Αν ήμουν πόλη , θα ήμουν γραφική !

Τρέχει η πουτάνα η ζωή , τρέχει τόσο γρήγορα …

Οι μέρες είναι τόσο γεμάτες , δεν μπορώ να θυμηθώ πότε ήμουνα Λάρισα , πότε γύρισα από Ιταλία , πότε έπινα μαζί με τον Χρύσανθο τον cappuccino μου στο Λέτσε , πότε λιποθύμησα από το ποτό μέσα στο Ten στο Κολωνάκι , πότε είπα τη μεγαλύτερη μαλακία που έχω πει ποτέ σε άντρα για να αποφύγω κάτι «Ξέρεις εγώ αν ήμουν πόλη, θα ήμουν γραφική» Το ατελείωτο φαί στο Hard Rock , τώρα που είπα φαί , ούτε που θυμάμαι πότε καταβρόχθισα 3 φλογέρες στο Ντερλίσιους, αλλά σίγουρα έμαθα απέξω όλες τις στάσεις του τραμ από Σύνταγμα για Καλαμάκι , ας είναι καλά ο Κώστας που μου εμπιστεύτηκε το σπίτι . Το άλλο που το πας είχα να δω έναν φίλο 3,5 χρόνια και τον συνάντησα στη στάση της Πανόρμου , αυτή η στιγμή θα μου μείνει σίγουρα για πάντα … Η συνάντηση με την Έστα και τον Παύλο στον Memphis , οι sublime , ο ξαφνικός θάνατος του Κώστα ! Τα ατελείωτα βράδια που περνάω με τον Γιώργο, αγκαλιά με τα Jameson , η καταπληκτική οθόνη που μου χάρισε , καταπληκτική όμως λέμε … Το ταξίδι με τον Γιώργο στην Αθήνα που το έκανα πρώτη φορά μέσα σε 2 ώρες ! Ο παραλίγο τραυματισμός των γεννητικών οργάνων φίλου μου , που θα του τα ζεμάταγα με καυτό ness . Με τους κατάλληλους ελιγμούς όμως , που θύμιζαν σπάσιμο μέσης χανούμισσας , την γλίτωσε με έναν μεγάλο λεκέ στον καναπέ , ε και λίγο κάψιμο στο μπούτι ! Τώρα για τον Θωμά και για τον Θανάση τι να πω , από την Πέμπτη και μετά τους τρώω στη μάπα από το πρωί μέχρι το βράδυ , ούτε γκόμενους να τους είχα , αλλά γουστάρουμε τρελά … Να σας δώσω και μια είδηση , ο εγγονός του Ξυλούρη μόλις κατέφθασε στον Πύργο και είναι πια συμφοιτητής μας , και γαμώ τα παιδιά , αν και Κνίτης, σήμερα τον είχαμε και στην πρόβα μας !Η Τάνια έβγαλε τον γύψο από το πόδι και επιτέλους σταμάτησα να κάνω την αδελφή νοσοκόμα… Όσο για τον Χρήστο από την Κατερίνη που ήρθε στον Πύργο και με έψαχνε κι εγώ η κακούργα ήμουνα Αθήνα , θέλω να του υποσχεθώ δημοσίως , ότι θα καλύψω τα 600 χιλιόμετρα που μας χωρίζουν , μιας και αποφάσισε να πάει να μείνει ακόμα πιο μακριά (Θεσσαλονίκη ! ) για τον καφέ που μου ζήτησε !

Υ.Σ Γιώργο , Θανάση , Θωμά , Έστα , Νίκο , Τάνια , Λένα ,Κώστα 1 , Κώστα 2 , Αναστασία , Αικατερίνη , Χρήστο , ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ !

Μες στο μπουρδέλο το ΤΕΙ , κοντά στα πέντε χρόνια

Προσπάθησα να μορφωθώ , μα το παλεύω ακόμα.

Με φίλους και συμφοιτητές πάντα μέσα σε όλα

Πηδούσα και μια γκόμενα κι ας ήτανε καριόλα .

Η μάνα μου , μου έστελνε λεφτά για να σπουδάσω

Κι εγώ αντί να διάβαζα κοίταζα να τα σπάσω .

Στο τέλος όμως έμεινα μες στο ΤΕΙ μονάχος

Να κυνηγώ μαθήματα σαν να’ μουν μονομάχος .

Είδα και αποείδα στο ΤΕΙ, πρηστήκανε τα αρχίδια

Ολημερής και ολονυχτής η ίδια η ρουτίνα .

Πόσο θα ήθελα να πω δυο λόγια για τους φίλους

Για όλους μου τους κολλητούς όλους αυτούς τους θρύλους .

Ο Μπίλης το πουστόπαιδο ο διάολος ο μαύρος

Που λέει το ανέκδοτο και κάθεται σαν γλάρος

Και ο Χρήστος ο ψηλολέλεκας με το μακρύ μαλλάκι

Που στο ΤΕΙ δεν γάμησε και του μείνε σαράκι

Και ο Ντάτης που ήταν Αλβανός αλλά παιδί χρυσάφι

Που όταν έβλεπε μουνί το έβαζε στο μάτι

Ο Φώτης το παιδοβούβαλο με το μεγάλο κώλο

Που αν του δώσεις ένα αρνί θα το τσακίσει όλο

Παλιέ μου φίλε γνώριμε , συμμαθητή Νικολαίδη

Γεια σου και σένα Νικολή με το μικρό αρχίδι

Γεια σου και σενα Στέλιο μου με τον μικρό τον κώλο

Που σε γαμούσε συνεχώς ο Νίκος από το Βόλο

Ακολουθεί και βιντεάκι …

Να το κάψεις το κορίτσι …

Όπως θα έχετε καταλάβει , το τελευταίο διάστημα , δεν μ’ αρέσουν οι πολλές κουβέντες …

Ίσως να είναι από τις περιόδους που όχι απλά έχω να πω πολλά ,αλλά πάρα πολλά , απλά δεν ξέρω από πού να αρχίσω . Ίσως αν κάποτε μπορέσω να τα βάλω όλα σε τάξη, να σας διηγηθώ κάτι από τις μικρές μου ιστορίες .Ίσως πάλι επέλεξα μια φορά να κρατήσω κάτι και για μένα …

Ξεκίνησα να γράφω το 2055 , είδα ότι δεν είχε μεγάλη ανταπόκριση γι αυτό και δεν δημοσίευσα την συνέχεια της ιστορίας . Είναι ίσως η ωμότητα του κειμένου που δεν σας άρεσε , δεν μπορώ να ξέρω …Κλείνοντας ήθελα να σας πω μια άλλη μικρή ιστοριούλα !

Όταν πρωτοήρθα εδώ στον Πύργο , ήμουνα σχεδόν κάθε βδομάδα στις εφημερίδες !!!

Με σταματούσανε σε εστιατόρια , καφετέριες , στο δρόμο , σε πορείες , στο κυλικείο της σχολής , στη γραμματεία και με ρωτούσανε συμφοιτητές –συνάδελφοι μου για διάφορα θέματα που αφορούσαν από τα προβλήματα των φοιτητών εδώ μέχρι την καύση των νεκρών κι άλλα χίλια δυο !

Φυσικά πάντα έγραφαν τα δικά τους και όχι ότι τους είχα πει εγώ , αλλά το ζουμί ήταν ίδιο τουλάχιστον ! Εκεί που μου είχαν ανάψει τα λαμπάκια , ήταν εκείνη τη φορά για την καύση των νεκρών που εγώ είχα πει ότι είμαι υπέρ και η συνάδελφος θυμάμαι και ποια ήτανε, έγραψε ότι είμαι κατά !!! Τράβα βρες άκρη μετά … Τεσπα … Αυτή τη φορά τους είπα πολλά και τα περισσότερα τα έκοψαν δεν πειράζει! Σαν γηραιότερη με βάλανε πρώτη στη σειρά , ευχαριστώ ρε παιδιά , τι να σας πω μου κάνατε την καρδιά περιβόλι !!!!

Y. Σ Ένας άλλος λόγος που δεν γράφω είναι οι πρόβες … Σήμερα πάλι από τις 8:30 και μετά θα με χάσει ο κόσμος …Προσωπική άποψη ! Ο μοναδικός στην παρέα που είναι όχι απλά Καλλιτέχνης , αλλά καλλιτεχναράς είναι ο Θωμάς … Η Κατερίνα έχει μια υπέροχη φωνή αλλά θέλει δούλεμα …. Το είδα κριτική επιτροπή εγώ !!! Ο Θανάσης κι εγώ παίζουμε ερασιτεχνικά και αξιοπρεπέστατα , αλλά τον Θωμά δεν τον πιάνουμε με την καμία ! Εκτός από αυτό εμείς είμαστε που φέρνουμε τον κόσμο στο μαγαζί !!! Χα-χα-χα ! Οι κράχτες δηλαδή !

Θανάσης –Sophie_jamaica…

Θανάσης –Sophie_jamaica… Την Τετάρτη 7 Μαρτίου , οι φάτσες που βλέπεται , μαζί με το Θωμά και την Κατερίνα , θα εμφανιστούν στο Κοσμικόν … Όσοι πιστοί προσέλθετε…

Οι πρόβες της Τετάρτης

Ποιος είναι ο δρόμος μου ;

Δεν υπάρχει δρόμος για την ελευθερία , η ελευθερία είναι ο δρόμος μου …