Who can say where the road goes

Who can say where the road goes, where the day flows, only time, and who can say if your love grows as your heart chose, only time… Αγαπημένοι και ταλαιπωρημένοι μου αναγνώστες, η sophie_jamaica είναι εδώ για να σας δώσει κουράγιο και να δείτε πως υπάρχουν και χειρότερα εκεί έξω ! Σας γράφω με ανοιχτή μπαλκονόπορτα και ας είναι Δεκέμβρης ,πέρα από το ότι έχει ζέστη δεν άνοιξα τα παράθυρα γιατί έχω εξάψεις και ούτε περνάω την κλιμακτήριο! Ναι ο καιρός εδώ είναι ανώμαλος όπως και ο τόπος και οι άνθρωποι ,αλλά αυτό εμένα ποτέ δεν με πείραξε γιατί ποτέ κι εγώ δεν θεωρούμουνα και από τους πολύ νορμάλ, λίγο τρελή, λίγο νιαου-νιαου, λίγο νεκρόφιλη, όλα τα είχα ! Σήμερα στις αποθήκες του ΟΣΕ πίσω ακριβώς από το σπίτι μου έχουν συναυλία κάτι συγκροτήματα από τη σχολή και όχι μόνο, και παίζουν καλά ροκάκια ! Δεν αξιώθηκα να πάω αν και με τραβούσαν γιατί έκανα την εργασία του Παναγιωτόπουλου, περί Διαχείρισης Ανθρωπίνων Πόρων και τα σχετικά! Μπορεί να μου βγήκε η πίστη ,αλλά πάλι έγραψα η ρουφιάνα, με θαυμάζω!!!!! Τελικά έχω γίνει και μεγάλη φλωρίμπα πρέπει κάποιος να με επαναφέρει στην τάξη ! Κι έτσι λοιπόν είπα να κάτσω να γράψω αυτό το μπλοκ ακούγοντας κλασσικά ελληνικά και ξένα κομματάκια rock που έρχονται από το μπαλκόνι μου. Με τη μουσική που μεγάλωσα ουσιαστικά ,με τη μουσική που ωρίμασα !!!! Ω! Να τώρα παίζουν ένα από τα αγαπημένα από Τρύπες και αφιερώνεται εξαιρετικά στον dimitri_alco_hol : Εδώ δεν πιάνουν οι κατάρες δεν πιάνουν οι ευχέςεδώ το τώρα ζητιανεύει λίγη πίκρα απ' το χτεςεδώ οι άγγελοι δεν κλαίνε ούτε γλύφουν πληγέςεδώ η θλίψη δεν κερδίζει ποτέ Εδώ οι μέρες ταξιδεύον σαν χελώνες νεκρέςκι εγώ τρικλίζοντας τις ακολουθώεδώ οι σκέψεις ζωντανεύουν ναυάγια πυρκαγιέςκαίγομαι ολόκληρος εδώ και ξανασβήνω εδώ Εδώ οι νύχτες δεν διψάνε γι' άλλες άγριες γιορτέςμονάχα σκιάχτρα τραγουδάνε με καρδιές δανεικιέςεδώ πεθαίνουν νυσταγμένοι οι τελευταίοι εραστέςεδώ η θλίψη δεν κερδίζει ποτέ Χμ… Ανέφερα πριν ότι η συναυλία γίνεται στις παλιές αποθήκες του ΟΣΕ. Σε αυτό, κάνω μια παύση για να πω ένα μεγάλο μπράβο σε όλους τους ανθρώπους που δούλεψαν για να αλλάξει ριζικά ο χώρος αυτός(μέσα σε αυτούς και ο φίλος μου και συμφοιτητής μου Loon που με τις εικαστικές του παρεμβάσεις, όντως άλλαξε το χώρο ) και να φιλοξενεί πλέον σε καθημερινή βάση πολιτιστικά δρώμενα . Όντως τόσο καιρό έμενε ένας τόσο μεγάλος χώρος ανεκμετάλλευτος. Δεν ξέρω από πού να αρχίσω και που να τελειώσω. Από το 8 Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Πύργου-Ολυμπίας, από τη συναυλία που πρώτα έδωσε εδώ η ορχήστρα της Δ.Ε.Η, (μη γελάτε εγώ είχα πάει και οι τύποι από τη Δ.Ε.Η μαμούσαν!),από τις εκθέσεις φωτογραφίας πάμπολες που έχουν περάσει, από τη συναυλία punk συγκροτημάτων όπως οι Χάσμα, οι Kill the Cat και οι Τίποτα. Μην γελάτε. Σας φαίνονται δεδομένα και απλά; Ο Πύργος είναι επαρχία, και επαρχία με όλη τη σημασία της λέξης ,οπότε όλα όσα αναφέρω πριν ένα χρόνο κι όλας φάνταζαν όνειρο θερινής νυχτός !!!! Συνεχίζω με την έκθεση Ζωγραφικής με έργα από σπουδαστές της σχολής μας από το πρώτο εξάμηνο από το μάθημα ελεύθερου σχεδίου(μη γελάσετε και πάλι, πήρε να εκθέσει και δικά μου έργα παλιά, που μου τα είχε κάνει όμως ο φίλος μου ο Εvans!!!!!) Βέβαια η έκθεση θα γίνει 22/12 και ναι δεν θα είμαι εδώ γιατί τελικά μαζευτήκανε υπογραφές και το τμήμα θα κλείσει 16/12 !!!Γιούπι ! Σαλόνικα σου’ρχομαι ! Επιτέλους !Φτύστε με μονάχα να μην με ματιάσετε και γίνει πάλι κάτι και δεν πάω, θα γίνει πανικός !!! Όσο για τη σημερινή μέρα, ήμουν από το πρωί στο πόδι για κάτι δουλίτσες 11-1 μάθημα Τεχνολογίες Εκπομπής C > R , Χωρητικότητα καναλιού μεγαλύτερη η ίση (δεν μου έβγαινε στο σηματάκι ) του ρυθμού εκπομπής !!! Τρέχα γύρευε ! Ξέγνοιασα από τα μαθηματικά και άρχισα της Φυσικές, τα κύματα και τα δίκτυα στα γεράματα ! Αφού είπαμε βλέπω φυσική και φρικάρω ! Το μικρότερο βαθμό που είχα γράψει στις πανελλήνιες στη Φυσική ήταν !!!! Γκρρρρρρρ……. Τα νεύρα μου !!!!!χεχεχε! Το κορυφαίο όμως δεν το είχα ζήσει ακόμα … Από τις 1:00 μέχρι τις 6:30 ,χωρίς να φάω τίποτα, ούτε να πιω, χωρίς να κατουρίσω , ήμαρτον χωρίς να καπνίσω το σημαντικότερο (η φρικαρισμένη!) κλείστηκα σε ένα τυπογραφείο και με το φίλο Σάκη καθόμασταν πεντακόσιες ώρες στο Corel να κάνουμε τη μακέτα γάλακτος για τον άλλο το μαλάκα τον μην πω τώρα ! Ναι καλά ακούσατε έφτιαξα κουτιά για φρέσκο γάλα για εταιρίες ήμαρτον! Εδώ κι αν μου βγήκε η πίστη ! Θα μου πείτε βέβαια τώρα καλά κορίτσι μου, εσύ σπουδάζεις κάτι συγκεκριμένο ή είσαι πολυτεχνίτης και ερημοσπίτης ! Το δεύτερο είμαι ούτως η άλλως, και πολυτεχνίτισσα όσο κι αν με βάζουν με το ζόρι να γίνω δεν γίνομαι !!! Αλλά αυτά κάνουμε εδώ ότι να’ναι είναι η σχολή έχει τα πάντα μέσα και τα περισσότερα δεν τα πολύ γουστάρω. Αλλά τέτοια φλωρούμπα που είπαμε ότι έγινα, θα δεις το καλό μονάχα που βλέπω είναι ότι θα περάσω αρκετά μαθηματάκια πάλι ! Άντε σιγά-σιγά να κλείνουμε! Οι εργασίες μια-μια, σιγά-σιγά παίρνουν το δρόμο τους ,λιγοστεύουν οι εκκρεμότητες και αργά αλλά σταθερά ο δρόμος για το αλλού και για την απόδραση που ζητούσα πλησιάζει ,μου φαίνεται θα αγγίξω τις βαλίτσες μου και θα βάλω τα κλάματα από χαρά αυτή τη φορά ! Λοιπόν φιλιά στις γλάστρες χαιρετισμούς στο πιάνο !!!!! Πάω για νάνι αύριο ξημερώνει μέρα με πολύ δουλεία αλλά δεν κωλώνω πια ,οι μέρες φτάνουν !!!!!Καληνύχτα
Who can say where the road goesWhere the day flows, only timeAnd who can say if your love growsAs your heart chose, only timeWho can say why your heart sighsAs your love flies, only timeAnd who can say why your heart criesWhen your love lies, only timeWho can say when the roads meetThat love might be in your heartAnd who can say when the day sleepsIf the night keeps all your heartNight keeps all your heartWho can say if your love growsAs your heart chose- Only timeAnd who can say where the road goesWhere the day flows, only timeWho knows? Only time