Κυριακή, Αυγούστου 31, 2008

Σιωπή


Βρίσκομαι στο εξοχικό μας στη Ραψάνη , ζητώντας απεγνωσμένα ένα εικοσιτετράωρο γαλήνης … Πίνω καφέ, έξω βρέχει κι εγώ φτιάχνομαι με τη μυρωδιά από το βρεγμένο χώμα. Σκέφτομαι την επιστροφή στη Λάρισα, βρέχει κι εγώ εδώ ήρθα με ανοιχτά παπούτσια ,πρέπει να περάσω από το σπίτι να αλλάξω και μετά να πάω στην εφημερίδα. Διαβάζω τις κυριακάτικες , και το μάτι μου κολλάει στη συνέντευξη του Ρέντσο Πιάνο στον Γιώργο Αρχιμανδρίτη, στο ΒΗΜagazino.Ο Ρέντσο Πιάνο, Ιταλός αρχιτέκτονας , σχεδιάζει τα νέα κτίρια της Εθνικής Λυρικής Σκηνής και της Εθνικής Βιβλιοθήκης που θα χτιστούν στο Δέλτα Φαλήρου. «Εγώ όπως σας είπα έχω μάθει να ακούω τους άλλους από μικρός και προσπαθώ να παίρνω από αυτούς , να κλέβω, να κλέβω, να κλέβω … Γιατί ένας αρχιτέκτονας είναι σαν τον κουρσάρο . Πρέπει να ζει ελεύθερος και να αρπάζει . Δίχως μάσκα . Πρέπει, όμως, κάποια στιγμή να επιστρέψει αυτά που έχει πάρει . Γι αυτό πρέπει να ακούει την καρδιά των τόπων και των ανθρώπων . Υπάρχει μια πολύ ωραία φράση της Μαργκερίτ Γιουρσενάρ που λέει πως “όταν δημιουργείς , πρέπει να ξέρεις να κοιτάς μέσα στο σκοτάδι”. Κι αυτό είναι αλήθεια». Κολλάω , το μυαλό μου κάνει διάφορους συνειρμούς και σκέψεις , διαβάζω λίγο παρακάτω .
…Όπως και το να ακούς μες στη σιωπή …
«Ακριβώς! Όταν, για παράδειγμα, μπαίνουμε σε ένα σκοτεινό δωμάτιο , δεν βλέπουμε τίποτε. Έπειτα, όμως , από δύο λεπτά η κόρη των ματιών μας διαστέλλεται και αρχίζουμε να διακρίνουμε πράγματα που δεν βλέπαμε πριν . Το ίδιο ισχύει και για το πνεύμα . Χρειάζεται τη σιωπή . Και, για να μπορέσεις να αφουγκραστείς ένα τόπο , πρέπει να περιμένεις , να είσαι τίμιος και ανοιχτός , να μην εμμένεις στις δικές σου απόψεις …» Σιωπή η ομορφότερη λέξη που άκουσα ποτέ μου , ανακάλυψα εδώ και καιρό την αξία της . Δεν μιλάω πια πολύ , μονάχα για τα απαραίτητα , η Σοφία της σιωπής , χα-χα-χα! Στο δρόμο συναντώ καθημερινά «πεθαμένες καλησπέρες» ανθρώπους που ανήκουν μια για πάντα στο μπαούλο του μυαλού μου . Τα καλύτερα πράγματα που σκέφτηκα, είναι αυτά που δεν έχω πει ποτέ . Κατεβάζω τους διακόπτες και πάλι σκοτάδι ,επιστροφή στα τετριμμένα , ο Σουφλιάς σε λίγο θα βρίσκεται στο Ομόλιο για τα εγκαίνια της σήραγγας των Τεμπών , άραγε θα βρω κίνηση στο δρόμο;

2 σχόλια:

Dreamer on the Poof είπε...

-Άλλα κουβεντιάζουμε με την σιωπή μας
και άλλα γράφει η γλώσσα στην καθημερινή την πρακτική μας.

Όποιος καταφέρνει ίδιος να είναι ο λόγος που υφαίνει:
Δημιουργός είναι
είτε για τον εαυτό του
είτε για την Οικουμένη.

-Οι άντρες αναζητούν στη σιωπή την αρχή για τον παράδεισο τους,
μα οι γυναίκες την θεωρούν αρχή _αβίαστα_ για τον κάθε χωρισμό τους.

Menelaos Gkikas είπε...

Σοφάκι σου εύχομαι καλό φθινόπωρο. "Πρέπει να ακούει την καρδιά των τόπων και των ανθρώπων". Πολύ γλυκιά και φιλήσυχη η σκέψη σου. φιλάκια!!

The first time I told my story, I felt only pain. “How could this have happened to me?” I asked.  The second time I told my story, I felt on...