Τρίτη, Σεπτεμβρίου 12, 2006

Εμάς ποιος θα μας «διαβάσει» ;


Εμάς ποιος θα μας ρίξει έναν αγιασμό ; Άλλοι βέβαια τον τρώνε και ζορίζονται άλλοι πάλι τον τρώνε και δροσίζονται ! Ακριβώς πίσω από το σπίτι μου υπάρχει σχολείο αλλά δυστυχώς βρισκόμουν στο πέμπτο όνειρο όταν κάποιος μουσάτος καλοκάγαθός παππούλης θα έχωνε τον βασιλικό μέσα στο νερό και θα κατέβρεχε μαθητές και καθηγητές .. Πέρασαν προ πολλού και για μένα τα μαθητικά χρόνια και θυμάμαι πως όπως πάντα βρισκόμουν αρκετά πίσω για να με φτάσει το αγιασμένο ύδωρ !
Σήμερα όμως έπρεπε να ξυπνήσω να εισβάλω στο σχολείο και να αρπάξω αμέσως από τα χέρια του παπά το μπολάκι με το νερό ή ακόμα κι αν δεν προλάβαινα να έχωνα το κεφάλι μου μέσα και να λουζόμουνα με αυτό !!!
Πρέπει να βρούμε επειγόντως έναν παπά να μας διαβάσει !!! Τις τελευταίες μέρες γίνονται τα πιο κουλά πράγματα , με αποκορύφωμα σήμερα το βράδυ όταν βρισκόμουνα κάτω από το σπίτι μου με δυο φίλους μου . Για να μην τα πολυλογώ στα καλά του καθουμένου έρχεται ένας μπάρμπας και αρχίζει να την λέει σε έναν από τους δυο φίλους μου, αυτός άλλο που δεν ήθελε , αρπαγμένος και πιεσμένος από την κωλοξεταστική άρχισε να χώνει κι αυτός στον μπάρμπα ενώ το καλύτερο πράγμα που είχε να κάνει ήταν να αδιαφορήσει … Ήταν η αρχή του τέλους , έγινε της Πόπης , μετά από αρκετά μπινελίκια , του στυλ , άντε και γαμήσου , μόνο μαζί σου , πιάστηκαν στα χέρια και τα μπουνίδια άρχισαν να πέφτουν βροχή ! Είχα μείνει ακίνητη σε απόσταση αναπνοής να παρακολουθώ το δράμα που εξελισσότανε μπροστά μου , φώναζα συνεχώς το όνομα του φίλου μου και του έλεγα να μην του δίνει σημασία και να σηκωθούμε να φύγουμε , αλλά αυτός είχε γίνει κατακόκκινος και δεν άκουγε τίποτα , μόνο βαρούσε !Τα φώτα από την απέναντι πολυκατοικία άρχισαν να ανάβουν το ένα μετά το άλλο , και διάφοροι άλλοι θεατές παρακολουθούσαν το σκηνικό από τα μπαλκόνια τους ! Το σκηνικό τελείωσε όταν κατέβηκαν, κάποιοι από την δικιά μου πολυκατοικία και ο μπάρμπας έφυγε αλλά συνέχιζε να βρίζει , μέχρι να χαθεί στην άκρη του δρόμου … Περιττό να πω, το πώς με κοιτούσανε οι άλλοι ένοικοι της πολυκατοικίας και ζητούσανε εξηγήσεις για το τι είχε γίνει ! Τι μπορείς να πάθεις τελικά στο άσχετο και από εκεί που δεν το περιμένεις , και χωρίς να φταις κι όλας , να σου την πέσει ένας άγνωστος στο δρόμο και χωρίς λόγο να σε σαπίσει και στο ξύλο ! Ανεβήκαμε στο σπίτι μου μετά άρον –άρον , και μετά από λίγο κάναμε θεραπεία γέλιου , γιατί όλοι σήμερα είχαμε πλακωθεί με κάποιον ή μάλλον μόνο εγώ δεν είχα πλακωθεί αν και το προηγούμενο βράδυ είχα φτάσει ένα βήμα πριν το εγκεφαλικό και αν μου δινότανε η ευκαιρία ήθελα κι εγώ να ρίξω πολύ ξύλο ! Είμαι κι εγώ από αυτούς τους ανθρώπους που δεν θες να δεις την άλλη πλευρά μου , υπομένω τα πάντα , αλλά όταν φτάσω στα όρια μου καλύτερα να μην είστε κοντά , σήμερα έχασα την ευκαιρία μου , τώρα που το σκέφτομαι έπρεπε να πέσω κι εγώ πάνω στο γέρο και να τον αρχίσω με κλωτσιές στην «οικογένεια», θα μου πείτε τι μου έφταιγε ο άνθρωπος ; Ναι είμαι κατά της βίας κι όλων αυτών των παρανοϊκών καταστάσεων , αλλά προχθές καλύτερα που έμεινα σπίτι μου ,γιατί είχα ξεπεράσει τα όρια μου και ο άσχετος κοσμάκης δεν μου φταίει σε τίποτα ! Το πρωί η άλλη φίλη μου που ήταν μπροστά στο σκηνικό , είχε βριστεί άγρια με αυτήν που μένει από κάτω της γιατί ενώ της έχει κάνει αρκετές παρατηρήσεις αυτή βάζει στο τέρμα κάθε πρωί Μαργαρίτη , Βολάνη ή άλλους λαϊκούς αηδούς και δεν την αφήνει ούτε να κοιμηθεί , μα ούτε και να διαβάσει , σήμερα δεν άντεξε και βγήκε εκτός εαυτού , με αποτέλεσμα να πάει στην πόρτα της και μόλις άνοιξε , άρχισε να την στολίζει με διάφορα, καθόλου κολακεύτηκα επίθετα!
Τα πνεύματα πρέπει να ηρεμίσουνε , γιατί δεν αντέχω άλλο να βρίσκομαι κάθε μέρα στην τσίτα , και ο καλύτερος τρόπος είναι η αδιαφορία … Όταν πάψετε να ασχολείστε , με ότι σας τη σπάει , νομίζω πως όλα θα γίνουν καλύτερα , βγάλτε έξω από τη ζωή σας ότι σας ενοχλεί κατά το «Έξω πούστη από την παράγκα» !
Παραπονιόμουνα όλο το καλοκαίρι γιατί ήταν το πιο ήρεμο και ήσυχο που είχα περάσει , μα τώρα το νοσταλγώ ! Λένε ότι συνήθως εκτιμάς αυτό που δεν έχεις .
Συνήθως βέβαια, γιατί εγώ ξέρω ανθρώπους που εκτιμούν και τιμούν όσους και όσα έχουν . Αυτό άλλωστε θεωρώ είναι ένα από τα κριτήρια της ωριμότητας του καθενός, δηλαδή το κατά πόσον εκτιμά αυτό που έχει , όταν το έχει και όχι όταν το χάνει …
Είναι κάτι μέρες περίεργες , που πας για τα πολλά και χάνεις και τα λίγα , πάντα και παντού θα υπάρχουν αδικίες και κακοτυχίες, τώρα γιατί πάνε και πέφτουν όλες απάνω μας αυτό δεν μπορώ να το απαντήσω ! Αλλά έτσι κι αλλιώς δεν ξέρω κανέναν που να έχει υπογράψει συμβόλαιο με την τύχη , εκτός από το παπί Γκαστόνε !

2 σχόλια:

manosantonaros είπε...

Πωπωπωπω ενας θυμός.
Αυτό είναι καλό γιατί λειτουργεί σαν βούρτσα. Καθαρίζει όλες τις γωνιές. Ετσι δεν είναι; Ασε που θα σε πάει και σε άλλα δωμάτια
Εχεις σπουδαία σκηνοθετική ματιά. Ολα τα βλέπεις με λεπτομέρειες και υπό ενδιαφέρουσα οπτική γωνία.
Μήπως είναι ώρα να ασχοληθείς λιγάκι μαζί του; (Μια camera, μια ταινιούλα... κάτι ρε παιδί μου.
σε φιλώ

Sophia Choleva είπε...

Θυμός δεν λες τίποτα Μάνο μου , είναι λυτρωτικός ο πούστης μια χαρά δεν έχω παράπονο !Εξάλλου δεν πρόλαβα να δω το σχόλιο σου και ανέβασα το επόμενο post , αν το διαβάσεις σε επιβεβαιώνω ότι μιλάμε για πολύ και συσσωρεμένο θυμό! Το ότι μπαίνεις κατευθείαν στο θέμα και ότι με πιάνεις αμέσως δεν υπάρχει αμφιβολία στο έχω πει και παλιότερα !
Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια , δεν το είχα σκεφτεί ποτέ αυτό, μου έδωσες τρομερή ιδέα ! Σε ασπάζομαι κι εγώ με τη σειρά μου !

The first time I told my story, I felt only pain. “How could this have happened to me?” I asked.  The second time I told my story, I felt on...