωτο γρατσούνισμα , οπότε αφού είχα αναλάβει το ψυχαγωγικό κομμάτι του τραπεζίου γλύτωσα την κουζίνα ! Κάναμε φυσικά ένα διάλλειμα για να φάμε τον άμπακο και συνεχίσαμε ακάθεκτοι μετά το πρόγραμμα μας ! Δεν μπορώ να πω ήταν αρκετά ωραία σήμερα ! Ξενέρωσα βέβαια όταν εμείς με τον Θανάση δημιουργούσαμε και οι άλλες είχανε ανοίξει τηλεόραση για να μην χάσουνε «Τη βέρα στο δεξί» αλλά διαλύσαμε τη σύναξη όταν ήρθαν οι σύντροφοί και οι συντρόφισσες της Ζωής για να συζητήσουν για το κόμμα και πως θα πάει η ΠΚΣ στις εκλογές ! Εγώ την έκανα με ελαφρά πηδηματάκια! Κατάφερα να συμμαζέψω το μυαλό μου να διαβάσω και να φέρω λίγο το σπίτι μου πάλι στα ίσια του ! Δηλώνω κουρασμένη , εκνευρισμένη , ερωτευμένη μα δεν παρατάω τα όπλα ! Εξάλλου όπως μου είπε και σήμερα ο Τeo, που βρεθήκαμε στην ηλιόλουστη και γεμάτη κόσμο πλατεία Σάκη Καράγιωργα « Που χάθηκες ρε Jamaica , όσες μέρες είχα άδεια δεν σε είδα , έμαθα αγαπάς μου λέει γι’ αυτό σε χάσαμε και αύριο φεύγω για Κύπρο και δεν θα προλάβουμε να τα πούμε ! Πάντα αγαπούσα ρε Teo του είπα, και βάζοντας τα γέλια μου λέει ααααα κι εσύ σαν τον Πάριο πάντα ερωτευμένη ! Δεν παρέλειψε πάντως να μου πει που να πάω στο Μιλάνο και να μου ευχηθεί να με βλέπει πάντα έτσι ! Κάπου εδώ θα κλείσω και το σημερινό μου παραλήρημα , πάω για να χαθώ μέσα στην μπανιέρα μου και μετά χαλάρωση γιατί και αύριο ποιος ξέρει τι μου ξημερώνει ! Ας φάω και κανένα σπιτικό γλυκάκι της μαμάς Λίτσας για να πάνε τα φαρμάκια κάτω ! Και για να μην ξεχνιόμαστε , φιλιά στις γλάστρες χαιρετισμούς στο πιάνο!

Τρίτη, Μαρτίου 28, 2006

Σαν φλιπεράκι γελαστό ξετρελαμένο σου δίνω ακόμα μία μπίλια για να παίξεις


Σαν δυο φωτάκια βραδινού αεροπλάνου
τα δυο σου μάτια και χαράζουν τον αέρα
η αγκαλιά σου ειναι η σκάλα του Μιλάνου
κι εγώ αποψε έχω επίσημη πρεμιέρα
Πάρε με πάρε με μέσα σου να κρυφτώ
σαν να μην έζησα πριν απ'το βράδυ αυτό
Θέλω να δω το πρόσωπο σου ανθισμένο
να με φιλάς όλη τη νύχτα όσο αντέξεις
σαν φλιπεράκι γελαστό ξετρελαμένο
σου δίνω ακόμα μία μπίλια για να παίξεις
Πάρε με πάρε με μέσα σου να κρυφτώ
σαν να μην έζησα πριν απ'το βράδυ αυτό
Κι ύστερα ξάπλωσε κοντά μου και κοιμήσου
εγώ θα πιάσω μια γωνίτσα στο κρεβάτι
όχι πως έχω το κλειδι του παραδείσου
μα σ' αγαπώ κι αυτό νομίζω είναι κάτι
Πάρε με πάρε με μέσα σου να κρυφτώ
σαν να μην έζησα πριν απ'το βράδυ αυτό

Κυριακή, Μαρτίου 26, 2006

Το περσινό μου παλτό !


Βυθιζόμουνα στην πίσω θέση του λεωφορείου , ακούγοντας το Lovesong από τους Cure στο iPod, έχοντας τελειώσει μόλις το μυθιστόρημα του Δημήτρη Φύσσα «Πλατεία Λένιν Πρώην Συντάγματος» τα βλέφαρα μου έκλειναν κι έτσι παραδόθηκα στον ύπνο άνευ όρων …
Τα χιλιόμετρα πολλά , μα μετά από τις τόσες φορές η διαδρομή πλέον γνωστή , κάποιος με ξυπνάει κοντά στη Λαμία το κινητό κλειστό από το πρωί λόγω χαμηλής μπαταρίας ,χρόνια είχα να νιώσω αυτή την αίσθηση ελευθερίας , κανείς δεν μπορεί να με βρει ! Κι έφτασα πάλι στο μέρος , που λες μόνο εδώ νιώθω σαν το σπίτι μου γιατί πολύ απλά εδώ είναι το σπίτι μου! Ξαναβρήκα τον ύπνο μου την ηρεμία μου, κοιμόμουνα και ξυπνούσα στα πεντακάθαρα και μυρωδάτα σεντόνια , με αυτή τη γλυκιά μυρωδιά που λες εδώ μυρίζει μανούλα, Ariel , πάντως σίγουρα καθαριότητα! Πρωινά ξυπνήματα χωρίς έγνοιες στο κεφάλι σου, ξυπνάς και σε πλημμυρίζουν μυρωδιές , από την κουζίνα έρχονται οι καλύτερες από γλυκά που ετοιμάζει η εορτάζουσα μητέρα- μανούλα- μαμά ! Αναπολώ τις στιγμές που έζησα σε αυτό το σπίτι που πλέον περιορίζονται μόνο σε λίγα εικοσιτετράωρα , άντε και στις γιορτές! Δεν παραπονιέμαι όμως μέσα σε λίγες μέρες κατάφερα και πάλι να φτιάξω μικρές υπέροχες στιγμές ! Γιατί είναι πραγματικά υπέροχο να περιμένεις στο σταθμό ένα τρένο που σου φέρνει τον αγαπημένο σου , ακόμα κι αν αυτό το τρένο έρχεται από το Βόλο !Γιατί είναι πραγματικά μια στιγμούλα που στην αγκαλιά σου κρατάς τα πάντα ακόμα κι αν κανείς δε το ξέρει , πίνοντας καφέ στα Starbucks της ταχυδρομείου , μην το γελάς αυτές είναι ανεπανάληπτες στιγμές ποιος ξέρει πότε θα τα ξαναζήσουμε αυτά! Στην ερώτηση της φίλης Αικατερίνης αν ήπιαμε τον καφέ μας στις Μουσικές Διαδρομές,(είναι συνθηματικό) ξέρει αυτή, της απάντησα, όχι , αλλά που να’ ξερε! Με ενισχυμένο το εθνικό μας φρόνημα καθώς υψωνότανε γαλανόλευκές στους δρόμους κι όλοι περίμεναν να αρχίσει η παρέλαση , εγώ περνούσα τις τελευταίες μου στιγμές στη βασίλισσα του κάμπου ! Ο μπακαλιάρος επιβαλλότανε όπως επίσης και ο απογευματινός καφές στην τρίγωνη στον Ερμή , μαζί με τον Νίκο από το Μαρούσι ο οποίος μου μιλούσε συνεχώς για τους μελλοντικούς του στόχους , αλλά επειδή κι εμένα οι πολλοί στόχοι με έφαγαν τον συμβούλευα να χαλαρώσει ! Για πρώτη φορά στη ζωή μου ένιωσα κάπως σαν το Σάκη Γούβα ! Όταν σηκωθήκαμε για να φύγουμε από το μαγαζί η σερβιτόρα με πλησιάζει λέγοντας μου « Κοπελιά με συγχωρείς πάρα πολύ, ωραίο το παλτό σου μπορώ να το αγγίξω λίγο;» Βεβαίως λέω εγώ έχοντας μείνει παγωτό ενώ εκείνη αγγίζει το ύφασμα στο πέτο ! « Μου αρέσει πάρα πολύ μπορείς να μου πεις από πού το πήρες;» Από το Chaton της λέω στην Κύπρου μόνο που το είχα πάρει πέρυσι τέτοιο καιρό ! «Πέρυσι ;» Παθαίνει φρίκη η γκόμενα ! Το είχα δει φέτος και στο BSB της λέω απλά άλλο ύφασμα! Με κοιτάει με χαρά στα μάτια με ρωτάει να της πω που είναι και αφού της είπα και έφυγα επιτέλους , είμαι σίγουρη ότι θα άφηνε και την δουλεία της για να πάει να το πάρει! Αρκετά κομπλιμέντα άκουσα μαζεμένα αυτά τα λίγα εικοσιτετράωρα εδώ πάνω, δεν ξέρω αν έφταιγε το φτιαγμένο μαλλί , τα καινούργια συνολάκια που αγόρασα , ο καλός ύπνος και το καλό φαΐ που έχω εδώ, αλλά εκείνο που σκέφτομαι έντονα είναι η αυριανή επιστροφή ! Γιατί και πάλι θα βυθιστώ στη πίσω θέση του λεωφορείου , σίγουρα και πάλι θα βρω κάτι για να διαβάσω, ας ελπίσουμε ότι δεν θα ξαναζήσω το δράμα που είχα περάσει μετά την 28 Οκτωβρίου που ήμασταν αποκλεισμένοι στη Ναύπακτο για κανένα τρίωρο !Κι όταν με το καλό φτάσω , θα είναι αυτό που λένε να ένα μέρος που ποτέ δεν θα νιώσω σαν το σπίτι μου , κι όταν θα μπω στο σπίτι θα επικρατεί ένα χάος και τα προβλήματα φυσικά δεν θα έχουν λυθεί μα θα είναι εκεί και θα με περιμένουν ακριβώς στο ίδιο σημείο που τα άφησα !Οι μόνες μυρωδιές που θα υπάρχουν στο σπίτι θα είναι της τσιγαρίλας με χιλιάδες τασάκια διασκορπισμένα στο σπίτι τίγκα στα αποτσίγαρα και στις στάχτες και των άπλυτων πιάτων στην κουζίνα !Χιλιάδες χαρτιά, βιβλία και εφημερίδες θα βρίσκονται στο πάτωμα στο μπάνιο στο γραφείο , πάνω στο κρεβάτι , παντού χαρτιά χαρτιά και λέξεις! Τις βαλίτσες θα τις παρατήσω όπου βρω , μπορεί και ποτέ να μην βγάλω όλα τα πράγματα από μέσα αφού σε 20 μέρες περίπου θα τις ξαναγεμίσω και θα αναχωρήσω για Ιταλία ! Το μοναδικό που θα κάνω πριν πέσω για ύπνο θα είναι να ετοιμάσω τα τραγουδάκια που θα πάρω μαζί μου για την εκπομπή τη Δευτέρα το βράδυ γιατί άμα περιμένω από το σταθμό στο τέλος θα βρεθώ να παίζω την «πίπα της Ειρήνης» του Εμιρλή! Βέβαια, τώρα που είπα για τον ύπνο, πάντοτε στην Ολυμπιακή γη είμαστε συνεχώς τσακωμένοι με τον κύριο , αλλά ελπίζω αυτή τη φορά να είναι καλός μαζί μου, γιατί οι αϋπνίες του Πύργου μου έχουν τσακίσει το νευρικό μου σύστημα !
Γίνεται να πεις κάτι στο πι και φι με το νι και με το σίγμα ;

Υ.Σ Θα πληρώσω όσο όσο να μου κάνεις μια μελανιά ! Μας πήρανε χαμπάρι!

Τετάρτη, Μαρτίου 22, 2006

Κλεάνθη , δεν ξέρουν αυτοί, πιάσε ένα ουισκάκι

Όχι δεν είμαι εκείνη η φιγούρα ανθρώπου , που κλαίει τη μοίρα του από το πρωί μέχρι το βράδυ, δεν νομίζω ότι είμαι το πιο ευαίσθητο πλάσμα στον κόσμο και ότι όλοι οι άλλοι γύρω μου δεν με καταλαβαίνουνε και είναι γουρούνια , όχι δεν είμαι αυτή . Κι αν καμιά φορά γέρνω δεν είναι γιατί θέλω να μιμηθώ σέξι πόζες κοριτσιών στην Ελασσόνα , αλλά μου έρχονται συνεχόμενα χτυπήματα κάτω από τη μέση , χτυπήματα που δεν τα αντέχω , μα που κανένα δεν κατάφερε να με ισοπεδώσει! Σήμερα το πρωί η γκαντεμιά μου χτύπησε από νωρίς την πόρτα , μερικοί άνθρωποι απλώς είναι γεννημένοι να ζουν με αυτό να μαθαίνουνε με την γκαντεμιά τους κι εγώ είμαι ένας από αυτούς , δεν βγαίνω αυθαίρετα σε αυτό το συμπέρασμα . Τι να σας πρωτοπώ να ξεκινήσω από τα ταξίδια και τα μεταφορικά μέσα , καθυστερήσεις , ατυχήματα , χαλασμένες μηχανές σίγουρα κάπου εκεί μέσα θα ήμουνα κι εγώ! Πόσες πιθανότητες έχει να γκαστρωθεί ένα αεροπλάνο με καθυστέρηση; Καμία ; Όχι αν είναι να ταξιδέψω εγώ . Πολλοί προσπάθησαν να με κάνουν να παίξω τυχερά παιχνίδια να δοκιμάσω κι εγώ την τύχη μου βρε αδερφέ , αλλά τελικά ήταν πιο μάταιο από το να ενθαρρύνεις ένα μυρμήγκι να πετάξει ..
Βαράτε ρε, βαράτε κι όσο αντέξω … Αυτό που λέγαμε πιο πάνω ο άνθρωπος γκαντέμης το έχει πάρει χαμπάρι , ξέρει τουλάχιστον τι του γίνεται , ξέρει τι του ξημερώνει και καταστρώνει σχέδια καθημερινά για να μπορέσει όσο πιο ανώδυνα να κλείσει τα τραύματα .. Βάζω προσώρας
μπεταντίν και περιμένω το επόμενο χτύπημα ! Μια καινούργια πίκρα είναι μια καινούργια πίκρα , δεν ξέρω πως καταφέρνω να παραμένω ψύχραιμη, αλλά τα κλάματα τον πεθαμένο δεν τον φέρνουνε πίσω, και για να συνεχίσω στο ίδιο μοτίβο , είναι συνηθισμένα τα βουνά από τα χιόνια , χρυσάφι θα πιάνω σκατά θα γίνεται, οπότε λέω κι εγώ όπως ο στωικός Ζήνων «Κλεάνθη , δεν ξέρουν αυτοί, πιάσε ένα ουισκάκι».
Έχει ο Θεός αλλά σε μένα δεν δίνει .Δυστυχώς ή ευτυχώς τα προσωπικά μου προβλήματα , δεν με άφησαν να πολύ ασχοληθώ με τα προβλήματα του έθνους, το ξέρω απαράδεχτη , αλλά με το τελευταίο που θα μπορούσα να ασχοληθώ αυτή την περίοδο είναι με το κουτσομπολιό της χώρας και με το τραγούδι που θα μας εκπροσωπήσει στη Eurovision! Γι’ αυτό ετοιμάζω ταξίδι μοναχά για πάρτη μου , αν και μέχρι στιγμής ταλαντευόμουνα στο να φύγω ή να μη φύγω μιας και οι υποχρεώσεις πολλές, τα λεφτά λίγα, θα πάω κι ας μου βγει και σε κακό !

Τρίτη, Μαρτίου 21, 2006

Σουζάνα η πουτάνα η ζωή!

Διαβάζοντας το ζώδιο μου στη ζωοπανήγυρη του Γιώργου Μπάκα στο περιοδικό SOUL που είναι το πρώην COOL για την ιστορία, έχω κάτσει μπροστά στο pc , ρουφάω κλασικά τον φραπέ μου και ακούω για πολλοστή φορά την χθεσινή εκπομπή , που αν κι έγινε με την ψυχή στο στόμα ,μέσα του ότι να’ ναι , πιστεύω ότι το αποτέλεσμα ήταν τουλάχιστον αξιοπρεπές !Θέλω να ευχαριστήσω όλους όσους μετά το «παρά πέντε» ακούσανε τη Rock Αποπλάνηση , όπως και να το κάνουμε έχουμε καλή πάσα, τη Δήμητρα και τη συνονόματη που ήτανε εκεί σε ώρες ανάγκης ! Μιχάλη ευχαριστώ για τα μηνύματα που έστελνες στο 4321, οι άλλοι τα έπαιξαν σου λέει κοίτα να δεις πόσοι τις ακούνε, που να ήξεραν ότι ήσουν εσύ με τα τελείως ανορθόγραφα μηνύματα και ασύντακτα γι’ αυτό και δεν διαβάσαμε κανένα στον αέρα γιατί δεν βγάζαμε νόημα! Ακόμα να ευχαριστώ και όσους δεν μας άκουσαν, δεν πειράζει μακάρι να μας ακούσουνε στα καλύτερα μας !

Λέων (23 Ιουλίου -22 Αυγούστου )
Ο Μάρτης θα σταθεί αφορμή να συνειδητοποιήσεις ότι μια καινούρια δημαρχία δεν φέρνει την άνοιξη.
Όντας παιδί ενός διαπλεκότερου θεού και νόστιμη μπουκίτσα εκ του μπον φιλέ του έθνους, αποζητάς κι εσύ μια φτηνοδίκαιη αποκατάσταση .
Ει δυνατόν να κάνεις οικογένεια και παιδία με τη σπέκουλα . Ματαίως γαρ , ματαίως Λόταρ . Συνέχισε στο ίδιο μοτίβο και «Live your paramyth in Greece».

Χθες τα ξημερώματα μου ευχήθηκαν και με έναν mac και να είστε σίγουροί ότι το πρώτο πράγμα που θα κάνω όταν βρω λεφτά θα είναι αυτή η αγορά ζωής !!! Σε μισή ώρα έχω μάθημα αλλά εγώ σταθερά γράφω το ρολόι και συνεχίζω ακάθεκτη ,εξάλλου θα φύγω στις δυο και καλές εννιά θα με ξαναδεί το σπίτι μου που είναι βομβαρδισμένο και ειδικά η κουζίνα μετά την επίσκεψη του el_greco που μου μαγείρευε κάτι αφροδισιακές συνταγές , να’ ναι καλά αυτός ο Καλογεράκης και οι συνταγές του! Αν και ξέρω ότι αυτή η συνταγή πρέπει να πάει μόνο από άντρα σε άντρα γιατί απλούστατα οι «γκόμενες» θα τους την μάθεις και θα την μαγειρεύουν στον επόμενο λένε , εγώ νιώθω τυχερή που γνωρίζω το μυστικό ;) Αν απουσιάζω από το blog και δεν δίνω το παρόν τόσο συχνά όσο θα ήθελα είναι γιατί δυστυχώς τρέχω σαν την τρελαμένη καθημερινά ! Κάπου εδώ κλείνω με το τραγούδι που έκλεισε η χθεσινή πρώτη εκπομπή και το αφιερώνω εδώ σε όλους, και σε αυτούς που μας άκουσαν και σε αυτούς που δεν μας άκουσαν !


Η ζωή έχει μια πόρτα, μια πόρτα πονηρή
μ' ένα κόκκινο φωτάκι και πληρώνεις για να μπεις
Έχει και υπογραφή σε ταμπέλα πλαστική
Σουζάνα, Σουζάνα, Σουζάνα η πουτάνα η ζωή
Σεξ, φαΐ, σκατά και ύπνος, εργασία και χαρά
μια ζωή να περιμένεις να γαμήσεις στην ουρά
με φαντάρους και φρικιά
Την κάνω να φύγω δειλά
Δεν έχεις να πας πουθενά
Κουφάλα χαλάς τη σειρά
Sir please, I don't want to make love
You have to go inside
μου ρίχνουν κιλίμια χαλιά
Σουζάνα, Σουζάνα, Σουζάνα η πουτάνα η ζωή
Όλα είναι ένα ψέμα μια ανάσα μια πνοή
σα λουλούδι κάποιο χέρι θα μας κόψει μιαν αυγή
μόλις είναι να μπεις, λίγο πριν την επαφή
Σουζάνα, Σουζάνα, Σουζάνα η πουτάνα η ζωή
Πιο μπροστά και από τη Στάη! Μόνο που εμείς απλά παίξαμε Πανούση , η Στάη τον είχε εκεί !

Πέμπτη, Μαρτίου 16, 2006

Είμαστε στον αέρα όπως παλιά

Δεν έχω αυτοκίνητο καρδιά μου, άρα δεν οδηγώ, άρα δεν σε σκέφτομαι. Εξάλλου το μόνο που μπορώ να κάνω μετά από μια τόσο τσιτωμένη μέρα είναι να βγάλω τα φρύδια μου , να ανάψω ένα Marlboro με τον κιτς αναπτήρα μου με τα στρασάκια , να βάλω πούδρα στη μάπα μου και να πάω να πνιγώ ! Την οκνηρία της Τετάρτης διαδέχτηκε το σημερινό τρελό πανηγύρι που τα είχε όλα μέσα ! Από επισκέψεις στην γραμματεία για να μου ρίξουν όλη την ευθύνη για δικές τους μαλακίες και αυτή τη στιγμή να κινδυνεύω να χάσω δυο μαθήματα που είχα περάσει με 9 και 5 αντίστοιχα και να βρίσκομαι σε αναμονή καθώς με στείλανε και στον προϊστάμενο. Το θέμα μου θα συζητηθεί μου είπανε και αύριο θα πρέπει να ξαναδώσω το παρών , χωρίς φυσικά αυτό να σημαίνει ότι θα έχει παρθεί και η οριστική απόφαση . Ξέρω ότι έχω δίκαιο αλλά δεν ξέρω που να το βρω αφου η κύρια υπεύθυνη της όλης ιστορίας κυρία Γιώτα , καταλαβαίνοντας ότι μιλάμε για ένα σκανδαλάκι προσπαθεί με κάθε τρόπο να φτιάξει την κατάσταση και φυσικά να μου κάνει τη χάρη όπως μου δήλωσε να κουκουλώσει την υπόθεση και εγώ να πάρω τα μαθήματα (τα οποία τα έχω περάσει κανονικά το είπαμε)αλλά θα μου κάνει χάρη!
Δεν ξέρω βέβαια το κατά πόσο νόμιμο είναι να είναι και γραμματέας αλλά και καθηγήτρια στη σχολή , μόνο φραπέδες στο κυλικείο που δεν κάνει, το μόνο που ξέρει να κάνει καλά είναι να βάζει φωτογραφίες της με μαγιό στην οθόνη να τις κοιτάζει και να αναρωτιέται αν υπάρχει πιο όμορφη από αυτήν ! Πλησιάζουνε και εκλογές κι όλα τα κοράκια πέσανε πάνω μου , να μην αφήσω το θέμα να περάσει έτσι γιατί βλέπουνε στο πρόσωπο μου τον μελλοντικό ψηφοφόρο τους αφού αν καταφέρουν να μου λύσουνε το πρόβλημα φυσικά και θα τους ψηφίσω, μόνο που δεν ξέρουνε ότι όλοι τους θα πάρουνε τα φρύδια μου αφού δεν έχω σκοπό καν να πάω να ψηφίσω! Το όλο μπέρδεμα ξεκινάει από μια διορθωτική που είχα κάνει στο προηγούμενο εξάμηνο μιλάμε για Οκτώβριο 2005, μονό που από ότι κατάλαβα αυτή δεν ήταν διορθωτική αλλά μπερδευτική , καθώς η εν λόγω κυρία μου είπε ότι θα ταχτοποιηθεί το πρόβλημα μου , που από ότι φαίνεται μου δημιούργησε πολύ μεγαλύτερο και αντί να αλλάξει τα μαθήματα που της είπα δυστυχώς δήλωσε δυο μαθήματα αλλά, τα οποία τα είχα περάσει κι όλας ειδικά το ένα ήδη από το δεύτερο εξάμηνο! Η μέρα κύλισε ηλιόλουστα με ανακοινώσεις πως αυξήθηκαν τα εισιτήρια στα λεωφορεία κάτι φυσικά που το γνώριζα , μου υπενθύμισε ότι η λιτότητα στη ζωή μου πρέπει να συνεχιστεί , κλείνοντας ένα ολοκληρωμένο οχτάωρο στη σχολή κι αυτό όχι γιατί φημίζομαι για τη συνέπεια μου ως φοιτήτρια , αλλά τρία τρίωρα εργαστήρια υποχρεωτικά το ένα μετά το άλλο δεν ξέρω κατά πόσο μπορεί κάποιος να τα αποφύγει ! Βέβαια σκέφτομαι ότι τζάμπα κάθομαι αφού μπορεί κάλλιστα στο τέλος να τα περάσω αλλά από την γραμματεία να μου πούνε ότι δεν μου τα αναγνωρίζουνε, ου μπλέξεις με γραφειοκρατία ! Πως άλλωστε να μην σε αποτελειώσει το τελευταίο τρίωρο , παρακολουθώντας το εργαστήριο της Ραδιοτηλεοπτικής παραγωγής , που εντάξει το δέχομαι να μαθαίνεις πως λειτουργεί η κονσόλα του σκηνοθέτη , περί εξωτερικών λήψεων , και άλλα τόσα περί, άντε μέχρι και για το μακιγιάζ και την υπέρτατη σημασία της πούδρας στην τηλεόραση , όλα τα άλλα μπορούμε να τα παραλείψουμε , γιατί από ότι κατάλαβα δεν έχει καμία απολύτως σημασία στην τηλεόραση το τι θα λες παρά μονάχα να φοράς πάντα πούδρα ! Άντε και για την ομάδα που δημιουργήθηκε και θα ανέβει στην Αθήνα για να πάρει συνέντευξή από τον Μητσικώστα και από άλλους που δεν θυμάμαι αυτή τη στιγμή για την τηλεοπτική εκπομπή που θα παράγουμε και που θα έχει ως θέμα της το «Γέλιο στη ζωή μας» Χ Αυστηρά ακατάλληλη για ξενέρωτους (μεταξύ μας αυτοί που θα την παράγουμε είμαστε ήδη αρκετά ξενέρωτοι)
Όλα αυτά ανεκτά και με το ζόρι . Αλλά όταν η άλλη αρχίζει το παραλήρημα της , για το αρκετά σκαμμένο πρόσωπο της Γαρμπή , που παρόλα αυτά με το ειδικό μακιγιάζ δεν φαίνεται στην T.V, αλλά που άμα την δεις από κοντά θα καταλάβεις , και για τον Ρέμο που μόλις τον συνάντησε για πρώτη φορά αναρωτιότανε πως θα κάνει καριέρα με τέτοια μάπα (δεν ήξερε βέβαια πως ίσως το παιδί είχε αλλά κρυφά χαρίσματα ) πως λοιπόν να αντέξω , όταν μάλιστα , ζητούσε το σεβασμό και την προσοχή μου για τις χρήσιμες γνώσεις που μου παρείχε ;
Κάνω μια παύση , ανάβω κι άλλο τσιγάρο αν και βέβαια πρέπει να έχω ήδη καπνίσει αρκετά από τότε που άρχισα να καταγράφω στο word αυτό το παραλήρημα μου , πίνω μια γουλιά από τον ξεχασμένο πρωινό μου καφέ στο γραφείο που έχει κρυώσει κι αν το ράδιο ήτανε κλειστό τώρα για μέρες δεν θα πρέπει να είναι από την Δευτέρα και μετά ! Το μόνο ευχάριστο γεγονός σήμερα που άκουσα είναι ότι την Δευτέρα 20/03 από τις έντεκα το βράδυ και για μια ώρα , μετά από τις τόσες αναβολές, καθυστερήσεις , αρρώστιες , εμπόδια και τα σχετικά ξεκινάει επιτέλους η Rock Αποπλάνηση στην ΟΡΤ στους 92,3 κι αν η εμβέλεια της είναι μικρή και για τους περισσότερους φίλους μου που βρίσκονται μακριά , εντός και εκτός Ελλάδας φαντάζει αδύνατο να την ακούσουνε , σας παραπέμπω στην ηλεκτρονική διεύθυνση του σταθμού www.ort.gr όπου μπορείτε να απολαύσετε όπου κι αν είστε την ραδιοφωνική μας πρεμιέρα! Κι αν κάποτε θέλουμε να γίνουμε «μούρες» στο ραδιοτηλεοπτικό μας Βιλαμπάχο πρέπει να τις τρίψουμε πολύ ακόμα , μόνο που εγώ πάντα θα βρίσκομαι στη Βιλαρίμπα που ακόμα τρίβουν!
Κάπου εδώ έφτασε η ώρα να ρίξω την αυλαία , να γυρίσω στην μαθησιακή και ραδιοφωνική μου φασίνα , να συμμαζέψω τα ασυμμάζευτα που λέει και ο αοιδός Σφακιανάκης , καθώς αύριο περιμένω επισκέψεις . Να ετοιμάσω την απολογία μου για αύριο το πρωί και να βρω την κατάλληλη ενδυμασία για να ακούσω την ετυμηγορία!



Κυριακή, Μαρτίου 12, 2006

«ΜΑΝΑ ΣΤΕΙΛΕ ΛΕΦΤΑ»


Παραφράζοντας την φράση του ψευδού cartoon tweety, I think I saw a pussycat: I think I saw a camera!!! Τώρα τελευταία νιώθω μια ανατριχίλα να διαπερνάει την σπονδυλική μου στήλη και νιώθω να με παρακολουθούν…και παρόλο που έχω Cosmote αυτό δεν μου δίνει την αίσθηση ασφάλειας. (λέμε τώρα κι εγώ Vodafone έχω χρόνια τώρα ;))
Αλλά ας αφήσουμε αυτά τα περί ασφάλειας, ποτέ δεν υπήρχε πραγματικά στη ζωή μου, γι’ αυτό και δεν με φοβίζει η απουσία της ! Τι είχαμε, τι χάσαμε ένα πράγμα ! Ένας επίμονος και ενοχλητικός βήχας με τυραννάει μέρες τώρα , αλλά όπως δεν μπόρεσα να κόψω τον βήχα σε πολλούς , ούτε αυτόν μπόρεσα να τον κόψω κι έτσι τον υπομένω όπως πολλούς ακόμα στη ζωή μου!
Για χάρη του Γιώργου ο οποίος αρκετά ευγενικά μου επισήμανε ότι ο τρόπος γραφής μου του φαίνεται βαρύγδουπος και καλύτερα να κόψω τα πολλά φύκια και τις μεταξωτές κορδέλες , θα προσπαθήσω να γράψω όσο πιο απλά μπορώ και είμαι σίγουρη ότι θα τα καταφέρω γιατί το έχω δει πολλές φορές , όταν δεν έχω τίποτα να πω λέω τα περισσότερο και τα καλύτερα…
Δεν ξέρω αν είναι παράλογο να βλέπεις μια παρέα που αποτελείτε από Μυκονιάτες –Κολωνακιώτες –Δαπίτες και τα σχετικά , (τους ξέφυγε ο Κηφισιώτης) να ανοίγουν αβέρτα μπουκάλια black label και όχι blue , αλλά για να είμαι ειλικρινής κανένα πρόβλημα με τα παραπάνω παιδιά, ευτυχώς ή δυστυχώς έχω φάει στη μάπα τέτοιο κόσμο όχι και λίγες φορές ! Αλλά όταν εγώ βρίσκομαι σε στενές μέρες πρέπει να ομολογήσω , με προκαλούνε όπως και να το κάνουμε , εδώ ούτε καν red label δεν παίζει! Αλλά ας κάνω μια παρένθεση εδώ και να στείλω χαιρετίσματα ναι-ναι όχι στη μαμά μου με το κλασσικό «ΜΑΝΑ ΣΤΕΙΛΕ ΛΕΦΤΑ» αλήθεια ντρέπομαι και να το κάνω, αλλά σε όσους άρχισαν να με διαβάζουν τώρα τελευταία ! Στη Χλόη στην Καλαμαριά , στον Χρύσανθο στην Ιταλία με την παραγγελιά , αν θέλει να μου κάνει δώρο στα γενέθλια μου , θέλω το πορτρέτο μου και όχι δονητή , ευχαριστώ ! Επίσης “con amore, affetto, e Proderm” να στείλω μια τεράστια αγκαλίτσα στον αδερφούλη μου που επίσης κι αυτός από την Ιταλία με φροντίζει και να του πω ένα μεγάλο ευχαριστώ για τα DVD, το γράμμα του και φυσικά το iPod που μου έστειλε ! Αυτό που ανακάλυψα κάνοντας βόλτες το iPod μου, είναι ότι το iPod μοιάζει σαν ένα πολύ χαριτωμένο σκυλάκι, και είναι ένας καλός τρόπος να πιάσεις γκόμενο/γκόμενα αναλόγως την περίπτωση ! Και να σου να με πλησιάζουν και να μου λένε αχ…..τι ωραίο , μικρούλη και χαριτωμένο , να το χαϊδέψουμε λίγο; Αλλά έτσι κι αλλιώς αυτό σε μένα δεν πιάνει , γιατί είτε iPod πάρω είτε σκύλο , το έργο το έχουμε ξαναδεί… Στο τέλος θα τον τρέχω τον καημένο για κατούρημα στα 300χιλιόμετρα και βάλε , κρίμα το ζωντανό , τουλάχιστον το iPod θα χρησιμέψει στο να μην ακούω το γλοιώδες πέσιμο κάποιου γέρο-ξεμωραμένου όπως στο τελευταίο ταξίδι μου στην Αθήνα ! Ούτε το iPod μας σώνει , γιατί έχω κάνει μότο της ζωής μου το μακριά κι αγαπημένοι !Θα μπορούσα ανετότατα να συνεχίσω, είπαμε όταν δεν έχω να πω κάτι συγκεκριμένο βγαίνω εκτός ορίων και ζωγραφίζω(το δικαιούμαι σήμερα να ψωνιστώ , σας παρακαλώ. Τόσα άκουσα αυτή τη μέρα !) Αλλά επειδή πήγε εφτά και αρκετά κάτι, πάω για ύπνο , στέλνω τα περαστικά μου στο Thomako και εύχομαι να γιάνει γρήγορα το ποδαράκι του biou (και αυτά τα πέντε επί πέντε κομμένα!)
Δεν έχω ανάγκη εγώ από ασφάλεια και μ _ λ _ κ _ ε _, όπου κι αν πάω με παρακολουθεί ο Bob ;)

The first time I told my story, I felt only pain. “How could this have happened to me?” I asked.  The second time I told my story, I felt on...