Τελευταία μέρα στη δουλειά για το 2021!Από το 2022 άραγε θα μας βλέπει καθόλου το γραφείο; Ποιες θα είναι οι επιλογές, να ζεις με κατάθλιψη ή να μην ζεις καθόλου; 

Καλφοπούλου , Βαμβακάρης Αρρώστησα στα ξένα μακριά σου

08/04/2021

Κάθομαι αμήχανα μέσα στη σιωπή, είχα ξεχάσει αυτή την αίσθηση. Ακούω μόνο τη βροχή, την κίνηση από τον δρόμο. Καμιά φορά χάνομαι στη θέα απ'το παράθυρο. 

10/09/2021

Δεν ξέρω αν γερνάνε οι γυναίκες νωρίτερα, μην βλέπεις εμένα φταίνε τα γονίδια όχι η καλοπέραση αλλά ακόμα κι αν είναι έτσι δηλαδή ότι γερνάμε νωρίτερα το βρίσκω απόλυτα φυσιολογικό, γιατί όσο φορτώνεις το σαμάρι τόσο ο γάιδαρος κλατάρει!  

16/12/2021

Δεν είσαι θυμωμένος με τον άσωτο υιό, είσαι θυμωμένος που δεν είσαι εσύ αυτός.Δεν είσαι θυμωμένος με όλους αυτούς που κοιτάν τον κώλο τους και ζουν ζωαρά στην πλάτη κάτι θυμάτων σαν εσένα , είσαι θυμωμένος που δεν είσαι εσύ ο αρχιπαρτάκιας. Δεν είσαι θυμωμένος με τους φελλούς που επιπλέον είσαι θυμωμένος που δεν κατάφερες να γίνεις λίγο σαν κι αυτούς για να φανείς. Δεν είσαι θυμωμένος με όλους αυτούς που ζουν τη ζωή που θα'θελες να ζήσεις...

Γράφτηκε 28/10/2021!Το δημοσιεύω σήμερα, θα ακολουθήσουν κι άλλα προφανώς...

Τι γίνεται ρε παιδιά; Γιατί χαθήκαμε; Εμένα με έφαγε η δουλειά, το διάβασμα, οι εργασίες, τα μαθήματα τα ΣΚ, οι λογαριασμοί, ο ΕΝΦΙΑ, οι δουλειές στο σπίτι, τα παιδιά, το φαγητό τους, το μπάνιο τους, τα selftest τους, το παιχνίδι τους, τα χάδια τους, οι αγκαλιές τους, οι γκρίνιες τους, τα ρούχα τους, το ξεσκάτισμα τους, το πλύσιμο, το σιδέρωμα, το ξεσκόνισμα , η σκούπα, το σφουγγάρισμα, το άπλωμα, το ότι δεν στεγνώνουν με τίποτα με αυτή την απίστευτη βροχή και υγρασία και όλα βρώμικα είναι και όλο πεινάνε και όλο στο μάρκετ πηγαίνω και όλο λογαριασμούς πληρώνω και όλο άλλοι έρχονται και όλο καινούργια χαρτιά εκτυπώνω και όλο μύξες έχουνε και όλο μαγειρεύω και όλο δεν φτάνουν και όλο σιδερώνω και όλο ένα βουνό είναι πάνω στη σιδερώστρα και όλο ασκήσεις λύνω και όλο πιθανότητες βρίσκω και τάχα μου καλή στα μαθηματικά δεν ήμουνα και τόσα χρόνια και στο πρώτο και στο δεύτερο πτυχίο όλο μαθήματα με μαθηματικά έχω και όλο με αηδιάζουν και όλα τα περνάω να όπως κάνω και με τη ζωή. 

Έχω και τα γυναικολογικά μου, έχω και έναν εαυτό αλλά σάμπως βρίσκω χρόνο να τον προσέξω . Ούτε καν στον καθρέφτη δε με κοιτάζω πια, όχι ότι φοβάμαι τι θα αντικρίσω είναι που δεν έχω χρόνο αλήθεια σας το λέω και αναρωτιέμαι αν για όλα φταίει το άγχος και σκέφτομαι κι αυτούς τους ανθρώπους που με βλέπουν κάθε μέρα στη δουλειά άραγε πως να τους φαίνομαι έτσι όπως καταφέρνω και πηγαίνω, κάνω ένα γρήγορο τσεκ στο ασανσέρ , τσεκάρω φευγαλέα την εικόνα μου και η άλλη με κούφανε τις προάλλες , μου λέει από που ψωνίζεις ρούχα ντύνεσαι υπέροχα , σήκωσα το φρύδι την κοίταξε έκπληκτη μάλλον με δουλεύει είπα από μέσα μου.  

Χρόνια πολλά Ελλάδα, σίγουρα έχω κάτι σε κατάθλιψη και βουλιμία που εύκολα βέβαια λύνεται είτε με νταντά και καθαρίστρια ή με ψυχολόγο και ψυχοφάρμακα διαλέγεις και παίρνεις όλα ακριβά είναι έτσι κι αλλιώς!

Γράφτηκε 6 Ιουλίου 2021 το βρήκα στα πρόχειρα... Ίσως κάποια μέρα τα δημοσιοποιήσω όλα, έχουν και τα πρόχειρα τη χάρη τους!

Με το χαρακτηριστικό στρόγγυλο χανζαπλάστ στο μπράτσο, τη μάσκα στα μούτρα και τον ιδρώτα να τρέχει,  ήξερα πως η πρώτη προσέγγιση θα αργούσε να έρθει κι ίσως να μην ερχόταν και ποτέ. Είναι γιατί δεν έμαθες πως να προσεγγίζεις τους ανθρώπους, ένα ζώο ή τα ποιήματα . Δεν φταις εσύ, μερικοί το έχουν έμφυτο και άλλοι δυστυχώς δεν είχανε κανέναν να τους το μάθει. Έτσι μένεις ενεός μπροστά σε εκείνο το ζουμερό κορίτσι, στην τέχνη στον τοίχο ή σε εκείνο το κορμί στη θάλασσα, μένεις μαλάκας με εκείνες τις λέξεις στο χαρτί, με εκείνο το πρώτο μήνυμα και δεν ξέρεις τι να κάνεις ... 

Ας πρόσεχες και ας έστελνες πρώτος..