Μες στο μπουρδέλο το ΤΕΙ , κοντά στα πέντε χρόνια

Προσπάθησα να μορφωθώ , μα το παλεύω ακόμα.

Με φίλους και συμφοιτητές πάντα μέσα σε όλα

Πηδούσα και μια γκόμενα κι ας ήτανε καριόλα .

Η μάνα μου , μου έστελνε λεφτά για να σπουδάσω

Κι εγώ αντί να διάβαζα κοίταζα να τα σπάσω .

Στο τέλος όμως έμεινα μες στο ΤΕΙ μονάχος

Να κυνηγώ μαθήματα σαν να’ μουν μονομάχος .

Είδα και αποείδα στο ΤΕΙ, πρηστήκανε τα αρχίδια

Ολημερής και ολονυχτής η ίδια η ρουτίνα .

Πόσο θα ήθελα να πω δυο λόγια για τους φίλους

Για όλους μου τους κολλητούς όλους αυτούς τους θρύλους .

Ο Μπίλης το πουστόπαιδο ο διάολος ο μαύρος

Που λέει το ανέκδοτο και κάθεται σαν γλάρος

Και ο Χρήστος ο ψηλολέλεκας με το μακρύ μαλλάκι

Που στο ΤΕΙ δεν γάμησε και του μείνε σαράκι

Και ο Ντάτης που ήταν Αλβανός αλλά παιδί χρυσάφι

Που όταν έβλεπε μουνί το έβαζε στο μάτι

Ο Φώτης το παιδοβούβαλο με το μεγάλο κώλο

Που αν του δώσεις ένα αρνί θα το τσακίσει όλο

Παλιέ μου φίλε γνώριμε , συμμαθητή Νικολαίδη

Γεια σου και σένα Νικολή με το μικρό αρχίδι

Γεια σου και σενα Στέλιο μου με τον μικρό τον κώλο

Που σε γαμούσε συνεχώς ο Νίκος από το Βόλο