Lost Control

Life has betrayed me once again,
I accept some things will never change.
I've let your tiny minds magnify my agony,
and it's left me with a chem'cal dependency for sanity.

Yes, I am falling... how much longer till I hit the ground?
I can't tell you why I'm breaking down.
Do you wonder why I prefer to be alone?
Have I really lost control?

I'm coming to an end,
I've realised what I could have been.
I can't sleep so I take a breath and hide behind my bravest mask,
I admit I've lost control.

Βλέπω εδώ και χρόνια το ίδιο όνειρο, έχω ακουμπήσει την κάνη στο μέτωπο σου, είμαι ιδρωμένη το ίδιο κι εσύ, φοβάμαι, το ίδιο κι εσύ, κρατάς στο χέρι σου ένα περίστροφο, το οπλίζεις. Ακουμπάς την κάνη του στο ιδρωμένο μέτωπο μου, φοβάμαι… Μετά ξυπνάω και ποτέ δεν θυμάμαι ποιος είσαι, το ίδιο όνειρο τα τελευταία πέντε έξι χρόνια, φοβάμαι πως μια από αυτές τις μέρες δεν θα ξυπνήσω, ήρθε η ώρα να σε αντιμετωπίσω, έστω να δω το πρόσωπο σου, λίγο πριν σκοτωθούμε και οι δυο… Ξύπνησα γεμάτη αίματα, τα δάχτυλα είχαν κολλήσει πάνω στα τάστα, όπως τότε που έπαιζα στην κιθάρα το Forgotten hopes από τους Anathema:
Hey you rotting in your alcoholic shell
Banging on the walls of your intoxicated mind
Do you ever wonder why you were left alone
As your heart grew colder and finally turned to stone

Did I punish you for dreaming?
Did I break your heart and leave you crying?
Do you ever dream of escaping...
Don't you ever dream of escaping?

Pathetic oblivion
Forgotten hopes buried in your soul's lonely grave
Pathetic oblivion
Remember how you were before you locked your heart away

Did I punish you for dreaming?
Did I break your heart and leave you crying?
Do you ever dream of escaping...
Don't you ever dream of escaping?
Τρέμω, αιμορραγώ μα δεν μπορώ να σταματήσω να σου τραγουδάω
Did I punish you for dreaming?
Did I break your heart and leave you crying?
Do you ever dream of escaping...
Don't you ever dream of escaping?
Υ.Σ Ευχαριστώ το Μιχάλη, τον Γιώργο, τον Άκη και τον Αχιλλέα που ήταν δίπλα μου