Της μαμάς μου

Το καλοκαίρι ήμουν με την κόρη μου στην ξύλινη σοφίτα της δημοτικής βιβλιοθήκης της Ραψάνης όταν η αξιαγάπητη βιβλιοθηκονόμος της την ρώτησε ποιο βιβλίο ήθελε να διαβάσει και εκείνη απάντησε:

- Της μαμάς μου!

-Μα οι μαμάδες δεν γράφουν βιβλία της απάντησε!

Αν και δεν συμφωνώ  καθώς οι μαμαδες μεταφορικά και κυριολεκτικά γράφουν τα περισσότερα και συναρπαστικότερα  βιβλία του σύμπαντος καθώς εκείνες επηρεάζουν είτε θετικά είτε αρνητικά χιλιάδες ανθρώπους και ζωές εκεί έξω, δεν είπα κάτι μόνο αρκέστηκα να παρώ το βιβλίο που μας πρότεινε η Χάιδω.

Τις τελευταίες μέρες επίσης η μητέρα μου τρώγεται συνεχώς για το πότε θα διαβάσει βιβλίο μου επιτέλους καθώς όπως λέει η κουτσή Μαρία γράφει ότι μαλακίες της κατέβει και το εκδίδει κιόλας! 

Ένα καμπανάκι μέσα μου χτύπησε οι γυναίκες της οικογένειας ζητούν επιτακτικά να διαβάσουν το βιβλίο μου αχαχα . Το κακό είναι ότι δεν θα ήθελα να γίνω άλλη μια κουτσή Μαρία άσε που στη βράση κολλάει το σίδερο έπρεπε να το είχα κάνει νωρίτερα τότε που είχα και το ψώνιο, ποιος ξέρει ίσως κάποτε η κόρη μου βρεθεί σε κάποια βιβλιοθήκη κι όταν επαναλάβει τον ίδιο διάλογο να κρατήσει στα χέρια της το βιβλίο μου !