Tι θέλετε κύριε;Πρόκειται για λέξεις δεν έχουμε τίποτε άλλο

Κάθε απόπειρα γραφής είναι μια αισιόδοξη πράξη ακόμα κι αν αυτό που γράφεις είναι ότι πιο απαισιόδοξο,θυμωμένο έχουμε διαβάσει ποτέ. Ναι,σκέψου το λίγο,το γράψιμο σε απελευθερώνει, κάθε μορφή δημιουργίας δηλαδή αλλά ίσως από τη γραφή να παίρνεις την μεγαλύτερη ανακούφιση από οποιαδήποτε άλλη δημιουργία!(Αν δεν παινέψεις το σπίτι σου θα πέσει να σε πλακώσει!) Λέξεις, ντυμένες με θυμό, με φόβο, με αγωνία, λέξεις που βγαίνουν από μέσα σου! Λέξεις που δεν είπες και λέξεις που σε πλήγωσαν είναι η ώρα να τις βάλεις σε ένα doc! Μη κρατάς τίποτα μέσα, όλα στη φόρα!

Θα ήθελες να χτυπήσεις το κεφάλι σου στον τοίχο, αντί γι αυτό γράφεις, θα ήθελες να πυροβολήσεις το γείτονα, τον πρωθυπουργό, την πρώην σου, την νυν, τις κατά καιρούς πεθερές σου, αντί γι αυτό γράφεις. Θα ήθελες να παίξεις ξύλο ή να βάλεις μια θηλιά στο λαιμό σου,  αντί γι αυτό γράφεις.

Ωραία ακόμα κι αν η πέννα σου δεν είναι τόσο δυνατή  ώστε να σε εμποδίσει να το κάνεις και τελικά βρεθείς να κάνεις κούνια μπέλα με μια θηλιά στο λαιμό, θυμήσου  ότι έστω για μια στιγμή το καθυστέρησες όταν μου έγραψες εκείνο το τελευταίο σου γράμμα. Το γράψιμο είναι λύτρωση, εκτόνωση, ζωή, κάτι σαν κερκίδα σε γήπεδο. 

Το γράψιμο είναι τρόπος ζωής και μια μορφή τζάμπα ψυχανάλυσης!Έρχονται λένε  δύσκολες  μέρες, και τι να σου κάνει και το γράψιμο, όταν  σου απαγορεύουν να ζήσεις, να φας, να γεννήσεις, να κάνεις οικογένεια, να δουλέψεις,να ταξιδέψεις, να μορφωθείς, να αρρωστήσεις .  Κι αν δεν μπορείς να γράψεις, φώναξε, ούρλιαξε, μούγκρισέ, μίλα. Αν η σιωπή είναι χρυσός γιατί ο λαός φτωχαίνει κάθε μέρα ;Τόση μουγκαμάρα χαμένη τελικά. 

Κλείνω με μια ατάκα του Σάμουελ Μπέκετ  που γεννήθηκε σαν χθες!

"Tι θέλετε κύριε; Πρόκειται για λέξεις δεν έχουμε τίποτε άλλο"

Υ.Σ δΙΑΒΆΣΤΕ Πλωτή.. πλατεία ο Πηνειός