Σήμερα ήταν μια τρελή μέρα, άρχισαν τα σχολεία, τα αγγλικά, οι δραστηριότητες και χθες ήταν ακόμα πιο τρελή, πίεση και τρελή κούραση στη δουλειά, τόσοι πολλαπλοί ρόλοι. Τώρα πια μετά από τόσα χρόνια θα τολμούσα να πω πως το έχω συνηθίσει, πως τα παίζω όλα στα δάχτυλα και έτσι είναι αλλά να που μερικές μέρες που όλα πιέζουν από παντού φτάνω κι εγώ στα όρια μου και αύριο μετά από τόση κούραση θα οργώνω την Ελλάδα εκτός νομού με τη δουλειά, όσο συναρπαστικό κι αν φαίνεται, μερικές φορές μπορεί απλά να σε διαλύσει όταν όλα περνούν από πάνω σου!
Το μόνο που με χαροποιεί είναι που βλέπω να αγκαλιάζεται το βιβλιαράκι μου κι όχι δεν θα γίνει best seller αλλά εσύ άγνωστε που προχθές παρήγγειλες το βιβλίο μου από την "Πρωτοπορία" στην Κάνιγγος, όποια/όποιος κι αν είσαι σε ευχαριστώ, κι όλοι εσείς που το προ παραγγείλατε πριν καν κυκλοφορήσει, που πήρατε από δέκα και πάνω βιβλία για να το κάνετε δώρο σε αγαπημένους σας και να στηρίξετε, εσείς που μου το ζητάτε κάθε μέρα και όλοι ντόμπρα και όχι από ευγένεια απλώς μου λέτε για αυτό τόσα καλά λόγια όλους- όλους σας ευχαριστώ, ίσως μου δίνετε αυτή τη μαγική βιταμίνη που με κάνει απλά να συνεχίζω να ανεβαίνω αυτή την ατελείωτη ανηφόρα της ζωής. Ξέρω φαίνεται μια τρέλα το πως θα βρω χρόνο μέσα σε αυτή την τρελή ζωή που ζω αλλά δεκαεφτά και δεκαοχτώ θα σας περιμένω να τα πούμε στην Αθήνα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου