Εφηβικές μνήμες …

Αυτό το post αφιερώνεται στον Άκη , τον Μιχάλη και το Γιώργο … Τι κι αν έπιασε ο καθένας μας από μια άκρη σε αυτόν τον πλανήτη, όπου βρήκε ο καθένας μας , όπου μας χωρούσε καλύτερα, όπου βολευτήκαμε , έχουμε τόσα να μας φέρνουνε και πάλι κοντά …Σήμερα σήκωσα το τηλέφωνο και με μιας ξεθάφτηκαν οι στιγμές που σπαταλήσαμε πριν από εφτά χρόνια μαζί …
Για μένα έτσι κι αλλιώς τα εφηβικά μου χρόνια δεν είναι τίποτα άλλο, από Άκης –Μιχάλης – Γιώργος και οι στιγμές που σπαταλήσαμε τότε με όλη την παλιό παρέα που έχει χαθεί χρόνια τώρα ! Όταν σήκωσα το τηλέφωνο και ήσουνα εσύ, το πρώτο πράγμα που κάναμε και οι δύο ήταν να βάλουμε τα γέλια , μετά από 7 χρόνια αξιώθηκες να διαβάσεις , τον τόμο, το έπος που είχα γράψει για πάρτη σου και για τις στιγμές μας τότε , μετά από εφτά ολόκληρα χρόνια από τότε που στον είχα χαρίσει τώρα αξιώθηκες να τον διαβάσεις αχαΐρευτε … Καθώς το διάβαζες έβαλες τα γέλια , αλλού έκλαψες , αλλού εξαγριώθηκες , δεν άντεξες και με πήρες τηλέφωνο … Αλήθεια πόσα χρόνια έχουμε να μιλήσουμε ;Πόσα χρόνια έχω να δω εσένα , το Μιχάλη , το Γιώργο ; Το καλύτερο σενάριο μου είπες ,αν γινότανε ταινία θα πουλούσε τρελά φώναξες , κι όμως δεν ήταν τίποτα άλλο από στιγμές μας , δεν ήταν τίποτα άλλο , από όλα αυτά που ζήσαμε τότε μαζί , δεν είναι τίποτα άλλο από το πώς έβλεπα εγώ όλες εκείνες τις στιγμές μας …
Μετά ήθελες να πάθεις κατάθλιψη και δεν άντεξες και ξέθαψες τις κασέτες , τι κόλλημα είχαμε φάει με τις κάμερες τότε ; Η δικιά μου από ότι θυμάσαι ήταν καλύτερη και ζήλευες γι’ αυτό, θυμάσαι τότε που σου χτύπησα την πόρτα να σε μπουγιελώσω κι εσύ άνοιξες με την κάμερα στο χέρι και μετά την στεγνώναμε με το πιστολάκι ;Θυμάσαι τότε που ήμασταν ξαπλωμένοι στο χορτάρι, δίπλα στις όχθες του Πηνειού; Τότε μπορούσαμε και καταλαβαίναμε τα μυστικά που μας ψιθύριζε το ποτάμι, η υγρασία μας τρυπούσε τα κόκαλα , θυμάσαι ; Ήρθε η ώρα και γυρνάμε δειλά στη γέφυρα.. Ναι θα ανεβείς στο λόφο όπως παλιά, θα κλείσεις τα μάτια και θα μυρίσεις λιβάνι από τον Άγιο Αχίλλειο, και θα έρθω κι εγώ να σου πω το μυστικό στο αυτί (Μια τούρτα είναι η ζωή και η Α.Ε.Λ το κερασάκι … )Θυμάσαι το τραγούδι που μου αφιέρωσες 17/07/1999 ; Θα το έχω και να το λέω πάντως ο πρώτος μου μεγάλος εφηβικός έρωτας , μου την έπεσε με Anathema , θυμάσαι ;Εγώ να είσαι σίγουρος δεν ξέχασα ποτέ αυτούς τους στίχους , θυμάσαι που το έμαθα και στο έπαιζα και στην κιθάρα ; Τότε μου το είχες αφιερώσει εσύ , τώρα ήρθε η σειρά μου …

PARISIENNE MOONLIGHT

I fell I know you
I don’t know how
I don’t know why
I see you feel for me
You cried with me
You would die for me

I know I need you
I want you
To be free of all the pain
You have inside
You cannot hide
I know you tried
To be who you couldn’t be
You tried to see inside of me

And now I’m leaving you
I don’t want to go
Away from you

Please try to understand
Take my hand
Be free of all the pain
You hold inside
You cannot hide
I know you tried
To feel

Θυμάσαι τότε 28 Οκτωβρίου του 99 στο τσιπουράδικο που είχα γίνει λιάρδα ; Ήταν το πρώτο μου μεθύσι , το θυμάσαι ; Θυμάσαι πόσες φορές πήγε να με σκοτώσει ο Γιώργος με την μηχανή , πόσο τρελός ήτανε ;
Θυμάσαι τότε στον οίκο νυφικών «Αθηνά» , που τον είχαν οι γονείς του Αντρέα και έπαιρνε τα κλειδιά και ανεβαίναμε καμιά δεκαριά άτομα και τα πίναμε μέσα στα σκοτάδια , ανάμεσα στα νυφικά , τι φάσεις Θεέ μου ..
Θυμάσαι τη μάνα μου που φώναζε , που έκανα παρέα με εσάς τους μαντράχαλους ;
Αλήθεια εκείνα τα χρόνια δεν πρόκειται να τα ξεχάσω ποτέ , ήταν τελικά τα πιο έντονα και αθώα χρόνια της ζωής μου …
Αφού μιλήσαμε , πάνω από 4 ώρες στο τηλέφωνο , αποφάσισες να φτιάξεις το δικό σου μπλοκ , ελπίζω να μην παραλήψεις να αναφέρεις ότι αν δεν ήμουνα εγώ να σου ανοίξω τα μάτια , ακόμα θα με ρωτούσες με απορία , τι είναι αυτό το πράγμα !
Ξέρω ότι είσαι κατεστραμμένος , όπως όλοι μας έτσι κι αλλιώς , ξέρω ότι μπορεί τα κείμενα σου να με ψυχοπλακώσουνε , αλλά εκτονώσου , τώρα που σου δίνεται η ευκαιρία εκτονώσου, σου λέω , έλα μην αργείς , περιμένω το πρώτο σου post , μην με απογοητεύσεις !!!
Μην πεις τίποτα στον Γιώργο , η έκπληξη θα γίνει την Τετάρτη όπως κανονίστηκε , όσο για τον Μιχάλη , ξέρεις ότι ήταν ο λατρεμένος μου , δεν το συζητώ ότι θα πάμε Λονδίνο , χωρίς να ξέρει ότι θα σκάσω μύτη κι εγώ ! Έτσι κι αλλιώς η τραγική σύμπτωση είναι ότι συνάντησα τον αδερφό σου τέλη Αυγούστου την ώρα που τρώγαμε την ταλαιπωρία για ένα διαβατήριο τότε έβγαζα το διαβατήριο για το ταξίδι στο Λονδίνο που τελικά όμως ακυρώθηκε με τον χειρότερο τρόπο , αλλά τελικά είδες πως τα φέρνει καμιά φορά , η μπαμπέσα η ζωή; Λοιπόν αρκετά ,μου θύμισες τώρα άντε , ξέρω ότι εσύ έχεις πολύ περισσότερο υλικό από εμένα , αλλά κοίτα κακομοίρη μην με κάνεις ρεζίλη και βγάλεις τίποτα με τα μαύρα χάλια που είχα τότε , σε απειλώ έχω κι εγώ , ειδικά τότε που είχα χάσει το στοίχημα και σου έδωσα το πλαστό δεκαχίλιαρο με τον Παπανικολάου κι εσύ δεν πήρες πρέφα τίποτα , και άλλα τόσα , γι’ αυτό σου λέω, πρόσεχε !

Καθαρίστε τους !!!!

Xέρια που ξέρουν να χαϊδεύουν …

Τρίτη πρωί , ζω ένα δράμα ! Αν και στην αρχή αναρωτιόμουνα για αρκετή ώρα μέχρι να ανοίξω για τα καλά τα μάτια μου :Ποιο μήνα διανύουμε ; Τώρα ο ήλιος δύει για ανατέλλει ; Σήμερα αλήθεια τι να είναι ; Δευτέρα –Τρίτη ; Κάποια άλλη μέρα ίσως;
Και τότε ήταν που άνοιξα για τα καλά τα μάτια μου , και το ρολόι στον απέναντι τοίχο έλεγε 07:00 , και η τηλεόραση ήταν ανοιχτή , κι εμένα με είχε πάρει ο ύπνος στον καναπέ και φορούσα τα ρούχα ακόμα από χθες … Μετά κοιτάχτηκα στον καθρέφτη που βρίσκεται κάτω από το ρολόι , το θέαμα τρομακτικό … Και όπως λέει και ο Πασχαλίδης μαζί με τον Παπακωνσταντίνου , «Τα χρόνια φεύγουν θες δεν θες, σαν των ματιών σου τις βαφές», και είχαν φύγει οι βαφές, και ήταν σαν χθες στον ύπνο μου κάποιος να με είχε αρχίσει στις μπουνιές , κι ένιωθα όλο το κορμί μου να πονάει , τελικά ή κάποιος με είχε σαπίσει στο ξύλο ή απλά πιάστηκα γιατί είχα κοιμηθεί με ορθάνοιχτα παράθυρα ! Κι αυτή η υγρασία στο μαξιλάρι , ύποπτη … Κοίταξα να δω μήπως έτρεχε αίμα από τη μύτη μου , μα μπα , τίποτα !Μήπως πάλι από το πολύ ξύλο έβαλα τα κλάματα; Όχι, μάλλον θα ήταν το γλυκό σάλιο που έτρεχε από το στόμα μου την ώρα που κοιμόμουνα , και ίσως στον ύπνο μου , να μην βόγκαγα από τους πόνους , απλά να ροχάλιζα ρυθμικά , αν και δεν μπορώ αυτό να το γνωρίζω, μιας και δεν ήταν κανείς εδώ για να μου πει , αν άκουγε βογκητά ή μια γλυκιά μελωδία ! Προσπάθησα να θυμηθώ μα μάταια , υπήρχε ένα τεράστιο κενό μνήμης !
Μετά την υπερένταση ήρθε η πλήρης αποχαύνωση και δυσκολεύομαι να μπω πάλι σε πρόγραμμα ! Κοίταξα πάλι το ρολόι , σκέφτηκα για λίγο τι έχω να κάνω σήμερα , ΤΙΠΟΤΑ , κι έτσι απλά άλλαξα πλευρό και συνέχισα τον ύπνο μου …
Και τότε είδα ένα όνειρο , αν και τον τελευταίο καιρό , δυσκολεύομαι να ξεχωρίσω τι γίνεται στην πραγματικότητα και τι είδα χθες στον ύπνο μου! Έβλεπα τους φίλους μου να γελάνε και αυτό με έκανε χαρούμενη γιατί σκεφτόμουνα το μέλλον πιο αισιόδοξο , πιο λαμπερό , μα όχι , μάλλον γελούσαν μαζί μου και τότε άκουσα μια φωνή να μου λέει :
-Τώρα ξύπνησες Σοφία ;
-Εεεε, ναι !
-Φαίνεται ! Αχαχαχαχα!
Ναι τελικά είχα ξυπνήσει και η πείνα μου με οδήγησε στη λέσχη , που είναι ακριβώς απέναντι από το σπίτι μου … Πήρα το δίσκο μου και κάθισα κι εγώ μαζί με τους άλλους , κι ενώ σήκωνα μηχανικά το πιρούνι, αυτοί έλεγαν , έλεγαν , έλεγαν … Τους ξέρω τρία χρόνια τώρα , τους βαρέθηκα, τους σιχάθηκα , τους έχω μάθει πια …

Μ’ αρέσουν οι άνθρωποι , μ’ αρέσει να τους ακούω ειδικά όταν δεν έχω τίποτα να πω , μ’ αρέσει να τους παρατηρώ! Μ’ αρέσουν οι κοκαλωμένες βλεφαρίδες από την μάσκαρα, της απέναντι , μ’ αρέσουν τα αντράκια που περνάνε, με δέκα κιλά ζελέ στο κεφάλι , μ’ αρέσουν οι τύποι με τα σκουλαρίκια, με τις κοτσίδες ! Με γοητεύουν οι κουλτουριάρηδες, τα σκοτεινά αναστήματα , οι μελοδραματικοί…
Η μόνη πίστη που μου απέμεινε έτσι κι αλλιώς είναι η πίστη μου στα πάθη των ανθρώπων !
Μετά γυρίζω σπίτι και καταβροχθίζω ότι σοκολατένιο υπάρχει , αράζω στον καναπέ και μετά το τέταρτο Johnnie , χαλαρώνω …
Παλιότερα σε παρόμοιες φάσεις ήδη θα είχα γεμίσει τη βαλίτσα , ήδη θα είχα διανύσει αξιόλογα χιλιόμετρα , άυπνη και αναμαλλιασμένη , ήδη θα είχα αναλωθεί σε σπουδαιοφανείς συζητήσεις , θα άκουγα τις φαμφάρες κάποιου που ήλπιζα ότι θα με κάνει να αισθανθώ λίγη αληθινή ευτυχία !
Τώρα πια προτιμώ τον καναπέ μου και τις σοκολάτες μου , κι όχι το δρόμο που είναι ασφυκτικά γεμάτος , από πετυχημένους , άτυχους , φιλοσόφους , παραμυθατζήδες , οργασμούς, υστερίες , τρέλες ! Τον περπάτησα αυτόν τον δρόμο … Δεν έχω άλλα χιλιόμετρα για χάσιμο πια!
Θέλω λιγότερα γυαλιστερά χαμογελά , θέλω χείλη μόνο που ξέρουν να γελούν αληθινά , χείλη που ξέρουν να φιλούν , χέρια που ξέρουν να χαϊδεύουν …

Road movie...

Αν και μέχρι χθες ανίδεη , με το πώς ανεβάζει κανείς , ένα βιντεάκι στο blog του , τελικά τα κατάφερα … Ήξερα , ότι δεν πρέπει να τάζεις σε τρελούς και μικρά παιδία , από εδώ και πέρα έμαθα ότι στην ίδια κατηγορία ανήκουν και οι μπλόγκρες είναι αρκετά απαιτητικοί !Τώρα που πήραμε το κολάι , ίσως στο μέλλον δούμε όλοι κάτι καλύτερο μέσα από αυτό το blog !;Ένα ευχαριστώ στον Ανδρέα , νομίζω είναι πολύ λίγο … Όσο για τον ήχο κόπηκε για ευνόητους λόγους , γιατί θα πέφτανε πολλά μπιπ!

Το αφιερώνω με πολλή αγάπη στοργή και Protherm , μα που αλλού στον Ανδρέα που σήμερα έπαιξα με την υπομονή του !

Μάθε παιδί μου γράμματα !

Κρατάω στα χέρια μου το πρόγραμμα σπουδών της σχολής μου ! Ναι κυρίες και κύριοι , μετά από τρία χρόνια λειτουργίας της, είπαν να βγάλουνε και πρόγραμμα σπουδών ! Το τι περάσαμε αυτά τα τρία χρόνια δε λέγεται , είμαι από τους πρώτους που μπήκαν σε αυτή τη σχολή που άνοιξε πρώτη φορά το Σεπτέμβριο του 2003 , περιττό να πω ότι έχουμε κάνει θαύματα , και τεράστια άλματα, αυτή η σχολή , κακά τα ψέματα θα χρωστάει για πάντα πάρα πολλά σε μας, για τους περισσότερους φοιτητές πολλά πράγματα είναι δεδομένα , εμείς δεν είχαμε καν ούτε αυτά , αφού όταν ήρθαμε ακόμα τρίβανε τα πλακάκια του κτιρίου , κι εμείς καταφέραμε πολλά πράγματα πέρα και από τα δεδομένα !
Όταν πέρασα εδώ το τι δούλεμα έφαγα από γνωστούς και φίλους ,δε λέγεται , τι κράξιμο Θεέ μου ! Τα πρώτα χρόνια ήταν όντως αρκετά δύσκολα , τώρα σιγά-σιγά αρχίζω και λέω , τελικά δεν έκανα λάθος , αυτή η σχολή στο μέλλον να μου το θυμηθείτε έχει να δώσει πολλά !
Σας δίνω παρακάτω μια μικρή γεύση , για το τι κάνουμε εμείς εδώ στο τμήμα Πληροφορικής και Μ.Μ.Ε στους Αγίους Τόπους !

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΠΟΥΔΩΝ


Γνωστικό αντικείμενο του τμήματος : Το περιεχόμενο σπουδών του Τμήματος καλύπτει το γνωστικό αντικείμενο σύγχρονες τεχνολογίες των Πληροφοριακών Συστημάτων στα Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας . Σκοπός του προγράμματος σπουδών είναι η δημιουργία στελεχών με εξειδικευμένες γνώσεις και ικανότητες στην ανάπτυξη , υλοποίηση και διαχείριση των σύγχρονων πληροφοριακών συστημάτων , πλαισιωμένες με επιστημονικές γνώσεις στον τομέα της μαζικής επικοινωνίας .
Αποστολή του τμήματος :Οι μεταλλαγές που συντελούνται στην δομή και τον χαρακτήρα των Μέσων Μαζικής Επικοινωνίας , έχουν καταστήσει την τεχνολογία καθοριστικό παράγοντα τόσο στον οργανωτικό μετασχηματισμό τους , όσο και στην ανάπτυξη νέου «τύπου» Μέσων (π.χ διαμόρφωση ηλεκτρονικής γραφής στο διαδίκτυο, δημοσιογραφία online . Σύμφωνα με όλες τις δημοσιευμένες έρευνες , υπάρχει αυξανόμενη ζήτηση στελεχών που να έχουν την δυνατότητα διεπιστημονικής προσέγγισης στον χώρο των ηλεκτρονικών Μέσων Μαζικής Επικοινωνίας . Αποστολή του τμήματος είναι να προσφέρει ένα οργανωμένο και σύγχρονό πρόγραμμα σπουδών που θα προετοιμάζει εξειδικευμένα στελέχη τα οποία θα μπορούν να λειτουργούν στο υπό διαμόρφωση νέο τεχνολογικό περιβάλλον των ΜΜΕ !
Περιγραφή του πτυχίου του τμήματος : Οι πτυχιούχοι του Τμήματος με την ολοκλήρωση των σπουδών τους , αποκτούν τις απαραίτητες επιστημονικές τεχνολογικές γνώσεις , ικανότητες και δεξιότητες έτσι ώστε :
· Αναλύουν , σχεδιάζουν και υλοποιούν εφαρμογές πολυμέσων
· Παράγουν προϊόντα όπως ταινίες , διαφημιστικά , ντοκιμαντέρ, video clips και υλικά παρουσίασης .
· Επεξεργάζονται το παραγόμενο οπτικοαουστικό υλικό (post-production)
· Δημιουργούν γραφικά υπολογιστών σε δύο και τρεις διαστάσεις καθώς επίσης και συνθετικές ταινίες ( animation)
· Αναπτύσσουν δικτυακές εφαρμογές και διαχειρίζονται δικτυακούς ιστοτόπους .
· Παράγουν ράδιο-τηλεοπτική εκπομπή μέσω διαδυκτίου
· Έχουν την γραφιστική και σελιδοποιητική επιμέλεια και την προεκτυπωτική εποπτεία κάθε είδους εντύπου (εφημερίδες , περιοδικά, αφίσες , διαφημιστικά φυλλάδια , κλπ)
· Έχουν την γραφιστική επιμέλεια ηλεκτρονικών μέσων επικοινωνίας (newsletters, παρουσιάσεων κλπ)
· Χειρίζονται ολοκληρωμένα συστήματα διαχείρισης δημοσιογραφικής ύλης που αυτοματοποιούν ολόκληρη την ροή εργασίας μιας εφημερίδας .
· Γνωρίζουν τον τρόπο επιτυχούς επικοινωνίας με τον θεατή , ακροατή , αναγνώστη .
· Προγραμματίζουν και αυτοματοποιούν την λειτουργία και την ροή των εργασιών στις μονάδες ΜΜΕ .
· Εγκαθιστούν και χειρίζονται προγραμματίζουν εύρος υπολογιστικών συστημάτων και περιφερειακών ήχου, εικόνας , βίντεο .

Δεν μετανιώνω για το κράξιμο που έφαγα όταν ήρθα να σπουδάσω εδώ , πάντα κάτι το άγνωστο και το καινούργιο το κριτικάρουμε αρνητικά ή έστω το βλέπουμε με καχυποψία , τώρα πια βλέπω ότι καλά έκανα και δεν τα παράτησα αν και βρέθηκα πολλές φορές , σε αυτό το δίλλημα !

Δημιουργική Αϋπνία

Τις τελευταίες μέρες , με ταλαιπωρούν οι αϋπνίες μου , η βροχή που από χθες το βράδυ δεν λέει να σταματήσει να σαπίζει τα πάντα, αλλά είναι τόσο όμορφες αυτές οι ώρες της αγρύπνιας μου , γιατί τόσο καιρό κοιμόμουνα τον ύπνο του δικαίου και ήρθε η ώρα να ξυπνήσω … Άνοιξα τα μάτια μου για τα καλά και τώρα πια δε λέω να τα κλείσω με τίποτα …Επιτέλους είδα φως σε μερικά μυαλά και μπήκα !
Ατελείωτες ώρες δημιουργικής αϋπνίας , μαζί με ανθρώπους που με έφεραν σε πολλαπλούς και απανωτούς πνευματικούς οργασμούς , πόσο στεναχωριέμαι που τους είχα δίπλα μου και άργησα τόσο πολύ να τους ανακαλύψω..
Δεν το κρύβω ότι έχω φτάσει στα πρόθυρα υπερκόπωσης , αφού κοντά μια βδομάδα τώρα κοιμάμαι το πολύ 3 με 4 ώρες το εικοσιτετράωρο , κι όμως δεν θα άλλαζα με τίποτα την τρεχάλα με το παγωτό στο χέρι μέσα στην βροχή , τις μπύρες και το παρεάκι στου Αντρέα , το αγκάλιασμα της Τάνιας , το αληθινό ευχαριστώ της Χριστίνας , ούτε τον δωδεκάωρο διάλογο με τον Γείτων (είναι αυτό που λένε με μερικούς έχεις πρόβλημα επικοινωνίας και δεν ξέρεις τι να πεις και με άλλους , όσα και να πεις δεν θα είναι ποτέ αρκετά !)…
Τις τελευταίες μέρες , άρχισα να νιώθω ότι ξαναζώ , άρχισε να επιστρέφει το χρώμα στα πράγματα γύρω μου, άρχισα να γίνομαι πάλι , η καλή , παλιά Σοφία , να ανοίγομαι ! Σε λίγες μέρες θα ανηφορίσω με ένα Σομπρέρο για Θεσσαλονίκη , θα κάτσω κοντά στις δύο βδομάδες , και έχουμε κάνει τα κουμάντα μας με τον Γείτων , να κάνουνε μια μικρή συνάντηση , όση πιστή προσέλθετε , (θα γράψω σχετικά με το θέμα πιο αναλυτικά εκείνες τις μέρες).
Γιώργο , τσίφτη μου , μην παραπονιέσαι , τέλη Οκτώβρη , θα φροντίσω να έρθω στην Αθήνα κανένα τετραήμερο , δεν θέλω να έρθω τώρα αν κι έχω χρόνο , θέλω να χαθώ στην πόλη που ξέρω πως σίγουρα θα με κάνει όχι απλά να χαμογελάω δυνατά , αλλά θα μου φέρει πίσω τα πιο ζωηρά χρώματα που μου κλέψανε !
Αυτοπροσκαλούμαι λοιπόν , και σε μια ενδεχόμενη συνάντηση με μπλόγκερς στην Αθήνα , δεν έχω ξαναζήσει παρόμοια εμπειρία και θα ήθελα να δω , πως μπορεί να συνυπάρξει στο ίδιο τραπέζι , ένα κράμα ανθρώπων , από 18 μέχρι φεύγα , που να είναι τόσο διαφορετικοί μεταξύ τους, κι όμως να έχουνε τόσα πολλά να πούνε!
Εγώ σας αποχαιρετώ κάπου εδώ , ακούγοντας Tom Waits και «I Hope That I Don't Fall In Love With You»
Well I hope that I don't fall in love with you'Cause falling in love just makes me blue,Well the music plays and you display your heart for me to see,I had a beer and now I hear you calling out for meAnd I hope that I don't fall in love with you.Well the room is crowded, people everywhereAnd I wonder, should I offer you a chair?Well if you sit down with this old clown, take that frown and break it,Before the evening's gone away, I think that we could make it,And I hope that I don't fall in love with you.Well the night does funny things inside a manThese old tom-cat feelings you don't understand,Well I turn around to look at you, you light a cigarette,I wish I had the guts to bum one, but we've never met,And I hope that I don't fall in love with you.I can see that you are lonesome just like me, and it being late,You'd like some some company,Well I turn around to look at you, and you look back at me,The guy you're with has up and split, the chair next to you's free,And I hope that you don't fall in love with me.Now it's closing time, the music's fading outLast call for drinks, I'll have another stout.Well I turn around to look at you, you're nowhere to be found,I search the place for your lost face, guess I'll have another roundAnd I think that I just fell in love with you.