Κυριακή, Οκτωβρίου 15, 2023

Σάββατο, Οκτωβρίου 14, 2023

Θα την δεις όσο μακριά και να'σαι...

Είμαι στη Ραψάνη απόγευμα Σαββάτου, πίνω καφέ και αγναντεύω την απεραντοσύνη τούτης της χιλιοειδωμένης θέας ακούγοντας Παυλίδη και ενστικτωδώς δακρύζω, με αγγίζουν όλα μου χαϊδεύουν το είναι μου με μαλακώνουν μου υπενθυμίζουν ποια πραγματικά είμαι,ποια είναι η φύση μου ,που ανήκω  και πραγματικά αν ανήκω κάπου είναι στην απεραντοσύνη τούτης της θεάς,μπορεί στην καθημερινότητα να είμαι χιλιάδες δύο πράγματα μα πάνω από όλα αυτά είναι η ψυχή μου κι αυτή η ψυχή δονείται εδω,εδω βρίσκεται,εδώ ακουμπάει,εδω αναπνέει,εδω είμαι εγώ. 

Υ.Σ Μία από αυτές τις νύχτες που ονειρεύεσαι μα δεν κοιμάσαι, θα βάλω μια φωτιά και θα την δεις όσο μακριά και να'σαι .

Εικόνες από τη ζωή μου αυτό το ΣΚ

The first time I told my story, I felt only pain. “How could this have happened to me?” I asked.  The second time I told my story, I felt on...