Εκπαιδευμένοι στο οίδημα

Πάει και με το φόρεμα μου :p Τελικά ο Ιούνης δεν τελείωσε στη Φλώρινα! Τι μέρα κι αυτή; Πόσα χιλιόμετρα σε ένα εικοσιτετράωρο πια να αντέξω; Εδώ που τα λέμε έχω κάνει πολλά περισσότερα από τα σημερινά μέσα σε 24 ώρες :) Ας ξεκινήσω από τα ευχάριστα και θα συνεχίσω μόνο με αυτά, γιατί μόνο τέτοια έχω για σήμερα Καταρχάς και το βασικότεροοοοο  ΈΓΡΑΨΑ ΑΑΑΑ ΑΑΑΑΑΑΑ ΑΑΑΑΑΑΑ ΑΑΑ ΑΑΑΑΑΑΑ ΑΑΑ ΑΑΑΑΑΑΑ Α α α α α! !! !! Άααααρα διακοπές... Χμμμμ έχω και μια διπλωματική το ξέχασα... Επίσης εκδόθηκααααα κοίτα να δεις το λέω και χαίρομαι, χεχεχε Κυκλοφορώ σε χρώμα καρπουζί και για περισσότερες λεπτομέρειες Λεξηtanil ISSN 1792-1066 Εκδόσεις Πανεπιστημίου Μακεδονίας   Εντάξει όταν εκδίδεσαι μόνος/η ξέρουμε τι είσαι όταν το κάνεις με παρέα;

Και κάπως έτσι θα τελειώσει ο Ιούνης, εδώ στη Φλώρινα με το δροσερό αεράκι  και το  μισάνοιχτο  παράθυρο, που αλλού στο γνώριμο δωμάτιο 210.

Με λυπήθηκε μέχρι και ο ίδιος ο Θεός.... Διαβάζοντας "ΘΕΩΡΙΑ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ" στη Λάρισα με υποφερτή ζέστη και φραπέ (μισοτελειωμένο) :))) Ελπίζω η Φλώρινα να με περιμένει δροσερή όπως πάντα και μετά τέλοςςςς και το μεταπτυχιακό, πάμε για άλλα καλύτερα :))

Είναι που ακόμα επιμένω να παίρνω το αστικό και να με κάνουν οι γύρο μου γύρω στα δεκαοχτώ . Είναι που διασχίζω όλη την πόλη, τις εργατικές και το ποτάμι  και στο βάθος το βουνό, για να έρθω σπίτι σου. Το περίεργο είναι πως ξέρω ότι δεν θα σε βρω αλλά η συνήθεια με φέρνει έξω από τα δυο σου ανοιχτά παράθυρα. Φωνάζω το όνομα σου και η απάντηση σιωπή και η καρέκλα στο γραφείο άδεια και στο πάρκινγκ σου το κόκκινο αμάξι να παίρνει απουσία. Κάνω μια βόλτα στη γειτονιά, κάνω αναπάντητες σε κινητό απενεργοποιημένο.  Ξαναγυρίζω στη στάση περιμένοντας το εφτά.  Χτυπάω εισιτήριο ξανά. Κάθομαι στην ίδια θέση. Οι περισσότεροι μιλούν για μόρια, βάσεις και σχολές,αν και ο παππούς με το μπαστούνι απέναντι μου δε φαίνεται να πολυνιάζεται γι αυτά. Ένιωθα αφόρητη πλήξη όλη την ημέρα παρέα με τα βιβλία μου, με τον Σοσούρ και με τον Ντεριντά και οι βόλτες με το αστικό έδιωξαν για λίγο τούτη την  πλήξη του παράδοξα δροσερού λ αρισαϊκού απογεύματος . Στη γειτον...

στη sophie_jamaica για το Artncity  Ακόμα να διαβάσετε τη συνέντευξη που μου έδωσαν οι Locomondo για το Artncity??? Τι όχιιιιι;;; Άντε προλαβαίνετε να την διαβάσετε στα γρήγορα και να φύγετε για Μύλο 1927 :)    Διαβάστε τη συνέντευξη  εδώ

Το παρακάτω άρθρο γράφτηκε για το ArtnCity Ζαλισμένη ακόμη από τo ταξίδι άλλα ήθελα να γράψω και αλλού κατέληξα. Τώρα που το σκέφτομαι χίλιες φορές καλύτερα.  Γιατί μη μου πείτε ότι είχατε όρεξη πάλι να διαβάσετε για τις εκλογές που πέρασαν και τα χίλια μύρια που τραβάμε. Φτάνει πια!  Εξάλλου στην πλειοψηφία μας είμαστε τόσο μικρόψυχοι, στενόμυαλοι και λίγοι, που αυτός ο τόπος θα πάρει μπροστά αν μεταναστεύσει αυτή η  φάρα των Ελλήνων  και επιστρέψουν τα λαμπρά μυαλά που έφυγαν έξω.  Δεν μπορούμε να κάνουμε μια ανταλλαγή πληθυσμών να σωθούμε; Θα μου πεις, θα μπορούσαμε απλά να γινόμασταν καλύτεροι άνθρωποι και να αλλάζαμε μυαλά για να πάει αυτός ο  τόπος μπροστά αλλά αυτό χρειάζεται παιδεία και είπα σήμερα ότι θα γράψω για άλλα πράγματα αλλά και πάλι παρασύρθηκα.  και ..... για να σας μπάσω στο θέμα του σημερινού μου άρθρου στο ArtnCity σας αφιερώνω τους παρακάτω στίχους: Θα το δώσω το ρολόι και θα πάρω κομπολόι να μετράω τους κα...

Κύκλωσα τόσες θάλασσες  ανέμους και στεριές  Μα τα ναυάγια μέσα μου ανέκφραστες κραυγές                                             σ.χ