Neanderthal Blogger

  BLACK FRIDAY ALERT! Το Neanderthal Blogger κατεβαίνει από το… blog και μπαίνει στις προσφορές! Α ν θέλεις να το κάνεις δικό σου ή να το χαρίσεις σε κάποιον που αγαπάει την εποχή των blogs, αυτή είναι η καλύτερη στιγμή! Μπες στο παρακάτω link για να δεις ποια βιβλιοπωλεία το προσφέρουν με εκπτωτικό κουπόνι και βρες την καλύτερη τιμή: (πάτησε στο link ) https://www.bestprice.gr/.../216.../neanderthal-blogger.html Μη χάσεις την Black Friday προσφορά — ισχύει για περιορισμένο χρόνο! #BlackFriday #NeanderthalBlogger #Προσφορά #Βιβλία

 όχι — δεν ήταν εξίσωση. δεν ήταν if – then – else . δεν ήταν «απόφαση» σε κάποιον πίνακα επιλογών. ήταν κάτι άλλο. κάτι παλιό. κάτι που κουβαλάει σιωπές και βλέμματα που δεν έγιναν λέξεις. ένστικτο. βαθιά μάθηση — όχι από μηχανή. από το σώμα. από το να χάνεις. από το να θυμάσαι. είχα ήδη μάθει πώς τελειώνει η φωτιά πριν αρχίσει να καίει. κι όταν ήρθες εσύ με τα μάτια σαν promise και το χάος σαν γέφυρα, ήξερα. μια βαθιά μάθηση χωρίς data set χωρίς labels μόνο καρδιά και μνήμη ήξερα πως αν σε ακολουθούσα θα έπαυες να είσαι εσύ μπορεί και να έμενες ίδιος μα εγώ θα είχα αλλοιωθεί κι έτσι έμεινα με τη γνώση που καίει και τη σιωπή που σώζει όχι από φόβο αλλά από κατανόηση — βαθιά, όπως το φως όταν σβήνει και μένει μόνο η ανάμνηση του να βλέπεις.   σ.χ

Η θάλασσα, κάθε άνοιξη, μυρίζει λίγο Αίγυπτο— σαν να φέρνει στις άκρες των κυμάτων το χρώμα της άμμου και των επαναστάσεων. Στις ακτές, κάποιος μαζεύει παπούτσια. Μικρά, μεγάλα, ξεβρασμένα. Κανείς δεν γράφει τον πόνο στις εφημερίδες· εκεί γράφουν μόνο αριθμούς.  Όμως στο βάθος, στην καρδιά της νύχτας, ακούω πάντα έναν ήχο: σαν ανάσα παιδιού που σώζεται από βέβαιο πνιγμό· σαν ύφασμα που σκίζεται επειδή κάποια επιτέλους βγάζει τη μπούρκα· σαν γυναίκα που λέει «φτάνει», κι ας μην την ακούει κανείς. σ.χ

🔥🦴 BREAKING: Ο πιο πρωτόγονος blogger της ιστορίας… πάει Λεμεσό! Το Neanderthal Blogger ετοιμάζεται να αφήσει το σπήλαιο και να εμφανιστεί LIVE στη 4η Limassol International Book Fair! 📍 Περίπτερο 31C 📅 21–23 Νοεμβρίου 2025 💬 Στο βιβλίο θα βρεις: • Tips επιβίωσης (και στο δάσος… και στα social) • Το πρώτο rage post της προϊστορίας • Τον λόγο που ο Νεάντερταλ έσβησε: spoiler, δεν έφταιγε ο αλγόριθμος • Fossil-level memes 🗿😆 📸 Έλα να βγάλεις selfie με το βιβλίο— μην αγχώνεσαι, ο Νεάντερταλ δαγκώνει μόνο όταν του κλέβουν το content. ➡️ eshop Fylatos Publishing (και για έντυπο & για e-book): https://fylatos.com/shop/neanderthal-blogger/ ☎️ Τηλεφωνική Παραγγελία: +30 2310821622 🛍️ Διαθέσιμο επίσης (κατόπιν παραγγελίας) σε όλα τα βιβλιοπωλεία Ελλάδας και Κύπρου. 📣 Μοιράσου το αν θες να βοηθήσεις έναν… Stone Age creator να γίνει viral! #NeanderthalBlogger #StoneAgeContent #LimassolBookFair #FylatosPublishing #ViralReads #CyprusEvents

 

 

    20 χρόνια Εκπαιδευμένοι στο Οίδημα Φέτος το blog μου κλείνει 20 χρόνια . Δύο δεκαετίες γεμάτες λέξεις, ιδέες, συναισθήματα και μια αδιάκοπη ανάγκη να μοιράζομαι σκέψεις, εμπειρίες και στιγμές ζωής. Όταν ξεκίνησα αυτό το blog, δεν φανταζόμουν ότι θα κρατήσει τόσο πολύ∙ ότι θα γίνει, με τον δικό του τρόπο, ένα κομμάτι του εαυτού μου. Μέσα από το blog γνώρισα ανθρώπους,βρήκα και άφησα δουλειές, αντάλλαξα απόψεις, συγκινήθηκα, έμαθα. Φέτος αυτή η ανάγκη για έκφραση πήρε και τη μορφή βιβλίου – του «Neaderthal Blogger» , ενός τίτλου που κουβαλά όλη την τρυφερή ειρωνεία του να γράφεις, να εκτίθεσαι, να αναζητάς νόημα μέσα σε έναν κόσμο που αλλάζει πιο γρήγορα απ’ ό,τι προλαβαίνεις να τον καταλάβεις. Θα ήθελα πολύ να γιορτάσω αυτή την επέτειο όπως της αξίζει. Όμως αυτές τις μέρες η σκέψη μου είναι αλλού∙ δίπλα στον αγαπημένο μου άνθρωπο που βρίσκεται στο νοσοκομείο. Εκεί η καρδιά μου χτυπά πιο δυνατά, εκεί βρίσκονται όλα όσα έχουν πραγματικά σημασία. Ίσως γι’ αυτό αυτή η ανάρ...

 Διάβασα στις εφημερίδες τι είπε εκείνη η γυναίκα και μου ήρθε αναγούλα. Απαντώντας στο αν είχε αντιληφθεί κάτι περίεργο στη συμπεριφορά του, σημείωσε: «Όχι με παιδιά. Με άντρες. Αλλά δεν έδωσα σημασία, θα ήταν κάτι παροδικό. Δεν ήξερα ότι ήταν παιδιά. Εγώ νόμιζα ότι πάει με άντρες. Ο καθένας στο κρεβάτι του κάνει ό,τι θέλει. Τώρα αν έτυχε σε εμένα ένας άντρας ομοφυλόφιλος, τι να κάνουμε, έτυχε. Είμαστε 11 χρόνια παντρεμένοι». Κι έχοντας ζήσει ήδη τη μισή ζωή, δεν έχω πια την άγνοια της εικοσάρας. Ξέρω ότι όλοι μας, αργά ή γρήγορα, αναγκαζόμαστε να συμβιβαστούμε στη ζωή. Το θέμα όμως είναι με τι δεχόμαστε να συμβιβαστούμε. Αυτό είναι που ξεχωρίζει τους ανθρώπους από τα τέρατα...

Κάθε πρωί ξυπνάω από το καζανάκι που τραβάει ο από πάνω. Πριν καλά-καλά ανοίξω τα μάτια, ακούγεται εκείνο το φσσσς-γκλουπ και λες “να το πάλι το soundtrack της καθημερινότητας”. Έτσι ξεκίνησε κι αυτό το πρωινό του Νοέμβρη — με ήχους από σωλήνες, σταγόνες βροχής και μια καρδιά που, επιτέλους, αρχίζει να ηρεμεί. Τι ωραία τότε που στον Πύργο έμενα, σε ρετιρέ, δεν είχα μέσα σε όλα τα άλλα να ανεχτώ και το χέσιμο του κάθε μαλάκα στις τέσσερις το πρωί! Οι τελευταίες μέρες δεν ήταν εύκολες. Λαχτάρες, ανατροπές, τηλέφωνα που δεν ήθελες να χτυπήσουν, νοσοκομεία με εκείνη τη χαρακτηριστική μυρωδιά του αντισηπτικού που σου κόβει την ανάσα. Ένα σφίξιμο στο στομάχι, ένα βλέμμα που προσπαθεί να μείνει ψύχραιμο ενώ μέσα σου το σύμπαν κάνει τριγμούς. Κι όμως... μέσα σε όλο αυτό, υπήρξε κι εκείνη η στιγμή που κατάλαβα ότι τελικά δεν θα φάμε κόλλυβα . Ότι, παρά τις λαχτάρες και τα δράματα, όλα θα πάνε καλά. Ίσως όχι τέλεια, ίσως με λίγες ουλές παραπάνω — αλλά καλά. Του είπα, πως αν δεν κάνει όσα είπα...

«Οι Πρωινές Ώρες» (Φως χαμηλό, πρωινό. Μια γυναίκα κάθεται σε τραπέζι κουζίνας με μια κούπα καφέ. Μιλάει σαν να απευθύνεται κάπου, σε κάποιον που ίσως ακούει, ίσως όχι.) Ξέρεις ποιες είναι οι καλύτερές μου ώρες; Οι πρωινές. Όταν ακόμα ο κόσμος δεν με έχει προλάβει. Όταν δεν χρειάζεται να είμαι τίποτα για κανέναν. Τότε, ναι — ο καλύτερός μου εαυτός είναι στη δουλειά. Και το ξέρω, είναι άδικο. Άδικο για μένα, άδικο για τους ανθρώπους που αγαπώ. Μα πες μου… πότε πρόλαβα να αγαπήσω; Η κοινωνία μάς έμαθε, εμάς τις γυναίκες, να νιώθουμε τύψεις για ό,τι μας φωτίζει. Να ζητάμε συγγνώμη για το φως μας. (παύση) Κι ύστερα ήρθες εσύ. Κι έμοιαζε πως με είδες — όχι απλώς με κοίταξες, με είδες στ’ αλήθεια. Αλλά δεν ήξερες τι να κάνεις μ’ αυτό που είδες. Εσύ ήθελες να κατακτήσεις, εγώ να καταλάβω. Εσύ να με νιώσεις, εγώ να σωθώ. Και κάπου εκεί χάλασε η χημεία. Ή μάλλον, λειτούργησε — αλλά λάθος. Μη γελιέσαι… κατάλαβα τα πάντα. Ακόμα κι όταν την έβαζες να ντύνεται σαν εμένα. Να...

Δύσκολη που είναι η ζωή Ψάχνω στο Chat GPT Τρόπους να σε ξεπεράσω Τον εαυτό μου να μη χάσω Λέει όλα τα κλισέ Δε θα ξαναμπώ ποτέ Τεχνητή νοημοσύνη Δείξε μου ελεημοσύνη Κι όλο λέω τ' όνομά σου Για να νιώσω πιο κοντά σου Και μ' ακούει το AI Και το i phone σου τηλεφωνάει Hey Siri μ' έχεις διασύρει Μη μου ξύνεις τις πληγές μου Σβήστον απ' τις επαφές μου Hey Siri μ' έχεις διασύρει Σου χω πει να τον μπλοκάρεις Κι όλο μ' αναμνήσεις με σπαμάρεις Μέχρι και το gps Με κορόϊδευε προχθές Μου πε για να μη σε χάσω Νοτιοδυτικά να ψάξω Θα με πέρασε για bot Ψάχνω κάπου για hot spot Τέλειωσαν τα δεδομένα Είσαι στα διαγραμμένα Κι όλο λέω τ' όνομά σου Για να νιώσω πιο κοντά σου Και μ' ακούει το AI Και το i phone σου τηλεφωνάει Hey Siri μ' έχεις διασύρει Μη μου ξύνεις τις πληγές μου Σβήστον απ' τις επαφές μου Hey Siri μ' έχεις διασύρει Σου χω πει να τον μπλοκάρεις Κι όλο μ' αναμνήσεις με σπαμάρεις Hey Siri what do you think about my ex? Hmm i don't have an ...

όχι — δεν ήταν εξίσωση. δεν ήταν if – then – else . δεν ήταν «απόφαση» σε κάποιον πίνακα επιλογών. ήταν κάτι άλλο. κάτι παλιό. κάτι που κουβαλάει σιωπές και βλέμματα που δεν έγιναν λέξεις. ένστικτο. βαθιά μάθηση — όχι από μηχανή. από το σώμα. από το να χάνεις. από το να θυμάσαι. είχα ήδη μάθει πώς τελειώνει η φωτιά πριν αρχίσει να καίει. κι όταν ήρθες εσύ με τα μάτια σαν promise και το χάος σαν γέφυρα, ήξερα. μια βαθιά μάθηση χωρίς data set χωρίς labels μόνο καρδιά και μνήμη ήξερα πως αν σε ακολουθούσα θα έπαυες να είσαι εσύ μπορεί και να έμενες ίδιος μα εγώ θα είχα αλλοιωθεί κι έτσι έμεινα με τη γνώση που καίει και τη σιωπή που σώζει όχι από φόβο αλλά από κατανόηση — βαθιά, όπως το φως όταν σβήνει και μένει μόνο η ανάμνηση του να βλέπεις.   σ.χ