Ροχαλητό

Σσσς, κάνε ησυχία και θα ακούσεις…

Θα ακούσεις να σέρνω τα πόδια στο διάδρομο,να μπαίνω στο μπάνιο,
στην κουζίνα,στο καθιστικό.
Να ανοίγω το ψυγείο κι ενώ είναι γεμάτο,
εγώ το βλέπω αδειανό,ασφυκτικά κενό

Κάνε ησυχία και θα ακούσεις το μελωδικό ροχαλητό,
μέρα και νύχτα καθώς παραδίνομαι στην γαλήνη του ύπνου,
όταν ξυπνώ, πονώ…

Φτάνει πια, μπαίνω στη μπανιέρα, να καθαγιαστώ από τη βρομιά,
να καθαρίσω την παραιτησιά,
πόσο ακόμα θα πενθώ για τα χαμένα χρόνια.

Ακούς, με κατατρέχουν τα νερά….

Δεν μου πάει η μάσκα της θλιμμένης που φορώ,
αύριο δεν βλέπω, σήμερα δεν ζω, χθες σκοτωμένο.
Μάτια πρησμένα, πόσα κολλύρια να βρω,
μπας και δω τη φάτσα στον καθρέφτη,
να με φτύσω για την τόση ομορφιά, μη ματιαστώ

σ.χ