Εκπαιδευμένοι στο οίδημα

Πάει κι αυτό το Πάσχα, θα μπορούσε κάλλιστα να καλυφθεί και με πλάνα αρχείου. Προστέθηκαν κάποιες φάτσες, λείπανε μερικά αγγλό-γερμανικά από το τραπέζι αλλά «παρών» έδωσε όπως και κάθε χρόνο το αρνί πλάι στο κοκορέτσι. Γέλια είχαμε, χορούς είχαμε και το τζάκι αναμμένο! Καταπιεζόταν ο πολύγλωσσος πατέρας , που μιλούσε στα αγγλικά στον συνταξιούχο εισαγγελέα, ενώ εκείνος του απαντούσε «Δύο είναι τα μειονεκτήματα μου, ότι είμαι κοντός και δεν ξέρω ξένες γλώσσες» . Ο δεκαοχτάχρονος, ξάδερφος από τον Βόλο, έκανε όνειρα πως φέτος είναι το τελευταίο Πάσχα που βλέπει τις φάτσες μας για την ακρίβεια ήταν και το πρώτο αφού ονειρεύεται να γίνει εμποροπλοίαρχος  στην Ύδρα… Κάπως έτσι πέρασε και φέτος το Πάσχα στη Ραψάνη, διαβάζοντας τα άπαντα του Καρυωτάκη, το 10 του Καραγάτση, τους Προσανατολισμούς του Ελύτη ( το πήρα από την δημοτική βιβλιοθήκη της Λάρισας, είναι εκδόσεις του 1987 και με ημερομηνία εισαγωγής στην βιβλιοθήκη το 1989 και όλες οι σελίδες ήταν άκοπες. Συμπέρασμα, τόσα χρόνια...

Πόσο άλλαξα; Όλη τη βραδιά η ψυχή μου νοσταλγεί Πόσο ανόητα έζησα; Πόσο ανυποψίαστα δόθηκα; ΈΛΕΓΑ Δεν μετανιώνω για τίποτα ΛΕΩ - πως… Μετανιώνω για όλα                             σ.χ 

Ο Βλαντίμιρ Βλαντίμιροβιτς Μαγιακόφσκι υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους Ρώσους ποιητές και καλλιτέχνες του 20ού αιώνα αλλά και ο κορυφαίος εκπρόσωπος του ρωσικού Φουτουρισμού. Γεννήθηκε στη Βαγδάτη της Γεωργίας στις 7 Ιουλίου του 1893, από πατέρα ευγενούς καταγωγής. Από τα 14 του ασπάστηκε το Σοσιαλισμό, συμμετέχοντας ενεργά σε αντιτσαρικές διαδηλώσεις. Μετά τον ξαφνικό θάνατο του πατέρα του, ο Βλαντιμίρ μαζί με τη μητέρα και τις δύο αδελφές του μετακόμισαν στη Μόσχα. Το 1908 ο Μαγιακόφσκι έγινε μέλος του Ρωσικού Σοσιαλδημοκρατικού Εργατικού Κόμματος  και φυλακίστηκε επανειλημμένα για τη δράση του. Στο κελί της απομόνωσης άρχισε να γράφει τα πρώτα του ποιήματα. Μετά την αποφυλάκισή του σπούδασε στη Σχολή Καλών Τεχνών της Μόσχας και προσχώρησε στο κίνημα των Ρώσων Φουτουριστών, όπου γρήγορα διακρίθηκε κι έγινε ο κύριος εκπρόσωπός τους. Το 1912, ο κύκλος των Ρώσων Φουτουριστών εξέδωσε μανιφέστο  με τίτλο «Χαστούκι στο γούστο του κοινού». Το κίνημα του Φουτουρισμού ανήγαγε σε φ...

Κ άθε απόπειρα γραφής είναι μια αισιόδοξη πράξη ακόμα κι αν αυτό που γράφεις είναι ότι πιο απαισιόδοξο,θυμωμένο έχουμε διαβάσει ποτέ. Ναι,σκέψου το λίγο,το γράψιμο σε απελευθερώνει, κάθε μορφή δημιουργίας δηλαδή αλλά ίσως από τη γραφή να παίρνεις την μεγαλύτερη ανακούφιση από οποιαδήποτε άλλη δημιουργία!(Αν δεν παινέψεις το σπίτι σου θα πέσει να σε πλακώσει!) Λέξεις, ντυμένες με θυμό, με φόβο, με αγωνία, λέξεις που βγαίνουν από μέσα σου! Λέξεις που δεν είπες και λέξεις που σε πλήγωσαν είναι η ώρα να τις βάλεις σε ένα doc!  Μη κρατάς τίποτα μέσα, όλα στη φόρα! Θ α ήθελες να χτυπήσεις το κεφάλι σου στον τοίχο, αντί γι αυτό γράφεις, θα ήθελες να πυροβολήσεις το γείτονα, τον πρωθυπουργό, την πρώην σου, την νυν, τις κατά καιρούς πεθερές σου, αντί γι αυτό γράφεις. Θα ήθελες να παίξεις ξύλο ή να βάλεις μια θηλιά στο λαιμό σου,  αντί γι αυτό γράφεις. Ω ραία ακόμα κι αν η πέννα σου δεν είναι τόσο δυνατή  ώστε να σε εμποδίσει να το κάνεις και τελικά βρεθείς να κάνεις κούνια μπέλα...

Πριν πενήντα χρόνια κάποιος εικοσιεφτάχρονος γιος ξυλουργού, πατούσε στο φεγγάρι! Ευτυχώς το έκανε τότε γιατί στο σήμερα μάλλον θα έψαχνε για δανεικά.Μια ευχή κάνω,οι άνθρωποι να ονειρεύονται όπως τότε.Να αρχίζεις να φοβάσαι όταν βλέπεις τους γύρω σου να μην ονειρεύονται, να μην παθιάζονται, να μην δημιουργούν.Δυστυχώς νομίζω ότι οι άνθρωποι σήμερα ονειρεύονται λιγότερο από πότε αν το κάνουν και καθόλου. Όσο για μένα, τριαντάρα παρά τέταρτο και εικοσάρα συν μια εξάρα,όπως το δει κανείς,σκέφτομαι πως του χρόνου, στα εικοσιεφτά μου, μάλλον δεν θα έχω πάει ταξίδι στο φεγγάρι . Πώς να προλάβω; Θα έρθει η συντέλεια του κόσμου λένε!  http://survive2012.com/   Άχ αυτό το ημερολόγιο των Μάγια τι μας έκανε ; Δεν αγχώνομαι η γενιά του 1983 θα μας σώσει! Έλενα συγγνώμη αλλά αν περιμένω από όσους ογδοντατριάρηδες ξέρω να σώσουν τον πλανήτη, ένα σου λέω: ΕΙΜΑΣΤΕ ΧΑΜΕΝΟΙ ΑΠΟ ΧΕΡΙ! Έχω πολλά ταξίδια να κάνω ακόμα, πολλά χαμόγελα να φωτογραφίσω , πολλά βιβλία να διαβάσω και πολλά να γρ...

Δεν έχω πολλά να σας πω σήμερα. Έχω πολλά να περιμένω από σήμερα Καλή εβδομάδα σε όλους Υ.Σ Σήμερα όλη τη μέρα ακούω : WHAT'S ON YOUR MIND? You were at my door I heard you knocking but I didn't care at all I had been in all night just staring at the wall I didn't really want to see you anymore Coming from the road You took your coat off and you threw it on the floor You said "I can't believe you wanna hurt me so" I said "I'm not supposed to be like this, you know" Well, I just had to let you go (Chorus) What's on your mind? When you're lost in time What's on your mind? Tell me why Why does it have to be this way? You were in that dream that I was dreaming I was dreaming in a dream Your nylon dress and I was floating back downstream I wanted love to come and swallow everything Everything gets real Sooner or later, doesn't matter how you feel You slammed that door shut on the night of glass a...

Αυτή είναι η Ταχυδρομείου που χαροπαλεύει :P Πρωινό ανοιξιάτικης Κυριακής, σχεδόν καλοκαιρινής.Χαλαρώνω  μπροστά από το ανοιχτό παράθυρο πίνοντας πράσινο τσάι.  Η απόλυτη χαλάρωση. Όσο για το spa ; Τι να πω; Πήγα με τον Γιώργο την Παρασκευή και το Σάββατο ξαναπήγα μόνη και το καλύτερο απ’ όλα είναι ότι δεν πάτησε ψυχή όσο ήμουνα εκεί και είχα όλο το spa  για πάρτη μου !  Η πισίνα που κάνω τις απλωτές μου Ακολούθησε μια βόλτα στην Κούμα που γινότανε το αδιαχώρητο και κατέληξα να κρατάω μια σακούλα με μια όμορφη γκρι φόρμα Bdtk .Τι τραβάνε κι αυτές;Ντύνουν,στενούς,φαρδιούς, πεσμένους κώλους  αδιαμαρτύρητα! Πεζόδρομος επί της οδού Κούμα Το βράδυ έπαιξε Φρούριο και συγκεκριμένα Πλατεία Λαμπρούλη!Πρώτα στις «Μουσικές Διαδρομές» για ένα ποτάκι και  μετά  στην «Τετάρτη» για κρασιά. Αν και ήπια ελάχιστα,ακόμα ακούω κάτι τσιρίδες από το στομάχι και το κεφάλι μου. Σας είπα ολοκληρωτική μεταμόρφωση.Η Σοφία του σήμερα δεν έχει καμία σχέση με ...