Ο στοιχειωμένος άντρας …
Απόψε γνώρισα έναν στοιχειωμένο άντρα, με σκούρα μάτια και σγουρά μαλλιά…
Απόψε γνώρισα έναν άντρα μέσα σε ένα τρένο και τον έκανα δικό μου...Απόψε ήταν δικό μου μόνο το κουφάρι του και τίποτα άλλο…
Εκεινη
Τρένο φεύγει — μια αγκαλιά κρατάει ολόκληρη εποχή. Αγαπήθηκαν αληθινά, χωρίς φόβο, χωρίς εγγυήσεις. Εκείνος έφυγε — άλλος κόσμος, άλλος εαυτός, αλήθεια. Εκείνη έμεινε, κρατώντας τη ζωή της σαν τετράδιο. Δυο παιδιά κοιμούνται, κι εκείνη γράφει μόνη να μην ξεχαστεί. Εκείνη δεν ακολουθεί. Στο μόνο που αυτός τα κατάφερε πιο πολύ — ήταν στα χρήματα. Καθαρή ψυχή, μα στις ρωγμές της λάμπει λίγη φωτιά. Εκείνη γελά — όσοι πέρασαν καλά δεν έμαθαν τίποτα.
Σχόλια
φιλιά πολλά και να προσέχεις τα τρένα... ή μάλλον να προσέχεις τα τσαγιερά... γιατί αμα σου πάρουν τον αέρα και μεγαλώσουν τότε γίνονται τρένα!
Ευχομαι η μαμά σου (LOL) να μην διαβάζει blogs.
Eυχαριστώ που με ξύπνησες.
Προχθές κάναμε και super συνάντηση εδώ , τέσσερα άτομα ήμασταν όλοι και όλοι αλλά ήταν υπέροχα , στο τέλος καταλήξαμε στον Άγιο Ανδρέα να κάνουμε τσιγάρο στην παραλία με -2 και να αγναντεύουμε το Ιόνιο και τα φώτα από την Ζάκυνθο απέναντι, κι έτσι τώρα είμαι ένα βήμα πριν την πνευμονία ταπί και ψύχραιμή αλλά θα την παλέψω !