Καλοριφέρ

Ήρθε ο καιρός , να ζεστάνει ετούτο το κρύο δωμάτιο, μα εγώ θέλω κρύο και βγήκα έξω στο μπαλκόνι . Έξω βρέχει και με μανία ο αέρας βάλθηκε να ξεριζώσει τις ετοιμόρροπες τέντες μου . Πήρα τη σκάλα και ανέβηκα πάνω σε μια από τις τέντες .

Ξάπλωσα και η βροχή έπεφτε με λύσσα στο πρόσωπο μου , τι ευτυχία , ούτε το κρύο δεν μπορούσα να νιώσω πια .Η τέντα ξαφνικά ξεριζώθηκε και μετατράπηκε σε μαγικό χαλί και άρχισε να αιωρείται και να με ταξιδεύει στον αέρα , να με πάει μακριά … Ξύπνησα αγκαλιά με το καλοριφέρ , είναι μέρες ξεκούραστες , μέρες που ονειρεύομαι ξανά το αύριο με τζαμαϊκανά χρώματα .

Γυρνάω από τη δουλειά , με το τζιν βρεγμένο μέχρι πάνω , ένα ζεστό μπάνιο και μετά γρήγορα κάτω από τα σκεπάσματα με τις χοντρές χειμωνιάτικες , αρκουδιάρικες πιτζάμες μου …

Αρχίζω να συνηθίζω σιγά σιγά το πρωινό ξύπνημα , καλά μην φανταστείς εκεί γύρω στις 10, καφές , τσιγάρο , χοντρά ρούχα και έτοιμη να αντιμετωπίσω το κρύο ξανά .

Σχεδιάζω ταξίδι μακρινό σε πιο κρύα μέρη από εδώ , πάλι παρέα με ζεστό καφέ και τσιγάρο …