Τετάρτη, Σεπτεμβρίου 22, 2010
Ιδρώτας
Κοιτάω τον τραπεζικό μου λογαριασμό,τα λεφτά μου φτάνουν να πάω ταξίδι στην Τζαμάικα,μπορώ να πάω σε πολλά μέρη του πλανήτη δηλαδή, μακάρι να τα είχα κερδίσει κάπου αλλά είναι όλα με τον ιδρώτα της μασχάλης μου! Ποιος να μου το έλεγε ότι κάποτε θα είχα λεφτά να πάω στην Τζαμάικα που θα τα είχα βγάλει εγώ!
Μπορώ να πάρω την πιο γαμάτη φωτογραφική μηχανή, μπορώ να ψωνίσω με το κιλό ρούχα από επώνυμους οίκους, μπορώ να κάνω μια γαμάτη επίπλωση ενός σπιτιού,να πάω σε όλες τις συναυλίες που γουστάρω,πολλά μπορώ και όμως δεν κάνω τίποτα!
Δεν μπορώ να καταλάβω τι σκρουτζίαση με έχει πιάσει,όσο περισσότερα μαζεύονται, τόσο πιο πολύ χαίρομαι,χωρίς ουσιαστικά να τα χαίρομαι!Τα λεφτά είναι για να τρώγονται και σημασία έχει να πιάσεις το νόημα και το νόημα είναι να γυρίσεις όλο τον κόσμο ακόμα κι αν είναι με δανεικά και όχι να δουλεύεις συνέχεια και μια μέρα να πεθάνεις,χωρίς να το έχεις κουνήσει ρούπι από τη δουλειά σου για να αφήσεις έναν μεγάλο τραπεζικό λογαριασμό να τον ξεκοκαλίσουν οι απόγονοι σου!
Δεν θα ξεχάσω τη σκηνή τις προάλλες στο media markt μπροστά από την πολυπόθητη φωτογραφική μηχανή,που ο πατέρας μου με εκλιπαρούσε να μου την κάνει δώρο για την γιορτή μου κι εγώ του είπα: Όχι είναι πολλά τα λεφτά,αν θες να μου κάνεις δώρο βάλε όσα λεφτά κάνει αυτή η μηχανή στο λογαριασμό μου και την επόμενη μέρα κιόλας το έκανε αλλά εγώ φυσικά δεν πήρα ποτέ την φωτογραφική μηχανή αλλά κράτησα τα λεφτά στην άκρη!
Σε τρεις μήνες το μαρτύριο μου θα έχει τελειώσει αλλά τότε θα πάψουν να μπαίνουν πια λεφτά στην τράπεζα,για αυτό ίσως κρατάω δυνάμεις για να τα φάω όλα μαζεμένα!Επίσης αρχίζω να το σκέφτομαι σοβαρά ότι αρκετά χαράμισα την ζωή μου σε ανιαρές δουλειές για λίγα γαμημένα φράγκα καιρός να την ζήσω κιόλας ακόμα και εις βάρος άλλων αρκετά έκανα το καλό παιδί καιρός να γίνω λίγο κωλόπαιδο όπως παλιά,τα κωλόπαιδα περνάνε καλύτερα!
Αφού περάσω κι αυτή την περίοδο του αρακλαμαντάν τρώγοντας τα λεφτά που με κόπο μάζεψα και κάνοντας τη ζωή μου λίγο καλύτερη γυρίζοντας μέρη του κόσμου που δεν είδα και ίσως με κάποιες σπουδές παράλληλα, μετά πρέπει να κάτσω να σκεφτώ τι θέλω, τι δεν θέλω και τι μπορώ!
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
The first time I told my story, I felt only pain. “How could this have happened to me?” I asked. The second time I told my story, I felt on...
3 σχόλια:
kai πολυ καλα θα κανεις
ζησε τα ολα οσω μπορεις
Καλημερα!
Μια χαρα σε βλεπω, δεν τα ξοδευεις τωρα για να τα ξοδεψεις σε λιγο καιρο που ειναι ακρως φυσιολογικο!
Εγω ξερω ενα αλλο προμοιο με αυτο που ειπες οτι τα καλα κοριτσια πανε στον παραδεισο, τα κακα παντου! χαχαχα!!
Μαρουλοφιλακια!
Καλημέρα Μαρουλάκι!
Δημοσίευση σχολίου