Άκου μάνα!

Μάνα 

Παντρεμένοι με παιδιά 2!

Λοιπόν θα γράψω γιατί οι ψευδαισθήσεις είναι βολικές αλλά πρέπει κάποια στιγμή να διαλύονται. Μιλούσα με τον πατέρα μου στο τηλέφωνο μπλα μπλα μπλα, κάτι ανούσιο λέγαμε και μου αναφέρει πάνω στην κουβέντα για μια κόρη κάποιου που είναι ανύπαντρη, την καλύτερη δουλειά του λέω έκανε, εμ τώρα το κατάλαβες μου λέει, μα δε μου άνοιξες τα μάτια του λέω. Έτσι κάνουν οι παντρεμένοι μου λέει, λένε τάχα μου στους ανύπαντρους πως είναι καλά! Μείνετε ανύπαντροι, μείνετε ασφαλείς!Μείνετε άτεκνοι, μείνετε υγιείς! 

Εντάξει δεν έχω κάτι με τον γάμο, εμένα απλά μου βγήκε, πόσο μάλλον αν είναι και με το σωστό άτομο αλλά εδώ που τα λέμε εξακολουθώ να πιστεύω πως για κάποιους η μοναχικότητα είναι καλύτερη επιλογή .Η συνθήκη παντρεμένος με παιδιά, δεν έχει καμία σχέση με το παντρεμένος χωρίς παιδιά, όπως και δεν έχει καμία σχέση με το γκομενάκι μου και με το σκυλάκι μου. 

Όντας παντρεμένη με παιδιά ξέρω πια με σιγουριά ότι διάλεξα τον καταλληλότερο άνθρωπο , εγώ δεν ξέρω αν ήμουν για τη συνθήκη γάμος και μάνα το κατάλληλο άτομο βέβαια. Βασικά μεταξύ μας μια χαρά βγήκα κι εγώ μιας και αποδείχτηκα τέρας υπομονής και αν έχω ένα χέρι βοηθείας μια χαρά τα βγάζω πέρα αλλά κακά τα ψέματα, όταν έχεις πάνω από ένα παιδί αν δεν έχεις βοήθεια η πόρτα στο ψυχιατρείο σε περιμένει ορθάνοιχτη! 

Εντάξει εγώ την πάτησα γιατί το πρώτο μου βγήκε το παιδί θαύμα, από έξι μηνών κοιμάται μόνη της χωρίς να έχει ξυπνήσει ποτέ βράδυ, όλοοοοοο το βράδυ, έκοψε πάνα σχεδόν στο έτος, δεν έχει κλείσει καν τα τρία και να φανταστείς στον παιδικό την αποκαλούν η βοηθός της  δασκάλας. Τρώει μόνη της, μαθαίνει το ίδιο και στα αλλά παιδιά, ντύνεται μόνη της, έχει άποψη για το τι θα βάλει μέχρι και στην τελευταία λεπτομέρεια, πάει τουαλέτα μόνη της, μιλάει στο τηλέφωνο και κάνει συζήτηση επιπέδου όχι αστεία και άλλα απίστευτα αμέτρητα πράγματα, οπότε νόμιζα πως κάπως έτσι θα ήταν και τώρα αλλά έλα που δεν είναι. 

Ο μικρός μας βγήκε κανονικό ανθρώπινο πλάσμα ,ένα πανέμορφο μωρό που κλαίει, που δεν κοιμάται με ΤΙΠΟΤΑ όμως ακόμα και τώρα που είναι εφτά μηνών, που αρρωσταίνει, που γκρινιάζει, που πεινάει. Φυσιολογικά πράγματα για μωρό δηλαδή και ΓΙΑ μεγάλο άντρα να ξες. 

Έτσι είναι κυρία μου να είσαι μάνα και πόσο μάλλον μωρομάνα, ξέχνα για λίγο ότι υπάρχεις, ξέχνα τα θέλω σου, τον εαυτό σου και τα σχετικά, τα ξαναλέμε σε καμία πενταετία κι άμα, έτσι στο λέω για να παρηγοριέσαι ότι δεν χάθηκε η ζωή σου για πάντα!

https://youtu.be/BRDBvKGc1fE

ΣΙΝΤΑΡΤΑ

Ήρθε στη ζωή μου την κατάλληλη στιγμή. Εκπληκτικό σε σχέση με τη σαβούρα που διάβασα τελευταία 

Arvo Pärt: Spiegel im Spiegel (Full Album)

 

 

Η ζωή μου όλη είναι μια ευθύνη

Λοιπόν κορίτσια όχι μόνο δεν πρέπει να αναζητούμε παντρειά αλλά πρέπει να την αποφεύγουμε όπως ο διάολος το λιβάνι και εντάξει αν ντε και καλά είμαστε μαζόχες και θέλουμε να κάνουμε το απονενοημένο ας μάθει η κοινωνία επιτέλους ότι εμείς είμαστε που τυλιγόμαστε και πέφτουμε στη φάκα και όχι οι άντρες. Εμείς είμαστε που επωμιζόμαστε όλες τις ευθύνες αυτής της γαμημένης κοινωνίας , ο άντρας πραγματικά αφήνει τη μαμά και πάει στη γυναίκα.

Εκείνοι θα έπρεπε να μας παρακαλάνε μιας και είναι οι απόλυτα κερδισμένοι από αυτή την ιστορία κι εμείς να το σκεφτόμαστε και στην τελική να μην θέλουμε . Είναι ξεκάθαρο πως οι γυναίκες είναι τα θύματα, δουλεύουν, φέρνουν λεφτά σπίτι, γεννούν, μεγαλώνουν παιδιά, σιδερώνουν, ξεσκατίζουν, φροντίζουν για όλους και για όλα και όχι δεν φταίει και καλά η ελληνίδα μάνα και το κακό της πρότυπο, ο έλληνας πατέρας φταίει. Φτάνει πια με το προπατορικό αμάρτημα, φτάνει πια για όλα να φταίνε οι γυναίκες.

Το παιδί ότι βλέπει κάνει. Αν βλέπει μόνο τη μάνα να κάνει όλες τις δουλειές ενώ ο πατέρας ξύνει τα παπάρια του, αυτό του μένει μέσα στο κεφάλι του δεν πάμε να λέμε εμείς με λόγια, η εικόνα και η καθημερινότητα είναι που μετράει. Έτσι ο δόλιος σύζυγος περιμένει ζευγαράκι την κάλτσα στο συρτάρι όπως του το έκανε η μαμά, όπως σου το έκανε και η δικιά σου η μαμά, μόνο που τώρα είσαι εσύ η μαμά, δεν προλαβαίνεις να πάρεις ανάσα και χτυπάς τον κεφάλι σου στον τοίχο για το πόσο κορόιδο πιάστηκες.

Τώρα πια που ζούμε και σε χρόνια που οι παλιές ισορροπίες έχουν ανατραπεί και η λέξη οικογένεια έχει αλλάξει σύνθεση και μορφή και όπως είναι δεδομένο ότι ένα παιδί μπορεί να έχει δύο μπαμπάδες ή δυο μαμάδες (εκεί αλήθεια δεν ξέρω τι ισορροπίες παίζουν, ποιος είναι αυτός που βάζει τις κάλτσες στο ντουλάπι δηλαδή)  είναι καιρός να σπάσουμε τα στερεότυπα, αν θέλεις παντρειά φιλαράκο και παιδιά θα επωμιστείς κι εσύ όλες τις ευθύνες του γάμου και της γονεικότητας από κοινού τέλος.

Υ.Σ οι στίχοι του Πάνου που με εκφράζουν απόλυτα αυτόν τον καιρό 

Η ζωή μου όλη είναι μια ευθύνη
όλα μου τα παίρνει τίποτα δε δίνει
η ζωή μου όλη είναι ένα καμίνι
που 'χω πέσει μέσα και με σιγοψήνει

Η ζωή μου όλη μια ανοησία
κι η μοναδική μου η περιουσία
η ζωή μου όλη είναι μια θυσία
που σκοπό δεν έχει ούτε σημασία

Η ζωή μου όλη είναι ένα τσιγάρο
που δεν το γουστάρω κι όμως το φουμάρω
κι όταν γίνει η γόπα κέρασμα στο χάρο
όταν έρθει η ώρα και τόνε τρακάρω