Ξύπνησα λίγο πριν το τέλος , λίγα λεπτά πριν σηκώσουνε την κούπα οι Ισπανοί …
Με την τσίμπλα κυριολεκτικά στο μάτι , άνοιξα την τηλεόραση κάτι που δεν κάνω σχεδόν ποτέ … Είχε φροντίσει η μπασκετόφιλη ξαδέλφη να με ενημερώσει μια μέρα πριν .. Είχα σηκώσει το τηλέφωνο βαριεστημένη και άυπνη και τότε ήταν που την άκουσα να ουρλιάζει και να χαίρεται που θα το έκαιγε την Κυριακή !
Βρέθηκα σε σύγχυση , δεν ξέρω τι συμβαίνει 600 χιλιόμετρα βόρια από εδώ , αλλά αυτή τη φορά όχι και μοναδική βέβαια νόμιζα πως βρισκόμουνα σε άλλον πλανήτη ..
Τι θα έπρεπε να κάψουμε την Κυριακή ; Με τα πολλά αφού βεβαιώθηκε ότι ζω , με ενημέρωσε για το τι γίνεται στον πλανήτη γη και φυσικά για τα μπασκετικά !
Βλέπετε 1.92 η ξαδέλφη , ίσως έχει ένα λόγο παραπάνω από κάθε άλλη γυναίκα για να παρακολουθεί το άθλημα …
Μόλις είχα ξυπνήσει και είχα βεβαιωθεί ότι δεν χρειαζόταν να κάψουμε τίποτα αυτή την Κυριακή , άφησα την Τ.V ανοιχτή και με μηχανικές κινήσεις πήγα να φτιάξω τον σπέσιαλ φραπέ μου στην κουζίνα … Τότε είναι που ξαναχτύπησε το τηλέφωνο …
Ήταν ο Ανδρέας από απέναντι… Όπως και χθες και προχθές και γενικά τις τελευταίες μέρες που έχει αρχίσει η εξεταστική …
-Έλα ξύπνησες;
-Ναι έχω κανένα μισάωρο !
-Α! Ωραία κι εγώ μόλις τώρα …
-Ρε Αντρέα πεινάω …
-Ωραία ντύσου θα πάμε για μάσα !
- Θέλω πίτσα , δεν μπορώ άλλο Santa Massa !
-Ωραία σε μισή ώρα θα είμαι κάτω από το σπίτι σου .
- Που λες να πάμε, Milano ;
-Μπα που να τρέχουμε , άσε που θα είναι κλειστά τώρα , πάμε el Greco !
- Ωραία και μετά ερχόμαστε εδώ και διάβασμα ε, μην ξεχνιόμαστε !
-Οκ, τα λέμε …
Η μισή ώρα είχε περάσει κι εγώ ήμουνα ακόμα με τις πιτζάμες και κολλημένη στο pc μου , αλλά όπως πάντα , φόρεσα ότι βρήκα μπροστά μου και βγήκα από το σπίτι !
Κοιτάχτηκα στον καθρέφτη του ασανσέρ , γύρω από το στήθος μου δυο τρία κατακόκκινα κυκλάκια είχαν εμφανιστεί ! Τι τα ήθελα κι εγώ τα ντεκολτέ ;Φρίκη!
Λες και με είχε ρουφίξει κι εγώ δεν ξέρω τι … Αμέσως κατάλαβα ότι είχαν μείνει σημάδια από τα βεντουζάκια από το καρδιογράφημα που είχα κάνει την Παρασκευή!
Το προσπέρασα, βρήκα τον Αντρέα να περιμένει από κάτω, έλα δεν έχουμε χρόνο πρέπει να πάω σε μια κοπέλα να πάρω σημειώσεις του είπα, με κοίταξε κάπως , έλα μωρέ μέχρι την Νομαρχία θα πάμε … Δεν είπε τίποτα ο καημένος και πήγαμε … Βέβαια κάτσαμε περίπου 1 ώρα και κάτι, ήπιαμε τον καφέ μας , μας είπε και τα νέα της(ΟΛΑ ΤΑ ΝΕΑ) , ότι το πάει σοβαρά με τον Άγγελο και μείναμε κι εμείς κάγκελο !
Α! Να πάμε και να πάρω και ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ , έχει το φάντασμα της Όπερας και το θέλω, του είπα !Πάλι δεν είπε τίποτα , πήγαμε στο γνωστό μέρος λιώσαμε διαβάζοντας τα μισά περιοδικά στο χέρι , αυτός με τα HI-TECH , κι εγώ διάβαζα τη Γαλέρα που δεν πίστευα ότι θα μπορούσα ποτέ να βρω εδώ…
Αφού φάγαμε σαν τα ζώα , και λύσαμε για ακόμη μια φορά το Κυπριακό , κάποια στιγμή είπαμε να πάμε προς το σπίτι … Περιττό να πω πως περισσότερη ώρα τρώγαμε στα διαλλείματα, παρά στο διάβασμα , εγώ κρατούσα χαρακτήρα , εκείνος βαριότανε ανελέητα , και με το δίκιο του , τα είχαμε κάνει και την προηγούμενη βδομάδα , έδινε και στις 5 αύριο , με τα χίλια ζόρια τον έπεισα και κάποια στιγμή τελειώσαμε .. Τότε ήταν που χτύπησε το τηλέφωνο και πάλι, ήταν η μάνα μου για να μου αναγγείλει το γάμο της χρονιάς ! Ναι ο Φώτης παντρεύεται !Αμάν, λέω, πως το λένε στην άλλη ! Δεν το σκέφτηκα καθόλου , πήρα τη Νούλα και της το ανακοίνωσα , άρχισε να ανασαίνει βαριά , έβαλε τα κλάματα και στο τέλος κανείς δεν έδινε σημεία ζωής , από την άλλη γραμμή !Η Νούλα είχε σωριαστεί !Ευτυχώς στο σπίτι ήταν η αδερφή της !Ο Αντρέας είχε όρεξη για κουβεντούλα , αλλά εγώ έδινα αύριο και στις 9:30 και στις 5, οπότε αφού είχε περάσει και η ώρα την έκανε με ελαφρά !
Δεν είχα βέβαια τίποτα να διαβάσω , να και ένα μάθημα που δεν έχει ύλη , αρκεί να παρακολουθούσα τι γινόταν γύρω μου από τέλη Μαΐου μέχρι και σήμερα ! Κάθισα στον καναπέ , άναψα τσιγάρο κι άρχισα να διαβάζω αραχτή την εφημερίδα μου…
Δεν ξέρω γιατί, αλλά δεν με επηρέασε η ήττα της εθνικής , ίσως γιατί έχω συνηθίσει στη ζωή μου , να φτάνω στην πηγή και να μην πίνω νερό ! Δεν αναρωτιέμαι γιατί η ξαδέλφη τελικά δεν πήρε ποτέ παραμάζωμα τα αποδυτήρια , ούτε γιατί στα 29 της κρατάει μέσα της έναν ενθουσιασμό που εγώ νομίζω πως έχασα νωρίς …
Δεν με ξάφνιασε το ότι δεν γύρισα να αλλάξω μπλούζα όταν είδα τα σημάδια στο στήθος μου , ούτε του ότι ακόμα και όταν με κοίταξα στον καθρέφτη απεριποίητη δεν ένιωσα καμία ανασφάλεια … Δεν ξέρω γιατί χάρηκα που παντρεύεται ο Φώτης , ούτε ποτέ κατάλαβα γιατί η άλλη λιποθύμησε… Δεν μου φάνηκε περίεργο που η συμφοιτήτρια μου θα άφηνε τον Πειραιά για χάρη ενός Πυργιώτη , ούτε το ότι ονειροβατούσε, είδα πολλά από τον παλιό μου εαυτό πάνω της !
Τέλος δεν ξαφνιάστηκα όταν δεν κατάφερα να με πίσω και πάλι να κοιμηθώ , ούτε ότι είναι 4:30 το πρωί κι αντί να βρίσκομαι στο πέμπτο όνειρο , εγώ κάθομαι και γράφω αυτές τις λέξεις
5 σχόλια:
Λες ότι συνήθισες να φτάνεις στην πηγή και να μην πίνεις νερό...
Δεν είναι για να λυπάσαι, είναι για να γεμίζεις ικανοποίηση.
Αν ξεδιψάσεις, θα χορτάσεις, δεν θα ψάξεις ποτέ για άλλη πηγή.
Και μια μέρα που θα θελήσεις να δεις "μιαν ακόμα" θα είναι αργά.
Να χαίρεσαι με κάθε πηγή στην οποία φτάνεις.
Και όταν πρέπει, να είσαι σίγουρη...
Θα πιείς και νερό ;)
Καλημέρα, πολύ καλό το blog :)
noreply
Εγώ έκανα το παραπάνω comment ;)
Βαριέσαι ε?
Καλησπέρα Γεωργία , λύθηκε το μυστήριο !Είχα το σχόλιο σου στο mail μου , αλλά δεν εμφανιζόταν στα comments , τα παίζει και το καημένο το μπλοκάκι μου καμιά φορά ! Τώρα που ξέρω και ποιος το έστειλε μπορώ να σε ευχαριστώ , για το σχόλιο σου και για τα καλά σου λόγια :)
Καλησπέρα και σε σένα αγαπητέ Μάνο ! Δεν θα το έλεγα ακριβώς βαρεμάρα , δεν μου μένει και χρόνος για να βαρεθώ , στο τρέξιμο είμαι συνέχεια … Εγώ θα έλεγα απλώς πως είναι ακόμα μια μεταβατική περίοδος στη ζωή μου …
Δημοσίευση σχολίου