Μες στο μπουρδέλο το ΤΕΙ , κοντά στα πέντε χρόνια
Προσπάθησα να μορφωθώ , μα το παλεύω ακόμα.
Με φίλους και συμφοιτητές πάντα μέσα σε όλα
Πηδούσα και μια γκόμενα κι ας ήτανε καριόλα .
Η μάνα μου , μου έστελνε λεφτά για να σπουδάσω
Κι εγώ αντί να διάβαζα κοίταζα να τα σπάσω .
Στο τέλος όμως έμεινα μες στο ΤΕΙ μονάχος
Να κυνηγώ μαθήματα σαν να’ μουν μονομάχος .
Είδα και αποείδα στο ΤΕΙ, πρηστήκανε τα αρχίδια
Ολημερής και ολονυχτής η ίδια η ρουτίνα .
Πόσο θα ήθελα να πω δυο λόγια για τους φίλους
Για όλους μου τους κολλητούς όλους αυτούς τους θρύλους .
Ο Μπίλης το πουστόπαιδο ο διάολος ο μαύρος
Που λέει το ανέκδοτο και κάθεται σαν γλάρος
Και ο Χρήστος ο ψηλολέλεκας με το μακρύ μαλλάκι
Που στο ΤΕΙ δεν γάμησε και του μείνε σαράκι
Και ο Ντάτης που ήταν Αλβανός αλλά παιδί χρυσάφι
Που όταν έβλεπε μουνί το έβαζε στο μάτι
Ο Φώτης το παιδοβούβαλο με το μεγάλο κώλο
Που αν του δώσεις ένα αρνί θα το τσακίσει όλο
Παλιέ μου φίλε γνώριμε , συμμαθητή Νικολαίδη
Γεια σου και σένα Νικολή με το μικρό αρχίδι
Γεια σου και σενα Στέλιο μου με τον μικρό τον κώλο
Που σε γαμούσε συνεχώς ο Νίκος από το Βόλο
