Σκόνη, πέτρες, λάσπη
Όλη μέρα στο γιαπί
Ουρά στο λεωφορείο
Και τα ψώνια σε σακούλα πλαστική
Μουρμούρα η γυναίκα
Κι ο μπόμπιρας στο λούνα παρκ την Κυριακή
Πενήντα ώρες τη βδομάδα
Για δυο πιάτα φασουλάδα λαδερή
Αχ, αγωνίες, ιδρώτες
Δεν αντέχω άλλο ρε παιδιά
Ψάχνω να βρω μια λύση ριζική
Μα όλα στον ορίζοντα τα ίδια και τα ίδια
Κι ελπίδες μια απάτη μακρινή
Με την ψυχή στο στόμα
Μέρα νύχτα να ανασάνω δε μπορώ
Πριν φανεί ο ήλιος, μάλιστα διατάξτε αφεντικό
Και κάθε εισπνοή μου καυσαέρια, αναθυμιάσεις και μπετό
Τι να πω δεν ξέρω, μου φαίνεται πως έχω πυρετό
Αχ, αγωνίες, ιδρώτες
Δεν αντέχω άλλο ρε παιδιά
Ψάχνω να βρω μια λύση ριζική
Μα όλα στον ορίζοντα τα ίδια και τα ίδια
Κι ελπίδες μια απάτη μακρινή
Δυστυχώς ταύτιση γιατί απλά δεν με έκοβε, θα μπορούσα να είχα μια εντελώς διαφορετική ζωή, είχα όλες τις δυνατότητες κι ακόμα τις έχω και τα σκόρπισα όλα στο τ ί π ο τ α...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου